Πώς κάτι απροσδόκητο γίνεται πραγματικότητα μπροστά στα μάτια σου;
Πώς μία σκέψη που έμοιαζε με σκόρπια ψήγματα ελπίδας ξαφνικά συγκροτείται και παίρνει μορφή στο μυαλό σου;
Τα μεγαλύτερα όνειρα δομούνται πάνω σε ασταθείς βάσεις που περνούν στα όρια του εφικτού όταν η προσπάθεια είναι ουσιαστική. Περίπου στα μέσα του 20ου αιώνα, ο Αμερικανός συγγραφέας, Μάριο Πούζο, έγραφε πως η δύναμη μίας οικογένειας στηρίζεται στην αφοσίωση μεταξύ των μελών της.
Όταν η συγκεκριμένη φράση βρίσκει την αντιστοιχία της μέσα στο παρκέ, τότε τα αγωνιστικά αποτελέσματα ξεπερνούν έναν έναν τους στόχους και πάνω σε αυτά τα θεμέλια εξελίσσεται ένα σύνολο. Για τον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας και τον προπονητή της, Χρήστο Σκαλωμένο, τα παραπάνω έχουν τη δική τους αξία. Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, ένα… κάλεσμα στην Α2 κατηγορία μετατράπηκε σε μία πορεία που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του ομίλου.
Μέσα από το GWomen, ο κόουτς Σκαλωμένος, εκφράζει τις σκέψεις του και στέκεται στο “μυστικό” συστατικό που ακολουθεί τον σύλλογο. «Όλα ξεκινάνε, όπως το είπες, από μία καλή παρέα! Μία οικογένεια! Δηλαδή αισθανόμαστε έτσι επειδή είμαστε αρκετά χρόνια όλοι μαζί. Από τους ανθρώπους που τρέχουν τον σύλλογο, το προπονητικό τιμ και αρκετές παίκτριες είναι στην ομάδα πολύ καιρό. Ερχόμαστε στο γήπεδο και αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας. Μπορεί να ακούγεται γραφικό, αλλά πραγματικά ισχύει. Αν είσαι κάπου που αισθάνεσαι άνετα σου δίνει παραπάνω κίνητρο για να δουλέψεις, να "παλέψεις" και να μπορέσεις να εξελιχθείς. Εμείς το έχουμε καταφέρει και είμαστε αρκετά συνειδητοποιημένοι και ευχαριστημένοι από την μέχρι τώρα πορεία. Φυσικά τα σχέδια και οι στόχοι δεν σταματούν ποτέ…»!
Αν θελήσουμε να φτάσουμε στο “μηδέν” αυτής της όμορφα πλασμένης μπασκετικής ιστορίας, το γυναικείο τμήμα του Ιωνικού ΝΦ… αναγεννήθηκε πριν την σεζόν 2016/17 με την τελευταία ομάδα να γυρνά αρκετά πίσω στον χρόνο. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και έχοντας θέσει την αφετηρία του από την Γ΄ΕΣΚΑ, μέτρησε συνεχείς ανόδους φτάνοντας μέχρι και την εθνική κατηγορία, ενώ τη φετινή σεζόν ήταν δύο μόλις βήματα μακριά από το πρώτο “εισιτήριο” για την Α1.
Μία ομάδα με τον όρο της “γειτονιάς” που κάλυψε όλο το φάσμα της αθλητικής ζωής. «Παίζει ρόλο το πολύ καλό κλίμα που υπήρχε μεταξύ των παικτριών, αλλά και των παικτριών και του προπονητικού τιμ... Πολύ σημαντική ήταν και η στήριξη που είχαμε από τη διοίκηση. Αλλά και από τον βασικό χορηγό μας που τον ευχαριστούμε πολύ, προσωπικά προς τον κύριο Αλέξανδρο Φίσερ, για την βοήθειά του. Είμαστε ένα ερασιτεχνικό κλαμπ, όπως τα περισσότερα αν όχι όλα που ασχολούνται με το γυναικείο μπάσκετ, το οποίο όμως λειτουργούσε υπό συνθήκες επαγγελματισμού σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό δεν άργησε να φανεί. Από την προετοιμασία, κιόλας, όλες οι υπηρεσίες που παρείχε το σωματείο στις αθλήτριες, ήταν ένα ιδανικό μέρος για να μπορέσουμε να δουλέψουμε και να φτάσουμε σε αυτό το σημείο».
