«Αν μπορείς να το δεις, μπορείς να γίνεις αυτό που θέλεις». Αυτό είχε εννοήσει σε ελεύθερη μετάφραση η θρυλική Μπίλι Τζιν Κινγκ, το σύμβολο του τένις γυναικών που πρωτοστάτησε κατά του σεξισμού και υπέρ της ισότητας των φύλων. Δίχως να γνωρίζει πιθανότατα πόσο εύστοχη ήταν αυτή η ρήση, πόσες και πόσες φορές θα επιβεβαιωνόταν σε κάθε πεδίο του επαγγελματικού προσανατολισμού και της προσωπικής φιλοδοξίας.
Η Αλέσια Ρούσο είναι μία από αυτές τις επιβεβαιώσεις. Έγινε αυτό που είναι σήμερα, μια εκ των κορυφαίων στράικερ του ποδοσφαίρου γυναικών και η επόμενη ηγέτης της εθνικής Αγγλίας, ακριβώς επειδή το είδε να συμβαίνει.
Η αποκάλυψη του περασμένου Euro που είδε τις Λέαινες να φέρνουν στο σπίτι το πρώτο τρόπαιο ανεξαρτήτως ανδρών ή γυναικών από το μακρινό 1966, μυήθηκε από πολύ μικρή στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Από μια θέση… VIP που πολλαπλασιάζει την πιθανότητα να κολλήσεις το «μικρόβιο».
Σε ηλικία μόλις επτά ετών, η γεννημένη στην κομητεία του Κεντ με ιταλικές ρίζες από τον Σικελό παππού της , Αλέσια Μία Τερέσα Ρούσο, εντάχθηκε στο αθλητικό Κέντρο της Τσάρλτον Αθλέτικ. Εκτός από τη γνωριμία της με την στρογγυλή θεά ως μέλος της Ακαδημίας, είχε την ευκαιρία να γαλουχηθεί ποδοσφαιρικά με τα μάτια της πρωταγωνίστριας. Κι αυτό διότι ως μασκότ του κλαμπ, ήταν ένα από κοριτσάκια που συνόδευαν από το χέρι τις παίκτριες της ομάδας γυναικών της Τσάρλτον. Στην περίπτωσή της όχι όποια κι όποια, αλλά την εμβληματική κάπτεν, Κέισι Στόουνι.
Fast forward στο σήμερα και το χαριτωμένο παιδάκι με τα κοντά ξανθά μαλλιά έχει φτάσει να αποτελεί τη βασική σέντερ φορ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε η εισήγηση της απόκτησής της το 2020 από την τότε τεχνικό των Κόκκινων Διαβόλων. Και ήταν η Στόουνι, 14 χρόνια αφότου έβγαιναν παρέα από τη φυσούνα στον αγωνιστικό χώρο.
«Θυμάμαι την Αλέσια να είναι η μασκότ μου το 2006, όταν ήταν στο κέντρο αριστείας της Τσάρλτον κι εγώ ήμουν κάπτεν της πρώτης ομάδας. Η ευκαιρία αυτή ως μασκότ έδωσε στη Ρούσο μια πρώτη γεύση από το ποδόσφαιρο γυναικών αυτής της χώρας. Και τώρα είναι μια από τις σταρ της».
Alessia Russo: "When I was around seven or eight, we used to ball-girl for Charlton’s women’s team, and then one game we were the mascots as well and it worked out that I walked out holding hands with Casey." [telegraph] pic.twitter.com/mAIIgmMAF1
— MU Women Xtra (@MUWomenXtra) January 16, 2022
Η Ρούσο μετράει λιγότερα από τρία χρόνια επαγγελματικής καριέρας στα αγγλικά γήπεδα. Τα περάσματά της από Τσέλσι και Μπράιτον μέχρι τα 18 της χρόνια αποδείχθηκαν πολύ πρώιμα και η συνέχεια τη βρήκε στις ΗΠΑ και στο κολέγιο της Βόρειας Καρολίνας παίζοντας με τις Tar Heels, κερδίζοντας στην πρώτη της σεζόν τον τίτλο της τοπ-σκόρερ (εννέα γκολ και δύο ασίστ) και της Rookie της χρονιάς. Με την επιστροφή της λόγω Covid το καλοκαίρι του 2020 πήρε μεταγραφή για το «Ολντ Τράφορντ», εκεί όπου μετρά 24 γκολ σε 53 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις. Ήταν όμως σε ένα άλλο γήπεδο, το «Μπράμαλ Λέιν» που έμελλε να κάνει τον πιο εκκωφαντικό της ως τώρα θόρυβο και να βάλει υποψηφιότητα για το γκολ της χρονιάς.
