Μπορεί τα όνειρά μας να διαφέρουν, όμως στο δρόμο για να τα πετύχουμε οι αντιξοότητες έχουν τόσα πολλά κοινά, που μπροστά στην εκπλήρωση τους η περηφάνεια μας γίνεται ακόμη μεγαλύτερη.
Και ξεκίνησα από την αρχή, με όνειρα για την καριέρα, την εκπαίδευση, την προσωπική μου καταξίωση και την επιτυχία.
Κάθε βήμα ήταν πιο αβέβαιο από το προηγούμενο, όμως πάντα έφτανα εκεί που ήθελα και αγκάλιαζα το ρίσκο σα να ήταν -που ήταν- προϋπόθεση για τη δική μου εξέλιξη.
Όταν λοιπόν οι στόχοι και τα όνειρα ξεκίνησαν να ενσαρκώνονται, διαπίστωσα ότι πλέον υπάρχει χώρος για να αγαπήσω και εμένα, να κοιτάξω το σώμα και την υγεία μου.
Μια ανάγκη που ποτέ στο παρελθόν δεν μου «χτύπησε την πόρτα» και πάντα υπήρχε σαν καταχωνιασμένη ανασφάλεια, που όμως δεν έβρισκε με τίποτα διέξοδο.
Η ενασχόληση μου με το Spetses Mini Marathon ήταν σταθμός αλλαγής για εμένα. Σαν πρόεδρος του θεσμού, βίωσα με τον πιο άμεσο τρόπο την αξία του αθλητισμού σε τόσο ευρύ φάσμα.
Στους ανθρώπους, στην κοινότητα και τελικά στον ίδιο μου τον εαυτό. Θαύμασα εκείνες και εκείνους που μπορούσαν να συνδυάσουν το well being με την επαγγελματική και την οικογενειακή τους ζωή, μέσα σε όλες τους τις υποχρεώσεις είχαν κάνει συνήθεια το πιο απλό και παράλληλα δύσκολο κατόρθωμα, να ζουν καλά!
Αποφάσισα πως ήταν η στιγμή για το δικό μου «leap of faith». Πριν μερικά χρόνια ξεκίνησα να προπονούμαι συστηματικά και να προσέχω τη διατροφή μου, ξεκίνησα να αλλάζω, να θέτω καθημερινά νέους στόχους βρίσκοντας μια πηγή ικανοποίησης και ένα κίνητρο να αγαπήσω ξανά τη Μαρίνα, για πολύ διαφορετικούς λόγους απ’ ότι στο παρελθόν.
Σήμερα, είμαι σε θέση να δηλώνω περήφανα πως ο αθλητισμός είναι κομμάτι και της δικής μου ζωής.
Είμαι σε θέση να δηλώνω πιο ευτυχής και πλήρης από ποτέ!