Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που η Βασιλική Μιλλούση φορούσε ξανά το αγωνιστικό της κορμάκι, πατούσε στο ταπί και αγωνιζόταν με το εθνόσημο. Στο περσινό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής τα μέσα έγραφαν «η Ελληνίδα Θεά επέστρεψε» κι εκείνη με πηγαίο χαμόγελο εξηγούσε πόσο χαιρόταν που βρισκόταν σε εκείνη τη διοργάνωση. Το γλυκό της χαμόγελο ήταν συνάμα μια γερή γροθιά στα ηλικιακά στερεότυπα αλλά και την πατριαρχική αντίληψη πως αφού μια γυναίκα γίνει μητέρα δεν μπορεί να έχει και καριέρα.
Τώρα, η Βασιλική Μιλλούση συνεχίζει να βρίσκεται στον αθλητισμό με σκοπό να βοηθήσει, όπως έχει κάνει άλλωστε από τη στιγμή που αποφάσισε να αφήσει τον πρωταθλητισμό. Το βάρος της ευθύνης και του χρέους που νιώθει η ίδια μετά από χρόνια στη σκληρή πραγματικότητα του πρωταθλητισμού στην Ελλάδα την οδήγησαν στο να στραφεί στην πολιτική και να προσπαθήσει να βοηθήσει από εκεί, από την «απέναντι πλευρά. Να γίνει μέρος της πλευράς στην οποία τόσα χρόνια οι αθλητές και οι αθλήτριες στρέφονται για βοήθεια αλλά συνήθως δεν εισακούγονται.
Η πρωταθλήτρια της ενόργανης, που έχει βιώσει αμέτρητες δυσκολίες και έχει βρεθεί σε Ολυμπιακούς και σε Παγκόσμια καταβάλλοντας αμιγώς προσωπική προσπάθεια, θέλει να γίνει τα μάτια και τα αυτιά εκείνων που παλεύουν στον πρωταθλητισμό σήμερα. Να είναι το πρόσωπο που θα μπορούν να απευθυνθούν και, απόλυτα ρεαλιστικά και χωρίς κάποιο μαγικό ραβδί, να προσπαθήσει να διευκολύνει όσο και όπου μπορεί. Έτσι, είναι Υποψήφια Περιφερειακή σύμβουλος Νοτίου Τομέα Αθηνών, με την παράταξη του Νίκου Χαρδαλιά.
«Να κάνω την εμπειρία μου πράξεις, η πρόθεσή μου είναι να βοηθήσω»
Η ίδια, μιλώντας στο GWomen, εξήγησε τον λόγο πίσω από αυτή την τολμηρή απόφαση τονίζοντας πως τα δικά της βιώματα θα γίνουν όχημά της στην προσπάθεια που θέλει να κάνει για τον αθλητισμό:
«Πηγαίνω λίγο στην «απέναντι» πλευρά, σε αυτά που εμείς τόσο καιρό ζητούσαμε. Θα ήθελα όλα αυτά που ζητούσαμε τόσο καιρό, να μπορέσω εγώ να τα κάνω και αυτός είναι ο λόγος που είμαι υποψήφια. Αν εκλεγώ, επειδή ξέρω ακριβώς τα προβλήματα, τα έχω βιώσει, τα έχω ζητήσει, τα έχω συζητήσει με όλους και τα έχω βγάλει προς τα έξω, θα ήθελα αυτή όλη μου τη γνώση και την εμπειρία να τη βγάλω σε εκείνη την πλευρά και να μπορέσω να κάνω πράξεις. Να μην είναι πια η «απέναντι πλευρά» αλλά να συμπορευτούν οι δύο πλευρές, γιατί έτσι θα έπρεπε να είναι. Έτσι με «έπεισαν» να μπω σε αυτόν τον διαφορετικό στίβο από αυτόν που έχω συνηθίσει.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να τα αλλάξω. Ξέρω μόνο ότι η πρόθεσή μου είναι να μπορέσω να μπω μέσα σε όλα αυτά και να αλλάξω πράγματα. Αν έστω και λίγα μπορέσω να προσφέρω, από αυτά που εγώ δεν είχα, για μένα θα είναι επιτυχία. Και πιστεύω πως αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ένας άνθρωπος που το έχει βιώσει, που αγαπάει τον αθλητισμό και μιλάω μόνο για τον αθλητισμό γιατί αυτή τη στιγμή αυτός είναι ο χώρος που θέλω να βοηθήσω, ο χώρος που γνωρίζω. Μέσα από τον αθλητισμό έρχεται και η υγεία μας, η ψυχική μας υγεία, φτιάχνονται πράγματα δηλαδή αν ωθήσουμε τα παιδιά μας στον αθλητισμό ίσως να είναι καλύτερα, η βία στα σχολεία για παράδειγμα να αρχίσει να φθίνει.
