Μπούρμπου και Φράγκου στο GWomen: «Το κίνητρό μας το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες»
Η ελληνική κωπηλασία έχει να περηφανεύεται φέτος για μία από τις πλέον επιτυχημένες σεζόν στην ιστορία του αθλήματος. Οι Ελληνες αθλητές δεν έχουν αφήσει διοργάνωση χωρίς μετάλλια, με τις γυναίκες να έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας.
Ανάμεσά τους είναι και δύο αθλήτριες που ήδη έχουν αρχίσει να γράφουν τη δική τους ιστορία. Η Χριστίνα Μπούρμπου και η Ευαγγελία Φράγκου, ένωσαν φέτος τις δυνάμεις τους και αποτέλεσαν ένα από τα πιο εντυπωσιακά δίδυμα που έχουμε δει. Αμφότερες την τελευταία τριετία έχουν σαρώσει τα μετάλλια με διαφορετικά πληρώματα, αλλά φέτος δούλεψαν μαζί και μέσα σε λίγους μήνες, κατάφεραν να κατακτήσουν το τίτλο των πρωταθλητριών κόσμου και Ευρώπης στην Κ23 και αποτελούν αναμφίβολα ένα πλήρωμα που μπορεί να αφήσει εποχή στη δίκωπο, αν συνεχίσει αυτή τη συνεργασία.
Η Μπούρμπου στα 23 της χρόνια μετρά ήδη 7 χρυσά μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις και η Φράγκου άλλα πέντε, με την περσινή χρονιά να φτάνει στην κατάκτηση 4 μεταλλίων, ένα σε κάθε μεγάλη διοργάνωση που είχε το καλεντάρι (χρυσό στο Ευρωπαϊκό νεανίδων και Κ23, χάλκινο στο παγκόσμιο νεανίδων και Κ23).
Οι δύο σπουδαίες πρωταθλήτριες, μίλησαν στο GWomen, για τις επιτυχίες τους σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, στο οποίο σημείωσαν και παγκόσμιο ρεκόρ, για τις ανησυχίες τους για το μέλλον μετά τον πρωταθλητισμό, αλλά και για το πως αντιμετωπίζουν αυτούς που προσπαθούν να υποβαθμίσουν τα όσα έχουν ήδη πετύχει στην καριέρα τους.
Photo credit: Χρήστος Παναγόπουλος
«Οσους παρτενέρ κι αν αλλάξεις, το ζήτημα είναι να υπάρχει κοινός στόχος»
- Κατ΄ αρχάς, τι γεύση σας αφήνει η φετινή σεζόν πριν το Παγκόσμιο πρωτάθλημα που ουσιαστικά κλείνει και τον κύκλο των μεγάλων αγώνων φέτος;
Χ. Μπούρμπου: «Ξεκινήσαμε δυναμικά στο Βαρέζε με αυτό το χρυσό που συνοδεύτηκε από παγκόσμιο ρεκόρ. Τα δώσαμε όλα και ήρθε ένα καλό αποτέλεσμα. Το ίδιο και στο Μόναχο όπου μπορεί να μην πήραμε τη θέση που θέλαμε, ωστόσο κάναμε καλές προσπάθειες και ήταν μία καλή εμπειρία. Γενικά νομίζω ότι ήταν μία καλή σεζόν».
