Νέος Κ.Ο.Κ., γλυκά κoκ, εδώδιμα και αποικιακά

Ψάξε, ψάξε, δεν θα τη βρεις: την ικανότητα ενός ακόμα Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας να επιφέρει κάποια τάξη στο χάος της κινητικότητας στη χώρα μας.
Δεν φταίει ο κώδικας, ωστόσο, για την ανικανότητά του. Ακόμα και αν για τις τροχαίες παραβάσεις τα πρόστιμα ανέλθουν σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ, αφαιρούνται άδειες ικανότητας οδήγησης για τα επόμενα 100 χρόνια, ή εκτελούνται χωρίς δίκη οι παραβάτες, το χάος θα παραμείνει. Γιατί;

1. Διότι ελάχιστες και ελάχιστοι οδηγοί εκεί έξω γνωρίζουν να οδηγούν και ελάχιστοι πεζοί να κυκλοφορούν.
2. Διότι οι υποδομές για τα τόσα νέα οχήματα (microcars, ηλεκτρικά ποδήλατα και πατίνια, αναπηρικά αμαξίδια κ.ά.) είναι ανύπαρκτες.
3. Διότι οι υποδομές για τα μέχρι σήμερα γνωστά οχήματα είναι άθλιες
4. Διότι οι υποδομές γενικά και ειδικά για τους πεζούς είναι είτε αστείες είτε ανύπαρκτες.
5. Διότι η αστυνόμευση έχει στόχο μόνο την είσπραξη προστίμων
6. Διότι οι παραβάτες αντιμετωπίζονται ως αγελάδες προς άρμεγμα και όχι ως έχοντες πλήρη άγνοια των βασικών κανόνων της κινητικότητας.

Ας δούμε την πραγματικότητα

Ο λαός μας δεν έχει την παραμικρή κουλτούρα κινητικότητας και το πολιτικό προσωπικό του επίσης, οπότε είναι αδύνατον ο ένας να πείσει το άλλο και τανάπαλιν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος από αυτόν της εξοντωτικής τιμωρίας ή της απόλυτης ατιμωρησίας: αυτός της σωστής αρχικής εκπαίδευσης, της συνεχούς ενημέρωσης και της δια βίου μάθησης ή αφαίρεσης της άδειας ικανότητας οδήγησης σε αυτές και αυτούς που με τα έργα τους, δεν παίρνουν από λόγια.

Ταυτόχρονα εμείς, το κράτος ή κάποια συνωμοσία του σύμπαντος τέλος πάντων, θα πρέπει να φροντίσουμε να προλάβουμε επιτέλους κάποιο από τα πολλά τρένα που έρχονται και παρέρχονται φέρνοντας μαζί τους την πρόοδο.

Μιλάει ο κώδικας για μικροκινητικότητα, ποδηλατόδρομοι και δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας για αυτά τα οχήματα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Επιτρέπει λοιπόν να κυκλοφορούν στους δρόμους τα οχήματα αυτά -χωρίς εκπαίδευση μάλιστα από τους χρήστες τους- και απλά επιβάλλει όριο 30 χλμ./ώρα σε όλα τα υπόλοιπα οχήματα. Μοναδική έμπνευση.
Αναφέρεται ο κώδικας στους πεζούς και ΠΟΥΘΕΝΑ στις μικρές κοινότητες της περιφέρειας δεν υπάρχουν διαβάσεις ή πεζοδρόμια. Ακόμα και στις μεγάλες πόλεις, αν βρεθεί κανείς στις γειτονιές του κάθε δήμου, θα διαπιστώσει ότι για να περπατήσει 100 μέτρα στα υπάρχοντα στρουμφοπεζοδρόμια, πρέπει να κατέβει 10 φορές στο δρόμο.

Μιλάει ο κώδικας για αυστηρότερες ποινές, αλλά ο μηχανισμός που θα τις επιβάλλει ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ή, ακόμα χειρότερα, δεν λειτουργεί.

Ας μην δουλευόμαστε τουλάχιστον μεταξύ μας. Ένας Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας έχει νόημα όταν απευθύνεται σε οδηγούς που τον γνωρίζουν, έχουν εκπαιδευτεί να οδηγούν με βάση αυτόν και υπάρχει και ο μηχανισμός ελέγχου του. Η κυβέρνηση, με τη γνωστή θεσμική της αναλγησία, μας πέταξε έναν αναμασημένο Κ.Ο.Κ. στα μούτρα και μέσα σε σκάρτες 20 ημέρες μας ζήτησε να συμμετέχουμε και στη διαβούλευση (3 Ιανουαρίου ανέβηκε -ποιος άραγε κάθισε να τον διαβάσει μέσα στις γιορτές- και 24 Ιανουαρίου ολοκληρώνεται). Και περιμένει με τις ίδιες πρακτικές του παρελθόντος, χωρίς καμία επένδυση σε υποδομές, να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα.

Εμείς οι δημοσιογράφοι αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας διαβάσαμε το νέο Κ.Ο.Κ., τον συζητήσαμε και καταλήξαμε μάλιστα και σε προτάσεις τις οποίες θα δείτε σύντομα να εκφράζονται μέσω του συλλογικού μας οργάνου, του ΠΑΣΥΔΑΜ. Μπράβο μας, εύγε μας και αν δείτε κάτι από αυτά που αναφέρουμε να γίνονται πραγματικότητα -στο διάστημα αυτής της ζωής και όχι της επόμενης- μην μου τρυπήσετε μόνο τη μύτη.

Photo Credit: Denys Nevozhai on Unsplash