Η εγκυμοσύνη είναι μια σημαντική απόφαση στη ζωή κάθε θηλυκότητας. Ανεξαρτήτως επαγγελματικού πεδίου δράσης. Για τις ελίτ αθλήτριες βέβαια υπάρχει μια επιπλέον δυσκολία σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους που γίνονται γονείς. Αναμένεται από εκείνες να θυσιάσουν οποιοδήποτε όνειρο, εκτός του αθλήματος, στο κυνήγι της αρτιότητας. Κι η σκέψη της εγκυμοσύνης «γεννά» αυτόματα το άγχος για τον δρόμος τη επιστροφής στη δράση.
Η απόφαση να αποκτήσουν ένα παιδί για τις περισσότερες σηματοδοτεί και το τέλος των Ολυμπιακών φιλοδοξιών τους και την απώλεια σημαντικών χορηγιών. Η δρομέας Phoebe Wright χαρακτήρισε τη μητρότητα για μια επαγγελματία αθλήτρια ως «το φιλί του θανάτου».
Ας θυμηθούμε την περίπτωση της πρόσφατα «συνταξιοδοτηθείσας» Άλισον Φέλιξ. Αποφάσισε να κάνει οικογένεια το 2018. Αρχικά το έκρυψε φοβούμενη τις κυρώσεις από τη εταιρεία που συνεργαζόταν με την οποία βρισκόταν εκείνη την περίοδο σε διαπραγματεύσεις. Αναγκάστηκε να «πνίξει» στιγμές ευτυχίας. Προπονούταν πριν ξημερώσει ώστε κανείς να μη τη δει να γυμνάζεται. Φορούσε φαρδιά ρούχα. Ενημέρωσε για τον ερχομό του μωρού μόλις 15 άτομα και τους ζήτησε την απόλυτη εχεμύθειά τους.
Η Guardian φέρνει στη δημοσιότητα την περίπτωση της η Kim Ravaillion η οποία έκανε ένα διάλειμμα από το διεθνές netball τον Σεπτέμβριο του 2018 και δεν είχε ιδέα για το rollercoaster που θα ακολουθούσε τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το 2019 έμαθε ότι ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί και η επιστροφή στους Diamonds ήταν το τελευταίο πράγμα που είχε στο μυαλό της.
Αλλά αφού έκανε μια εκπληκτική επιστροφή στο Suncorp Super Netball με τους Queensland Firebirds το 2021 και εδραίωσε τη φόρμα της στους αρχικούς γύρους της σεζόν του 2022, πολλοί ήταν σίγουροι ότι θα ήταν στην επιλογή για τους Αγώνες της Κοινοπολιτείας στο Μπέρμιγχαμ φέτος. Ωστόσο τελικώς ήταν απούσα από την ομάδα των 18 παικτριών που έγινε γνωστή αυτή την εβδομάδα, υπογραμμίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αθλήτριες στην επιστροφή τους στον αθλητισμό μετά την εγκυμοσύνη.
Η πρώην αρχηγός των Diamonds, Caitlin Bassett, έφερε το θέμα στο προσκήνιο, όταν μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο οι παίκτριες στο παρελθόν καλούνταν να είναι «έξυπνες» με την αντισύλληψη και να μην κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους στην ομάδα!
Στις περισσότερες σταδιοδρομίες, οι διατάξεις για τη γονική άδεια εγγυώνται ότι κάποια αθλήτρια που επιστρέφει στην εργασία μετά τη γέννηση ενός παιδιού δικαιούται να επιστρέψει στον ίδιο ρόλο που είχε στο παρελθόν. Αλλά για τις αθλήτριες υπάρχει κάτι περισσότερο στο παιχνίδι. Η εγκυμοσύνη έχει μεγάλο αντίκτυπο στο σώμα τους και συχνά υπάρχουν τραυματικές συνέπειες του τοκετού που απλά δεν μπορούν να προβλεφθούν.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και αν υπάρχει το νομικό πλαίσιο επιστροφής στην ομάδα και στον χρόνο συμμετοχής που υπήρχε πριν την εγκυμοσύνη είναι πολύ δύσκολο a priori για την αθλήτρια να φτάσει αυτά τα στάνταρ. Η πίεση να επιστρέψει στα προηγούμενα πρότυπα παιχνιδιού της είναι τεράστια. Επιπλέον συχνά και για να κάνουν τα πράγματα ακόμα υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα συχνά νεότερων παικτριών να διεκδικούν τη θέση της. Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα για τις περισσότερες αθλήτριες είναι δύσκολος δρόμος.
