Μεγαλώνοντας στα Φίτζι, ο αθλητισμός ήταν πάντα μέρος της ζωής για την Φινάου. Τοπικοί αγώνες ποδοσφαίρου έφερναν όλες τις κοινότητες πιο κοντά. Οικογένεια, γείτονες, φίλοι γίνονταν μια παρέα. Στο σπίτι της υπήρχε πολύ ταλέντο. Αυτή και τα αδέρφια της, Τόμας και Άλμπερτ, μοιράζονταν ένα κοινό πάθος για τον αθλητισμό και κυρίως για τα ομαδικά αθλήματα. Πάθος «πασπαλισμένο» με λίγο ανταγωνισμό.
Ο μεγαλύτερος αδερφός Τόμας εκπροσώπησε τα Φίτζι στο ποδόσφαιρο σε διάφορες ηλικιακές ομάδες και την εθνική. Ο μικρότερος αδερφός Άλμπερτ εκπροσωπεί τη χώρα του στο ράγκμπι και παίζει επαγγελματικά στη Γαλλία. Η Φινάου όχι μόνο έπαιξε ποδόσφαιρο για την εθνική ομάδα των Φίτζι, έγινε επίσης η πρώτη γυναίκα διαιτητής ποδοσφαίρου του νησιωτικού κράτους.
Από τη διαιτησία των τελικών ανδρών σε τοπικό επίπεδο, προήχθη για να διαιτητεύσει σε τουρνουά για την Oceania Football Confederation (OFC). Το 2008, διαιτήτευσε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών U17 FIFA στη Νέα Ζηλανδία και ακολούθησαν άλλα τρία το 2010, το 2012 και το 2016 στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, στο Αζερμπαϊτζάν και στην Ιορδανία.
Διαιτήτευσε επίσης δύο Παγκόσμια Κύπελλα FIFA Γυναικών U20 καθώς και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών FIFA στη Γερμανία το 2011. Το 2016, κλήθηκε σε δύο τουρνουά της FIFA, το U17 WWC στην Ιορδανία και το U20 WWC στην Παπούα Νέα Γουινέα. Τα επιτεύγματά της δεν έχουν ακόμη συγκριθεί από κανέναν άλλο άνδρα ή γυναίκα αξιωματούχο αγώνων ποδοσφαίρου στα Φίτζι.
Από τα πρώτα βήματα στο γρασίδι ως την... σφυρίχτρα
Όπως πολλά κορίτσια της γενιάς της, η εισαγωγή στο παιχνίδι ξεκίνησε στο περιθώριο αυτών των αγώνων της γειτονιάς, βλέποντας τα αδέρφια και τα ξαδέρφια της να παίζουν. Η ίδια έχει εξομολογηθεί ότι το πάθος της για το άθλημα αναπτύχθηκε όταν συμμετείχε σε εκείνα τα παιχνιδιά, «ειδικά έπρεπε να είμαι τερματοφύλακας», θυμάται . Η οικογένειά της και άλλοι στην κοινότητα ενθάρρυναν τις κόρες τους να είναι ενεργές και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
Εκείνη έκανε πίσης στίβο και netball, εκπροσωπώντας την Nasinu Netball Association το 2002, ενώ σπούδαζε για να γίνει δασκάλα. Μετά από αρκετή επιμονή και σκληρή δουλειά, κέρδισε μια θέση στην εθνική ποδοσφαίρου γυναικών των Φίτζι, όπου έμεινε για δύο χρόνια και συμμετείχε στους Αγώνες του Ειρηνικού και στους Ολυμπιακούς Προκριματικούς.
Ήταν κατά τη διάρκεια των προκριματικών αγώνων των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που είδε για πρώτη φορά γυναίκες διαιτητές, μια εικόνα που θα την στιγμάτιζε για πάντα.
Εκείνη περίπου την εποχή, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία των Φίτζι ξεκίνησε ένα πρόγραμμα που απαιτούσε από διαφορετικές περιοχές να οργανώσουν γυναικείες ομάδες. Το 2005, η Φινάου έπαιξε μεγάλο ρόλο στην οργάνωση τοπικών ομάδων κοριτσιών. Αυτό έγινε σε συνεργασία με έναν εθελοντή του Ειρηνευτικού Σώματος και πολύ καλό της φίλο ο οποίος έπαιζε για το Αρκάνσας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Καθηγήτρια Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών εκείνη την εποχή, ήξερε ότι ο αθλητισμός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την κατάρριψη των στερεοτύπων και θα είχε θετικό αντίκτυπο, ειδικά στις αγροτικές περιοχές. «Η διοργάνωση μιας τοπικής γυναικείας ομάδας για συμμετοχή στο ετήσιο διαπεριφερειακό πρωτάθλημα έθεσε τις δικές της προκλήσεις. Ήταν πιο εύκολο να εργαστεί κανείς στο σχολικό πλαίσιο και να επεκτείνει την πρόσκληση σε ενδιαφερόμενες γυναίκες εντός της περιοχής», έχει διηγηθεί στο «ABC».Αυτό ήταν το ξεκίνημα της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου Savusvau.
Ενώ προσπαθούσε να βρει έναν υποστηρικτή για να αγοράσει ποδοσφαιρικά παπούτσια για τις παίκτριές της, πείστηκε να λάβει μέρος σε μια σειρά μαθημάτων διαιτησίας της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου των Φίτζι (FFA) που προσφέρονταν στην πόλη. «Εκτός από συζητήσεις για πιθανή χορηγία για τα ποδοσφαιρικά παπούτσια της ομάδας, μου ζητήθηκε να συμμετάσχω στο διήμερο σεμινάριο».
Εκεί προσέλκυσε την προσοχή των αξιωματούχων της FFA. Ένα μήνα αργότερα, έτρεχε στις πλάγιες γραμμές σε ένα από τα τοπικά τουρνουά ανδρών, και έγινε η πρώτη γυναίκα διαιτητής ποδοσφαίρου των Φίτζι.
Δημιουργώντας μονοπάτια...
Μετά από μια συναρπαστική καριέρα που την πήγε στα κορυφαία παιχνίδια στον κόσμο, αποφάσισε να κλείσει το σφύριγμα της και να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη της επόμενης γενιάς γυναικών διαιτητών ποδοσφαίρου στα Φίτζι. Έγινε εκπαιδεύτρια, γνωρίζοντας ότι περισσότερες νέες γυναίκες θα ανέβαιναν στις τάξεις για να διαιτητεύσουν στο υψηλότερο επίπεδο του ανταγωνισμού.
Τώρα, μητέρα, η Φινάου έχει πτυχίο Εμπορίου και ακολουθεί μεταπτυχιακό στη Διπλωματία και τη Διεθνή Ανάπτυξη. Η πορεία της την οδηγεί στον αθλητικό σχολιασμό και στους ρόλους στον χώρο συμβούλων αθλητικών για την ανάπτυξη.
«Λατρεύω την ευελιξία να εργάζομαι σε αυτόν τον χώρο, ειδικά για εθνικούς αθλητικούς φορείς και διεθνείς οργανισμούς όπως το ChildFund Australia». Πιστεύει ακράδαντα ότι κάποιος πρέπει να συνεχίσει να μαθαίνει και να επιδιώκει ευκαιρίες, προκειμένου να γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του/της.