Μπορεί η Ρικάκο Ίκεε να φτάσει στο αποκορύφωμά της για την κορυφαία διοργάνωση του Ιουλίου στη Φουκουόκα και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου; H πρωταθλήτρια που κλήθηκε να... κερδίσει τον καρκίνο όταν βρισκόταν στην καλύτερή της φόρμα, επιστρέφει με αργά και σταθερά βήματα.
Είναι τρομακτικό να σκεφτεί κανείς πόσο καλή μπορεί να γίνει η Ρικάκο Ίκεε αν αποφασίσει να δώσει στον εαυτό της μια ευκαιρία. Μετά τη νίκη της στα 100μ. πεταλούδα την Τρίτη (4 Απριλίου), την πρώτη ημέρα των ιαπωνικών trials κολύμβησης, η Ίκεε εξασφάλισε το πρώτο της ταξίδι στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα μετά από έξι χρόνια.
Η 22χρονη πρωταθλήτρια τερμάτισε σε 57.68, τον ταχύτερο χρόνο της στο αγώνισμα από τότε που επέστρεψε στους αγώνες τον Αύγουστο του 2020 μετά τη διάγνωση της λευχαιμίας. Κέρδισε με διαφορά μόλις 0.17 του δευτερολέπτου από την Σόμα Άι, παρά το γεγονός ότι δεν… έσφυζε από αυτοπεποίθηση πηγαίνοντας στον αγώνα.
«Στο άγγιγμα, δεν πίστευα ότι ήμουν πρώτη. Έβγαλα 120% από τον εαυτό μου, γιατί αυτό χρειαζόταν. Πίστευα ότι είχα 1% πιθανότητες να κερδίσω. Αλλά όταν στάθηκα στα μπλοκ εκκίνησης είπα στον εαυτό μου: «Είμαι η Ίκεε Ρικάκο». Μπόρεσα να αγωνιστώ έχοντας υπενθυμίσει στον εαυτό μου ότι όταν είμαι στα καλύτερά μου, δεν χάνω από κανέναν», εξήγησε μιλώντας στο Olympics.com.
Η Ίκεε δεν κατάφερε να προκριθεί στο περσινό Παγκόσμιο πρωτάθλημα αφού ακόμα παλεύει για τη φόρμα της και, όπως είναι λογικό, για να κατανοήσει και να ελέγξει πλήρως το μυαλό και το σώμα της μετά την απομάκρυνσή της από τον χώρο. Κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από άλλες... πολύ πιο δύσκολες.
Η πρωταθλήτρια από την Ιαπωνία προκρίθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020 με την ομάδα της σκυταλοδρομίας, γεγονός που φυσικά αύξησε τις προσδοκίες -τόσο από την ίδια όσο και από άλλους- για το Παρίσι 2024. Αλλά γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι ο δρόμος για να φτάσει εκεί δεν θα είναι καθόλου εύκολος.
Η Ίκεε έχει αποκαταστήσει τα 10 κιλά που είχε χάσει μετά από θεραπεία για τον καρκίνο, αλλά δεν έχει επιστρέψει εντελώς. Τα δύο χρόνια που έμεινε έξω από τις πισίνες, λόγω των θεραπειών για τη λευχαιμία, της κόστισαν και της στέρησαν διακρίσεις. Πιο πολύ, όμως, της στέρησαν λίγη από τη χαρά που αποκτά όταν βουτάει στην πισίνα.
Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νεαρή κολυμβήτρια βελτιώνεται αν και όχι τόσο γρήγορα όσο θα ήθελε. Είναι απογοητευμένη αφού έμοιαζε να προορίζεται για την κορυφή πριν η λευχαιμία εκτροχιάσει την καριέρα της πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε που η ίδια, στα 18 της, κέρδιζε στους Ασιατικούς αγώνες έξι τίτλους και τη διάκριση της MVP της διοργάνωσης.
Στα ιαπωνικά trials η ίδια είχε δηλώσει συμμετοχή σε τέσσερα ακόμη αγωνίσματα, στα 50μ. πεταλούδα και στα 50μ., 100μ. και 200μ. ελεύθερο. Σε πόσα από αυτά θα προκριθεί για τη Φουκουόκα μένει να φανεί. Ωστόσο, αν η Ικέε έδωσε στον εαυτό της μόνο το 1% την Τρίτη, τότε τι θα μπορούσε να κάνει νοητά αν είναι κοντά στην κορυφαία φόρμα της μέχρι τον Ιούλιο;
«Πριν από τον αγώνα, δεν πίστευα ότι είχα πιθανότητες. Έτσι, στο τέλος, αποφάσισα να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και να τα δώσω όλα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο χαρούμενη είμαι που κέρδισα», δήλωσε η Ίκεε και συνέχισε: «Είτε κερδίσω είτε χάσω σήμερα, είχα βάλει στόχο να γυρίσω σπίτι με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Τα 100μ. fly ήταν μια κούρσα που δυσκολεύτηκα να κερδίσω την περασμένη σεζόν αλλά ένιωθα ότι στους εθνικούς αγώνες τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι υπέρ μου. Η νίκη στο πρώτο αγώνισμα είναι μια πραγματική ώθηση αυτοπεποίθησης και θέλω να εκμεταλλευτώ τη δυναμική μέχρι την τελευταία μέρα.
Ξέρω ότι δεν έχω καμία ελπίδα απέναντι στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα για να φτάσω εκεί. Θέλω πραγματικά να το πάρω από εδώ και πέρα».