Ε.Φράγκου: «Προσωπικά η χρονιά μου δεν ξεκίνησε καλά. Ολο τον χειμώνα έκανα προετοιμασία και ήμουν επιφυλακτική για τα αποτελέσματα που θα ερχόντουσαν. Είχα συνηθίσει να βρίσκομαι σε βάρκες με δύο κουπιά και ο προπονητής μου με έβαλε στη δίκωπο με την Χριστίνα. Ήξερα βέβαια ότι είναι μία έμπειρη αθλήτρια ήδη και την ακολουθούσα σε κάθε απόφαση που έπαιρνε. Με συμβούλευε και η ίδια και με βοήθησε αρκετά στο να προσαρμοστώ στη βάρκα, στην αρχή. Και με αυτή τη συνεργασία πετύχαμε φέτος πράγματα που προσωπικά δεν πίστευα ότι θα πετύχω, όπως για παράδειγμα αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ. Αν μου έλεγε κάποιος στην αρχή της σεζόν ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο, δεν θα τον πίστευα με τίποτα. Στο Ευρωπαϊκό των γυναικών, για να είμαι ειλικρινείς, αγχώθηκα αρκετά γιατί ήξερα πως οι προσδοκίες της Χριστίνας ήταν αρκετά υψηλές. Σε προσωπικό επίπεδο πάντως, θα ήμουν ευχαριστημένη με όποιο αποτέλεσμα κι αν ερχόταν»
- Και οι δύο έχετε αλλάξει πληρώματα με πολύ καλές αθλήτριες. Παρά τις συχνές αλλαγές όμως και οι δύο καταφέρνετε και είστε στα μετάλλια. Πόσο εύκολο είναι αυτό; Και ποιο στυλ συναθλητή σας ταιριάζει περισσότερο;
Χ.Μ: «Κοιτάξτε, δε παίζει ρόλο ο χαρακτήρας του αθλητή και τόσο, όσο ο στόχος που θα βάλει και αν θα είναι κοινός, ώστε να έρθουν τα αποτελέσματα. Υπήρξαν πληρώματα που έκανα προπόνηση και έβλεπα πως δεν ταίριαζα. Με την Ευαγγελία κάτσαμε και συζητήσαμε και είπαμε ότι έχουμε έναν κοινό στόχο».
Ε.Φ: «Νομίζω ότι περνάμε τόσο πολύ χρόνο εδώ μέσα που όλοι οι αθλητές γνωριζόμαστε αρκετά. Την Χριστίνα, μπορεί να μπήκαμε μαζί πρώτη φορά αυτό το καλοκαίρι, όμως την γνωρίζω χρόνια. Όχι τόσο σε βαθιά προσωπικό επίπεδο, αλλά ξέρω πως κινείται, πως φέρεται. Ξέρω πως θα κινηθεί στην προπόνηση και σε ένα πρόγραμμα κι αυτό το κάνει εύκολο για μένα στο νβα προσαρμοστώ και να ακολουθήσω με τον ίδιο τρόπο»
- Περνάτε τους περισσότερους μήνες κλεισμένοι σε αυτό το κοινόβιο. Αλήθεια, πως είναι η καθημερινότητά σας; Αντέχεται αυτή τη ρουτίνα και τον εγκλεισμό;
Ε.Φ «Συνήθως τα πληρώματα μένουμε μαζί, αλλά με την Χριστίνα επιλέξαμε να μείνουμε ξεχωριστά ακριβώς για να μην είμαστε όλη μέρα μαζί. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αναπόφευκτα εκνευρισμούς, τσακωμούς… »
Χ.Μ «Επειδή είμαστε μικρή ομάδα, το να είμαστε όλη μέρα μαζί είτε θα μας φέρει πιο κοντά, είτε θα μας διαλύσει τελείως. Θεωρώ πως όταν υπάρχει μία χαλαρότητα και κρατάμε το καλό κλίμα, είναι ωραία. Υπάρχει κατανόηση μεταξύ μας, κάνουμε πράγματα μαζί. Είμαστε σαν οικογένεια»
«Στην Ελλάδα δεν μπορείς να συνδυάσεις σπουδές και πρωταθλητισμό»
- Ο Ποστιλιόνε θεωρεί πως πάντα είχαμε καλές σεζόν ως ελληνική κωπηλασία, αλλά την τελευταία 3ετια έχουμε μία μικρή ομάδα μεν σε αριθμό, που φέρνει δε πολλές διακρίσεις…Που οφείλεται αυτή η επιτυχία;
Ε.Φ: «Νομίζω ότι έχει να κάνει και με το πρόγραμμα του κ. Ποστιλιόνε που βοηθάει, συν ότι τα παιδιά που έρχονται, φαίνεται πως το θέλουν πολύ και διψούν. Βλέπουν ότι τα πάμε καλά εμείς και θυσιάζουν πράγματα, όπως το σχολείο, για να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο και να είναι μαζί μας. Αυτό φέρνει και ανάπτυξη στο άθλημα. Θυσιάζουν κάτι, για να κερδίσουν κάτι άλλο».
