Μία μητέρα που ώθησε την κόρη της να ξεπεράσει τα όριά της. Η Λόλα Πεντάντε Μέντεζ έφτασε ένα βήμα πριν τα παρατήσει όλα, αλλά η στήριξη της οικογένειάς της την κράτησε στο μπάσκετ. Η 23χρονη κόρη μεταναστών δε γνώρισε την πατρίδα της, Γουινέα-Μπισάου. Το πραξικόπημα οδήγησε τους γονείς της στο ταξίδι δίχως επιστροφή και εκείνη γνώρισε την Αλμερία ως πατρίδα, τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε.
Η Ισπανίδα πλέον, αφού έφτασε ως το WNBA μετά την περιπλάνησή της στο κολέγιο, βρίσκεται ένα βήμα πριν τη 12άδα του EuroBasket Women (15-25 Ιουνίου). «Στην αρχή δεν πίστευα ότι είμαι εδώ, προπονούμαι μαζί τους και τους μιλάω» αναφέρει η ίδια, βρισκόμενη δίπλα στις Σίλβια Ντομίνγκεζ και Άλμπα Τόρενς.
Το μπάσκετ το γνώρισε στα 12 χρόνια της, όταν και άφησε για χάρη του τον στίβο, παρά τα εκπληκτικά φυσικά της προσόντα. Ο δρόμος της καθιέρωσης δεν ήταν εύκολος, καθώς πέραν των εμποδίων που μπορεί να συναντήσει μία έφηβη εντός παρκέ, υπήρχαν και οι εξωαγωνιστικοί παράγοντες. Τόσο σε νεαρή ηλικία ως παίκτρια της Γκραν Κανάρια, όσο και στις ΗΠΑ όπου και βρέθηκε στο Λος Άντζελες για λογαριασμό του Ribet Academy, έπεσε θύμα ρατσισμού.
«Ήταν διαφορετικό από ό,τι στην Ισπανία. Τον γνώρισα τον ρατσισμό αλλά δεν έδωσα σημασία επειδή ήμουν μικρή. Στις ΗΠΑ φοβόμουν ακόμα και να βγω έξω χωρίς να με συνοδεύει ένα λευκό άτομο». Η Πεντάντε έφτασε ως τη March Madness με τις Hurricanes του Μαϊάμι, αλλά δικός της στόχος ήταν πάντοτε η καταξίωση με την Ισπανία. Τη χώρα που γνώρισε ως δική της πατρίδα, που έδωσε ένα σπίτι και μία νέα ζωή στην οικογένειά της. «Η Ισπανία είναι το σπίτι μου, ήθελα να επιστρέψω για να είμαι δίπλα στην οικογένειά μου» αναφέρει.
Ως παίκτρια της «Φούρια Ρόχα» αγωνίστηκε στο EuroBasket U20 (ούσα μέλος από την U17), κατακτώντας μάλιστα το χρυσό μετάλλιο με το ευρύ 69-50 στον τελικό. Το κοντέρ της κατέγραψε 19 πόντους και 5 ριμπάουντ, όμως ακόμα και αυτό δεν ήταν αρκετό για να την πείσει πως μία μέρα θα χτυπήσει την πόρτα της Εθνικής Γυναικών.
Η ίδια συνεχίζει να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να ταξιδέψει στη Σλοβενία, πιστή στα όσα της έμαθε από μικρή η μητέρα της, να μην τα παρατάει ποτέ.