Στο περασμένο Euro, η Ρούσο σφράγισε τον θρίαμβο της Αγγλίας απέναντι στη Σουηδία στα ημιτελικά χάρη σε ένα γκολ-κομψοτέχνημα. Με τακουνάκι, με πλάτη στην εστία, ανάμεσα σε δύο αμυντικούς και την μπάλα να περνά ανάμεσα από τα πόδια της αντίπαλης κίπερ.
Ένα γκολ χάρμα ιδέσθαι που δεν άργησε να γίνει viral. Και ήταν τόσο σπουδαίο, που συμπεριλήφθηκε στα έντεκα υποψήφια γκολ της FIFA για το Βραβείο Πούσκας, ανάμεσα σε τέρματα μερικών από τα ινδάλματά της, όπως του Κιλιάν Μπαπέ και του Ριτσάρλισον.
Περισσότερο από όλα, όμως, θα μείνει στην ιστορία ως ένα από τα γκολ με το ισχυρότερο σημαίνον στην ιστορία του αγγλικού και όχι μόνο ποδοσφαίρου γυναικών. Ως μνημείο του πόσο έχει αυξηθεί κατακόρυφα η ποιότητα του αθλήματος σε σχέση με τις προηγούμενες, μεταβατικές δεκαετίες, αλλά και της πίστης που διαθέτουν πια οι παίκτριες στις δυνατότητες και τις τεχνικές αρετές τους. Ήταν μια εκστατική έμπνευση της στιγμής, στα ημιτελικά του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Κι αυτό απαιτεί πολλά περισσότερα από τεχνική κατάρτιση.
Το όνομα της Ρούσο πλέον φιγουράρει ως ένα από τα πιο σημαντικά στα μπλοκάκια των ευρωπαϊκών συλλόγων και βρίσκεται μεταξύ εκείνων που πιθανότατα θα καρπωθούν στο μέλλον την πρώτη μεταγραφή άνω του εκατομμυρίου στο ποδοσφαίρο γυναικών. Πολύ μακριά, όμως, από την εμπορικότητα, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί taboo και δια της απουσίας της αποδεικνύει πως δεν είναι η κινητήριος δύναμη του αθλήματος, η Ρούσο με το γκολ της επιδρά στην πράξη, αγγίζοντας εκατοντάδες παιδιά από ένα καρέ, από ένα τελείωμα με το τακουνάκι. Όπως τα μικρά κορίτσια του πρώτου συλλόγου της, της Μπέρστεντ, τα οποία την επομένη κιόλας του Αγγλία-Σουηδία προσπαθούσαν να αντιγράψουν την εκτέλεσή της:
«Δεν ξέρω γιατί, αλλά ήθελαν απλά να το προσθέσουν στην προπόνησή τους! Ήταν πολύ κουλ, μου έστειλαν αρκετά βίντεο από όλο αυτό και ήταν υπέροχο. Το να βλέπω μικρά παιδιά να αναδημιουργούν τη φάση, είναι το μεγαλύτερο πράγμα για μένα. Σε όλη τη διάρκεια του Euro θέλαμε να εμπνεύσουμε τη νέα γενιά των αγοριών και των κοριτσιών, ως παιδί θυμάμαι ότι κι εγώ προσπαθούσα να αντιγράφω τα γκολ των παικτών που έβλεπα στο Μουντιάλ ή το Champions League, συνεπώς αυτή η στιγμή με τα παιδάκια να αντιγράφουν το δικό μου ήταν μια από τις στιγμές που λες… ‘’Τσιμπήστε με’’!».