Πολλές επαγγελματίες αθλήτριες, όπως η αρχηγός της ομάδας πόλο γυναικών του Ολυμπιακού, Μαργαρίτα Πλευρίτου, η αρχηγός της ομάδας ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ, Θωμαή Βαρδαλή, και η διεθνής μέσος της Τσεζένα Τατιάνα Γεωργίου, στάθηκαν στις συνεντεύξεις του στην μητρότητα που μπαίνει σε... αναμονή όσο ακόμα είναι εν ενεργεία αθλήτριες.
Κι αυτό γιατί ακόμη και όταν οι επιπλοκές της εγκυμοσύνης και του τοκετού βγουν από την εξίσωση, οι κοινωνικές προσδοκίες που κατασκευάζουν έμφυλα στερεότυπα γύρω από τον καταμερισμό της εργασίας, μπαίνουν στο παιχνίδι. Οι μητέρες αναμένεται να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών από τους πατέρες, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνδρες αθλητές μπορούν να επιβιβαστούν στο αεροπλάνο και να αποχαιρετήσουν τους συντρόφους και τα παιδιά τους για μερικούς μήνες ενώ κυνηγούν τα αθλητικά τους όνειρα, αλλά αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο για τις αθλήτριες.
Στο netball άθλημα ελάχιστο γνωστό στην Ευρώπη, υπάρχουν πλέον διατάξεις που επιτρέπουν στις αθλήτριες να φέρνουν μαζί τους έναν φροντιστή ενώ ταξιδεύουν για να φροντίζει τα παιδιά τους, αλλά η πίεση του να έχουν τα παιδιά κοντά και η ενοχή ότι δεν είναι εκείνες που τα φροντίζουν ανά πάσα στιγμή είναι σημαντικοί αποτρεπτικοί παράγοντες. Ενώ φυσικά σε άλλα αθλήματα δεν υπάρχει καν αυτή η δυνατότητα.
Η γονεϊκότητα είναι ένα ζήτημα που περιπλέκει την καριέρα μιας γυναίκας αθλήτριας. Υπάρχουν τόσοι πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη και ενώ κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει όλες τις απαντήσεις, είναι μια συζήτηση που αξίζει να ανοίξει εν έτει 2022.
Στα χρόνια που πέρασαν, οι γυναίκες περίμεναν μέχρι να αποσυρθούν για να κάνουν οικογένεια . Ωστόσο, η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα πληροφοριών σχετικά με τη γονιμότητα έχει οδηγήσει πολλές αθλήτριες να αποφασίσουν ότι η αναμονή δεν είναι μια επιλογή που θέλουν να κάνουν.
Αρκετές προσπαθούν να βρουν τρόπους να εξισορροπήσουν τη μητρότητα και τον επαγγελματικό αθλητισμό, αλλά είναι σαφές ότι αυτή δεν είναι μια λύση εφικτή για όλες, καθώς απαιτεί ένα πολύ υποστηρικτικό περιβάλλον, που θα είναι εκεί για εκείνη μετά τον τοκετό και αφότου επιστρέψει στους αγωνιστικούς χώρους.
Καθώς ο επαγγελματισμός του γυναικείου αθλητισμού συνεχίζει να αυξάνεται, αυτό θα είναι ένα ερώτημα που θα τίθεται συνεχώς. Η ανταπόκριση στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των αθλητριών απαιτεί ευελιξία, κατανόηση και ικανότητα να ακούει τις ανάγκες κάθε ατόμου..
Με πληροφορίες από την Guardian