Στους τελικούς του WNBA το 2018, φώναζε στη βετεράνο Σου Μπερντ, «χρησιμοποίησε τα πόδια σου». Η Σου Μπερντ δεν καταλάβαινε: «Τι μου λες;». «Τα σουτ σου είναι κοντά. Χρησιμοποίησε καλά τα πόδια σου». Αυτό ήταν! Η 23χρονη τότε Stewie κατά κόσμον Μπριάνα Στιούαρτ «ξεκλείδωσε» την αρχηγό της, η οποία με τα τρίποντά της έδωσε ώθηση στους Σιάτλ Στορμ για το πρωτάθλημα απέναντι στις Ουάσινγκτον Μίστικς. Το πρώτο της από τα δύο τα τελευταία χρόνια (2018, 2020).
Ήταν μια ονειρική σεζόν (2018) για την ίδια, καθώς πέρα από το πρωτάθλημα στο WNBA (που ήρθε μετά από 8 χρόνια στο Σιάτλ), αναδείχθηκε MVP στη λίγκα και στους τελικούς, ενώ κατέκτησε και το Παγκόσμιο Κύπελλο με τις ΗΠΑ στην Τενερίφη, με αυτήν φυσικά MVP. Περιττό να αναφέρουμε πως ήταν All Star όπου αναδείχθηκε και εκεί MVP. Δεν τελείωσε έτσι όπως θα ήθελε, καθώς στον τελικό της Euroleague Women με την Ντιναμό Κουρσκ τραυματίστηκε σοβαρά στον αχίλλειο, ωστόσο πρόσθεσε πέρσι (2021) και αυτό το τρόπαιο που της έλειπε, με την Εκατερίνμπουργκ. Kαι εκεί φυσικά MVP!
«Μίλα… Βγες και μίλα…» και έγραψε το #MeToo
Η Μπριάνα Στιούαρτ, κατάφερε να κάνει «θόρυβο» (έτσι δεν το λένε στην Αμερική;) όταν «ξεκλείδωσε». Όταν «απελευθερώθηκε» μετά τη συμβουλή της Σου Μπερτ: «Μίλα, βγες και μίλα». Της το έλεγε ξανά και ξανά, μέχρι που η Μπριάνα Στιούαρτ μίλησε. Για την ακρίβεια έγραψε: «#MeToo»!
«Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό. Δεν το έχω πει σε πολλούς ανθρώπους. Δεν είμαι και ο πλέον “ανοικτός” άνθρωπος. Δεν μιλάω πολύ για τα συναισθήματά μου, οπότε είναι άβολο αρκετά» είχε γράψει στο γράμμα της στο «The Players Tribune», σε μία σπάνια εξομολόγηση. Βλέπετε ήταν «κλειστή» από μικρή. Από την παιδική της ηλικία δεν ένιωθε βολικά και άνετα με το σώμα της. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε τι περνάνε και βιώνουν τα ψηλά κορίτσια στο σχολείο. Αυτά που ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα παιδιά. Ένιωθε ευάλωτη, δεν μιλούσε για τον εαυτό της. Μέχρι που αποφάσισε - μετά την παρότρυνση της Σου Μπερντ- να βγει να πει την ιστορία της. Όλα αυτά που θυμάται, γιατί έχει και αρκετά κενά. Μαύρα διαστήματα.
