Η Τζάκι Σαμούν Καρεμπέ στο GWomen: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο Κριστιάν και το κίνημα #IAmNotNaked

Σκι στο Λίβανο; Κι όμως ναι!

Γιατί διάλεξες το σκι σε μια χώρα όπως ο Λίβανος και πιο συγκεκριμένα γιατί το σλάλομ; Είχες κι άλλες επιλογές στο σκι;

Αρχισα το σκι, όταν ήμουν 3 ετών. Με την οικογένειά μου πηγαίναμε αρκετά συχνά στα βουνά τα σαββατοκύριακα. Κάναμε προπονήσεις σε ένα σκι club με τον αδερφό μου και τα ξαδέρφια μου. Γρήγορα έγινε το πάθος μου. Στο Λίβανο, όπως μπορείς να φανταστείς, οι πίστες για να κάνεις προπονήσεις είναι μικρές και το χιόνι είναι πιο μαλακό σε σχέση με αυτό της Ευρώπης. Ετσι μπορούμε να κάνουμε σλάλομ και γιγαντιαίο σλάλομ.

Πόσο δύσκολο ήταν να συμμετέχεις τελικά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν γνώριζες πως μόνο ο καλύτερος αθλητής θα κέρδιζε αυτό το δικαίωμα;

Επρεπε να είμαι η πρώτη στο ranking σε όλο τον Λίβανο. Ταυτόχρονα όμως έπρεπε να συμμετέχω σε διεθνείς διοργανώσεις για να πληρώ τις διεθνείς απαιτήσεις (σ.σ. πόντοι FIS). Ηταν πολύ δύσκολο και απαιτητικό αλλά τα κατάφερα και προκρίθηκα δύο φορές στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο Βανκούβερ το 2010 και στο Σότσι το 2014.

Ποιο ήταν το καθοριστικό σημείο που σε ενέπνευσε για να γίνεις μια πρωταθλήτρια;

Οπως σου είπα από πολύ νωρίς το σκι έγινε το πάθος μου. Οταν ήμουν έφηβη πιο συγκεκριμένα. Ηθελα να νικάω αγώνες για να μπορώ στη συνέχεια να εκπροσωπώ την χώρα μου σε διεθνείς διοργανώσεις. Το να ταξιδεύω και να αγωνίζομαι σε διάφορες πίστες της Ευρώπης ήταν μοναδικό συναίσθημα. Και φυσικά άρχισα να γνωρίζω από κοντά τα είδωλα μου, να αγωνίζομαι μαζί τους και όλα αυτά μου δημιουργούσαν εικόνες και μνήμες που γνώριζα ότι θα έχω για μια ζωή. Εκτός όμως από τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες έχω εκπροσωπήσει τον Λίβανο και σε 3 Παγκόσμια Πρωταθλήματα αλλά και σε άλλες διοργανώσεις.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισες πριν πετύχεις τους στόχους σου;

Καταλαβαίνεις πως το να κάνεις σκι στον Λίβανο είναι από μόνο του δύσκολο. Πόσω μάλλον, όταν θες να κάνεις καριέρα στο συγκεκριμένο άθλημα. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν επιλογή. Ο Λίβανος είναι μια ζεστή χώρα, οι σεζόν για σκι είναι μικρές και οι σπουδές αποτελούν προτεραιότητα. Για όλα αυτά, να σου είμαι ειλικρινής δεν σκέφτηκα ποτέ το σκι ως μία επιλογή... καριέρας. Πάντα έκανα σκι παράλληλα με τις σπουδές μου. Ωστόσο κατάφερα να γίνω πρωταθλήτρια Λιβάνου αρκετές φορές. Μία ακόμα δυσκολία ήταν η ομοσπονδία του αθλήματος. Στη πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν οργανωμένη και επαγγελματική.

Αγαπούσες ή αγάπησες άλλα σπορ;

Φυσικά. Το θαλάσσιο σκι, ο χορός, η αναρρίχηση, το ποδήλατο και το ποδόσφαιρο. Αλλά το σκι ήταν πάντα το νούμερο 1 άθλημά μου.

