H συζήτηση γύρω από το αν οι τρανς γυναίκες πρέπει ή όχι να αγωνίζονται στην κατηγορία των γυναικών έχει ανοίξει εδώ και καιρό και η επιστήμη έχει αποτύχει να δώσει μία σαφή απάντηση. Πολλές αθλήτριες έχουν μιλήσει κατά καιρούς, εκφράζοντας τη γνώμη τους όμως κανείς ποτέ δεν είχε κάνει κάτι περισσότερο από αυτή τη θεωρητική συζήτηση μέχρι πρόσφατα. Το καλοκαίρι του 2021 αγωνίστηκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά μία τρανς γυναίκα: η 43χρονη Λαουρέλ Χούμπαρμπ, στην άρση βαρών και οι αντιδράσεις που ακολούθησαν αυτή την απόφαση ήταν κάτι περισσότερο από κακές. Χρόνια νωρίτερα είχε αρχίσει η World Athletics μία «διαμάχη» με την Ολυμπιονίκη των 800μ, Κάστερ Σεμένια, λόγω του υπερανδρογονισμού.
Μόλις πριν μερικές μέρες, η Telegraph ανέφερε ότι η World Athletics έχει αρχίσει να διαβουλεύεται με τις ομοσπονδίες-μέλη της σχετικά με μια προτεινόμενη αλλαγή κανόνων που θα αυξήσει τους περιορισμούς για τις τρανς γυναίκες, κάνοντας τους κανόνες αυστηρότερους για εκείνες, αλλά δεν θα τις απαγορεύσει εντελώς. Μάλιστα, θα τους αφήσει το περιθώριο να ενταχθούν στο ελίτ επίπεδο εφ’ όσον ακολουθήσουν όλες τις πρακτικές που θα επιβάλουν.
Και αντιδρώντας σε αυτή την εξέλιξη, η σφαιροβόλος Αμέλια Στράικλερ δήλωσε ότι οι βιολ ογικές γυναίκες (cis women) στο άθλημα «την έχουν πατήσει» αν κανείς δεν μιλήσει και ότι οι κανόνες θα μπορούσαν να την οδηγήσουν ακόμη και στην απόσυρση. «Δεν έχω συναντήσει κανέναν που να λέει: «Ω, όλα θα πάνε καλά». Ακόμα και τα αγόρια λένε: «Ναι, την πάτησες», είπε στο δημοσίευμα. «Γίνονται αστεία [στην προπόνηση] όπως «Ω ναι, νιώθω σαν γυναίκα σήμερα».
«Είναι ωραίο και καλό που αυτοί (η WA) βάζουν περιορισμούς στα επίπεδα τεστοστερόνης και επεκτείνουν τον αριθμό των ετών για την πρόκριση και ούτω καθεξής... αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία. Θα εξακολουθούσαν να είναι μίλια μπροστά. Θέλω να πω, η σφαιροβολία των γυναικών έχει το μισό βάρος (από αυτή των ανδρών). Εκτός από όλη τη δύναμη που έχουν αποκτήσει με τα χρόνια, υπάρχει το πλεονέκτημα του ύψους, το άνοιγμα των χεριών, όλα τα πράγματα που οι ορμόνες δεν μπορούν να αντικαταστήσουν... Γωνίες ισχίων, χωρητικότητα πνευμόνων κτλ. Η προπόνηση θα ήταν ευκολότερη γι' αυτούς. Αυτό είναι απλά ένα γεγονός. Ανησυχώ πραγματικά. Αυτή είναι η καριέρα μου. Αν τεθεί σε ισχύ τον Μάρτιο (αυτός ο νέος κανονισμός) τότε μέχρι τον Μάρτιο του 2025 θα μπορούσα να έχω αποσυρθεί» δήλωσε η Στράικλερ η οποία πρόσθεσε ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις τρανς γυναίκες να αγωνίζονται σε διαφορετική κατηγορία.
A lot more attention than I expected but thank you everyone for your support! 😊 https://t.co/K4gcv00gN3
— Amelia Strickler (@AmeliaStrickler) January 23, 2023
Έγγραφα που επικαλείται η Telegraph αναφέρουν ότι η "προτιμώμενη επιλογή" του οργανισμού θα ήταν να μειωθεί στο μισό το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο πλάσματος τεστοστερόνης για τις τρανς γυναίκες σε 2,5 νανομόλια ανά λίτρο και να διπλασιαστεί σε δύο χρόνια η περίοδος που πρέπει να παραμείνουν κάτω από αυτό το όριο πριν τους επιτραπεί να αγωνιστούν.
Παρ' όλα αυτά η Στράικλερ, η οποία έχει κερδίσει δύο φορές τον βρετανικό τίτλο, δεν πιστεύει ότι ο οργανισμός κάνει αρκετά και δήλωσε ότι το άθλημα θα μπορούσε να βυθιστεί αν οι τρανς γυναίκες επιτρέπεται συνεχώς να αγωνίζονται μαζί με τις βιολογικές γυναίκες: «Το γεγονός ότι η World Athletics, ένας από τους μεγαλύτερους (οργανισμούς), δεν έχει πατήσει πόδι, νομίζω ότι είναι πραγματικά, πραγματικά ενοχλητικό. Νομίζω ότι αυτοί οι κανόνες θα μπορούσαν πραγματικά να ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου», δήλωσε και συτνέχισε: «Νομίζω ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα πουν: «Καλά, περίμενα. Είμαι έτοιμη να αγωνιστώ. Τι πρέπει να κάνω;» Και ξέρετε, οι γυναίκες θα μείνουν χωρίς δουλειά. Ακόμα κι αν είναι μόνο μια χούφτα (ανθρώπων), βάζετε τα συναισθήματα μερικών πάνω από ένα ολόκληρο φύλο»;
Ο πρόεδρος της World Αthletics Σεμπάστιαν Κόου δήλωσε τον Νοέμβριο μετά το συμβούλιο του οργανισμού ότι θα «ακολουθήσουν την επιστήμη» για να «προστατεύσουν την κατηγορία των γυναικών». Η πλειοψηφία του κόσμου όμως φαίνεται να συμφωνεί με την άποχη της Στράικλερ και ακόμη και άλλες αθλήτριες, όπως η η Έλι Μπέικερ συμφώνησαν μαζί της και την ευχαρίστησαν για το θάρρος της να μιλήσει δημόσια για αυτό.
Την απάντηση μπορεί να δώσει μόνο η επιστήμη και κανείς θα απορούσε γιατί ακόμη δεν το έχει κάνει.