Για την αθλήτρια της σφαιροβολίας της ομάδας των ΗΠΑ, Τσέις Ίλι: «Το δυνατό είναι όμορφο».
Η εν ενεργεία Παγκόσμια πρωταθλήτρια αμφισβητεί τα στερεότυπα των φύλων στα αγωνίσματα ρίψεων γυναικών, όπου η προσοχή συχνά δίνεται στη μυϊκή δύναμη των αθλητριών. «Ως κορίτσι, (η σφαιροβολία) δεν ήταν ποτέ το ιδανικό αγώνισμα επειδή το βλέπουν λίγο αρνητικά, σαν μια κυρία Τράντσμπαλ από την ταινία Ματίλντα», εξήγησε στο Olympics.com θίγοντας το ζήτημα των προκαταλήψεων για το γυναικείο σώμα στον αθλητισμό. Η 28χρονη πιστεύει ότι η αντίληψη πλέον αλλάζει, ειδικά στις νέες γενιές: «Έχω βρεθεί σε άπειρα προπονητικά καμπ και τα νέα παιδιά ενδιαφέρονται πραγματικά γι' αυτό [στην αλλαγή της αντίληψης] και αυτό είναι που με κάνει πολύ περήφανη. Οπότε το να είσαι ρίπτρια είναι όμορφο πλέον».
Από το 100άρι στο έπταθλο και τη σφαιροβολία
Στο λύκειο η Ίλι ήταν κυρίαρχη στον στίβο. Πρωταγωνίστησε στα 100 μέτρα (έχοντας ατομικό ρεκόρ 12.27) και εντυπωσίασε επίσης στον ακοντισμό και τη σφαιροβολία. Η γεννημένη στο Ιλινόις έμοιαζε να είναι προορισμένη για επταθλήτρια αλλά επέλεξε να ειδικευτεί στα αγωνίσματα ρίψεων.
Ήταν ευτυχής που ακολούθησε την αδελφή της, η οποία ήδη έριχνε, και έμεινε στο «πράγμα που έκανε ανάμεσα στα σπριντ της».
«Σίγουρα δεν μου λείπουν καθόλου οι προπονήσεις των σπριντ... Νομίζω ότι πήρα τον σωστό δρόμο. Έχω πολύ καλή γρήγορη σύσπαση και την αξιοποιώ πολύ στις ρίψεις μου. Εξακολουθώ να είμαι αρκετά γρήγορη για (μια αθλήτρια) με σώμα ρίπτριας. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι θα κέρδιζα τον Ράιαν Κρούζερ (δύο φορές Ολυμπιονίκη στη σφαιροβολία ανδρών) σε έναν αγώνα πάνω από τα 60 μέτρα... πρέπει να το κανονίσουμε αυτό!», δηλώνει.
Οι δυο φορές που έμεινε εκτός Ολυμπιακών Αγώνων και η εσωτερική πάλη
Το πάθος της για τις ρίψεις ωρίμασε με την πάροδο του χρόνου. Μια έβδομη θέση στα trials για το Ρίο 2016 και μια χαμένη προσπάθεια να μπει στην ομάδα του Παγκοσμίου πρωταθλήματος του 2017 την άφησαν να αναρωτιέται για το μέλλον της. Μια αλλαγή προπονητή και μια αλλαγή από το γλίστρημα στο σπινάρισμα στην τεχνική της ρίψης της έδωσαν νέα πνοή.
Χρειάστηκε περισσότερο από ένας χρόνος για να κατακτήσει η Ίλι τη νέα της τεχνική υπό τον δύο φορές Παγκόσμιο πρωταθλητή κλειστού στίβου, Ράιαν Γουίτλινγκ. Η κατάκτηση του τίτλου των ΗΠΑ το 2019 στον κλειστό και τον ανοιχτό, καθώς και η βελτίωση του ατομικού της ρεκόρ κατά πάνω από ένα εκατοστό στα 19.68μ. ήταν καθησυχαστική. Έφτασε επίσης στον τελικό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα, τερματίζοντας έβδομη.
