Μαρκοπούλου στο GWomen: «Το λάθος δεν θα γίνει επειδή είμαι γυναίκα, αλλά επειδή είμαι άνθρωπος»

Ποιο ήταν το ερέθισμα για ν' ασχοληθείς με την διαιτησία στο πόλο;

«Είχα πολλά χρόνια στις πισίνες, ως κολυμβήτρια και μετά ως πολίστρια. Όταν πήρα την απόφαση να σταματήσω, καθώς θεώρησα πως δεν είχα κάτι να προσφέρω ως αθλήτρια, θέλησα να κάνω κάτι μέσα στον χώρο, το οποίο θα ήταν ενεργό και θα μπορούσα από εκεί να προσφέρω πράγματα. Η διαιτησία ήταν ένας τρόπος να είμαι μέλος σε ένα παιχνίδι, η οποία μετετράπη σε ένα ωραίο χόμπι».

Πότε φτάνει η στιγμή για έναν αθλητή ο οποίος έχει βρεθεί στην Α1 να πει «σταματάω» και πόσοι από αυτούς ασχολούνται με τη διαιτησία;

«Ο μεγαλύτερος παράγοντας είναι η ηλικία. Υπάρχει αρκετή κούραση και κάποια στιγμή νιώθεις ότι δεν μπορείς να προσφέρεις πράγματα σε ένα τόσο απαιτητικό άθλημα όπως το πόλο.

Τώρα, ως προς το δεύτερο σκέλος, πολλοί αθλητές σταματούν και δεν ασχολούνται με την διαιτησία. Κάποιοι γίνονται προπονητές, άλλοι managers σε ομάδες και ελάχιστοι ασχολούνται με τη διαιτησία. Θεωρώ πως θα μπορούσαν πολλοί να ασχοληθούν με τη διαιτησία και να την κάνουν καλύτερη, γιατί έχοντας παίξει πόλο στο κορυφαίο επίπεδο της χώρας μπορείς να καταλάβεις καλύτερα το παιχνίδι και να παρατηρήσεις πιο εύκολα τις παραβάσεις. Ελπίζω στο μέλλον να στραφούν περισσότερο στη διαιτησία, μετά το τέλος της καριέρας τους».

Ποια είναι η σχέση μεταξύ διαιτητών και προπονητών;

«Στην αρχή κάθε σεζόν γίνεται ένα technical meeting του ΣΕΔΥ με τους προπονητές, στο οποίο αναλύονται νέοι κανονισμοί και λύνονται απορίες σε υπάρχοντες κανονισμούς. Υπάρχει καλή συνεργασία, αλλά εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Υπάρχει θετική διάθεση και από τις δύο μεριές».

Έχοντας γίνει τα technical meeting με επεξηγήσεις, λυμένες απορίες κλπ. Γιατί τόσο οι προπονητές, όσο και οι αθλητές συνεχίζουν να διαμαρτύρονται;

«Όσο περνάει η σεζόν και οι αγωνιστικές, τα πράγματα αρχίζουν και δυσκολεύουν από θέμα πίεσης τόσο για τους προπονητές όσο και για τους αθλητές, οι οποίοι πρέπει να πάρουν κάποια αποτελέσματα. Έρχονται τα Play In και τα Play Outs, με συνέπεια τα παιχνίδια να γίνονται πιο απαιτητικά. Εννοείται πως και ο διαιτητής μπορεί να κάνει κάποια λάθη, γεγονός που προκαλεί παράπονα από τις ομάδες.

Η ελληνική διαιτησία είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο με πολλούς διεθνείς διαιτητές. Έχουμε πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και πρέπει να υπάρχει μεγάλη προσοχή και προπόνηση από τους διαιτητές. Πάντα θα υπάρχουν παράπονα! Είναι ένα πολύ δύσκολο άθλημα και εμείς οφείλουμε να σφυρίζουμε αυτό που βλέπουμε και πρέπει να σφυριχτεί. Η αλήθεια είναι, όμως, πως δεν μπορούμε να σφυρίζουμε τα πάντα που συμβαίνουν κάτω από νερό καθώς... χαλάει ο ρυθμός του παιχνιδιού».