Εγώ έχω το έχω βιώσει αρκετά αυτό το κομμάτι, έχω μπει σε πολλά γήπεδα αλλά τώρα μπήκα σε διαφορετικούς χώρους, μπήκα στην άρση βαρών πχ.. Μπαίνεις μέσα στον προβληματισμό και τα βλέπεις, είναι ακόμη πιο δύσκολα από ό,τι τα φανταζόμουν!
Δεν είμαι μόνο εγώ, βέβαια. Όλοι μπαίνουμε σε αυτό, συζητάμε τα προβλήματα και ζητάμε την ψήφο τους και όποιος κι αν είναι την επόμενη μέρα, που δεν ξέρω αν θα είμαι εγώ, να είναι εκεί. Δηλαδή να πηγαίνουν πάλι να επισκέπτονται, να δώσουν τη στήριξη σε εκείνους που τη ζήτησαν».
Η Μιλλούση ήταν και συνεχίζει να είναι ένα από τα αγαπητά πρόσωπα στον αθλητισμό. Γνωστή για τα επιτεύγματά της στα γυμναστήρια, αγαπητή για τη γλυκιά της φυσιογνωμία, προσιτή από όσα αναρτά στα social media που αποτυπώνουν την πραγματικότητα μιας πολυάσχολης γυναίκας στο σήμερα. Το κοινό, όμως, εύκολα αλλάζει γνώμη για κάποιον και ακόμη πιο εύκολα μπορεί να κρίνει και να δικάσει. Η Μιλλούση έγινε δέκτης σχολίων για την επιλογή της να είναι υποψήφια με τον Νίκο Χαρδαλιά:
«Ο λόγος που είμαι υποψήφια είναι… ρομαντικός»
«Ξέρεις, ξαφνικά από εκεί που είσαι αγαπητός από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ξαφνικά έχεις διχόνοιες. Χωρίς να έχεις κάνει τίποτα, με μία μόνο ανακοίνωση που λέει πως ξέρετε, εγώ σκέφτομαι να μπω και να βοηθήσω μετά γίνεσαι αντίπαλος πολλών. Ή, από την άλλη πλευρά, γίνεσαι σύμμαχος πολλών. Η αυτοδιοίκηση βέβαια δεν είναι χρωματισμένη και ο λόγος που θέλω εγώ να το κάνω αυτό είναι ξεκάθαρα… ρομαντικός. Θέλω να πιστεύω πως θα παραμείνω ρομαντική ακόμη και την επόμενη μέρα, αν εκλεγώ. Οι προσθέσεις μου είναι μόνο να βοηθήσω. Αν τα καταφέρω, θα το κάνω. Αν δεν μπορέσω, θα αγωνιστώ όπως έχω μάθει να αγωνίζομαι.
Ο λόγος που είμαι δίπλα στον Νίκο Χαρδαλιά είναι γιατί μιλάει για ομαδικότητα, μιλάει για πράξεις και είπε σε όλους μας να μην υποσχεθούμε τίποτα που δεν μπορούμε να κάνουμε. Μιλάει για πειθαρχία και στοχοπροσήλωση, πράγματα πολύ κοινά με τον αθλητισμό.
