Μεγάλες αθλήτριες που κατάφεραν να «κερδίσουν» ακόμη και τον καρκίνο
Έξι αθλήτριες, έξι διαφορετικές ιστορίες.
Η μέσος της Ατλέτικο Μαδρίτης, Βιργινία Τορεσίγια, η Αμερικανίδα υψίστρια Σαντέ Λο, η τερματοφύλακας της Τσέλσι Αν - Κάτριν Μπέργκερ, η χρυσή Ολυμπιονίκης στο σκι Κίκκαν Ράνταλ, η αμυντικός της Άρσεναλ Τζεν Μπίτι, η παραολυμπιονίκης πρωταθλήτρια κόσμου στην κωπηλασία Έριν Κένεντι.
Έξι αθλήτριες, έξι διαφορετικές «μάχες» απέναντι στον ίδιο εχθρό.
Η κάθε μία κλήθηκε να δώσει αυτή τη μάχη σε διαφορετική στιγμή της ζωή της, σε διαφορετικές συνθήκες, σε διαφορετικό σημείο, ισορροπώντας στην απαισιοδοξία της γνώσης και την αισιοδοξία της θέλησης.
Της θέληση να τα καταφέρουν, να σημειώσουν ακόμη μία νίκη. Να συνεχίσουν να ζουν τις ζωές τους σαν πριν. Το Gazzetta παρουσιάζει τις ιστορίες τους, στο πλαίσιο της καμπάνιας #giatonAlexandro, που είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.
Των Πηνελόπη Γκιώνη και Μαριλένας Καλόπλαστου
Η Βιρχινία Τορεσίγια νίκησε τον φόβο και τον καρκίνο για να επιστρέψει στα γήπεδα
Στο ποδόσφαιρο γυναικών της Ισπανίας υπάρχει μια εμπνευσμένη ιστορία υπέρβασης και κυρίως ζωής. Πρωταγωνιστεί η μέσος της Ατλέτικο Μαδρίτης Βιρχινία Τορεσίγια. Χαμογελά πηγαία και ζυγίζει τη ζωή διαφορετικά πια. Η διεθνής άσος από τις Βαλεαρίδες Νήσους κλήθηκε την άνοιξη του 2020 να δώσει τη μεγαλύτερη μάχη που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος. Ο καρκίνος μπήκε στη ζωή της αναπάντεχα. Σε πλήρη εγκλεισμό λόγω του Covid-19 ο λαιμός και το κεφάλι της άρχισαν να πονάνε έντονα. Ασυνήθιστα. Οι εξετάσεις έδειξαν όγκο στον εγκέφαλο.
Αναγκάστηκε να αφήσει τους αγωνιστικούς χώρους, εκείνους που οι γιατροί της είπαν πως δεν θα ξαναπατήσει λόγω της ασθένειας. Η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό της μετά τη διάγνωση είναι ότι θα πεθάνει. Και η δεύτερη ότι θέλει να συνεχίσει να ζει. Και πάλεψε γι' αυτό! Χρειάστηκε να υποβληθεί σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση, να δώσει τον πιο κρίσιμο αγώνα της ζωής της. Δημοσιοποίησε την κατάσταση της υγείας της απ'την αρχή, γιατί ήθελε την στήριξη του κόσμου.
Η επέμβαση πήγε καλά και ύστερα ξεκίνησαν οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοθεραπείες που την αποδυνάμωσαν πολύ ψυχικά και σωματικά. Σε αυτή τη μεγάλη μάχη, υπήρχαν φορές που σκέφτηκε ότι δεν θα τα καταφέρει, όμως το τέλος της διαδρομής τη βρήκε ξανά στα γήπεδα. Νικήτρια. Να ζει τη ζωή δύο φορές. Στις 23 Ιανουαρίου, φόρεσε πάλι την αγαπημένη της ροχιμπλάνκα φανέλα και πάτησε χορτάρι για πρώτη φορά μετά από 683 ημέρες απουσίας! Στον τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ. Οι συμπαίκτριές της έσπευσαν να βάλουν στο αριστερό της μπράτσο το περιβραχιόνιο της αρχηγού και το τέλος του αγώνα, αφησε παρακαταθήκη μια εικόνα-ύμνο στο άθλημα. Οι παίκτριες της Μπάρτσα την σήκωσαν στα χέρια τους πανηγυρίζοντας την στιγμή της επανόδου της! Σήμερα, γνωρίζει ότι τα δύσκολα πέρασαν, όμως έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της. Συνεχίζει να υποβάλλεται σε τακτικούς ελέγχους με τα αποτέλεσμα να παραμένουν θετικά. Εργάζεται σκληρά στο γυμναστήριο και στο γήπεδο. Για να γίνει η παίκτρια που ήταν.