Το καλοκαίρι του 2022, το… μετέωρο στάδιο που βρέθηκαν οι άνθρωποι του Ιωνικού ΝΦ αναφορικά με το πρωτάθλημα στο οποίο θα συμμετείχαν δυσκόλεψε το βήμα του σχεδιασμού. Η Α2 πέρασε στο προσκήνιο λίγο αργότερα. Βήμα-βήμα η ομάδα κατέληξε να τραβά τα βλέμματα και να δικαιώνει τα δικά της “θέλω” τα οποία μεταφράστικαν από τη συμμετοχή στα ημιτελικά των play-offs ανόδου. Εκεί, μία ήττα από τον Αμύντα που στη συνέχεια κατέκτησε και τον τίτλο δεν επέτρεψε τη συνέχεια στα σενάρια ανόδου. Παρόλα αυτά, η εν λόγω πορεία θα σταθεί ως έναυσμα για την επόμενη χρονιά, όπως εξηγεί ο Σκαλωμένος.
«Αρχικά να σου πω ότι εμείς ήμασταν μία ομάδα Α' ΕΣΚΑ που μάθαμε ότι ανεβαίνουμε στην Α2 στα τέλη Ιουλίου και όλο αυτό εννοείται πως είχε δημιουργήσει ένα σοβαρό θέμα στον σχεδιασμό. Ήταν δύσκολο να πείσεις κάποιες παίκτριες να έρθουν χωρίς να ξέρεις το που θα αγωνίζεσαι. Και προφανώς οι περισσότερες παίκτριες εγνωσμένης αξίας έχουν και κάποιες απαιτήσεις από θέμα κατηγοριών. Οπότε ξεκινήσαμε αρκετά δύσκολα, με μία ομάδα να πρωταγωνιστήσει στο τοπικό και στην πορεία του καλοκαιριού μάθαμε ότι γίναμε ομάδα εθνικών κατηγοριών. Αυτομάτως, ο βασικός μας στόχος ήταν να σταθεί η ομάδα στην κατηγορία, να σωθεί, να αποφύγει τον υποβιβασμό όσο πιο εύκολά γίνεται και από εκεί και πέρα ό,τι καλύτερο θα ήταν το ιδανικό για εμάς. Απλά καταλήξαμε στο άλλο άκρο. Φτάσαμε στα play-off ανόδου και ήμασταν μόλις έναν αγώνα μακριά από τη διεκδίκση της ανόδου στην Α1.
Σίγουρα από ένα σημείο και μετά, όλοι οι αθλητές, από το προπονητικό τιμ, όλος ο οργανισμός γενικότερα έβλεπε ότι αυτό που έχουμε "χτίσει" πηγαίνει πολύ καλύτερα από αυτό που περιμέναμε. Άρα παιχνίδι με το παιχνίδι αισθανόμασταν και εμείς καλύτερα. Ως ομάδα κερδίσαμε και τον σεβασμό των υπολοίπων αντιπάλων και φτάσαμε σε ένα σημείο που σίγουρα θέλαμε να διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω. Προφανώς, δεν ήταν αυτός ο πρώτος μας στόχος, όπως είπα και πριν, αλλά θέλαμε να το διεκδικήσουμε και εφόσον ερχόταν γιατί όχι, θα το στηρίζαμε. Δεν θέλουμε να λέμε μεγάλα λόγια, κάναμε μία τρομερά πετυχημένη χρονιά και σίγουρα μας έχει ανοίξει η όρεξη».