Ο ίδιος μου το ζήτησε, μία, δύο, τρεις φορές... Ο λόγος που δεν το αποφάσιζα εύκολα ήταν η επιλογή αυτής της κίνησης, να το τολμήσω.Σίγουρα αυτό που έχω να κάνω, αν εκλεγώ που δεν θα είμαι μόνη μου αλλά θα είμαστε ολόκληρη ομάδα, εγώ θα πάω να δω τα προβλήματα όλα, ένα ένα, τον κάθε άνθρωπο, τον κάθε αθλητή, το κάθε γήπεδο και να δούμε τι μπορούμε να βελτιώσουμε, να εξελίξουμε και πως μπορούν να είναι λίγο πιο εύκολες οι συνθήκες».
Ο πρωταθλητισμός είναι ένας χώρος σκληρός και απαιτεί να είναι κανείς σκληραγωγημένος και πειθαρχημένος. Αυτά είναι χαρακτηριστικά που δεν λείπουν από τη Μιλλούση όμως η πολιτική μπορεί να τα αλλοιώσει; Στην περίπτωση της Ελληνίδας πρωταθλήτριας, όχι. Και αν υπάρξει η υποψία πως μπορεί να αλλοιωθούν, η λύση είναι απλή για εκείνη:
«Στη ζωή μου έχω περάσει από διάφορες μονομαχίες και διάφορες προκλήσεις, τα οποία όχι απλά δεν άλλαξαν τον χαρακτήρα μου αλλά τον έκαναν πιο δυνατό ενώ έμεινα πιστή στα πιστεύω μου και στα θέλω μου. Αν κάτι πάει να αλλοιώσει αυτό που είμαι ως άνθρωπος και να προσπαθήσει να αλλάξει αυτό που πιστεύω, είμαι σίγουρη πως δεν θα το συνεχίσω.
Αν δεν εκλεγώ, πάει να πει πως ο κόσμος κάτι δεν πίστεψε σε μένα και θα είναι ΟΚ αυτό. Σημασία έχει ο αγώνας. Εγώ προσπαθώ και είμαι δίπλα στους αθλητές από διάφορους τομείς, και στο γυμναστήριο που φέρνουμε παιδιά στον αθλητισμό και στην επιτροπή της ΕΟΕ».
Το άγχος του εκλέγεσθαι είναι σίγουρα μεγάλο όμως η Μιλλούση έχει και ένα ακόμη. Ο Λευτέρης Πετρούνιας, σύζυγός της και Ολυμπιονίκης των κρίκων, αγωνίζεται μία μέρα πριν από τις εκλογές (Σάββατο 7/10) στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ενόργανης και διεκδικεί ένα μετάλλιο αλλά και μία ακόμη Ολυμπιακή πρόκριση. Η ίδια, μαζί με τις δύο κόρες τους, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το πλευρό του και έτσι θα ταξιδέψουν στο Βέλγιο να τον παρακολουθήσουν από τις κερκίδες και να του προσφέρουν το πιο θερμό τους χειροκρότημα για εμψύχωση:
«Νομίζω ότι περνάω την… Εβδομάδα Των Παθών (γέλια). Είμαι τώρα δέκα μέρες μόνη με δύο μωρά, με ένα άνοιγμα γυμναστηρίου, το δεύτερο που άνοιξε στον Άλιμο, και είναι η εβδομάδα που το Σάββατο είναι ο τελικός του Λευτέρη και την Κυριακή έχω τις εκλογές.
Εννοείται ότι θα είμαι στον τελικό. Έξι το πρωί φεύγουμε από το σπίτι το Σάββατο, οχτώ το πρωί πετάω με τα δύο μου κορίτσια και φτάνουμε κατευθείαν στον αγώνα. Την Κυριακή στις 11 πετάμε όλοι μαζί για Ελλάδα, με το που φτάνουμε θα πάμε από το αεροδρόμιο στο εκλογικό κέντρο. Με το μετάλλιο πιστεύω!
Μου αρέσει το τρέξιμο, το ότι είμαι πάντα σε εγρήγορση και έχω να κάνω πολλά με κάνει να τα κάνω καλύτερα. Δεν έχω συνηθίσει να κάθομαι, δεν καθόμουν ποτέ σαν αθλήτρια και είναι λίγο σα να βιώνω την αθλητική ζωή μου.
Μέχρι την Κυριακή είναι η καταιγίδα μας, η φουρτούνα. Τη Δευτέρα θα έρθει η ηρεμία, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Αλλά πρώτα είναι το Σάββατο για εμάς».