19 Απριλίου 2014. Τότε διεξήχθη το τελευταίο επίσημο παιχνίδι της εθνικής ομάδας γυναικών του Κατάρ. Ήταν μια αναμέτρηση με την Ιορδανία στο Αμμάν, για το Γυναικείο Πρωτάθλημα της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Δυτικής Ασίας. Η βαριά ήττα με 8-2, λίγη σημασία είχε γιατί οι διεθνείς Καταριανές πανηγύριζαν δύο από τα ελάχιστα γκολ που είχαν πετύχει στην ιστορία τους. Έχουν περάσει από τότε περισσότερα από οκτώ χρόνια και η ομάδα δεν έχει δώσει κάποιο επίσημο παιχνίδι. Μερικοί φιλικοί αγώνες και πολιτιστικές ανταλλαγές, όπως η επίσκεψη παικτριών των Washington Spirit το 2020 ή το ταξίδι στις ΗΠΑ για να γνωρίζουν το αμερικανικό ποδόσφαιρο, ελάχιστα δείγματα «ζωής» μιας ομάδας που συστάθηκε ένα χρόνο προτού το Κατάρ κερδίσει την διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.
Αν googlάρει κανείς θα βρει φωτογραφίες με τη βυσσινή - λευκή εμφάνιση της Εθνικής Κατάρ, το έμβλημα της ομοσπονδία τους Κατάρ (Q.F.A) και χορηγό Burrda, του οποίου η συνεργασία με την ομοσπονδία της χώρας έχει λήξει εδώ και χρόνια. Στο πεδίο των social media η ομάδα είναι... φάντασμα. Υπάρχει μονάχα ένας λογαριασμός στο Instagram με όνομα -Women's Football Qatar- με λιγότερο από 200 followers. Επιπλέον δεν υπάρχει κάποια αναφορά στην επίσημη ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου του Κατάρ, δεν τη βρίσκουμε στην κατάταξη της FIFA και δεν έχει φανεί πουθενά στο εν εξελίξει Μουντιάλ στο εμιράτο.
Οι ρίζες της
Πίσω στο 2001, η Sheikha Moza bint Nasser al-Missned - σύζυγος του εμίρη τότε και μητέρα του σημερινού εμίρη - ίδρυσε την Επιτροπή Γυναικείου Αθλητισμού του Κατάρ για να επιβλέπει όλα τα αθλήματα για γυναίκες και κορίτσια. Το 2009, δημιουργήθηκε η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών, τη στιγμή που το Κατάρ ετοίμαζε την υποψηφιότητά του για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022. Ένα χρόνο αργότερα, και μόνο εβδομάδες πριν η FIFA επιλέξει τον οικοδεσπότη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022, η εθνική ομάδα γυναικών έπαιξε τον πρώτο της επίσημο αγώνα, όπου ηττήθηκε 17-0 από το Μπαχρέιν στο «Arabia Women's Cup». Ακολούθησε κι άλλες ήττες από τη Συρία και την Παλαιστίνη στο ίδιο τουρνουά, με διψήφιο σκορ κάθε φορά. Υπήρχε όμως ομάδα και αγώνες.
Ενάμιση μήνα αργότερα, στις 2 Δεκεμβρίου 2010, ο Σεπ Μπλάτερ, τότε πρόεδρος της FIFA, ανακήρυξε το Κατάρ οικοδεσπότη του Μουντιάλ του 2022. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία, δεν απαιτεί από τη διοργανώτρια χώρα να έχει εθνική ομάδα ανδρών και γυναικών. Αλλά στην έκθεση αξιολόγησης 30 και πλέον σελίδων για το Κατάρ, στην ενότητα για την ανάπτυξη του αθλήματος, το Κατάρ περιέγραψε τη δέσμευσή του για την «προώθηση του ποδοσφαίρου γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ειδικών εγκαταστάσεων». Οι «New York Times» ρώτησαν έναν εκπρόσωπο της FIFA αν η διοργανώτρια χώρα τήρησε την άνωθεν υπόσχεση και αρνήθηκε να σχολιάσει.