Το κίνημα «Δεν είμαι Γυμνός/η»

Στην δεύτερη μεγαλύτερη στιγμή της αθλητικής της καριέρας, η Τζάκι βρέθηκε μπροστά σε μία κατάσταση που δεν μπορούσε να την υπολογίσει και σίγουρα, ούσα 22 ετών τότε, της ήταν και δύσκολο να το διαχειριστεί. Το 2014 κι ενώ βρισκόταν ήδη στο Σότσι της Ρωσίας για να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες μία εφημερίδα του Λιβάνου, δημοσίευσε ημίγυμνες φωτογραφίες της Τζάκι. Στην πραγματικότητα όμως ήταν τα backstage από μια φωτογράφιση που είχε κάνει η Τζάκι τρία χρόνια πριν για ένα αυστριακό ημερολόγιο! Στο Λίβανο το θέμα πήρε τόσο μεγάλη έκταση που συζητήθηκε πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο η Τζάκι να μην αγωνιστεί στους Αγώνες εκπροσωπώντας την χώρα.

Αυτό ήταν αρκετό για να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο κίνημα με το hashtag #IAmNotNaked. Ξεκίνησε από την ίδια την χώρα. Χιλιάδες πολίτες αρχισαν να δημοσιεύουν ημίγυμνες φωτογραφίες τους με το hashtag #IAmNotNaked. Το κίνημα εξαπλώθηκε κι εκτός Λιβάνου και δεν έμεινε μόνο στους πολίτες. Η Volkswagen του Λιβανου, δημοσίευσε φωτογραφία στα social με το κάμπριο Beetle και slogan «Βγάζοντας το top μας από το 1949». Η γνωστότερη μπίρα του Λιβανου (που ανήκει στην Heineken) επίσης πόσταρε ένα πράσινο μπουκάλι χωρίς την ετικέτα.

ما تطلعوني من ثيابي!#لبنان pic.twitter.com/YUu3KljKRE

— Almaza Beer (@AlmazaLeb) February 12, 2014

Ησουν μόλις 22 ετών όταν δημιουργήθηκε για σένα ένα παγκόσμιο κίνημα. Το #ΔενΕιμαιΓυμνή. Η πρώτη μου ερώτηση για αυτό είναι πως αντιμετώπισες την όλη κατάσταση μέσα σου;

Οταν ήμουν στο Σότσι για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, εφημερίδες στο Λίβανο δημοσίευσαν φωτογραφίες από μία φωτογράφιση που είχα κάνει για αυστριακό ημερολόγιο. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν δεν είχαν καμία σχέση με τις τελικές φωτογραφίες της φωτογράφισης. Μία συγκεκριμένη εφημερίδα έγραψε πολύ άσχημα πράγματα για μένα και πως έβγαλα τις συγκεκριμένες φωτογραφίες κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Στη πραγματικότητα είχαν τραβηχτεί πολλά χρόνια πριν τους Αγώνες. Ταυτόχρονα ο Υπουργός Αθλητισμού του Λιβάνου, ανακοίνωσε πως η συμμετοχή μου στους Αγώνες θα επανεξεταστεί μετά την συγκεκριμένη δημοσίευση. Ε, τότε δημιουργήθηκε το κίνημα #IamNotNaked. Οι άνθρωποι άρχισαν να είναι με το μέρος μου και εγώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι ηγέτες μας έθεταν σε κίνδυνο την συμμετοχή μου στους Αγώνες. Δεν σου κρύβω πως είχα «πνιγεί» στην αρχή, αλλά δεν κράτησε πολύ. Είδα την υποστήριξη όλων και αυτό μου έδωσε αυτοπεποίθηση.

Πως ένιωσες λοιπόν πως σε μία εποχή που τα social media δεν έχουν την ίδια δύναμη που έχουν τώρα, έσυ άθελά σου, δημιούργησες ένα παγκόσμιο κίνημα μετά τις φωτογραφίες που βγήκαν δημόσια;

Ναι είναι αλήθεια. Η δύναμη των social media τότε δεν ήταν ίδια με αυτή που έχει σήμερα. Ομως και πάλι είχε τεράστιο αντίκτυπο. Φαντάσου μόνο πως μία σελίδα στο Facebook που είχε δημιουργήσει ένας φίλος μου είχε 2.000 followers και μέσα σε λίγες ώρες μετά την δημιουργία του κινήματος έφτασε τους 90.000! Μετά αυτή έγινε και η επίσημη σελίδα μου, αλλά την απενεργοποίησα αργότερα. Στο Instagram συνέβη το ίδιο με το προφίλ που είχα, με τους ακόλουθους να αυξάνονται με τρελούς ρυθμούς. Επίσης όμως το διέγραψα. Δημιουργήθηκε λοιπόν ένα μεγάλο κίνημα, οι άνθρωποι έγιναν δημιουργικοί και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να με υποστηρίξουν. Εκτός από τα social media και με διαφημίσεις και με events! Ειλικρινά ένιωσα ευγνώμων για όλη την υποστήριξη.

