Χαρούμενη έφυγε από τη Ρώμη και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου η πρωταθλήτρια των αποστάσεων, Αναστασία Μαρινάκου, η οποία κατέλαβε τη 16η θέση των 10.000μ και έφτασε πολύ κοντά στο ατομικό της ρεκόρ.
Η έμπειρη αθλήτρια αγωνίστηκε σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου μετά από αρκετό διάστημα και φρόντισε να ευχαριστηθεί κάθε λεπτό του αγώνα της, σε ένα αγώνισμα το οποίο μπορεί να μη γνώριζε καλά -αφού ήταν η μόλις δεύτερη φορά που το έτρεξε- αλλά τελικά φαίνεται πως της πηγαίνει. Η Μαρινάκου, εξήγησε στο GWomen πως δεν θα μπορούσε να μην είναι χαρούμενη για την εμφάνισή της αφού πέρυσι τέτοια εποχή φορούσε νάρθηκα στο πόδι και μετά βίας περπατούσε. Παράλληλα, εξήγησε και ποια είναι τα σχέδιά της για τη σεζόν:
«Είμαι πάρα πάρα πολύ χαρούμενη. Αν δεν ήμουν χαρούμενη, θα έλεγα ότι θα ήμουν αχάριστη. Βέβαια, θα ήθελα να κάνω ένα ατομικό ρεκόρ και να έχω μια καλύτερη θέση. Ωστόσο βρίσκομαι εδώ, επιβεβαίωσα για δεύτερη φορά το όριο για το ευρωπαϊκό. Για πολύ λίγο δεν έκανα ατομικό. Τι να πω; Είμαι υγιής. Βέβαια την τελευταία εβδομάδα είχα ένα πρόβλημα στο πόδι μου και πήγε λίγο πίσω η προπόνηση, μείναμε σε χαμηλές εντάσεις, ωστόσο τα κατάφερα. Πέρυσι τέτοια εποχή ήμουνα με νάρθηκα στο πόδι.
Ήταν το δεύτερο 10άρι στη ζωή μου, ένα αγώνισμα αγώνα που δεν γνωρίζω καλά, ωστόσο είμαι 16η στην Ευρώπη. Ξέρουμε όλοι ότι το επίπεδο έχει ξεφύγει, ειδικά στην αντοχή και πραγματικά εύχομαι να μπορέσω να πάω Ολυμπιακούς Αγώνες, αν και πιστεύω πως είναι λίγο δύσκολο αλλά μπορεί και να γίνει.
Θεωρώ ότι θα είναι δύσκολο να ξανακάνω τώρα και τρίτο 10άρι, έχω κάνει μέσα σε ένα μήνα δύο δεκάρια. Επίσης δεν έχω προετοιμαστεί για τα 10.000μ. Ήταν εντελώς διαφορετικό το πλάνο μου. Θα τρέχω δεκάρι αλλά στόχος μου είναι να κάνω μια πολύ δυνατή στα 5.000μ. Θέλω να γράψω κάτω από 15:25. Οπότε επόμενος στόχος θα είναι να τρέξω ένα πάρα πολύ δυνατό 5άρι και να κάνω ένα μεγάλο ατομικό ρεκόρ.
Την εμφάνισή μου την αφιερώνω στους αγαπημένους μου ανθρώπους, στους γονείς μου. Ξέρουν ποιοι είναι οι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια για να ξεπεράσω όλες αυτές τις δυσκολίες, γιατί είχα πάρα πολλές δυσκολίες. Είχα φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι που θέλω να σταματήσω. Και αυτοί οι άνθρωποι, μαζί με το πείσμα μου, τη δύναμή μου και την αγάπη που έχω για τον αθλητισμό, με κράτησαν και βρίσκομαι από στιγμή εδώ. Και σίγουρα και οι χορηγοί μου, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω, να φτάσω στο επίπεδο που βρίσκομαι».