Το πρόβλημα του γηπέδου είναι συχνά κάτι που ¨βασανίζει” τις ομάδες της Α2 για την ομαλή εξέλιξη των προγραμμάτων τους. Είναι κάτι που βιώνετε και εσείς παρόλο που η έδρα σας είναι το «Ζαχαρίας Αλεξάνδρου»; «Σίγουρα έχουμε και εμείς ένα πρόβλημα, γιατί ο Ιωνικός είναι ένα ιστορικό σωματείο που έχει το μπάσκετ των ανδρών, έχει το χάντμπολ που είναι σε πρώτη κατηγορία, έχει και τμήματα βόλεϊ... Οπότε είναι δύσκολο σε ένα γήπεδο να... χωρέσουμε. Υπάρχει, όμως, καλή διάθεση από όλα τα τμήματα. Δυσκολευόμαστε λίγο, αλλά πιστεύω τα καταφέρνουμε».
Ο Χρήστος Σκαλωμένος και οι λοιποί ιθύνοντες του σχεδιασμού έχουν φροντίσει ήδη προκειμένουν να γίνουν ανάλογα βήματα για την ερχόμενη σεζόν. «Καταφέραμε, κυρίως, να κρατήσουμε τον βασικό κορμό από την περσινή περίοδο και έχουμε σχεδόν ολοκληρώσει τις μεταγραφικές μας κινήσεις. Βάσει της εικόνας και των άλλων ομάδων πιστεύω έχουμε ενισχυθεί αρκετά. Και πιστεύω ότι με την στήριξη της διοίκησης που είναι έμπρακτη, αλλά και τους χορηγούς μας και όλους όσους μας βοηθάνε για να μπορέσουμε να είμαστε καθημερινά στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, ο στόχος μας είναι να είμαστε όσο πιο ανταγωνιστικοί γίνεται. Δεν θέλουμε να λέμε μεγάλα λόγια, να βλέπουμε ξεχωριστά το κάθε παιχνίδι και αν καταφέρουμε να φτάσουμε στη διεκδίκηση της ανόδου δεν θα πούμε όχι σίγουρα» τονίζει ο τεχνικός του Ιωνικού χαρακτηριστικά. .
Μοναδικός… αστερίσκος σε όλη τη διαδικασία είναι πως το πρωτάθλημα της Α2 διαφοροποιείται. Η λογική των δύο ομίλων με 14 ομάδες στον καθένα αυτομάτως αναβαθμίζει τη δυσκολία και τα επίπεδα του ανταγωνισμού. Ποια είναι η δική σας άποψη;
«Είναι κάτι που λέμε όλοι στην ομάδα αυτό. Φέτος το πρωτάθλημα γίνεται πολύ πιο ανταγωνιστικό. Πέρσι υπήρχαν δύο όμιλοι των 7-8 ομάδων και υπήρχαν διάφορα θέματα. Πολλές διακοπές, λίγα παιχνίδια, αλλά νομίζω ότι πλέον με έναν όμιλο 14 ομάδων πιστεύω ότι θα είναι σίγουρα πιο ανταγωνιστικός. Θα υπάρχουν και play-offs στο τέλος, οπότε θα κρατήσει σε αγωνία όλους τους συμμετέχοντες. Από το ξεκίνημα, αρχές Οκτωβρίου, έως και τέλη Μαΐου. Θα είναι ένα πρωτάθλημα που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει».
Με δεδομένη την εικόνα που κατά καιρούς βλέπουμε ακόμη και στην Α1 κατηγορία, υπάρχει στήριξη από τον κόσμο και τί πιστεύετε πως πρέπει να συμβεί προκειμένου να ενεργοποιηθεί περισσότερο το κοινό για κάτι τέτοια παιχνίδια; «Σίγουρα εμείς αισθανόμασταν αρκετά όμορφα με την εικόνα που καταφέραμε να βγάλουμε φέτος. Προσπαθήσαμε και θα προσπαθούμε κάθε παιχνίδι να το κάνουμε γιορτή, να φέρνουμε όλα τα παιδιά των ακαδημιών... Το εγχείρημα το περσινό μας οδηγεί και για τη φετινή σεζόν. Πήγε πολύ καλά και επειδή φέτος θα είναι ακόμη πιο δυνατό το πρωτάθλημα και θα είναι ακόμη πιο ανταγωνιστικό, πιστεύουμε θα μπορέσουμε να το εξελίξουμε και να το δυναμώσουμε όσο περισσότερο γίνεται.
