Όταν ήταν 13 ετών, η Λίνα Νίλσεν διαγνώστηκε με πολλαπλή σκλήρυνση, ή αλλιώς όπως είναι γνωστή η πάθηση σκλήρυνση κατα πλάκας. Πρόκειται για μία νευρολογική πάθηση, αφορά σε όλες τις ηλικίες και κατά την οποία τα μονωτικά καλύμματα των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη καταστρέφονται και μπορεί να προκληθούν προβλήματα στον εγκέφαλο και την όραση, την κίνηση και την ισορροπία.
Όταν, τότε, η 13χρονη Λίνα Νίλσεν διαγνώστηκε με τη συγκεκριμένη πάθηση, ήξερε πως κατά πάσα πιθανότητα και η δίδυμη αδερφή της, Λαβάια, θα διαγνωστεί αργά ή γρήγορα και εκείνη με την ίδια πάθηση. Το 2022 πράγματα διαγωνώστηκε και η Λάβια Νίλσεν όμως η έγκαιρη πρόληψη τη βοήθησε σε πολύ μεγάλο βαθμό να μη βιώσει σημαντικά προβλήματα.
«Όταν ήμουν 17 ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να μου συμβεί. Ήταν τότε που ήμουν σχεδόν παράλυτη στη δεξιά μεριά του σώματός μου και δεν μπορούσα να κουνήσω το δεξί μου χέρι και το δεξί μου πόδι. Δεν μπορούσα να βουρτσίσω τα δόντια μου, δεν μπορούσα να χτενίσω τα μαλλιά μου. Η αδερφή μου τα έκανε όλα τότε για μένα, ήμουν σε μία πολύ ευαίσθητη κατάσταση και εκείνη με βοήθησε να το περάσω όλο αυτό. Ακόμη έψαχνα αν θέλω να ασχοληθώ με τον αθλητισμό πια ή όχι κι εκείνη μου είπε “Έλα στην προπόνηση μαζί μου, μπορείς να το κάνεις αυτό μαζί μου”. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εκείνη», εξομολογείται η Λίνα για την αδερφή της Λάβια.
Καμία από τις δύο, όμως, δεν άφησε το όνειρο του πρωταθλητισμού στον στίβο να καταστραφεί λόγω της συγκεκριμένης πάθησης και έκαναν όσα μπορούσαν για να μπορέσουν να συνεχίσουν και τα κατάφεραν, αφού ετοιμάζονται να βρεθούν σε ακόμη μία διοργάνωση (Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων) φορώντας το εθνόσημο της Βρετανίας.
«Πάντα λέγαμε πως τα άστρα ευθυγραμμίστηκαν για τη δική μας πορεία»
Οι δύο αδελφές μεγάλωσαν στο Λονδίνο και την περιοχή στην οποία το 2012 φιλοξενήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. «Πάντα λέγαμε πως τα άστρα ευθυγραμμίστηκαν για τη δική μας πορεία. Νομίζω πρέπει να είσαι από 16 έως 18 για να γίνεις εθελοντής και εμείς μόλις είχαμε γίνει 16 και ήμασταν ήδη στο άθλημα, κάναμε στίβο και ήμασταν πολύ παθιασμένες με αυτό. Οπότε το να μπορείς να σταθείς στο Ολυμπιακό στάδιο δίπλα από την Τζέσικα Ένις, όσο οι θεατές ούρλιαζαν για εκείνη… Πραγματικά ξεκίνησε το μεγάλο μας πάθος για το άθλημα αυτό, και για την καριέρα μας και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να το παίρνουμε πιο σοβαρά», εξήγησαν.
Όπως έχει δηλώσει το περασμένο καλοκαίρι η Λίνα Νίλσεν, πριν τους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες δεν μπορούσε να περπατήσει καλά και μέχρι και μία εβδομάδα πριν τον αγώνα δεν ήταν σίγουρη αν θα μπορούσε να τρέξει: «Είχα αυτή την αδυναμία στη δεξιά πλευρά, Δεν μπορούσα να περπατήσω καλά, έβγαλα βόλτα τον σκύλο μου κουτσαίνοντας. Δεν έκανα σκληρή προπόνηση και αυτό για τα εμπόδια δεν είναι καλό όμως ήθελα πολύ να τρέξω σε έναν τέτοιο αγώνα στο Λονδίνο γιατί τελευταία φορά που βίωσα κάτι τέτοιο ήταν στο Λονδίνο το 2012 που ήμουν εθελόντρια».
Η καριέρα ως μοντέλα και η φιλανθρωπία
Οι δύο αδελφές έχουν συμβόλαια και με τα μεγαλύτερα γραφεία μοντέλων στον κόσμο και όπως εξηγούν: «Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, το να τρέξεις έναν γύρο στο στάδιο σε λιγότερο από ένα λεπτό είναι πολύ δυσκολότερο», εξηγεί η Λάβια.
Σε μία προσπάθεια να βοηθήσουν όσα περισσότερα παιδιά μπορούν, να ακολουθήσουν τα βήματά τους και να ασχοληθούν με τον στίβο, η Λάβια Νίλσεν δουλεύει συστηματικά με την οργάνωση Right to Play. Η Νίλσεν, μέσω της οργάνωσης, βοηθά στην ενδυνάμωση ευάλωτων παιδιών ανά τον κόσμο που προσπαθούν να ξεπεράσουν τις συνέπειες του πολέμου, της φτώχειας και των ασθενειών μέσω του παιχνιδιού και του αθλητισμού. «Ούσες αθλήτριες έχουμε βιώσει από πρώτο χέρι τη δύναμη που μπορεί να έχει ο αθλητισμός και το παιχνίδι στην προσωπική ανάπτυξη, την εξέλιξη του χαρακτήρα μας και την εκπαίδευσή μας. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου στη γεωγραφία, με προσέγγιση στη διεθνή ανάπτυξη, μπορώ να καταλάβω ότι η εξέλιξη είναι μία περιπετειώδης πορεία με πολλές κατευθύνσεις».
Αξίζει να αναφέρουμε πως η Λάβια έχει δύο μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα, με τη σκυταλοδρομία 4Χ400μ. ενώ έχει αγωνιστεί και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.