Το GWomen Sports Summit επιστρέφει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, δίνοντας δυναμικά βήμα στις γυναίκες αθλήτριες και αναδεικνύοντας τα προβλήματα που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους στην Ελλάδα.

ΚΛΕΙΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΕΔΩ

Το συνέδριο, το οποίο θα λάβει χώρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στις 11 Νοεμβρίου, θα συγκεντρώσει ξεχωριστές προσωπικότητες του αθλητισμού και της κοινωνίας, οι οποίες μέσα από τις εμπειρίες τους επιδιώκουν να εμπνεύσουν και να προωθήσουν ουσιαστικές αλλαγές για έναν πιο ισότιμο και συμπεριληπτικό αθλητικό χώρο.

Η Γεωργία Καλτσή θα συμμετέχει στο 3ο GWomen Summit και λίγες μέρες πριν το συνέδριο, μίλησε στο GWomen για τα στερεότυπα που περιβάλλουν τα άτομα με αναπηρία και τον αθλητισμό, τις εμπειρίες της ως αθλήτρια ξιφασκίας σε αμαξίδιο, καθώς και τη δύσκολη «επανακίνηση» μετά το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που υπέστη στα 21 της χρόνια.

Ποια στερεότυπα θεωρείς ότι είναι πιο επιζήμια για άτομα που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις, και πώς πιστεύεις ότι μπορούμε ως κοινωνία να τα ξεπεράσουμε;

«Στη χώρα μας υπάρχουν πολλά στερεότυπα που είναι επιζήμια για τα άτομα με αναπηρία, με το πιο κλισέ να είναι η αντίληψη της αδυναμίας. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα άτομα με βλάβες είναι λιγότερο ικανά ή εξαρτώμενα, κάτι που περιορίζει τις ήδη περιορισμένες ευκαιρίες που υπάρχουν. Η υπερβολική προστασία που αντιμετωπίζουν αυτά τα άτομα ως ανήμπορα, χωρίς να τους δίνεται η ευκαιρία να αυτονομηθούν, είναι ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα. Η πεποίθηση ότι δεν μπορούν να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία οδηγεί στην περιθωριοποίησή τους και στο κοινωνικό αποκλεισμό, με κοινό παρανομαστή την απουσία προσβασιμότητας.

Για να ξεπεραστούν τέτοια στερεότυπα στην ελληνική κοινωνία, χρειάζεται χρόνος και εκπαίδευση των ανθρώπων γύρω μας. Η δημιουργία προγραμμάτων ευαισθητοποίησης που να ενημερώνουν για τις δυνατότητες και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία είναι μια καλή λύση, χωρίς όμως να κυριαρχεί το "inspiration porn", που συχνά αντικειμενοποιεί τα άτομα. Η διευκόλυνση της συμμετοχής ατόμων με βλάβες σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας, όπως η εργασία, η εκπαίδευση και οι πολιτιστικές δραστηριότητες, είναι επίσης σημαντική. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η δημιουργία υποδομών που να είναι προσβάσιμες, δηλαδή να εξασφαλίσουμε ότι οι δημόσιες και ιδιωτικές υποδομές είναι προσβάσιμες σε όλους. Μέσω τέτοιων προσπαθειών μπορούμε να προάγουμε μια πιο συμπεριληπτική και δίκαιη κοινωνία για όλους μας».

Τι σε βοήθησε περισσότερο να βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις και να ανακάμψεις μετά το τροχαίο; Υπήρξε κάποιος ή κάτι που λειτούργησε σαν «φάρος» σε αυτή τη διαδρομή;

«Έδωσα μια υπόσχεση και έβαλα ένα προσωπικό στοίχημα με τον εαυτό μου, να κάνω όσα περισσότερα μπορώ και για κάποιους ανθρώπους που δεν έχουν αυτή την ευκαιρία. Η κινητήρια δύναμή μου προέρχεται από τη θετική ενέργεια που δέχομαι από τους γύρω μου, την οικογένειά μου και τους φίλους μου, οι οποίοι ποτέ δεν έφυγαν από το πλευρό μου και συνεχίζουν να με στηρίζουν μέχρι σήμερα. Αυτή η στήριξη είναι το καύσιμο για να παρακινώ ακόμα περισσότερους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που θεωρούσαν αδύνατα».

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο για να ασχοληθείς με τον αθλητισμό μετά το τροχαίο;

«Το μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσω τον αθλητισμό ήταν και είναι η αγάπη μου για τις αθλητικές δραστηριότητες και ο τρόπος που μεγάλωσα. Μεγάλωσα μέσα στον αθλητισμό και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι μετά από μία βλάβη θα με καταβάλει ένα στερεότυπο και δεν θα κάνω αυτό που αγαπώ. Όταν βγήκα από το νοσοκομείο και συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικά με βλέπουν ξαφνικά οι γύρω μου, με πείσμωσε και με παρακίνησε ακόμα περισσότερο να αναδείξω αυτή την πτυχή του αθλητισμού».

Πώς είναι να είσαι ΑμεΑ αθλητής στην Ελλάδα;

«Είναι τρομερά δύσκολο, όπως γενικά και ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα! Ως ΑμεΑ αθλητής στην Ελλάδα, υπάρχουν πολλές προκλήσεις και δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος. Παρ' όλα αυτά, ο αθλητισμός αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης, ευεξίας και κοινωνικής συμμετοχής για όλους, ανεξαρτήτως των προκλήσεων. Η Ελλάδα έχει κάνει βήματα προόδου στην προώθηση της πρόσβασης στον αθλητισμό για όλους, όμως υπάρχουν ακόμη πολλά που χρειάζεται να γίνουν για να βελτιωθεί η κατάσταση. Η ανάγκη για περισσότερη ευαισθητοποίηση, χρηματοδότηση και υποστήριξη είναι σημαντική προκειμένου να διασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση όλων στον αθλητισμό. Παρά τις προκλήσεις, οι Έλληνες αθλητές είναι ένα παράδειγμα αντοχής, αποφασιστικότητας και αφοσίωσης στον αθλητισμό, αφού όλα σχεδόν γίνονται αφιλοκερδώς από τους ίδιους και διαπρέπουν στο εξωτερικό, κάτι που συχνά δεν αναδεικνύεται, με αποτέλεσμα οι επιτυχίες τους να μην γίνονται ευρέως γνωστές».

Αν μπορούσες να μετατρέψεις κάθε δυσκολία που πέρασες σε μια προπονητική συμβουλή, τι θα έλεγες στους ανθρώπους που τώρα παλεύουν με τις δικές τους δυσκολίες;

«Αν μπορούσα να μετατρέψω κάθε δυσκολία που έχω βιώσει λόγω της αναπηρίας σε μια προπονητική συμβουλή προς όλους τους ανθρώπους — «ανάπηρους» αθλητές και μη — θα ήταν να ακολουθείτε το πάθος και τα όνειρά σας, ακόμα και αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες. Ποτέ μη σκέφτεστε ότι κάτι δεν μπορεί να γίνει, να σκέφτεστε απλά ότι δεν το έχετε κάνει ακόμα. Η αφοσίωση, η επιμονή και η πίστη στον εαυτό σας είναι τα κλειδιά για την επίτευξη των στόχων σας. Κάθε δυσκολία μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για ανάπτυξη και μάθηση, αρκεί να έχετε συνοδοιπόρους, γιατί οι μεγάλες αλλαγές έρχονται με ομαδική δουλειά. Να ζείτε στην παρούσα στιγμή και να εκτιμάτε ό,τι έχετε τώρα, προσπαθώντας καθημερινά να είστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας».

Photo credits: Navarino Challenge