Τον τίτλο της στο τριπλούν γυναικών διατήρησε η πρωταθλήτρια των αλμάτων, Οξάνα Κορένεβα που με 13.87μ. (και 13.92μ. με άνεμο θετικό 2.5) αναδείχθηκε νικήτρια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου στον Βόλο.
«Ήμουν τραυματισμένη τον χειμώνα και δυστυχώς έχασα το Πανελλήνιο κλειστού, αλλά τώρα πηγαίνει πολύ καλά. Τρένο...», δηλώνει στο GWomen η αθλήτρια του Δημήτρη Σιούντρη πριν εξηγήσει πως εδώ και τρία χρόνια περιμένει μερικές υπογραφές για να μπορέσει να φορέσει το εθνόσημο.
Η 30χρονη άλτρια έδειξε πως βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση και θα μπορούσε να διεκδικήσει συμμετοχές σε διεθνή πρωταθλήματα. Όμως… η ρωσική της ταυτότητα την εμποδίζει.
Η αθλήτρια του ΓΣ Κηφισιάς, που κάνει πρωταθλητισμό σε μήκος και τριπλούν από το 2016, χρειάζεται να περάσει από τη διαδικασία ελληνοποίησης για να μπορέσει να αγωνιστεί με τα ελληνικά χρώματα όμως, όπως συμβαίνει πολύ συχνά, η διαδικασία κάπου έχει… «κολλήσει». Η Κορένεβα έχει κάνει την απαραίτητη αίτηση από το 2020 και λίγο περισσότερο από τρία χρόνια αργότερα η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
Παρά το γεγονός πως η ίδια δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα και πως όταν ήρθε εδώ πήγε σε ρωσικό σχολείο, η Κορένεβα έχει φοιτήσει σε ελληνικό πανεπιστήμιο ενώ ζει και εργάζεται εδώ χρόνια, συν του ότι έχει κάνει τη δική της οικογένεια στη χώρα αφού είναι παντρεμένη με Έλληνα. Ακόμη κι έτσι, οι αναγκαίες υπογραφές ακομη δεν έχουν μπει.
«Δεν μπορώ να να συμμετάσχω ακόμη στην Εθνική ομάδα αλλά πιστεύω πως θα λυθεί σύντομα αυτό το θέμα. Αν δεν λυθεί… αναγκαστικά θα διεκδικήσω το status των ανεξάρτητων αθλητών (ΑΝΑ) γιατί δυστυχώς η εθνικότητά μου είναι ρώσικη και όπως είναι γνωστό είμαστε υπό αποκλεισμό. Ελπίζω, όμως, πως σύντομα θα έχω την ταυτότητα.
Έχω κάνει αίτηση από το 2020, πέρασαν τρία χρόνια δηλαδή αλλά τώρα με βοηθάει ο ΣΕΓΑΣ και μέσα στο τελευταίο εξάμηνο έχουν κινηθεί κάπως τα πράγματα. Τρία χρόνια περιμένουμε…», εξηγεί η ίδια μιλώντας στο GWomen χωρίς όμως να χάνει την αισιοδοξία της πως θα μπορέσει να βρεθεί σε μία από τις μεγάλες διοργανώσεις που κάθε αθλητής και αθλήτρια ονειρεύεται.
Ένα βήμα τη φορά για την Κορένεβα, που παρά τη μεγάλη αναμονή δεν έχει σταματήσει να ονειρεύεται: «Εννοείται πως έχω στο μυαλό μου τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ποιος αθλητής δεν ονειρεύεται; Για την ώρα, ελπίζω να πάω στο Βαλκανικό γιατί υπάρχει μία μικρή πιθανότητα να μπορέσω. Αν όχι, αναγκαστικά θα κάνω διακοπές».
Το χρόνιο πρόβλημα της αθλητικής ταυτότητας
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια και από τότε που η πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό, Ελίνα Τζένγκο, έκανε πανελλήνια ρεκόρ ως κορασίδα και αυτά δεν αναγνωρίζονταν καθώς δεν είχε ακόμη την ελληνική υπηκοότητα και η αθλητική της ταυτότητα ήταν αλβανική. Και αυτό συνέβη και με συναθλητές της, τα παιδιά με τα οποία προπονούνταν μαζί και κυνηγούσαν ρεκόρ τα οποία δεν θα επικυρώνονταν ποτέ.
Σε άλλες περιπτώσεις, όπως τις αρκετά πρόσφατες του Τόμας Γουόκαπ στο μπάσκετ και του Ρώσου Νταουρέν Κουρουγκλίεφ στην πάλη, οι διαδικασίες «έτρεξαν» πολύ γρήγορα και οι υπογραφές μπήκαν μέσα σε λίγες μόλις μέρες. Μάλιστα, ο Κουρουγκλίεφ αγωνίστηκε ήδη με το εθνόσημο και κατέκτησε το χρυσό για την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό.
Το σύστημα της ελληνοποίησης αθλητών και αθλητριών στην Ελλάδα δεν έχει αντικειμενικά κριτήρια, η αναμονή μπορεί να χαλάσει καριέρες και να διώξει παιδιά από τον αθλητισμό. Παιδιά, που μπορούν -όπως έχει αποδειχθεί- όχι μόνο να φέρουν σημαντικές διακρίσεις αλλά και να τιμήσουν πραγματικά τα ελληνικά χρώματα.
Σε άλλες χώρες της Ευρώπης αυτά τα ζητήματα λύνονται με συνοπτικές διαδικασίες και μάλιστα αθλητές/-τριες που έχουν ήδη μεγάλες καριέρες και επιθυμούν να φύγουν από τις χώρες τους για να αγωνιστούν για άλλα έθνη, χρειάζεται να περιμένουν μόνο τα δύο χρόνια όπως ορίζει ο κανονισμός της World Athletics για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η πολιτογράφηση σε αυτές τις περιπτώσεις ολοκληρώνεται αρκετά σύντομα. Σε αθλήτριες όπως η Κορένεβα, που περιμένει ήδη τρία χρόνια, η υπηκοότητα σε μία άλλη χώρα ίσως να είχε δοθεί μέσα σε μερικές νύχτες.