Όταν ήταν μικρή, έβρισκε το καταφύγιό της στο τρέξιμο και έτρεχε μακριά από τις κακουχίες. Όταν ήταν μόλις επτά ετών, το 2002, η Ανχελίνα Ναντάι Λοχαλίθ έφυγε από Νότιο Σουδάν, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση, και μαζί με τη θεία της μετοίκησαν σε έναν από τους μεγαλύτερους προσφυγικούς καταυλισμούς του κόσμου στην πόλη Κακούμα της Κένυας.
Μεγαλώνοντας άρχισε να αγαπά περισσότερο το τρέξιμο και όταν βρισκόταν στο λύκειο συμμετείχε σε σχολικούς αγώνες. Τότε την εντόπισαν προπονητές από το ίδρυμα Tegla Loroupe Foundation και την κάλεσαν να παραβρεθεί σε ένα προπονητικό καμπ στην πόλη Νγκογκ, κοντά στο Ναϊρόμπι. Εκείνη δέχθηκε την πρόσκληση και όλα πήραν τον δρόμο τους.
Το 2016 έκανε την πρεμιέρα της στον κόσμο των διεθνών διοργανώσεων, ξεκινώντας από τη μεγαλύτερη όλων: τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο Ρίο 2016 ήταν μία από τα 10 μέλη της πρώτης Ολυμπιακής ομάδας προσφύγων (IOC Refugee Olympic Team). Έπειτα αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου το 2017 και το 2021 σε Ολυμπιακούς Αγώνες για δεύτερη φορά στο Τόκιο 2021. Το περασμένο καλοκαίρι έτρεξε τα 1500μ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον για να βελτιώσει το ατομικό ρεκόρ κατά 10 δευτερόλεπτα. Τότε, αναθεώρησε τους στόχους της: «Θυμάμαι ότι πέρυσι ήταν δύσκολο να φτάσω στον ημιτελικό των 1500μ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά τη στιγμή που επέστρεψα στο σπίτι μου υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα προπονηθώ σκληρά γιατί πάντα ονειρευόμουν να γίνω νικήτρια».
You are looking at the first-ever refugee in athletics to win an international race, at the 2023 European Championships Clubs Cross Country. 😍
— Refugee Olympic Team (@RefugeesOlympic) February 6, 2023
Congratulations, Anjelina Nadai Lohalith. 👏@EuroAthletics pic.twitter.com/W3uBWQpNyp
Την περασμένη Κυριακή, παρατασσόμενη για τον πρώτο της μεγάλο διεθνή αγώνα ανωμάλου δρόμου σε μια διοργάνωση που περιελάμβανε τρεις προηγούμενες νικήτριες, η Λοχαλίθ δεν ήταν ένα από τα φαβορί για τη νίκη.
Αγωνιζόμενη για τον σύλλογο Alley Runners Club του Τελ Αβίβ, όπου προπονείται μαζί με άλλους πρόσφυγες αθλητές, η Λοχαλίθ παρέμεινε με το πρώτο γκρουπ επτά δρομέων στη δύσκολη διαδρομή των 8,7 χιλιομέτρων που βρίσκεται στην Oropesa del Mar στο σύλλογο Castellon. Στον προτελευταίο γύρο, ανέβασε στροφές και απομακρύνθηκε από το γκρουπ για να κερδίσει, σχεδόν άνετα, τον σπουδαιότερο αγώνα της ζωής της μέχρι σήμερα. «Αυτή η νίκη αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κίνητρο. Προπονούμαι σκληρά όλη την εβδομάδα, απλά προπονούμαι και κοιμάμαι. Ακόμη και τα Χριστούγεννα, όταν όλοι οι αθλητές από το καμπ ταξίδεψαν πίσω στην πατρίδα τους, έμεινα εκεί μόνο για να προπονηθώ», δήλωσε η δρομέας η οποία μόλις το 2021 ξαναβρέθηκε με την οικογένειά της για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 20 χρόνια. «Δεν βλέπω πολύ συχνά τον γιο μου και τους γονείς μου, γιατί έχω στόχο να βελτιωθώ ακόμη περισσότερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού του χρόνου» εξηγεί.
Τώρα, προπονείται σκληρά για να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου στο Μπάθερστ της Αυστραλίας, έχοντας στόχο να εκπροσωπήσει μία πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων και να τους μοιράσει λίγη αισιοδοξία.