Βλέπουμε χρήση της τεχνολογίας στα υπόλοιπα αθλήματα, σε ένα τόσο δύσκολο άθλημα γιατί υπάρχει στασιμότητα;

«Φέτος και στα δύο παγκόσμια υπήρχε το VAR και η τηλεόραση μας παρείχε τα βίντεο κάτω από το νερό. Στην Ελλάδα έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια. Έχει μπει η ενδοεπικοινωνία των διαιτητών, πράγμα πολύ σημαντικό. Ενδέχεται σε πιο κρίσιμα ματς να μπει το VAR και θα γίνουν προσπάθειες γι' αυτό.

Δυστυχώς το κόστος είναι μεγάλο και οι πόροι δεν είναι πάντα επαρκείς για να εξασφαλίσουν τέτοιου είδους τεχνολογίες. Ελπίζω του χρόνου να υπάρχει σε όλα τα παιχνίδια».

Φέτος επιλέχθηκες να διαιτητεύσεις σε παιχνίδια των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Αναμφίβολα, πέτυχες το μεγαλύτερό σου όνειρο. Πιστεύεις ακολουθεί μία επανάπαυση σχετικά με την διαιτησία;

«Πιο εύκολο είναι να το απαντήσω μετά την Ολυμπιάδα. Θεωρώ, όμως, ότι δεν σταματάς να έχεις κίνητρο. Αρχικά θα πρέπει να πας και να έχεις μία πολύ καλή παρουσία, την οποία μπορείς να στηρίξεις και μετά. Θα χρειαστεί να παραμείνεις στο ίδιο επίπεδο και να διατηρήσεις τα skills σου. Στόχος, πλέον, είναι να παραμείνω σε αυτό το επίπεδο και αυτό δεν είναι εύκολο. Οπότε δεν επαναπαύεσαι εύκολα».

Το 2024 θα το χαρακτήριζες «χρονιά σου»;

«Δεν έχει τελειώσει ακόμα η σεζόν, αλλά ναι θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω «χρονιά μου». Είναι μία σεζόν που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ήταν ο τελικός στο παγκόσμιο, ο οποίος πήγε πολύ καλά και έμεινε βαθιά χαραγμένος στο μυαλό και στην ψυχή μου, και τώρα οι Ολυμπιακοί Αγώνες όπου θα ήθελα να παρουσιάσω ένα πολύ καλό πρόσωπο.

Σίγουρα πέρα από «χρονιά μου» θα έλεγα πως είναι και μία δικαίωση για τα όσα έχω περάσει. Για τις χαρές, τις λύπες, τα κλάματα μέσα στη σεζόν και τους κόπους που έχω κάνει για να φτάσω εδώ. Αναμφίβολα, ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος, ειδικά για μια γυναίκα».

Τι συμπεριφορές έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα διαιτητής;

«Ήταν δύσκολο! Μετά από πολλά χρόνια ήμουν από τις πρώτες γυναίκες που ξεκινούν στην Ελλάδα και υπήρχε μία δυσκολία στην αποδοχή αυτού του γεγονότος. "Μπορείς να διαιτητεύσεις όλα τα παιχνίδια;", "Μπορείς να ανταπεξέλθεις σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο;", "Μέχρι ποιο επίπεδο μπορείς να φτάσεις;" όλα αυτά είναι ερωτήματα που έχω ακούσει κατά καιρούς. Έχω ακούσει και το... κλασικό "πήγαινε πλύνε κάνα πιάτο" και χαίρομαι που απέδειξα πως δεν μπορώ να πλύνω μόνο πιάτα. Από την κερκίδα ακούς διάφορα, ειδικά όταν είσαι γυναίκα. Το άσχημο, βέβαια, είναι όταν αυτές τις συμπεριφορές τις δέχεσαι από γονείς.

