Η αγωνιστική της παρουσία κατά τη διάρκεια της καριέρας της δεν πρέπει να θεωρείται διόλου ευκαταφρόνητη. Με 40 επίσημα παιχνίδια και 19 γκολ στο όνομά της, η Σίβα Αμίνι κατάφερε να γράψει τη δική της ιστορία στην εθνική ομάδα φούτσαλ του Ιράν. Η μεγαλύτερη υπογραφή της ωστόσο στον ιρανικό αθλητισμό τελικά δεν ήρθε μέσα από το γήπεδο, άλλα έξω από αυτό!
Γνωρίζοντας άλλωστε την ασχήμια που επικρατεί στη χώρα της σε θέσεις εξουσίας, η 34χρονη Αμίνι βροντοφωνάζει για τα δικαιώματα των γυναικών και αποτελεί το πρόσωπο της καμπάνιας που επιχειρεί να ξεπλύνει τον αθλητισμό στο Ιράν.
Αν και τα εμπόδια είναι πολλά και μοιάζουν απροσπέλαστα, η ίδια δεν το βάζει κάτω. Από μικρή άλλωστε έμαθε για την αδικία που συνοδεύει το φύλο της, αδικία που όταν ήταν ακόμα μικρό κορίτσι την ανάγκασε να αλλάξει το όνομά της στο αντρικό «Σαχίν» ώστε να αποκτήσει μερική ελευθερία!
«Δεν ήθελα να αρνηθώ το φύλο μου, αλλά είδα ότι τα αγόρια είχαν περισσότερη ελευθερία και ήθελα να ζήσω αυτή την ελευθερία.
Γεννήθηκα σε μια χώρα όπου οι γυναίκες δεν είχαν κανένα απολύτως δικαίωμα. Δεν ήταν αποδεκτό για ένα κορίτσι να παίζει ποδόσφαιρο, να πηγαίνει στο γυμναστήριο, να κάνει ποδήλατο ή ακόμα και να οδηγεί μοτοσικλέτα. Ωστόσο, τα έζησα όλα αυτά και με συνέλαβαν, με φυλάκισαν, με απείλησαν και με παρενόχλησαν για κάποιες από τις επιλογές μου» παραδέχεται η ίδια μιλώντας στο «IranWire».
Παρενοχλήσεις όπως αυτές που έζησε από ανθρώπους της Ομοσπονδίας όταν υπηρετούσε τα χρώματα της εθνικής της. Όπως καταγγέλλει άλλωστε με ευθύτητα, ένας από τους βασικούς τρόπους για να κληθεί κάποια κοπέλα στην εθνική ήταν να κοιμηθεί με άνθρωπο της Ομοσπονδίας του Ιράν.
«Ήμουν παιδί της πόλης και έπαιζα στο πρωτάθλημα. Έγινα η Miss Goal του τουρνουά και η βασική παίκτρια στην ομάδα μου. Τα προβλήματά μου ξεκίνησαν όταν με κάλεσαν στην εθνική ομάδα. Μπήκα σε έναν βρώμικο και άσχημο κόσμο που είχε δημιουργήσει η ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να έχω σχέση (με αθλητικό στέλεχος) για να προκριθώ στην εθνική ομάδα, εκτός από την τεχνική και την τακτική μου» αποκαλύπτει.
Η θρασύτητα μάλιστα ήταν τέτοια που μέχρι και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας φούτσαλ, Μεχντί Ταζ, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τις... ορέξεις του! «Μιλούσε για τα πάντα εκτός από το ποδόσφαιρο. Μας φλέρταρε» παραδέχεται, προτού αναφερθεί επίσης και σε ένα περιστατικό με τον Αλί Καφασιάν, τότε πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, όταν ζήτησε καλύτερη αμοιβή για τις γυναίκες παίκτριες, με τον αξιωματούχο να απαντά με ένα υποτιμητικό σχόλιο για τις συνήθειες του γυναικείου φύλου στα... έξοδα.
Όσον αφορά το θέμα της πολιτικής στον αθλητισμό, η Αμίνι έχει αποκαλύψει περιστατικό όπου η Ομοσπονδία έστειλε ένα βαν στο προπονητικό κέντρο της εθνικής ομάδας το 2009 και ανάγκασε τις παίκτριες να ψηφίσουν παρά την θέλησή τους, αλλά και να συναντηθούν αργότερα με τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ για επικοινωνιακούς σκοπούς. Όπως εξηγεί η ίδια άλλωστε, το χρήμα και η διαφθορά στο Ιράν κυβερνούν σε όλα τα επίπεδα...
«Γνωρίζουμε ότι η Ισλαμική Δημοκρατία έχει φιμώσει τους πάντες με χρήματα. Δεν θέλω να αποκαλύψω ονόματα, αλλά γνωρίζουμε ότι τα χρήματα του ιρανικού λαού χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση λόμπι εναντίον του ιρανικού λαού. Όσο η Ισλαμική Δημοκρατία συνεχίζει να ξοδεύει χρήματα και όσο οι διευθυντές της παραμένουν φοβισμένοι, το έργο μας θα παραμένει δύσκολο....».