Σε εκείνη τη σκοτεινή περίοδο πάλευε με τη φόρμα της, αφού προσβλήθηκε δύο φορές από κορωνοϊό και έχασε σχεδόν 20 κιλά: «Ήταν απλά αρνητικό και αγωνιζόμουν άσχημα. Δημιούργησα κατά κάποιο τρόπο μια ψεύτικη αυτοπεποίθηση, παρ’ όλο που στην πραγματικότητα δεν είχα καμία, όταν πήγαινα [σε αγώνες]. Στα trials των ΗΠΑ, τα κορίτσια απλά ήταν σε διαφορετικό επίπεδο. Και στα trials, αν έχεις μια κακή μέρα, τελείωσε. Ήταν πραγματικά αναστατωτικό, θυμάμαι ότι έκλαιγα όλο το βράδυ αλλά είπα στον εαυτό μου ότι δεν θα το αφήσω να ξανασυμβεί. Και δεν θα το αφήσω».
«Η προπόνηση είναι μόνο σωματική, ο ανταγωνισμός είναι 95% πνευματικός»
Η Ίλι παραλίγο να εγκαταλείψει το άθλημα αφού έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2021. Αλλά η συνεργασία με έναν νέο προπονητή και έναν αθλητικό ψυχολόγο τη βοήθησε να επανακτήσει την αυτοσυγκέντρωση: «Είμαι μεγάλη υποστηρίκτρια της αθλητικής ψυχολογίας, επειδή είναι κάτι που με βοήθησε να φτάσω εδώ που είμαι τώρα. Ήμουν στα πρόθυρα της αποχώρησης και πάλεψα πολύ. Πήγα στη Βρετανία για ένα προπονητικό καμπ και κατέληξα να βρω έναν προπονητή που δούλευε καλά μαζί μου. Με κρατάει προσγειωμένη και νομίζω ότι με έβγαλε από αυτό το τέλμα», εξήγησε.
Άφησε τον προπονητή της, Γουίτλινγκ, στην ομάδα Desert High Performance στην Αριζόνα και μετακόμισε στην Αγγλία για να προπονείται μαζί με τη φίλη της, τη Βρετανίδα Ολυμπιονίκη της ρίψης, Σόφι Μακίννα. Στο Γιορκ άρχισοε να συνεργάζεται με τον έμπειρο Βρετανό προπονητή ρίψεων Πλ Γουίλσον και τον αθλητικό ψυχολόγο Λένι Γουέιτ. Αυτό το δίδυμο τη βοήθησε να αποκτήσει μια νέα προοπτική. «Αποφάσισα κατά κάποιο τρόπο να σηκώσω τα μανίκια και να προσπαθήσω ξανά».
Για να επιστρέψει χρειαζόταν αλλαγή νοοτροπίας.
«Είχα μερικές περιπτώσεις που με έσωσε ο αθλητικός ψυχολόγος, μεταξύ άλλων μετά τη Ντόχα. Ήμουν στα πρόθυρα της αποχώρησης, αγωνιζόμουν πολύ. Οπότε όσο αναστατωτικό κι αν ήταν, νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είμαι εδώ τώρα. Η προπόνηση είναι σαν να είναι όλα σωματικά αλλά ο αγώνας για μένα είναι 95% πνευματικός. Ειδικά σε αυτά τα μεγάλα πρωταθλήματα, πρέπει να μπορείς να ελέγχεις την ψυχολογία σου περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το σωματικό έχει ήδη γίνε», εξηγεί η Παγκόσμια πρωταθλήτρια.
Με τον νέο της προπονητή, δούλεψαν πάνω σε μια «πιο ισορροπημένη θέση εισόδου» στη βαλβίδα, η οποία δημιούργησε πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα: «Μερικές φορές φοβόμαστε να πειράξουμε πολύ την τεχνική μας. Αλλά αυτό είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε για να πάρουμε αυτούς τους περαιτέρω πόντους», εξήγησε.