Προφανώς και πρέπει να υπάρξει περισσότερη προβολή στο μπάσκετ γυναικών. Είτε αυτό έχει να κάνει με τις εθνικές κατηγορίες, την Α1, είτε με τις τοπικές. Είναι σημαντικό να υπάρχει αυτό το κομμάτι από όλους τους φορείς, από την ΕΟΚ... Ήδη γίνονται κάποια βήματα στα οποία φαίνεται ότι κάτι πάει να αλλάξει και ελπίζω αυτό να το δούμε και στην πράξη τα επόμενα χρόνια».
Η μπασκετική λογική και η γυναικεία φύση είναι δύο κομμάτια που ενώνονται σε αυτόν τον κόσμο. Η καθημερινότητα του κόουτς Σκαλωμένου γυρίζει γύρω από αυτόν τον κύκλο…Πώς είναι, όμως, η συνεργασία του με τις παίκτριές του; «Εγώ ξεκίνησα να ασχολούμαι με το γυναικείο πριν αρκετά χρόνια, περίπου 11, όταν είχα αναλάβει ένα τμήμα κορασίδων. Όταν μου το έδωσαν ήμουν και εγώ μικρός σε ηλικία τότε, να πω την αλήθεια είχα ένα άγχος. Ήταν η πρώτη μου επαφή στο χώρο με κορίτσια. Σίγουρα το να είμαι τόσα χρόνια στο μπάσκετ γυναικών κάτι σημαίνει (γέλια). Πραγματικά θεωρώ ότι οι γυναίκες αν καταφέρεις να τις εμπνεύσεις, να καταφέρεις να παίξουν και για σένα, να δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι, ότι προσπαθείς και εσύ να τις στηρίξεις και να εξελιχθούν, τότε γίνονται "στρατιώτες". Με την καλή έννοια! Και πραγματικά, μπορούν να αποδώσουν και να βγάλουν πολύ ωραία εικόνα μπασκετική προς τα έξω. Το θεωρώ πολύ σημαντικό. Απλά είναι πολύ σημαντικό και το κομμάτι της ψυχολογίας. Θέλει διαχείριση για να μπορεί όλη η ομάδα να πηγαίνει καλά. Μία παίκτρια, ακόμη και στο πιο υψηλό επίπεδο, μπορεί να έχει μεγαλύτερη σημασία να είναι καλά ψυχολογικά από το να έχει πολύ μεγάλο ταλέντο π.χ. Αν είναι καλά σε αυτό το κομμάτι, ο προπονητής μπορεί να είναι ήσυχος. Αλλά επειδή είμαι τόσα χρόνια στο γυναικείο, δεν το έχω μετανιώσει ποτέ και ίσα ίσα χαίρομαι που ανεβαίνει και η ομάδα και υπάρχουν και φιλοδοξίες».
Αντί επιλόγου, οι γραμμές περνούν μέσα από τη φωνή του ανθρώπου που κρατά το πινακάκι στον Ιωνικό ΝΦ προκειμένου να αναφερθεί στις προσωπικές φιλοδοξίες. «Η φιλοδοξία μου είναι... να κάνουμε καλή προπόνηση σε λίγη ώρα (γέλια). Να σου πω την αλήθεια... Και από εκεί και πέρα δεν βάζω μακρινούς στόχους. Όσο μπορώ θέλω να βελτιώνω τους αθλητές που έχω, να εξελίσσεται η ομάδα και να βγάζουμε καλή εικόνα. Αν αυτό συμβαίνει και έρχονται επιτυχίες, σίγουρα είναι το ιδανικό για μένα. Προφανώς είμαι φιλόδοξος, θέλω να εξελιχθώ με τη δουλειά μου. Αν μπορώ να το κάνω καλά, αυτό μου αρκεί!».