Οι κάμερες κατέγραψαν την σκηνή. Στον τελικό του άλματος εις ύψος η Ουκρανή Κατερίνα Τάμπασνικ έχει μόλις συνειδητοποιήσει ότι εξασφάλισε το χάλκινο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου και αφήνεται στα συναισθήματά της αδυνατώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα. Χάνεται στην αγκαλιά της συμπατριώτισσας Γιαροσλάβα Μάχουτσικ κυριευμένη από συγκίνηση. Δεν ήταν μόνο η επιτυχία, η τρίτη θέση στην Ευρώπη. Ήταν ότι η 28χρονη αθλήτρια πριν από μόλις οκτώ μήνες θρηνούσε για τον χαμό της μαμάς της, σε ρωσικό βομβαρδισμό στο Χάρκοβο.
Ukrainian athlete Kateryna Tabashnyk lost her mom and her home when Russia shelled Kharkiv yesterday.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) August 18, 2022
She posted on Instagram that "Russian World" "liberated" Kateryna of all her life.
Deepest condolences to those who lost loved ones. pic.twitter.com/NEokWo9qjt
Υπάρχει κάτι που μπορεί να απαλύνει τον πόνο της απώλειας; Πόσο μάλλον όταν είναι εντελώς απροσδόκητη και χωρίς να μπορείς να βρεθείς δίπλα στον άνθρωπό σου, να του σφίξεις το χέρι, να του «χαϊδέψεις» την ψυχή με δύο λόγια παρηγοριάς. Η Ουκρανή άλτρια έχασε τη μητέρα της κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών που κατέστρεψαν το Χάρκοβο τον περασμένο Αύγουστο. Την Κυριακή (05/03), μόλις οκτώ μήνες μετά, τιμά τον πόνο της και θρηνεί την απώλειά της ανεβαίνοντας στο βάθρο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Κωνσταντινούπολη.
«Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι συνέβη. Είναι εξαιρετικά οδυνηρό και πολύ δύσκολο», έγραψε τότε στα social media, λίγες στιγμές αφότου έλαβε την είδηση του θανάτου. Οι βόμβες μετέτρεψαν το σπίτι της οικογένειας από ένα χώρο γεμάτο ζεστασιά κι όμορφες αναμνήσεις σε ένα συνονθύλευμα από σίδερα και τσιμέντο και ήταν ο ίδιος ο αδελφός της Ουκρανής αθλήτριας που χρειάστηκε να διασώσει τη σορό της μητέρας της από τα συντρίμμια.
Σε εκείνο το σπίτι, στα χέρια της μαμάς της, είχε αποθηκεύσει και τον μεγαλύτερο θησαυρό τη. Τα μετάλλια, τις διακρίσεις, όλες τις μεγάλες στιγμές της αθλητικής της καριέρας. Και ο πόλεμος τα πήρε όλα. «Κατέστρεψαν το σπίτι μου και σκότωσαν τη μητέρα μου , αλλά έχω ακόμα έναν αδελφό και μια αδελφή. Αυτό με παρακινεί να τα δίνω όλα στον στίβο και να προσπαθώ να γίνω παράδειγμα γι' αυτούς», δήλωνε. Την Κυρικαή στην Κωνσταντινούπολη, με δάκρυα στα μάτια, ανέβηκε στο βάθρο για να παραλάβει το χάλκινο μετάλλιο. Δεν θα μπορέσει να της το δώσει να το φυλάξει στο σπίτι τους στην πατρίδα, στο δικό τους προσωπικό μουσείο, αλλά θα είναι για πάντα ένας αιώνιος φόρος τιμής στη μνήμη της.
Στο βάθρο δίπλα της, μια ακόμα αθλήτρια από την Ουκρανία, η Γιαροσλάβα Μάχουτσικ. Η καλύτερη υψίστρια στον κόσμο αυτήν την στιγμή, λίγες στιγμές μετά την πρόκρισή της στον τελικό, είχε μιλήσει στο GWomen για το πόσο ξεχωριστό είναι να βρίσκονται εκεί τρεις αθλήτριες από την Ουκρανία. «Ήμουν πολύ συγκεντρωμένη και ήξερα πως έρχομαι στο Ευρωπαϊκό για να «προστατεύσω» τη χώρα μου, να συνεχίσω τον αγώνα, να είμαι στον τελικό. Και θα είναι τόσο μοναδικά στον τελικό γιατί θα είμαστε τρεις αθλήτριες από την Ουκρανία, είναι τόσο φοβερό. Ελπίζω όλες να πηδήξουμε καλά στον τελικό, να μην κάνουμε λάθη και να ευχαριστηθούμε την ατμόσφαιρα».
Το δικό της χρυσό μετάλλιο έφερε στο στάδιο «Ataköy Spor» τον ύμνο της Ουκρανίας, με τις δύο αθλήτριες τυλιγμένες με τις γαλαζοκίτρινες σημαίες να κοιτάζονται και να ξεσπούν σε δάκρυα.
«Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί πάντα τερματίζω τέταρτη σε μεγάλα πρωταθλήματα. Είχα πολύ άγχος κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά τελικά κέρδισα ένα μετάλλιο. Ήθελα να δείξω ότι μπορώ να πηδήξω ψηλά γιατί ήρθα έτοιμη. Δεν ξέρω τι με έκανε να συγκεντρωθώ κατά τη διάρκεια του τελικού, αλλά κατά κάποιο τρόπο ένιωσα ότι η μητέρα μου είναι εδώ και ότι ήταν μαζί μου σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Αυτό με βοήθησε σήμερα. Θα πάω πέντε ημέρες διακοπές στην Πολωνία και στη συνέχεια θα κάνω δίμηνη προετοιμασία στο Μόντε Γκόρντο της Πορτογαλίας. Ακόμα δεν έχω κανένα σχέδιο για το ανοιχτό. Θέλω απλώς να πηδήξω ψηλά και να προετοιμαστώ για το παγκόσμιο πρωτάθλημα».