Πατήρ και κόρη Ελληνιάδη: «Μετά το Len Trophy ήθελα να της δώσω ένα πούρο αλλά μου είπαν ότι αυτά είναι του μπάσκετ»

«Μου είπε πως αν θέλω να πετύχω πρέπει να κάνω τρία πράγματα»

Έλενα, έχει μαράζι ο πατέρας σου που δεν έπαιξες μπάσκετ;

«Από την αρχή ήμουν μέσα στον αθλητισμό γενικότερα, δεν μου είπε ποτέ "θα παίξεις μπάσκετ σόνι και ντε". Είχα δοκιμάσει πολλά αθλήματα και ήμουν ελεύθερη να επιλέξω εγώ αυτό που θέλω να ασχοληθώ. Είχα κάνει στίβο, κολύμβηση, τένις. Μπάσκετ και βόλεϊ δοκίμασα στο σχολείο, δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα. Μια μέρα ξεκίνησα το πόλο και κατέληξα εκεί. Έπαιζε η αδερφή μου και ζήλεψα. Πήγα μια φορά στην προπόνηση και εγώ μαζί της και κόλλησα...».

Στ. «Μου άρεσε να έχουν ελευθερία τα παιδιά σε ό,τι κι αν θέλουν να κάνουν. Κι ακόμα την έχουν... Πιστεύω στην πρωτοβουλία τους. Να παίρνουν μόνα τους τη ζωή στα χέρια τους και να αποφασίζουν για τον εαυτό τους. Βέβαια όσο ήταν πιο μικρά και τώρα ακόμα, προσπαθώ να τα συμβουλεύω. Αλλά θέλω να είναι υπεύθυνα για τις αποφάσεις που παίρνουν. Και γι αυτό ποτέ δεν τα πιέσαμε. Διάλεξαν μόνες τους τί τους αρέσει. Πέρασαν από διάφορα σπορ και αποφάσισαν να παίξουν πόλο.

Ήταν ελεύθερες 100% να κάνουν αυτό που θέλουν. Κι ακόμα είναι ελεύθερες να παίζουν, να σταματήσουν, να κάνουν ό,τι γουστάρουν φτάνει να είναι ευτυχισμένες. Εμείς θέλαμε να είναι μέσα στον αθλητισμό και να είναι ευτυχισμένες. Και νομίζω αυτό -κι εγώ και η μαμά τους- το πετύχαμε. Έχουν πάρει πολλά από τον αθλητισμό. Ωραία συναισθήματα. Η Έλενα συνεχίζει να παίρνει ωραία συναισθήματα. Αυτή η δραστηριότητά της συνδυάζεται με επιτυχίες οπότε παίρνεις ωραία συναισθήματα που τα θυμάσαι για όλη σου τη ζωή».

Την συμβουλεύετε; Παίρνετε άτυπα τον ρόλο του προπονητή;

«Όχι ιδιαίτερα στο τεχνικό κομμάτι, γιατί το πόλο δεν το γνωρίζω, εγώ προσπαθώ να της πω κάποια πράγματα γενικά για τα ομαδικά αθλήματα. Πώς πρέπει να σκέφτεται... αν και τα ξέρει η ίδια. Ειδικά η Έλενα είχε ταλέντο από μικρή. Είχε αντίληψη του αθλήματος και νομίζω εκεί είναι και το ταλέντο. Να καταλαβαίνεις το παιχνίδι. Θεωρώ ότι ωραία τα σωματικά προσόντα κι όλα αυτά, και στο μπάσκετ ισχύει, αλλά το πιο σημαντικό για να παίξει ένας αθλητής σε υψηλό επίπεδο είναι η αντίληψη και η Έλενα το είχε σε υψηλό βαθμό αυτό. Πιο πολύ την συμβουλεύω να ξεκουράζεται να παίρνει τις βιταμίνες της, όχι τόσο στο τεχνικό κομμάτι, αλλά στα γύρω- γύρω».