Η διόρθωση της τεχνικής της απέδωσε με το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο κλειστού το 2022 στο Βελιγράδι. Μάλιστα, ξεπέρασε το όριο των 20 μέτρων για μόλις δεύτερη φορά σε αγώνα με τη βολή της στα 20.51μ. στα αμερικανικά trials ανοιχτού του 2022. Επέστρεψε στο Hayward Field του Γιουτζίν σχεδόν ένα μήνα αργότερα για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα και έκανε εμφανή την παρουσία της.
Η Ίλι, η οποία μόλις είχε αρραβωνιαστεί, κέρδισε το πρώτο χρυσό των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο, γράφοντας ιστορία με την πρώτη της βολή στα 20.49μ. που καμία από τις φιναλίστ δεν μπόρεσε να φτάσει. Το να γράψει ιστορία την έκανε πιο πεινασμένη. Η νικήτρια του World Indoor tour ετοιμάζεται για την υπεράσπιση του τίτλου της στη Βουδαπέστη το ερχόμενο καλοκαίρι και ελπίζει να προσθέσει περαιτέρω λάμψη στην καριέρα της στο Παρίσι 2024.
«Η μεγαλύτερη εστίασή μου εν όψει του ανοιχτού στίβου είναι απλώς να υπερασπιστώ τον τίτλο μου σίγουρα και να πετύχω μερικές ακόμη καλές ρίψεις. Είδα πέρυσι πολλές βολές-φωτιά που έκανα είτε στην προθέρμανση είτε στην προπόνηση, οπότε ελπίζω να τις μεταφέρω στον αγώνα. Το μεγάλο θέμα είναι το Παρίσι... Εκεί νιώθω ότι θέλω να κάνω την επιστροφή μου επίσημα, λόγω του τι συνέβη αφού έχασα το Τόκιο», είπε για το βασικό της κίνητρο. «Κατέληξα να ρίχνω μία από τις καλύτερες βολές εκείνης της χρονιάς στον κόσμο αλλά δεν είχε σημασία, δεν είχα μπει στην ομάδα. Θέλω να δείξω ότι όταν μπω στην ομάδα, θα φέρω και μετάλλιο. Για μένα δεν είναι μόνο το να μπω στην ομάδα», επεσήμανε.
Το να μιλάει για μεγάλες ρίψεις την ενθουσιάζει
Το παγκόσμιο ρεκόρ στη σφαιροβολία (22.63μ.) έχει σημειωθεί από την Ολυμπιονίκη και Παγκόσμια πρωταθλήτρια της Σοβιετικής ένωσης, Ναταλία Λισόφσκαγια, το 1987 και είναι ένα από τα πολύ δύσκολα ρεκόρ στις γυναίκες αφού το φράγμα των 22 μέτρων έχουν καταφέρει να «σπάσουν» μόνο τέσσερις αθλήτριες έως το 1987 και καμία έκτοτε. Παρ’ όλο που η Ίλι θέλει πολύ να πλησιάσει το μακροχρόνιο ρεκόρ των 22.63μ., η σταδιακή εξέλιξη της καλύτερης βολή της αρκεί προς το παρόν.
«Προσπαθώ να μην βάζω τόσο μακρινούς στόχους αλλά θέλω να ρίξω πάνω από 21μ. στον ανοιχτό. Αυτό (το παγκόσμιο ρεκόρ) θα είναι δύσκολο. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι τόσο μακριά όσο νομίζει ο κόσμος για εμάς. Ως γυναίκες, αρχίζουμε πραγματικά να βρίσκουμε τους εαυτούς μας στην περιστροφική τεχνική, η οποία νομίζω ότι είναι σημαντική για να γίνει αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ καθαρά».