- Το μέλλον μετά τον πρωταθλητισμό, το σκέφτεστε καθόλου; Ο επαγγελματικός προσανατολισμός την επόμενη μέρα, είναι ένα θέμα που προβληματίζει έντονα στην Ελλάδα.
Χ.Μ: «Γι’ αυτό κι εγώ αποφάσισα να πάω να σπουδάσω στις ΗΠΑ (σ.σ. Σπουδάζει ψυχολογία στο Γέιλ). Δεν μπορείς στην Ελλάδα να συνδυάσεις σπουδές σε υψηλό επίπεδο και πρωταθλητισμό, τουλάχιστον στην κωπηλασία. Γιατί είμαστε αναγκασμένη να περνάμε όλη τη μέρα στον Σχοινιά με ώρες προπόνησης, ξοδεύοντας πολλές ώρες και ενέργεια που φέρνει κούραση. Ετσι πήρα την απόφαση να φύγω στο εξωτερικό για σπουδές. Παλιά υπήρχαν κίνητρα και σε συνδυασμό με τον πρωταθλητισμό υπήρχε ουσιαστικό κέρδος».
Ε.Φ: «Η αλήθεια είναι πως έχω θέσει ως στόχο να φτάσω ως ένα σημείο στον πρωταθλητισμό και μετά να αποφασίσω για το τι θα κάνω στο μέλλον. Θέλω πρώτα να κλείσω τον κύκλο της κωπηλασίας.»
- Εθνική ομάδα… Βλέπουμε αρκετά τακτικά αλλαγές στα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν. Πριν μια τριετία τα μετάλλια έρχονταν από τους άνδρες, τώρα κυρίως από τις γυναίκες.
Χ.Μ: «Θεωρώ πως όλες οι αθλήτριες εδώ στο κοινόβιο είμαστε ανταγωνιστικές, με την καλή έννοια. Ισως και λίγο εγωίστριες. Γι’ αυτό τα πάμε καλά. Η μία θέλει να ξεπερνά την άλλη κι αυτό μας βοηθά».
Ε.Φ: «Εγώ θέλω να σταθώ και σε κάτι άλλο. Τα σωματικά μας προσόντα σε σχέση με τις αθλήτριες του εξωτερικού, δεν είναι τα ίδια, αλλά πλησιάζουν. Στους άνδρες δεν το βλέπεις αυτό. Βλέπεις ότι υπάρχει διαφορά γιατί δεν έχουμε τους 2μετρους αθλητές. Ο Στέφανος (Ντούσκος) για παράδειγμα δεν είναι τέτοιος, είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Η δουλειά του είναι αυτή που τον κάνει να κερδίζει μετάλλια. Είναι ένα στοιχείο που παίζει ρόλο»
«Πολλοί προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τις επιτυχίες μας επειδή είμαστε γυναίκες»
- Βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο γυναικείος αθλητισμός κερδίζει έδαφος. Στο Παρίσι το 2024 για πρώτη φορά θα έχουμε ίσο αριθμό ανδρών και γυναικών που θα αγωνιστούν. Αυτό, σε σχέση και με τα όσα έχουν δει τα μάτια μας τα τελευταία δύο χρόνια, σας κάνει να αισθάνεστε πιο άνετα;
Χ.Μ: «Βλέπουμε ότι σιγά σιγά απονέμεται δικαιοσύνη σε πολλά πράγματα κι αυτό με χαροποιεί. Μου δίνει μία δύναμη και μία επιπλέον φωνή σαν αθλήτρια, αλλά και σαν γυναίκα εχω δει πράγματα που δημιουργούσαν μία ανισορροπία, οπότε είναι σημαντικό να βγούμε μπροστά».