Ποια συμβουλή του έχεις κρατήσεις σαν Ευαγγέλιο;

«Αυτό που θυμάμαι, που μου έλεγε πάντα, από τότε που άρχισα να παίζω πιο επαγγελματικά, ήταν ότι αν θέλω να πετύχω πρέπει να κάνω τρία πράγματα "δουλειά, δουλειά, δουλειά". Το ακολούθησα όχι μόνο επειδή μου το είπε ο μπαμπάς, αλλά γιατί είμαι παιδί της προπόνησης, μ'αρέσει να προπονούμαι και για μένα και γι αυτό που θέλω να πετύχω».

Πότε κατάλαβες ότι το πόλο δεν θα' ναι για σένα απλά ένα χόμπι;

«Ήμουν τυχερή γιατί στην ομάδα που ξεκίνησα, ήμασταν μικρές παίκτριες με δύο - τρεις έμπειρες αθλήτριες, οπότε από τα 12 παίζω στο γυναικείο, απέκτησα αρκετές εμπειρίες από αγώνα σε αγώνα. Οπότε μπορώ να πω ότι από 15 ετών που ήταν κι η πρώτη μου συμμετοχή με την εθνική ομάδα υποδομών ήταν ότι αυτό ήταν που θέλω να κάνω μεγαλώνοντας».

Έχεις μετανιώσει για κάτι από όσα πιθανόν να χρειάστηκε να θυσιάσεις;

«Είναι πολλές οι θυσίες, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω μετανιώσει, γιατί όπως είπε και ο μπαμπάς, είναι πολλά περισσότερα αυτά που μπορείς να κερδίσεις από τον αθλητισμό. Αλλά το μόνο που έχω μετανιώσει είναι κάποιες εκδρομές με το σχολείο που δεν πήγα με όλους μου τους φίλους».

«Ηταν σημαντικό που είδα τον μπαμπά μου στην κερκίδα»

Μετά την κατάκτηση του Len Trophy ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που είπατε μεταξύ σας;

Ε. «Μετά την κατάκτηση του Len Trophy έκανα μια - δυο μέρες να συνέλθω και να έρθω στην πραγματικότητα, να συνειδητοποιήσω τί λέω, τί γίνεται»

ΣΤ. «Εγώ της έκανα πλάκα. Της είπα ότι έχω ένα πούρο και της έλεγα να το πάρει στα αποδυτήρια να το καπνίσει με τις συμπαίκτριές της. Αλλά μου είπαν εκεί διάφοροι του πόλο ότι "εμείς δεν θα συνηθίζουμε αυτά, αυτά είναι του μπάσκετ". Είχα ένα πούρο και το άναψα με μόνο σκοπό να τους το δώσω»

Ε «Δεν το πήρα, ούτε για φωτογραφίες...(γέλια)»

Πώς είναι να μεγαλώνετε μια κόρη πρωταθλήτρια;

ΣΤ. «Δεν νομίζω ότι έχει κάποια διαφορά. Ίσως το πρόγραμμα. Αντί να έκαναν μια δεύτερη γλώσσα, είχαν τον αθλητισμό. Τα παιδιά μεγαλώνουν και τώρα και πιο πριν, με ένα σφιχτό πρόγραμμα. Δεν κάναμε κάτι διαφορετικό. Όπως κάνουν όλοι οι γονείς που τρέχουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια, στις προπονήσεις... Πιο πολλά έκανα η μητέρα τους. Εγώ με τις προπονήσεις με τις ομάδες, τα ταξίδια, ήμουν πιο δύσκολα. Δεν αλλάζει κάτι. Ίσως επικεντρώνονται οι συμβουλές πιο πολύ στον αθλητισμό. Γίνονται πιο ειδικές. Δεν κάναμε κάτι διαφορετικό.»

Ένιωσες ποτέ διαφορετικά δεδομένου ότι ο πατέρας σου είναι πρόσωπο του αθλητισμού;

Ε. «Δεν ένιωσα ποτέ διαφορετικά από τα υπόλοιπα κορίτσια στην ηλικία μου που ήταν κι εκείνα στον αθλητισμό. Το μόνο που μου άρεσε πολύ ήταν ότι με έπαιρνε σε όλους τους αγώνες μαζί του και πήγαινα με τις ομάδες και κοιτούσα. Βλέπουμε μαζί αγώνες, ναι».