Excited to officially join the @PUMAHoops Fam! 🐾 #SheMovesUs pic.twitter.com/cQKYZs8Ghz
— Breanna Stewart (@breannastewart) May 12, 2021
«Μύριζε τσιγάρο και βρωμιά…»
Μικρή έμενε λοιπόν σε σπίτια συγγενών για να κοιμηθεί, όταν ένας άντρας που «μύριζε τσιγάρο και βρωμιά» ξεκίνησε να την κακοποιεί σεξουαλικά. Η Μπριάνα δεν μιλούσε. Ήταν 9 χρονών παιδί… Ένιωθε «σαν τα όνειρα που βλέπεις που προσπαθείς να τρέξεις, αλλά το σώμα σου δεν κινείται. Έτσι ήμουν: Παράλυτη και σιωπηλή». Το μπάσκετ, έγινε «ένας μικρός χώρος ασφάλειας για μένα. Όχι όμως ένας χώρος για να νιώσω απόλυτα ασφαλής». Δύο χρόνια, ο τύπος, με κάθε αφορμή, βρίσκονταν δίπλα της, την άγγιζε, την ανάγκαζε να τον αγγίζει…
— Breanna Stewart (@breannastewart) October 9, 2020
Μέχρι που σηκώθηκε από το κρεβάτι της, στο καινούριο τους σπίτι και πήγε στη μητέρα της… Πίστευε ότι τα όσα είχε βιώσει ήταν ήδη δύσκολα, αλλά το… δυσκολότερο κομμάτι μόλις καλούνταν να το περάσει. Να το πει στους γονείς της.
«Αυτές οι λεπτομέρειες είναι πολύ δύσκολες για μένα. Υπάρχουν πολλά κομμάτια που δεν θυμάμαι για εκείνη τη μέρα. Έχω ακούσει να το λένε «τραύμα». Το μυαλό σου αντικαθιστά αναμνήσεις με κενά. Σαν το Ctrl+Alt+Delete για κάθε τι που πονάει τόσο πολύ».
Η Μπριάνα μίλησε… Ο τύπος συνελήφθη και ομολόγησε. Για την ίδια όμως τίποτα δεν είχε αλλάξει. Έχασε για πάντα την παιδική της ηλικία και «έκλαψα τόσο πολύ όταν ήρθε η ώρα να το πω σε κάποιον πολύ σημαντικό για μένα. Να μιλήσω για όλα αυτά που πέρασα, να εξηγήσω… Ήμουν αναγκασμένη να το ξαναζήσω. Δεν ήταν απλά ένας απαίσιος εφιάλτης. Ήταν μία άλλη ζωή που είχα ζήσει σε μια άλλη στιγμή.
Ξέρω πως κάνω κάτι εντελώς έξω από τον εαυτό μου που γράφω αυτή τη στιγμή αυτό. Για να ακριβολογώ, αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κάνει και θα κάνω. Αλλά διάβασα πρόσφατα την McKayla Maroney, μία από τις πολλές ιστορίες στην καμπάνια #MeToo και εμπνεύστηκα και… νιώθω… λιγότερο μόνη».
🖤bigger than ball. #SayHerName #JusticeforBreonnaTaylor
— Breanna Stewart (@breannastewart) August 2, 2020
✊🏻✊🏼✊🏽✊🏾✊🏿 pic.twitter.com/WsCR6rGwG4
«Δεν είναι ένα βρώμικο μικρό μυστικό»
Γιατί η Μπριάνα αποφάσισε να μιλήσει; Ο πατέρας της την είχε συμβουλέψει: «Δεν είναι ένα βρώμικο μικρό μυστικό. Όταν θα νιώσεις πιο βολικά με αυτό και όταν νιώσεις έτοιμη να μιλήσεις γι αυτό, θα μπορείς να σώσεις τη ζωή κάποιου».
«Γι αυτό το έγραψα. Αυτό είναι μεγαλύτερο από μένα.
Και επιτέλους… μπορώ να κοιμηθώ».
Αυτό έκανε, αυτό θέλει να είναι… Ένα role model για τους ανθρώπους. Ένα πρότυπο. Δεν ντρέπεται πλέον για το σώμα της, δεν ντρέπεται γι αυτό που έγινε αν και φυσικά όπως είπε «δεν θα τον συγχωρήσω ποτέ», αλλά κοιτάει να αντιστρέψει όλο αυτό που βίωσε σε κάτι καλό, παραγωγικό και δημιουργικό. Αυτό που συμβουλεύει είναι… Μίλα: «Κι αν δεν σε ακούσει αυτός που θα μιλήσεις, πήγαινε σε έναν άλλον, αλλά… μίλα»!
