Η ημερομηνία έγραφε 27 Φεβρουαρίου του 2000. Η ομάδα της Λέστερ προετοιμαζόταν στα αποδυτήρια ενόψει της έναρξης του τελικού του League Cup απέναντι στη μεγάλη έκπληξη της διοργάνωσης, Τράνμιρ Ρόβερς! Το «Wembley» είχε φορέσει για ακόμα μια φορά τα καλά για του για να υποδεχτεί τις δυο φιναλίστ, στην τελική αναμέτρηση που θα έκρινε την επόμενη κάτοχο του τροπαίου. Την ίδια στιγμή ωστόσο, όλα ήταν έτοιμα για να γραφτεί ιστορία!
Στη διαιτητική ομάδα που είχε αναλάβει τον ρόλο της διεύθυνσης του αγώνα, υπήρχε μια παρέκκλιση. Μια πρωτοφανής παρουσία! Ανάμεσα στους διαιτητές δέσποζε υπερήφανα και με περίσσια αυτοπεποίθηση η φιγούρα της Γουέντι Τομς. Ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα θα έφερε την ευθύνη να διαιτητεύσει επαγγελματικό αγώνα ποδοσφαίρου των ανδρών στην Αγγλία.
Ήταν η πρώτη φορά που η FA έσπασε κάθε κατεστημένο, κάθε status quo που απαγόρευε στις γυναίκες να συμμετέχουν στην πλευρά των ανδρών και άνοιξε τις πύλες για μια νέα εποχή. Μια εποχή όπου επιτρέπει αργά και σταδιακά σε όλο και περισσότερες γυναίκες να εξοπλίζονται με τη σφυρίχτρα και να είναι υπεύθυνες για την διεξαγωγή ενός παιχνιδιού μεταξύ μιας μπάλας και 22 ανδρών. Η Γουέντι Τομς ωστόσο ήταν εκείνη που έδειξε πρώτη τον δρόμο. Υπό τη θέση της βοηθού διαιτητή, η Αγγλίδα είχε μια άριστη απόδοση και έσπασε συμβολικά κάθε στερεότυπο περί τη γυναικεία κρίση και αντίληψη ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.
Ακολούθησε μια σπουδαία καριέρα που την βρήκε να φιγουράρει από τους αγώνες της Football League μέχρι τα σαλόνια της Premier και του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου. Αναπόφευκτα, το όνομά της συμπεριλήφθηκε και στη λίστα της FIFA για τους αγώνες εθνικών στο γυναικείο ποδόσφαιρο μέχρι να κρεμάσει τη σφυρίχτρα της το 2005. Και μια τέτοια καριέρα είναι νομοτελειακά υποχρεωμένη να παραμείνει ισόβια δεσμευμένη με την ιστορία. Ακόμα κι αν μερικοί μπορεί να να μην ακούσουν ποτέ το όνομά της. Το ίδιο το άθλημα ωστόσο, γνωρίζει πως η δική της στιγμή καταξίωσης ήταν εκείνη που έδωσε ανάσα και ελπίδα για μια ολόκληρη γενιά, που ορκίστηκε να την ακολουθήσει!