Υπάρχει κάποιο συμβάν που σας έφερε πιο κοντά;

ΣΤ. «Της έκανα μια έκπληξη μια φορά. Πήγα ένα ταξίδι σε έναν αγώνα. Πήγα και την είδα σε μια πολύ σημαντική στιγμή γι' αυτή. Στο Final 4 στη Βαρκελώνη, στο Σαμπαντέλ, που έπαιξε με τη Βουλιαγμένη τότε και ήταν έτσι μια ιδιαίτερη στιγμή. Γιατί ήταν και το Final 4 της Ευρωλίγκα που είναι κάτι σημαντικό και ήμουν παρών. Και πιστεύω και της Έλενας της άρεσε, κι εμένα. Ήταν ιδιαίτερη στιγμή»

- Το ψιλοήξερες ε; Το είχες καταλάβει.
- Μου το είχες ψιλοπει, δεν μπορείς να κρατήσεις εσύ το στόμα σου κλειστό

Τον είδες πρώτη φορά στην κερκίδα;

«Τον είδα πρώτη φορά στο γήπεδο και μετά μπορέσαμε να μιλήσουμε. Αλλά ήταν και για μένα πολύ σημαντικό που ήμασταν σε μια ξένη χώρα, ήταν και η πρώτη μου χρονιά στη Βουλιαγμένη να δω τον μπαμπά στην κερκίδα. Γιατί συνήθως από την παρουσίαση κιόλας ψάχνω την μαμά, τον μπαμπά, την αδερφή μου στην κερκίδα για να τους εντοπίσω πού κάθονται».

Οι συζητήσεις στο σπίτι είναι όλες γύρω από τον αθλητισμό;

ΣΤ. «Προσπαθώ να την παροτρύνω, να τη βοηθήσω ψυχολογικά. Αναπόφευκτα όλοι οι γονείς που έχουν παιδιά στον αθλητισμό οι συζητήσεις είναι γύρω από αυτό. Δεν μπορείς να ξεφύγεις, ειδικά μετά από ένα παιχνίδι, θα γίνει ανάλυση. Αλλά όσο μπορώ, όποτε μιλάω προσπαθώ να πω γενικά στοιχεία των ομαδικών αθλημάτων, δεν μπορώ να επικεντρωθώ στο πόλο, γιατί δεν ξέρω λεπτομέρειες. Αλλά μπορώ να πω γενικά για την ομαδικότητα, να της πω να προσπαθεί στην άμυνα, γιατί από την άμυνα χτίζεται μια καλή επίθεση.

Πολλές φορές βέβαια όταν τελειώνει ένα ματς, την παίρνω τηλέφωνο αν δεν ήμουν εκεί και τι ρωτάω: πώς πήγες, πόσα σουτ έκανες, πόσα γκολ έβαλες, τι ευστοχία είχες, αλλά δεν επικεντρώνομαι να της πως αυτό δεν το έκανες καλά. Και να γνώριζα δεν θα το έκανα. Υπάρχουν ειδικοί, οι προπονητές της να της τα πουν. Εγώ αυτό που μπορώ να πω ως παλιός αθλητής κι ακόμα εμπλεκόμενος με τον αθλητισμό, είναι κάποια πράγματα για τις Αρχές των ομαδικών αθλημάτων. Πώς να είναι θετική μέσα στην ομάδα».

Ε «Θέλω - δεν θέλω τον ακούω. Βέβαια μετά τον αγώνα, ειδικά αν έχουμε χάσει, δεν θέλω να μιλήσω σε άνθρωπο. Οπότε χαίρομαι που δεν μένουμε πλέον όλοι μαζί γιατί μέχρι πρότινος, δεν είχα τη δυνατότητα να κλείσω το τηλέφωνο ή να μη το σηκώσω, όπως γίνεται πια. Εκεί θα έπρεπε να τους ακούω. Τώρα το ελέγχω (γέλια). Αλλά έχει να μου δώσει συμβουλές για τον αθλητισμό, όπως είπε».

