«Μετά από ένα μακρύ τρέξιμο, μερικές φορές εκπλήσσομαι με το σώμα μου, με το πώς καταφέρνει ακόμα να κάνει αυτό που του ζητώ. Από την αρχή του έτους, έχω τρέξει 380 μίλια και έχω κάνει περίπου 260 χιλιόμετρα ποδήλατο. Και την Κυριακή θα βρίσκομαι στη γραμμή εκκίνησης του Μαραθωνίου του Λονδίνου, με τον σύζυγό μου Ίαν, τα παιδιά μου Έρικ και Ματίλντα και πολλούς φίλους μου να με επευφημούν στο πλήθος....», δήλωσε στην «The Telegraph» η 45χρονη δρομέας Καρολάιν Φιρθ.
Μέλος των East London Runners, διαγνώστηκε για πρώτη φορά με καρκίνο του μαστού το 2014, σε ηλικία 36 ετών. Παρακολουθούσε μια τηλεοπτική εκπομπή για μια νεαρή γυναίκα με καρκίνο του μαστού, συνειδητοποίησε τότε ότι δεν είχε ελέγξει ποτέ τον εαυτό της, βρήκε ένα εξόγκωμα και πήγε στο γιατρό την επόμενη μέρα. Αρχικά, οι προοπτικές ήταν πολύ θετικές. Ο όγκος αφαιρέθηκε, ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί σε έναν μόνο λεμφαδένα, ο οποίος επίσης αφαιρέθηκε, και ο κίνδυνος να επιστρέψει ο καρκίνος θεωρήθηκε πολύ χαμηλός.
Τα επόμενα χρόνια, η Φιρθ ρίχτηκε στο τρέξιμο.Της άρεσε το γεγονός ότι μπορούσε κυριολεκτικά απλά να βάλει τα παπούτσια και να ξεκουράσει το μυαλό της τρέχοντας. Αφηνόταν στις ενδορφίνες και έπαιρνε ανακούφιση από το άγχος της δουλειάς της ως κτηνίατρος. Έγινε επίσης μία από τις ιδρύτριες του Roding Valley junior parkrun, κοντά στο σπίτι της στο βορειοανατολικό Λονδίνο. Στην πορεία, ενέπνευσε τα δύο παιδιά της να τρέξουν και έκτοτε έχουν αγωνιστεί στους Αγώνες Νέων του Λονδίνου και εκπροσωπούν την κομητεία τους.
Όμως ο κόσμος της και της οικογένειάς της ανατράπηκε πέρυσι, όταν ανακάλυψε έναν ακόμη όγκο. Αυτή τη φορά, ήταν ένας από τους λεμφαδένες μου κοντά στην κλείδα. Επικοινώνησε αμέσως με το νοσοκομείο και, μέσα σε μια εβδομάδα, της είπαν ότι επρόκειτο για καρκίνο. Αλλά σε εκείνο το σημείο, δεν ήξερε ότι είχε εξαπλωθεί και αλλού. Έκανε πολλές εξετάσεις - αξονική τομογραφία, υπερηχογράφημα, σπινθηρογράφημα οστών - οι οποίες ήταν όλες αρνητικές. Τότε είδε έναν ογκολόγο ο οποίος επιβεβαίωσε ότι ο καρκίνος βρισκόταν στο σκελετό της.
Οι προοπτικές ήταν πολύ πιο σκληρές τη δεύτερη φορά: καρκίνος σταδίου 4, ή μεταστατικός, που χαρακτηρίζεται ως ανίατος. «Μου είπαν ότι είχα πέντε χρόνια ζωής», έχει εξομολογηθεί σε συνέντευξή της. Ωστόσο αρνήθηκε να αφήσει τη διάγνωση να υπαγορεύσει τον τρόπο που θα ζει τη ζωή της. Το τρέξιμο είναι ο τρόπος της να πει "άντε στο @&@#^ στον καρκίνο.