«Βγήκε μίλησε δημόσια και έδειξε τέτοιο θάρρος γιατί ήξερε ότι μπορεί να επηρεάσει πολλούς ακόμα και με αυτόν τον τρόπο να τους βοηθήσει. Όσο σπουδαία παίκτρια μπάσκετ είναι, άλλο τόσο και περισσότερο ακόμα, σπουδαίος άνθρωπος είναι» είχε πει η Ελένα Ντέλε Ντον, ενώ η συμπαίκτριά της στο Σιάτλ, η θρυλική Σου Μπερντ είχε αναφέρει: «Φαίνεται η φανταστική δουλειά που κάνει παίζοντας μπάσκετ, αλλά το να βγει και να μοιραστεί την ιστορία της, το να μιλήσει για όσους δεν έχουν φωνή… Εννοώ, ας είμαστε ειλικρινείς, ενδεχομένως να έχει σώσει πολλές ζωές. Κι αυτό προπορεύεται σε σχέση με αυτά που κάνει στο παρκέ».
Από rookie έκανε πάταγο…
Η Μπερντ, ήταν εκείνη που είχε αναφέρει ότι από τη στιγμή που βγήκε και μίλησε δημόσια η Μπριάνα Στιούαρτ σα να «λύθηκε» μέσα στο παρκέ. Σα να απελευθερώθηκε, απογειώνοντας τις εμφανίσεις της μέσα σε δύο χρόνια. Το 2016 επιλέχθηκε στο Νο.1 του ντραφτ (και φυσικά βγήκε ρούκι της σεζόν), ενώ στο ντεμπούτο της απέναντι στους Λος Άντζελες Σπαρκς της Candace Parker τοτε (σ.σ. αδερφή του Άντονι Πάρκερ της Μακάμπι) σημείωσε 23 πόντους. Λίγο αργότερα; Έβαλε μία 30άρα στην Ατλάντα που φημιζόταν για την άμυνά της.
Η φήμη της προπορεύτηκε τόσο (μετά την υπερηχητική 4ετία της στο NCAA με τις Huskies και τα 4 πρωταθλήματα) που πριν παίξει καν το πρώτο της επαγγελματικό παιχνίδι, υπέγραψε συμβόλαιο με τη ΝΙΚΕ.
Την έβαζαν να παίζει ως «ψηλή» για τα ριμπάουντ
Η Μπριάνα είναι μία χαρισματική σκόρερ και είναι λίγο οξύμωρο πως οι προπονητές της στο λύκειο την έβαζαν να παίζει ως «ψηλή», κοντά στη ρακέτα για να παίρνει τα ριμπάουντ. Ήθελαν να εκμεταλλευτούν το ύψος της, αλλά ο πατέρας της- ο οποίος ποτέ δεν την πίεσε με το μπάσκετ, ίσα-ίσα η ίδια το ζητούσε επίπονα- ήθελε να έχει περισσότερο τη μπάλα στα χέρια της, να παίζει στην περιφέρεια για να αναπτύξει και άλλα στοιχεία του παιχνιδιού, όπως φυσικά τον χειρισμό της μπάλας και το σουτ.
Φορούσε λοιπόν ακουστικά, έπαιρνε τη μπάλα και ξεκινούσε να περπατάει ντριμπλάροντας. Έκανε τον γύρο του τετραγώνου περνώντας τη μπάλα πίσω από τη πλάτη ή κάτω από τα πόδια της. Αυτή η ρουτίνα έγινε… παράδοση και δεν το έκοψε ακόμα κι όταν πήγε στο κολέγιο. Τo North Carolina ήθελε, γιατί είχε πάρει το πρωτάθλημα τότε- και έβλεπε περισσότερο αγώνες αντρών- ενώ της… άρεσαν και τα χρώματα, αλλά όταν επισκέφτηκε το UConn (Κονέκτικατ) ήξερε πως αυτό ήταν το μέρος όπου… το «φασόλι» θα μεγάλωνε.