«Σαν πρότυπο έχω την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου»

Υπάρχει κάποια αθλήτρια - πρότυπο;

Ε «Σαν πρότυπο έχω την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, όχι κάποιον άλλο αθλητή, παρότι θαυμάζω πολλούς»

Επόμενος στόχος;

Ε «Επόμενος στόχος είναι την υψηλότερη δυνατή θέση στο πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα τελειώνει 28 Μάη και μετά υπάρχει το παγκόσμιο και το ευρωπαϊκό με την Εθνική Ομάδα. Τον Ιούνιο και τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο αντίστοιχα. Σίγουρα θα ήθελα να μετάλλιο με την Εθνική, αλλά εφόσον δεν έχει καθιερωθεί ακόμα κι η θέση μου στην ομάδα, για αρχή παλεύω να είμαι στην 13άδα».

Ποιο θα έλεγες είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που βιώνει μια γυναίκα αθλήτρια;

Ε «Το μεγαλύτερο πρόβλημα, αν και δεν το βιώνουν το ίδιο όλες οι γυναίκες, είναι ο δύσκολος κύκλος. Εμείς που πρέπει να βουτήξουμε και στην πισίνα είναι ακόμα πιο δύσκολο. Είναι δύσκολο να χάσεις προπονήσεις, αλλά υπάρχουν προπονητές που δείχνουν κατανόηση σε αυτό. Προσωπικά το περνάω πολύ δύσκολα με ενέσεις, κι εμετούς. Λιποθυμάω κλπ. Οπότε κάποιες μέρες, έστω 2, μου επιτρέπουν οι προπονητές μου να μην αθληθώ».

Πως είναι γενικότερα η σχέση σας, εμπιστεύεσαι την άποψή του και για πιο προσωπικά θέματα;

Ε «Για λεπτομέρειες μιλάω με την αδερφή μου. Αλλά αν έχω κάποια σχέση και βλέπω ότι είμαστε μαζί και δεν είναι σήμερα "ναι" κι αύριο "όχι", θα του το πω. Είχε γνωρίσει κάποιους δεσμούς μου. Και βλέπανε μαζί στην τηλεόραση παιχνίδια!»

ΣΤ. «Γενικά είμαι χαλαρός, της έχω εμπιστοσύνη και στις επιλογές της τις αθλητικές και τις προσωπικές. Μπορεί να τα διαχειριστεί αυτά τα πράγματα. Δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα. Αλλά θέλω να αποφασίζουν μόνα τους τα παιδιά, έχουν πάρει σωστές αρχές από το σπίτι και μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιες τί θα κάνουν στη ζωή τους».

Μοιάζετε ως άνθρωποι;

Ε «Μοιάζουμε σε πολλά πράγματα. Είμαστε το ίδιο πεισματάρηδες και θέλουμε να περνάει το δικό μας»

ΣΤ «Κι αυτό που είπε ότι μετά την ήττα δεν θέλει να ακούει κανέναν, έτσι κάπως ήμουν κι εγώ, δεν έβγαινα από το σπίτι μια - δυο μέρες».

Για τα τατουάζ φαντάζομαι δεν πήρε θέση

Ε «Είχα κάνει το πρώτο με τη μαμά μου, στα 16. Της άρεσαν πολύ τα τατουάζ, είχε κι εκείνη κάποια πριν. Και ζήλεψε την ημέρα που πήγαμε, κι έκανε κι εκείνη την ίδια στιγμή μαζί μου. Μετά κάθε τρεις και λίγο έκανα κι ένα. Μέχρι που έκανα το τεράστιο στο χέρι και όταν το είδε μου είπε: "τι είναι αυτό, είναι τεράστιο, και ξέρεις ότι θα είναι για πάντα. Δεν του πολυαρέσουν, αλλά το δέχεται. Είναι σαν νεκροκεφαλή, όλα μου τα τατουάζ έχω ένα νόημα για μένα που δεν τα συζητάω».

ΣΤ «Όχι ωραία είναι απλώς για την ίδια το είπα, γιατί αν έχεις ένα τόσο μεγάλο μπορεί μετά να το βαρεθεί»