Λίγες ημέρες πριν μπει το 2020, η Μπορούσια Ντόρτμουντ ανακοινώνει τον Έρλινγκ Χάαλαντ από την αυστριακή Ζάλτσμπουργκ έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ. Η ευρωπαϊκή μεταγραφική αγορά βουίζει και τα γερμανικά Μέσα ψάχνουν μανιωδώς πληροφορίες για τον νεαρό επιθετικό.
Η Deutsche Welle φτιάχνει ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 25 λεπτών που ονομάζεται: «Πώς έγινα Έρλινγκ Χάαλαντ». Το team του πασίγνωστου γερμανικού Μέσου, περνά αρκετές ημέρες στο Μόλντε εξερευνώντας όλα όσα συνθέτουν το ψηφιδωτό της ζωής του παίκτη που αναμένεται να γράψει ιστορία στο ποδόσφαιρο. Οι οπαδοί της Μόλντε στις εξέδρες του Aker Stadium μιλούν για τις καλύτερες στιγμές τους με τον Χάαλαντ.
Εκεί λέγεται επίσης κι η ιστορία για το πώς ο λεπτός έφηβος μετατράπηκε σε μυώδη αθλητή μέσα σε δύο χρόνια. Η απάντηση έρχεται όταν η κάμερα συναντά την σεφ της ομάδας. Η Torbjørg Haugen αρχίζει να κλαίει όταν μιλάει για τον 19χρονο (τότε) Νορβηγό αστέρα...
«Ο Έρλινγκ με πλησίασε και με ρώτησε αν μπορεί να πάρει φαγητό σπίτι»
«Ήταν ένα μικρό, ελαφρώς αδύνατο αγόρι όταν μπήκε στο γήπεδο. Δεν του έδωσα κάποιο ιδιαίτερο φαγητό, αλλά ήταν ένα αγόρι που μεγάλωσε πολύ. Ήταν 16 όταν έφτασε και 18 όταν έφυγε. Μεγάλωνε, έπρεπε να έχει πολύ φαγητό. Ο Έρλινγκ ήρθε κοντά μου και μου είπε "μπορώ να πάρω φαγητό στο σπίτι;". Είδα ότι το αγόρι χρειαζόταν φαγητό», λέει η «Tante Kokk», όπως τη λένε στο περιβάλλον της Μόλντε. «Το αγαπημένο του ήταν τα νορβηγικά κεφτεδάκια. Και μετά κέικ σοκολάτας, αλλά όχι περισσότερο από μια μπουκιά. Είναι φανταστικός, μου λείπει ο Έρλινγκ» λέει η Torbjørg Haugen καθώς κυλούν τα δάκρυα.
Ο προπονητής φυσικής κατάστασης του συλλόγου, Εράς Στίνσλιντ, συνεργάστηκε στενά με τον Νορβηγό τις δύο σεζόν παραμονής του στην MFK. «Ήταν νέος και λεπτός και ψηλός, αλλά ακόμα μεγάλωνε. Ήταν 'δέρμα και κόκαλα'. Ήταν λοιπόν ένα project. Μεγάλωσε οκτώ εκατοστά στο Μόλντε. Ήταν 16 ετών. Όταν άρχισε να μεγαλώνει εκείνη την πρώτη χρονιά, έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί στο γήπεδο. Έπρεπε να είναι στο γυμναστήριο περισσότερο από όσο ήθελε, γιατί έπρεπε να αποφύγει τους τραυματισμούς», επιβεβαιώνει.
Όταν ο έφηβος Χάαλαντ βραβεύτηκε ως η αποκάλυψη της χρονιάς για το νορβηγικό ποδόσφαιρο, στην ομιλία του, δεν την ξέχασε. «Ευχαριστώ πολύ τη "Θεία" στο Μόλντε που μαγείρεψε καλό φαγητό που με να μεγαλώσω για τα καλά».
«Η θεία Torbjørg έχει δουλέψει με αθλητές δίαθλου και cross-country από το 1994 έως το 2011, και από τότε είναι στο Molde Football Club. Έχει τεράστιο όγκο γνώσεων, από τις οποίες θέλουμε να μπορούν να επωφεληθούν ιδιαίτερα οι οικογένειες με παιδιά», αναφέρει η Μόλντε για την αγαπημένη της «θεία».
«Το σωστό φαγητό τη σωστή στιγμή για να έχω το μέγιστο κέρδος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φιλοσοφίας μου για το φαγητό», λέει η ίδια σε συνέντευξή της στο Sirdalmedia. Η κυρία Haugen ξεκίνησε να μαγειρεύει για αθλητές όταν ο orleiv Idland, επικεφαλής προπονητής για το σκι αντοχής και το δίαθλο στο «Sirdal Ski», την ήθελε στην «ομάδα» του για να διδάξει στους μαθητές τη σωστή διατροφή.
Πέντε χρόνια αργότερα, ήταν στο team της εθνικής ομάδα. Το 2004, ο Arne Idland, προπονητής του εθνικού δίαθλου, την προσέλαβε για να βοηθήσει στην προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του Τορίνο. Τα πρώτα χρόνια, η Torbjørg οδηγούσε μόνη της σε ένα αυτοκίνητο, φορτωμένο με εξοπλισμό και τρόφιμα, στην Ευρώπη.
230 ημέρες ταξιδιού τον χρόνο
Η Torbjørg εργάστηκε στην Ένωση Διάθλου το 2008. Στη συνέχεια, ήταν μαγείρισσα για τρία χρόνια κατά τη διάρκεια του Tour de Ski. Ήταν επίσης υπεύθυνη για τους αθλητές του δίαθλου και ταξίδευε 230 μέρες το χρόνο. Ήταν επίσης παρούσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ. Επιπλέον, μπορεί να ανατρέξει σε 4-5 παγκόσμια πρωταθλήματα στο δίαθλο, από τη Σιβηρία έως το Όστερσουντ.
Τελικά βαρέθηκε όλα τα ταξίδια. Το 2009, προσκλήθηκε στο Μόλντε για να δώσει μια διάλεξη στους παίκτες και τους μάνατζερ του συλλόγου σχετικά με τη σωστή διατροφή. Δύο χρόνια αργότερα, της προσφέρθηκε δουλειά από τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ αλλά αρνήθηκε. Είχε επίσης συναντήσεις με τη διοίκηση της νορβηγικής ολυμπιακής επιτροπής για τη διατροφή.
Η τελευταία της εμφάνιση για την Ένωση Διάθλου ήταν στο Ruhpolding το 2012. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους, υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη νορβηγική ομάδα. Τώρα παραμένει εκεί. «Ευδοκιμώ εδώ. Είναι μια περιπέτεια να δουλεύεις εδώ σε αυτό το κλαμπ. Ανυπομονώ να πηγαίνω στη δουλειά κάθε μέρα», λέει η Torbjørg.