Η Σάντε Λο έκανε ακόμη ένα ρεκόρ «νικώντας» τον καρκίνο
Η κορυφαία Αμερικανίδα υψίστρια, που έχει την υπογραφή της στα ρεκόρ ανοιχτού (2.05μ) και κλειστού στίβου (2.02μ) της Βορείου Αμερικής, με μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμια πρωταθλήματα. Αυτή η δυνατή γυναίκα, η Σάντε Λο, που έκανε το σώμα της ό,τι ήθελε προκειμένου να υπερβεί τον πήχη όποτε χρειαζόταν, βρέθηκε να μη μπορεί για πρώτη φορά να «διατάξει» το κορμί της. Ενώ διένυε μία φοβερά επιτυχημένη πορεία στον στίβο, είχε δημιουργήσει ήδη την οικογένειά της και είχε κατακτήσει τις αρένες... διαγνώσθηκε με τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού.
Αλλά με 11 μήνες καθυστέρησης. Και η μοναδική λύση πια ήταν διπλή μαστεκτομή και χημειοθεραπείες. Λόγω της επιμονής της εντοπίστηκε ο καρκίνος που, ευτυχώς, ήταν στο πρώτο στάδιο. Το 2019 άλλαξαν πολλά στη ζωή της. Όλα αυτά στα 35 της και ενώ είχε τα τρία της παιδιά στο σπίτι να την περιμένουν. Πολλές φορές δήλωσε, αργότερα, πως τα παιδιά της και ο σύζυγός της την κράτησαν δυνατή. Προσπαθούσε να κάνει προπονήσεις ενώ παράλληλα έκανε χημειοθεραπείες. Δεν τα κατάφερνε κάθε φορά. Αλλά συνέχιζε την προσπάθεια. Ήθελε να επιστρέψει πιο δυνατή, να πηδάει ξανά 2μ και να βρεθεί στους Ολυμπιακούς.
Η νόσος όμως δεν της το επέτρεψε. Αλλά εκείνη θα έβγαινε νικήτρια. «Ήμουν πολύ κουρασμένη αλλά ήταν σαν σκυταλοδρομία. Τρέχεις με όση δύναμη έχεις και δίνεις τη σκυτάλη όσο εξαντλημένος κι αν είσαι. Αυτό προσπαθούσα να κάνω». Δεν έκανε όλη την προπόνηση που θα ήθελε αλλά έφτανε μέχρι το 50% των δυνάμεών της. Έτρεχε και ένιωθε διπλά εξαντλημένη αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί. Μέχρι που έφτασε στο 100% της. Τον Οκτώβριο του 2020 ήταν πια «ελεύθερη». Ελεύθερη από τα δεσμά του καρκίνου, που δεν κατάφεραν να κρατήσουν φυλακισμένη αυτή τη γυναίκα. Είχε κερδίσει ακόμη έναν αγώνα, σημαντικότερο από εκείνους που έδινε μέσα στάδια. «Αν δε νιώθετε καλά, να επιμένετε για εξετάσεις». Αυτό λέει και ξαναλέει η Αμερικανίδα πρωταθλήτρια, θέλοντας να αφυπνήσει τους πάντες. Κάθε φορά που της δίνεται βήμα είναι για εκείνη μία ευκαιρία να μιλήσει γι' αυτό που πέρασε και να κάνει όλον τον κόσμο να ακούσει, να αφυπνιστεί.
Η Αν Κάτριν Μπέργκερ «απέκρουσε» τον καρκίνο κι επέστρεψε στα γήπεδα
Στα 27 της η Γερμανίδα τερματοφύλακας είχε παίξει σε μεγάλους τελικούς σε όλη την Ευρώπη, αλλά όταν βρήκε ένα εξόγκωμα στον λαιμό της ήξερε ότι έπρεπε να δώσει μια μάχη μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη. Για πολλούς επαγγελματίες αθλητές η απώλεια της φόρμας, οι περίεργες απαιτήσεις ενός νέου προπονητή, η αποτυχημένη εξέλιξη μιας μεταγραφής είναι τα μεγάλα εμπόδια στην καριέρα τους.