Αναφορικά με τους άνδρες συναδέλφους, μπορώ να πω, πως με βοήθησαν πάρα πολύ. Σίγουρα υπήρχε η αντίληψη οτι η Ναταλία είναι γυναίκα, άρα για τα παιχνίδια γυναικών, αλλά με την πάροδο του χρόνου και των πολλών αναμετρήσεων η αποδοχή είναι δεδομένη από τους συναδέλφους και από τις ομάδες. Το λάθος δεν θα γίνει επειδή είμαι γυναίκα, αλλά επειδή είμαι άνθρωπος. Δεν μιλάμε για άνδρα ή γυναίκα, μιλάμε για διαιτητή και μόνο».

Πώς βλέπεις τις γυναίκες που βρίσκονται στη διαιτησία είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό;

«Στο εξωτερικό πολλές χώρες είχαν δύο τρεις γυναίκες στη διαιτησία. Πλέον υπάρχουν περισσότερες. Στην Ελλάδα επίσης έχουν ξεκινήσει μικρά κορίτσια να ασχοληθούν με τη διαιτησία, έχοντας πολλά χρόνια μπροστά τους. Ειδικά για την Ελλάδα με χαροποιεί πολύ αυτό το γεγονός και είμαστε εδώ να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε όσες γυναίκες χρειάζεται.

Στο εξωτερικό υπάρχει στήριξη στις γυναίκες από την Παγκόσμια Ομοσπονδία! Δεν είναι τυχαίο που φέτος στο παγκόσμιο σφύριξαν αρκετές γυναίκες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, γυναίκες σφύριξαν αντρικά παιχνίδια το οποίο δεν είχε ξαναγίνει. Θέλω να πιστεύω πως πάμε καλύτερα σε αυτό το κομμάτι».

Πώς συνδυάζεις επαγγελματική και προσωπική ζωή;

«Είναι δύσκολο. Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για ξεκούραση. Η καθημερινότητα είναι ανάμεσα στη βασική δουλειά, το παιδί και στο πόλο. Έχει κούραση σίγουρα, αλλά είναι κάτι το οποίο με ευχαριστεί γιατί όλα έχουν κάτι να μου δώσουν και παίρνω πολλή ενέργεια».

Πόσο εύκολοι είναι οι αποχωρισμοί με το παιδί όταν έχεις να πας σε μεγάλα ταξίδια όπως αυτό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

«Είναι πάρα πολύ δύσκολοι. Πάντα υπάρχει μία προετοιμασία πίσω από αυτό. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί, πριν φύγω. Κάνουμε μία μεγάλη κουβέντα, για το πού θα πάω, πόσες μέρες θα λείψω, τι θα κάνω εκεί, τι ρουτίνα θα έχουμε όσο θα λείπω. Σίγουρα, μετά από κάθε ταξίδι υπάρχει ένα μεγάλο δώρο για εκείνον. Και εννοείται πως από την ημέρα που θα έρθω προσπαθώ να περνάμε πολύ χρόνο μαζί».

Πώς διαχειρίζεται το γεγονός ότι η μαμά του είναι διαιτητής;

«Η αλήθεια είναι πως δεν έχει καταλάβει τι είναι όλο αυτό. Με έχει δει τόσο από κοντά όσο και από την τηλεόραση και έχει καταλάβει ότι η διαιτησία έχει να κάνει με την σφυρίχτρα. Έχει και τη δική του σφυρίχτρα στο σπίτι, αλλά δεν έχει αντιληφθεί ακόμα τι εστί αυτό που κάνω. Ξέρει απλά ότι ο διαιτητής είναι ένα άνθρωπος που βάζει κανόνες σε ένα παιχνίδι».

Έχεις αντιμετωπίσει κάποια άσχημη συμπεριφορά σε παιχνίδι που είναι παρών;

«Προσπαθώ ν' αποφεύγω να τον φέρνω σε ματς που έχουν αυτόν τον κίνδυνο, οπότε το έχουμε... γλιτώσει προς το παρόν. Μελλοντικά, αν τύχει, θα του το εξηγήσω ως μέρος της δουλειάς μου το οποίο δυστυχώς πρέπει ν' ανεχτώ, μέχρι το σημείο που δεν επηρεάζει την προσωπικότητά μου».

