«Είχα μία συνέντευξη τύπου… απόσυρσης σήμερα», έγραψε σε ανάρτησή της στο Instagram η τρεις φορές μεταλλιούχος Ολυμπιακών Αγώνων Ισικάουα Κασούμι και έτσι ενημέρωνε τους φαν της για την οριστική απόφασή της να ολοκληρώσει την καριέρα της.
Μία από τις πιο αγαπητές αθλήτριες της Ιαπωνίας, αλλά και της Ασίας γενικότερα, αποφάσισε μετά από 23 χρόνια να αφήσει το πινγκ πονγκ, και μάλιστα λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Η Ισικάουα Κασούμι έχει παλμαρέ γεμάτο με διακρίσεις ήταν πάντα περήφανη που έπαιζε πιννγκ πονγκ για την πατρίδα της. Για 23 ολόκληρα χρόνια είχε κάνει το άθλημα ζωή της και μετά από τρία συνεχόμενα Ολυμπιακά μετάλλια και αρκετά Παγκόσμια μετάλλια, πήρε την πολύ συνειδητή απόφαση να αποσυρθεί καθώς δεν είχε τίποτα άλλο να προσφέρει: «Αποφάσισα να αποσυρθώ γιατί ένιωσα ότι τα άφησα όλα εκεί έξω».
Στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε, ένεκα της απόσυρσής της, παρευρέθηκαν 150 δημοσιογράφοι και η ίδια δήλωσε: «Σήμερα είμαι πολύ ήρεμη. Είμαι χαρούμενη, ευγνώμων που υποδέχομαι αυτή τη μέρα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Ξεκίνησα να παίζω πινγκ πονγκ σε ηλικία 7 ετών και είχα την τύχη να απολαύσω τόσες πολλές υπέροχες εμπειρίες. Κέρδισα μετάλλια σε τρεις συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο, το Ρίο και το Τόκιο και έγινα το Νο1 στον κόσμο στο μικτό διπλό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη θέα εκείνη την ημέρα».
Η γεννημένη στη νομαρχία Γιαμαγκούτσι έκανε το ντεμπούτο της στην Εθνική ομάδα όταν ήταν 14 ετών και είναι τρεις φορές Ολυμπιονίκης στο ομαδικό γυναικών (αργυρό στο Λονδίνο 2012 και στο Τόκιο 2020 και χάλκινο στο Ρίο 2016). Είναι η μοναδική γιαπωνέζα αθλήτρια που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε τρεις διαδοχικούς Αγώνες ενώ κατέκτησε επίσης τον τίτλο στο μικτό διπλό του Παγκόσμιου πρωταθλήματος του 2017.
Για πολύ καιρό, η Ισικάουα ήταν το πρόσωπο της ιαπωνικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης γυναικών, ως διάδοχος της Φουκουχάρα Άι και μέντορας της σημερινής γενιάς αστέρων όπως η Ίτο Μίμα, η Χιράνο Μίου και η Χαγιάτα Χίνα. Το μόνο που έλειπε από την καριέρα της ήταν οι κορυφαίες διεθνείς διακρίσεις στο ατομικό.
«Είμαι περήφανη που αγωνίστηκα σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν το όνειρο της ζωής μου. Και που άντεξα στη διεθνή σκηνή για 10 χρόνια απέναντι στους κορυφαίους παίκτες του κόσμου. Όλα ήταν ένα όνειρο για μένα στο δημοτικό σχολείο, αλλά σιγά-σιγά έγιναν ένας ρεαλιστικός στόχος που μπορούσα να πετύχω. Η χαρά που κέρδισα με το να πετυχαίνω έναν-έναν τους στόχους μου είναι κάτι που έμαθα μέσα από την επιτραπέζια αντισφαίριση».
Στο αντίο της, φυσικά, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει και τους θαυμαστές της από όλο τον κόσμο που τη στήριζαν, με την ίδια να είναι συναισθηματικά φορτισμένη μιλώντας για εκείνους:
«Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, θέλω να ευχαριστήσω τους θαυμαστές μου. Ήταν πάντα μαζί μου στα δύσκολα και στα δύσκολα και είμαι τόσο ευλογημένη που αγωνίστηκα με τέτοιους ανθρώπους πίσω μου. Δεν είμαι σίγουρη πώς μπόρεσα να τους το ανταποδώσω, αλλά πάντα έδινα ό,τι είχα σε κάθε μέρα, κάνοντας το καλύτερο δυνατό. Πάντα έπρεπε να δίνεις το 100% στην προπόνηση και τον αγώνα, αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα.
Αν κατάφερα να εμπνεύσω κόσμο ή να κάνω κάποιον να νιώσει καλύτερα βλέποντάς με να παίζω, τότε δεν μπορώ παρά να είμαι χαρούμενη. Το πινκ πονγκ με έκανε να μεγαλώσω, μεγάλωσα από το άθλημα. Για 23 χρόνια ήμουν «αιχμάλωτή» του».