Όμως η Αν Κάτριν Μπέργκερ τον Νοέμβριο του 2017 έβγαλε τα γάντια της, άφησε την άκρη του αγωνιστικού χώρου, τη μεγάλη περιοχή που «εξουσίαζε» και πέρασε την πόρτα του νοσοκομείου. Έξι μόλις μήνες αφότου έπαιξε στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ μπροστά σε 35.000 φιλάθλους. Το εξόγκωμα στον λαιμό της διαπιστώθηκε ότι είναι καρκίνος του θυρεοδειδούς. Ένα μήνα μετά ξάπλωσε στο χειρουργικό κρεβάτι και το μόνο που σκεφτόταν να την περιμένει στο τέλος της μάχης ήταν εκείνο το σημείο του γηπέδου που ξεκινά από τη γραμμή του άουτ, με τη λευκή βούλα σε απόσταση 11 μέτρων από τη γραμμή του τέρματος, το ημικύκλιο.
Αυτή η σκέψη ήταν η κινητήριο δύναμή της. Μόλις 61 ημέρες μετά την εγχείρηση κι αφού ξεκίνησε πάλι από το μηδέν σε όρους φυσικής κατάστασης η Μπέργκερ στεκόταν πάλι κάτω από τα δοκάρια κρατώντας ανέπαφη την εστία της Μπέρμιγχαμ στον τέταρτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας κόντρα στην Ρέντινγκ. Τον Αύγουστο η πολύπειρη κίπερ που πλέον αγωνίζεται με τη φανέλα της Τσέλσι γνωστοποίησε ότι μετά από τέσσερα χρόνια εντοπίστηκε υποτροπή στον θυρεοειδή της. Λίγο περισσότερο από ένα μήνα μετά από εκείνη τη δήλωση, ήταν στην αρχική ενδεκάδα της γυναικείας ομάδας της Τσέλσι για τον αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στην Μάντσεστερ Σίτι στο Kingsmeadow έχοντας την ευκαιρία να κάνει αυτό που της αρέσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και το έκανε και πολύ καλά, αφού κράτησε ανέπαφη την εστία της (είχε πέντε επεμβάσεις), με τις «μπλε» να επικρατούν με 2-0!
Η Κίκκαν Ράνταλ πέρασε την πιο δύσκολη «πίστα» της ζωής της
Χρυσή Ολυμπιονίκης και δύο φορές Παγκόσμια πρωταθλήτρια του σκι. Μια ζωή μέσα στα χιόνια, κατεβαίνοντας τις πιο δύσκολες πλαγιές και κερδίζοντας. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί, όμως, πως κάποια στιγμή ίσως θα χρειαζόταν να κάνει στην άκρη τις χιονοδρομίες για να αγωνιστεί στη δυσκολότερη «πίστα» της ζωής της.
Η Κίκκαν Ράνταλ από το 2002 συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες με τις ΗΠΑ. Είχε σταθερά ανοδική πορεία και πήγαινε όλο και καλύτερα. 2002, 2006, 2010, 2014 και ακόμη δεν είχε έρθει το μετάλλιο. Το 2014 στο Σότσι, το πήρε. Χρυσή Ολυμπιονίκης. Ήταν η χρονιά της. Όμως, γρήγορα το σκηνικό θα άλλαζε. Ούτε δύο μήνες δεν πέρασαν και η Ράνταλ βρισκόταν στο νοσοκομείο. Είχε διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού, στο δεύτερο στάδιο, που μεγάλωνε πολύ γρήγορα. Τα νοσοκομεία της ήταν, δυστυχώς, γνώριμα αφού το 2008 είχε νοσηλευτεί ουκ ολίγες φορές λόγω θρομβώσεων. Το κράτησε μέσα της για λίγο καιρό, το είπε μόνο στους πολύ κοντινούς της ανθρώπους. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς το ανακοίνωσε μέσω των social media. Κάθε τρεις μήνες οι όγκοι της μεγάλωναν. Και όλο λιγόστευε ο χρόνος. Χημειοθεραπείες, εγχείρηση και ακτινοθεραπείες. Χρειάζονταν όλα για να σωθεί. Η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ κάλυψε τα έξοδά της καθώς η ασφάλειά της δεν την κάλυπτε για χημειοθεραπείες.