Νιώθεις ότι αδικήθηκες με ό,τι συνέβη και τις φωτογραφίες που βγήκαν;

Δεν σκέφτηκα ποτέ πως αδικήθηκα. Στην ζωή συμβαίνουν πράγματα που δεν μπορείς να ορίσεις. Πέρασα υπέροχα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και απόλαυσα κάθε στιγμή τους.

Πρωταθλητισμός και εφηβεία

Γιατί σταμάτησες το σκι και τον αθλητισμό;

Σταμάτησα γιατί έπρεπε να ασχοληθώ με την επαγγελματική μου καριέρα. Δούλευα στην Rolex στην Γενεύη και είχα αρκετά ταξίδια που έπρεπε να κάνω με την δουλειά μου. Ακομα κάνω σκι, αλλά επειδή μου αρέσει. Τώρα, με τα παιδιά μου, ένα από τα πράγματα που θέλω να τους μάθω είναι να κάνουν σκι.

Ηταν τελικά τα σπορ ο λόγος για να συναντηθείς με τον Κριστιάν Καρεμπέ;

Ναι, τα σπορ ήταν ο λόγος που συναντηθήκαμε για πρώτη φορά. Ηταν ένα Forum γύρω από τον αθλητισμό στο Μονακό. Σίγουρα ο αθλητισμός μας δίδαξε και στους δύο αρκετές αξίες τις οποίες κρατάμε και τις μοιραζόμαστε ακόμα

Παρακολουθείς ποδόσφαιρο; Τον Ολυμπιακό;

Μου αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά δεν παρακολουθώ συχνά αγώνες. Το βράδυ είμαι τόσο κουρασμένη τις περισσότερες φορές που απλά κοιμάμαι μαζί με τα παιδιά.

Κατά τη γνώμη σου ποιοι είναι οι λόγοι που ο γυναικείος αθλητισμός δεν έχει την ίδια ανταπόκριση με τον αντρικό. Τι πρέπει να γίνει για ν' αλλάξει αυτό;

Νομίζω πως ένας σημαντικός λόγος -για να μη πω ο σημαντικότερος- είναι επειδή ο γυναικείος αθλητισμός δεν έχει την ίδια προβολή από τα media. Το να δίνεις μεγαλύτερη προβολή στα σπορ των γυναικών, στις διοργανώσεις τους και στις ιστορίες των αθλητριών νομίζω αυξάνεις το κοινό σου. Πιστεύω επίσης πως έχει να κάνει και με την παιδεία. Είναι σημαντικό να δίνεις ίσες ευκαιρίες σε αγόρια και κορίτσια και να ενθαρρύνεις τις γυναίκες να συμμετέχουν στα σπορ. Οι Αρχές, οι ομοσπονδίες, οι γονείς και τα Media πρέπει να δίνουν την ίδια προσοχή στα κορίτσια και στα αγόρια που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Αθλητισμός και μητέρα. Πως οι γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα παιδί στην εφηβεία που ασχολείται με τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό. Σε ρωτάω γιατί το έζησες ως αθλήτρια.

Η εφηβεία είναι η μεταβατική περίοδος του παιδιού. Κάποια παιδιά είναι ηγέτες και συγκεντρώνονται σε αυτά που θέλουν να πετύχουν. Σε αυτή την περίπτωση, οι γονείς και οι προπονητές θα πρέπει να υποστηρίξουν τα παιδιά και να τους δώσουν την αυτοπεποίθηση για να λάμψουν. Αλλοι έφηβοι αποπροσανατολίζονται πιο εύκολα που κι αυτό είναι φυσιολογικό. Εκεί νομίζω οι γονείς απλά θα χρειαστεί να τους θυμίζουν τα πλεονεκτήματα του αθλητισμού και του συναγωνισμού. Οι αξίες των σπορ, όπως σεβασμός, fair play και πολλά ακόμα πρέπει να περνάνε σε κάθε παιδί. Και φυσικά οι γονείς δεν χρειάζεται να πιέζουν τα παιδιά να συναγωνιστούν, ανταγωνιστούν εάν δε το θέλουν. Δεν πρέπει να πιέζουμε τα παιδιά. Μόνο καθοδήγηση και προσοχή.