Υπέγραψε πάνω σε αυτοκίνητο και το έστειλε με… φαξ
Μη γελάτε, «bean» την έλεγαν στο σχολείο γιατί ήταν ψιλόλιγνη και το άνοιγμα των χεριών της ήταν (πολύ) μεγάλο. Γι αυτό και την παρομοιάζουν και με τον Κέβιν Ντουράντ. Της αρέσει το «bean» όμως, δεν έχει πρόβλημα και μέχρι τώρα το χρησιμοποιεί. Όσο το «φασόλι» μεγάλωνε άρχισε να κάνει πράματα και θάματα. Όταν ανακοινώθηκε ότι θα πήγαινε στο UConn, την επόμενη μέρα… κάρφωσε στο καλάθι (ναι, καρφώνουν και οι γυναίκες), ενώ για να καταλάβετε τη διαφορετικότητά της, όταν άλλες παίκτριες και παίκτες διοργανώνουν event με media όταν υπογράφουν σε κολέγιο, η Μπριάνα υπέγραψε απλά πάνω στην κουκούλα του αυτοκινήτου της και το έδωσε στον πατέρα της, για να το στείλει με… φαξ.
Πήγε στην Εθνική Αμερικής στα 14 της όταν οι υπόλοιπες ήταν 15 και 16 ετών και είναι η μόνη που έχει αναδειχθεί στη νεαρότερη ηλικία «Αθλήτρια της Χρονιάς» στην Αμερική, έχοντας πλέον και το ρεκόρ με τρία βραβεία. Το 2014, κλήθηκε στην Εθνική Αμερικής Γυναικών. Από τις 33 παίκτριες ήταν η μικρότερη, μπήκε στη 12άδα για το Ρίο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα τρία πρώτα της παιχνίδια είχε 13,7 πόντους μ.ο. σε 13,1 λεπτά συμμετοχής. Φυσικά πήραν το χρυσό. Έχουν ξεχάσει από πότε έχουν να το χάσουν.
«Δεν είμαστε άθικτοι εμείς οι παίκτες»
Η δράση της όμως δεν σταματά στο παρκέ. Θέλει να είναι ένα διαφορετικού τύπου role model. To 2016 στην ομιλία της για το βραβείο «Best Female Athlete» είχε παρακινήσει τα media να ασχοληθούν περισσότερο από το… σχεδόν τίποτα με τα γυναικεία σπορ, ενώ την ίδια χρονιά είχε πάρει μέρος στην καμπάνια «Black Lives Matter» για τα δικαιώματα των μαύρων ανθρώπων και τον φυλετικό διαχωρισμό. Αγωνίστηκε μάλιστα γράφοντας στα παπούτσια της τα ονόματα των 49 νεκρών από την επίθεση σε gay bar στο Ορλάντο.
«Ειλικρινά, το να γίνω μεγάλη παίκτρια στο μπάσκετ ήταν αυτό που πάντα ήθελα, αλλά το να μπορώ να επηρεάσω ανθρώπους εκτός παρκέ είναι κάτι μεγαλύτερο από αυτό» είχε πει όταν είχε έρθει στην Αθήνα, για να παίξει με την Ντιναμό Κουρσκ κόντρα στον Ολυμπιακό: «Κάποιες φορές συνειδητοποιούμε, πως ο κόσμος πιστεύει, ότι οι παίκτες του μπάσκετ είμαστε «άθικτοι», αλλά δεν είναι έτσι, έχουμε πολλές ομοιότητες με αυτούς που είναι γύρω μας και δίπλα μας. Αυτός ήταν και ο λόγος που μοιράστηκα την ιστορία μου. Θέλω να είμαι role model, να σώζω ζωές! Να βοηθήσω ανθρώπους και να σώζω ζωές. Να προσφέρω κάτι καλό εκτός παρκέ».
Από κείνη τη μέρα του γράμματος, η Μπριάνα από πολύ καλή παίκτρια έγινε σπουδαία.
Απελευθερώθηκε.
Ίσως γιατί…
«…επιτέλους μπορώ να κοιμηθώ»!
“This is one of the most difficult things I’ve ever done and will ever do.”
— The Players' Tribune (@PlayersTribune) October 30, 2017
Breanna Stewart in her own words. https://t.co/KZpE4pSXsj