Ποτέ δεν άφησε τον αθλητισμό, προσπαθούσε έστω 10 λεπτά την ημέρα να γυμνάζεται. Και τα κατάφερνε αν και ένιωθε εξαντλημένη. Οι όγκοι δεν μεγάλωναν πια και ήταν ώρα για την εγχείρηση. Και μία δεύτερη εγχείρηση. Και μετά ακτινοβολίες. Κάθε μέρα, ακόμη και τα Χριστούγεννα. Και μετά, ξανά, χημειοθεραπείες αλλά πιο ήπιες αυτή τη φορά. Τα μαλλιά της άρχισαν να βγαίνουν ξανά, ένιωθε καλύτερα. Μέχρι που τελικά κέρδισε και σε αυτή την πίστα. «Να κάνετε συχνούς ελέγχους, να μάθετε το σώμα σας ώστε αν ποτέ γίνει κάτι να ξέρετε ότι κάτι συμβαίνει». Αυτή είναι η συμβουλή της. Και με την καμπάνια της #FinishCancer προσπαθεί να διαδώσει την ιστορία της και να συγκεντρώσει χρήματα για ιδρύματα που πολεμούν τον καρκίνο.
Η έγκαιρη διάγνωση της έσωσε τη ζωή, λέει η Τζεν Μπίτι
Η κεντρική αμυντικός της Άρσεναλ και της Εθνικής Σκωτίας Τζεν Μπίτι διαγνώστηκε με καρκίνο τον Οκτώβριο του 2020 αφότου ανακάλυψε ένα εξόγκωμα στο στήθος της. Έχοντας νικήσει τη μάχη δεν σταματά να υπογραμμίζει την αξία της έγκαιρης διάγνωσης. Για την Τζεν Μπίτι ο καρκίνος ήταν ένα κουμπί επαναφοράς. Τίποτα δεν αλλάζει την οπτική ενός ανθρώπου με τον ίδιο τρόπο. Έτσι έχει εξομολογηθεί στο «The Player's Tribune». Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Εντόπισε το εξόγκωμα στο στήθος της, τη Δευτέρα πήγε να το ελέγξει, την Τρίτη έκανε βιοψία, την Τετάρτη ήταν παρούσα στο παιχνίδι της ομάδας, της Άρσεναλ, με την Τσέλσι, την Πέμπτη πήρε τη διάγνωση.
«Το εξόγκωμα στο στήθος σου είναι καρκίνος». Δεν μπορεί να θυμηθεί τη συνάντηση εκείνη με τον χειρουργό. Σα να βγήκε από το σώμα της. Όταν επανήλθε γεννήθηκαν τόσες ερωτήσεις. Τι τύπος είναι; Ποιο στάδιο; Θα γίνει χειρουργείο; Τι είδους θεραπεία θα κάνω; Ποια είναι η διαδικασία; Τι φάρμακα πρέπει να πάρω; Ερωτήσεις στις οποίες δεν ήθελε απαραίτητα απαντήσεις. Τρεις ημέρες μετά τη διάγνωση σκόραρε σε ένα παιχνίδι των «Gunners» με την Μπράιτον. Ο τρόπος με τον οποίο όλη η ομάδα έτρεξε για να πανηγυρίσει μαζί της, σήμαινε τα πάντα για εκείνη. Εκείνη την εποχή, η Μπίτι λέει ότι έντυσε τον εαυτό της με την αγάπη της οικογένειας, των φίλων και των συμπαικτριών της. Αυτοί έγιναν η ιδιαίτερη πανοπλία της.
Ένα από τα επόμενα βήματα που έπρεπε να κάνει ήταν η εξέταση για το γονίδιο BRCA. Όταν βγήκε καθαρή ο γιατρός της έδωσε τις οδηγίες για την αντιμετώπισή του καρκίνου. Αφαίρεσε το εξόγκωμα από το στήθος και κάποιους λεμφαδένες. «Μπορώ ειλικρινά να πω ότι η εξέταση είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα. Αν αισθάνεστε οτιδήποτε είναι εκτός του κανόνα, πηγαίνετε να κάνετε έλεγχο. Σίγουρα μου έσωσε τη ζωή», δήλωσε ένα χρόνο μετά έχοντας νικήσει τον καρκίνο. Πηγαίνει για έλεγχο κάθε έξι μήνες, κι αυτό θα το κάνει για τα επόμενα πέντε χρόνια της ζωής της και δεν σταματά να μιλά δημόσια για την εμπειρία που της άλλαξε τη ζωή με στόχο να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους και να βοηθήσει όλους όσοι περνούν την ίδια δοκιμασία. Η ηθική της ανταμοιβή; Τα μηνύματα «δεν το είχα σκεφτεί, αλλά τώρα έκλεισαν ένα ραντεβού με τον γιατρό μου, ευχαριστώ που μίλησες».