- Εχετε αισθανθεί ότι σας φέρονται μειονεκτικά λόγω φύλου;
Ε.Φ: «Θα πω πως υπάρχουν άνδρες, ακόμη και στην εθνική ομάδα, που θεωρούν ότι το δικό τους αγώνισμα είναι πιο δύσκολο από τον γυναικών. Αυτό είναι τελείως λάθος. Πολλές φορές έχουν μειώσει κάποιοι τις επιτυχίες μας, λέγοντας ότι… κερδίσαμε εύκολα γιατί δεν είχαμε ανταγωνισμό. Οτι δεν χρειάζεται να καταβάλουμε την ίδια προσπάθεια και ενέργεια που καταβάλλουν αυτοί. Λες κι εμείς παίρνουμε… απλόχερα τα μετάλλια γιατί είναι εύκολο ή δεν κάνουμε τις ίδιες ώρες προπόνησης μ’ αυτούς. Ομως αυτά από το ένα αυτό μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν».
Χ.Μ: «Τα αποτελέσματα είναι εκεί, υπάρχουν. Οτι και να μου πουν, δεν με απασχολεί».
- Ναι, αλλά αυτό δεν σας επηρεάζει ψυχολογικά ή σε έναν αγώνα;
Ε.Φ: «Εμένα προσωπικά όχι. Βλέπω τους χρόνους μου και τα ρεκόρ μου. Οποιος γυρίσει και μου πει οτιδήποτε τέτοιο, είναι… άκυρος».
- Αμφότερες, είστε οι μόνες αθλήτριες που θυμάμαι τα τελευταία χρόνια, να έχουν μετάλλια σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, σε όλες τις ηλικίες. Πλέον αγωνίζεστε με τον τίτλο του φαβορί για μετάλλιο παντού. Αυτό δημιουργεί ένα επιπλέον άγχος; Και πως το χειρίζεστε;
Ε.Φ: «Η αλήθεια είναι πως αν τη μία χρονιά πας καλά, την επόμενη δεν θες να τα πας χειρότερα. Το φυσιολογικό είναι να θες να βελτιώνεσαι κάθε χρόνο. Από μικρή ηλικία άρχισαν οι επιτυχίες κι αυτές σε βοηθούν να πας ένα βήμα παραπέρα. Θεωρώ πως αν αποτύχεις, είναι πιο δύσκολο να ξαναμπείς σε ρυθμούς και σκέφτεσαι πως… άντε πάλι από την αρχή τώρα να βρεις ψυχολογία και να φτάσεις σε τοπ επίπεδο».
- Αν κατακτήσει τα πάντα ένας αθλητής όμως, που βρίσκει το κίνητρο να συνεχίσει;
Χ.Μ: «Νομίζω πως πάντα έχεις κίνητρο. Πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο. Για μένα, όπως εξελίσσομαι, θέλω να πετυχαίνω κάτι καλύτερο κάθε χρονιά. Και το καλύτερο είναι ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτός είναι ο στόχος».
- Αν έρθει αυτό το μετάλλιο και είναι και χρυσό, για να επιμείνω στην ερώτηση, πως διατηρείς το κίνητρο να συνεχίσεις σε αυτό το επίπεδο, όταν έχεις ήδη πριν, πάρει μετάλλια και στις άλλες μεγάλες διοργανώσεις;
Ε.Φ: «Το κίνητρο θα υπάρχει πάλι. Ψυχολογικά είναι δύσκολο να μπεις ξανά και να πεις ότι θα το ξανακάνεις. Το καλό στο άθλημά μας είναι ότι υπάρχουν κι άλλες βάρκες, κι άλλα σκάφη να μπεις και να αλλάξεις. Αν δουλεύεις με θετικούς ανθρώπους, λύνεται αυτό το πρόβλημα».
Ακολούθησε το GWomen στο instagram
Στείλε μας νέα, ιδέες, προτάσεις, απορίες για τον γυναικείο αθλητισμό στο [email protected]