Το αβέβαιο μέλλον
Το «Education City Stadium», ένα από τα στάδια του τουρνουά, έχει προοριστεί για το ποδόσφαιρο γυναικών μετά τη λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μια αθλητική ακαδημία, η Sports Lab Center στεγάζεται ήδη εκεί ωστόσο δεν υπάρχουν αναπτυξιακά τμήματα σε επίπεδο εθνικής ομάδας. Η εθνική βρίσκεται σε αδιέξοδο τα τελευταία οκτώ χρόνια -από τότε που έφυγε η πρώην παίκτρια στη γυναικεία Bundesliga της Γερμανίας Monika Staab το 2014, που πέρασε τις δύο τελευταίες δεκαετίες αναπτύσσοντας το γυναικείο ποδόσφαιρο σε χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ήταν προπονήτρια της εθνικής ομάδας γυναικών του Κατάρ από το 2013 έως το 2014 και τώρα είναι προπονήτρια της γυναικείας ομάδας της Σαουδικής Αραβίας. Η Staab είπε ότι έφυγε από το Κατάρ επειδή η Γυναικεία Αθλητική Επιτροπή ήθελε έναν άνδρα για προπονητή και κάποιον που να μιλούσε αραβικά. Σε συνέντευξή της είπε ότι δεν ήξερε τι έγινε με την εθνική ομάδα μετά την αποχώρησή της.
Οι «New York Times» εντόπισαν μέσω social media την Hagar Nader Nessim Aziz Saleh. Ζήτησαν μια συνέντευξη και εκείνη πριν αποδεχτεί την πρόσκληση, αιτήθηκε να σταλεί το αίτημα από την Abeer Ahmed Αl-Kuwari, την επικεφαλής της εθνικής ομάδας γυναικών και μέλος της Επιτροπής Γυναικείου Αθλητισμού του Κατάρ. Η Al-Kuwari συμφώνησε να κανονίσει μια συνάντηση και είπε ότι θα φέρει μαζί της κάποιες από τις διεθνείς.
Ερωτηθείσες αν η εθνική ομάδα γυναικών υπήρχε πραγματικά, αν ήταν μια πραγματική ομάδα, απάντησαν θετικά, τονίζοντας πως «υπήρχαμε περιστασιακά». Ο κορονοϊός και τα ανεπιτυχή αποτελέσματα ήταν οι βασικές εξηγήσεις τους. Όμως όταν οι ερωτήσεις έγιναν πιο συγκεκριμένες, ελάχιστες εξηγήσεις δόθηκαν. «Μας απορρίπτουν χωρίς λόγο», είπε μία από τις παίκτριες χωρίς να προσδιορίζει ποιοι είναι «αυτοί» που τις απορρίπτουν.
Η Al Kuwari ανέφερε ότι βρισκόταν στη διαδικασία μετακίνησης της εθνικής ομάδας γυναικών υπό την αιγίδα της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας του Κατάρ, όπου εργάζεται τώρα, και ότι είχε έρθει στην ομοσπονδία με έναν κατάλογο απαιτήσεων για το 2023: προπονητικά κέντρα, φιλικούς αγώνες, νέο προπονητή, προπονητή τερματοφυλάκων, προπονητικό επιτελείο, ειδικές εγκαταστάσεις για τη γυναικεία ομάδα. Η λίστα συνεχίζεται. Και αν δεν τα πάρουν αυτά τα πράγματα; «Περιμένουμε την κληρονομιά του Μουντιάλ να μας αναδείξει. Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα», απαντούν.
Σε ερώτηση σχετικά με την προσφορά του Κατάρ για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 και εάν οι γυναίκες θεωρούν πως η ομάδα τους ήταν απλώς ένα πρόσχημα για να διασφαλίσουν ότι η FIFA θα εγκρίνει τα σχέδια του Κατάρ, οι παίκτριες δεν απάντησαν. Η Al Kuwari είπε έντονα: «Οχι. Όχι, όχι, όχι».