Η Έριν Κένεντι κέρδισε χρυσό και στην πραγματική ζωή
Παραολυμπιονίκης, πρωταθλήτρια κόσμου, Ευρώπης και πολλά ακόμη. Η Βρετανή πρωταθλήτρια της κωπηλασίας, Έριν Κένεντι, εντόπισε ένα εξόγκωμα ενώ βρισκόταν στην Ιταλία για προετοιμασία με την Εθνική. Στις 25 Μαΐου του 2022, έπιασε κάτι στο στήθος της που ήξερε πως δεν υπήρχε πριν. Ο τακτικός έλεγχος που έκανε η ίδια της έσωσε τη ζωή.
Ακολούθησαν ραντεβού με γιατρούς, εξετάσεις, βιοψίες. Όλα αυτά ενώ πλησίαζε το Παγκόσμιο κύπελλο. Η μοναδική διοργάνωση στην οποία η Κένεντι δεν είχε χρυσό και σκόπευε να το πάρει, ακόμη κι αν την ενημέρωναν οι γιατροί πως πρόκειται για καρκίνο. Τελικά, όντως επρόκειτο για τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού. Ενημέρωσε τους συναθλητές της μέσω μηνύματος και την επόμενη μέρα ταξίδεψε. Τρεις μέρες αργότερα από τη διάγνωσή της, κέρδισε το πρώτο της Παγκόσμιο κύπελλο. Συμπλήρωσε τη συλλογή της και πια συγκεντρώθηκε στη ζωή της, τη ζωή έξω από την κωπηλασία.
Αφού ξεκίνησε τις χημειοθεραπείες, ο ογκολόγος της με τον γιατρό της Εθνικής ομάδας συζήτησαν. Αποφασίστηκε πως η Κένεντι, αφού ήθελε τόσο, θα αγωνιστεί στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Μονάχου. Αν το άντεχε η ίδια. Αν το άντεχζε το κορμί της. Μετά από αυτό όμως, θα έμενε εκτόις δράσης. Έπρεπε να μείνει. Στις 14 Αυγούστου, μετά από δύο γύρους χημειοθεραπειών, με τα μαλλιά της να πέφτουν και το δέρμα της να είναι ευαίσθητο και ξηρό, κερδίζει το χρυσό με την ομάδα της στο Ευρωπαϊκό. «Τερμάτισα ως αθλήτρια, όχι ως καρκινοπαθής. Δεν με ορίζει ο καρκίνος» είπε τότε. «Ο τακτικός έλεγχος έσωσε τη ζωή μου. Το να μοιραστώ την ιστορία μου μπορεί να σώσει τη ζωή κάποιου άλλου». Και με αυτή τη φράση οδηγό, η Κένεντι μοιράζεται καθημερινά στιγμές από τη ζωή της κατά τη διάρκεια της θεραπείες της. Λίγο πριν τη διπλή μαστεκτομή. Στα social media, σε ιστοσελίδες, στην τηλεόραση. Οπουδήποτε της δίνεται το βήμα.
Αυτό έχει πει αμέτρητες φορές η Βασίλισσα του τένις, Μαρτίνα Ναβρατίλοβα που νίκησε τον καρκίνο του μαστού. Το ίδιο λένε και όλοι όσοι έχουν καταφέρει να βγουν ζωντανοί από τη μάχη με αυτή την αρρώστια.
Η πρόληψη είναι πάντα σημαντική. Ας είναι αυτό το μήνυμα που θα μείνει με αυτό το κείμενο, των μεγάλων αθλητριών που έδωσαν το καλύτερο παράδειγμα μέσα κι έξω από τις αρένες, στον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής τους.
Ακολούθησε το GWomen στο instagram
Στείλε μας νέα, ιδέες, προτάσεις, απορίες για τον γυναικείο αθλητισμό στο [email protected]