Σε περίπτωση που κάποια στιγμή τον ακούσεις να σου λέει «μαμά, θέλω να γίνω σαν εσένα», πώς θα αντιδράσεις, έχοντας ζήσει τον χώρο;

«Δεν θα έχω κάποιο πρόβλημα, αλλά θα μου άρεσε πρώτα ν' ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Όχι για να γίνει πρωταθλητής ντε και καλά, αλλά γιατί ο αθλητισμός είναι ένας υγιής χώρος που μπορούμε να πάμε τα παιδιά μας με ασφάλεια και να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε. Από εκεί και πέρα αν θελήσει μετά από αθλητής ν' ασχοληθεί με τη διαιτησία, θα προσπαθήσω να τον βοηθήσω όσο καλύτερα μπορώ».

Στον ελεύθερό σου χρόνο τι κάνεις;

«Εεεε είναι ελάχιστος (γέλια). Όταν δεν έχω κάτι με το παιδί και την οικογένειά μου, επιλέγω να δω τους φίλους μου με τους οποίους δεν συναντιέμαι συχνά λόγω χρόνου και λείπουν αρκετά από τη ζωή μου».

Παρακολουθείς την επικαιρότητα;

«Παρακολουθώ, όχι σε μία μόνιμη βάση. Ακούω και παρακολουθώ. Με στεναχωρούν αρκετά πολλές ειδήσεις και δεν θέλω να είμαι σε καθημερινή βάση σε επαφή με την επικαιρότητα.

Γενικά όταν κάποιος γίνεται γονιός, αυτόματα γίνεται πιο ευαίσθητος με όλα αυτά και τονεπηρεάζουν αρκετά. Γι' αυτό προτιμώ να μαθαίνω, μετά ν' απέχω και αργότερα να μαθαίνω ξανά τις ειδήσεις».

Προτιμάς να μαθαίνεις την είδηση διαβάζοντας ή βλέποντας τηλεόραση;

«Προτιμώ να την διαβάζω! Γενικά στο σπίτι δεν παίζει πολύ τηλεόραση και όταν παίζει θα είναι επιλεκτικά κάποια κινούμενα σχέδια για το παιδί».

Διαβάζοντας μία είδηση που αφορά μία γυναίκα, πώς το βιώνεις;

«Κάνω άσχημες σκέψεις και δυστυχώς αυτές οι σκέψεις καταλήγουν πολλές φορές αυτόματα στο παιδί. Νομίζω, μετά τον εγκλεισμό λόγω κορωνοϊού, κάποια επιθετικά ένστικτα έχουν αυξηθεί. Η εγκληματικότητα έχει φτάσει σε μεγαλύτερα επίπεδα...

Αυτό που έχω να πω, όσον αφορά τις γυναίκες οι οποίες δέχονται οποιαδήποτε μορφή βίας, είναι να εμπιστεύονται τους δικούς τους ανθρώπους ή μια γραμμή βοήθειας. Να προσπαθούν να νιώσουν δυνατές και να πιστέψουν πως μπορούν να... βγουν από άσχημες καταστάσεις. Είμαστε πολύ δυνατές συναισθηματικά οι γυναίκες».

«Βλέπω και τις δύο ομάδες στον τελικό»

Το καλοκαίρι θα σε βρει ξανά κοντά στις Εθνικές ομάδες πόλο. Ένα σχόλιο και μία πρόβλεψη για την πορείας τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

«Οι Εθνικές μας ομάδες είναι από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο αποδεδειγμένα. Γίνεται εξαιρετική δουλειά, τόσο από τους προπονητές και τους αθλητές, όσο και από την ομοσπονδία.

Θεωρώ πως θα είμαστε ξανά ψηλά και πιστεύω σε αυτό. Η δουλειά είναι εκπληκτική και η στήριξη μεγάλη από την Πολιτεία και την ΚΟΕ. Στόχος όλων μας είναι να είναι οι εθνικές ομάδες ψηλά για να μπορούμε κι εμείς να ακολουθούμε την πορεία τους.

Όσο για την πρόβλεψη. Βλέπω και τις δύο ομάδες στον τελικό!».