Αποστολή στο Παρίσι: Πηνελόπη Γκιώνη
Με χαμόγελο αποχαιρέτησε η Κατερίνα Στεφανίδη το Stade de France αφού βγήκε υγιής και με μία καλή επίδοση από τον τρίτο τελικό Ολυμπιακών Αγώνων στην καριέρα της.
Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια του επί κοντώ κατάφερε να υπερβεί τα 4.70μ και έτσι να κατακτήσει την ένατη θέση, σε έναν πολύ καλό Ολυμπιακό τελικό που τελικά ξεπέρασε τις προσδοκίες. Η ίδια, μιλώντας στο Gazzetta και το GWomen, εξήγησε πως θα ήθελε να έχει κάνει το 4.80μ ενώ τόνισε πως από τη σεζόν που έρχεται θα πηγαίνουν βήμα-βήμα και πως στο προπονητικό της πρόγραμμα θα προστεθούν και άλλα σπορ.
Η προπόνηση θα έχει πλέον και άλλα σπορ μέσα»
«Δεν μπορώ να πω πως θα μου έκανε διαφορά αν ήμουν όγδοη αντί για ένατη. Θα ήθελα το 4.80μ, για να μπορώ να πω πως έχω κάνει 4.80μ σε τρεις τελικούς Ολυμπιακών Αγώνων. Έχω κάνει 4.70μ σε τρεις Ολυμπιακούς τελικούς.
Νομίζω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερό μου ταλέντο, να είμαι σταθερή στους αγώνες. Νομίζω έχω μια άλλη άνεση με το κοντάρι, από μικρή ηλικία, αλλά νομίζω πως από μικρή ηλικία έχει φανεί ως όταν είμαι υπό πίεση λειτουργώ καλύτερα. Θα ήθελα να είχα καταφέρει φέτος να έχω πιεστεί παραπάνω, δηλαδή με αυτό το κοντάρι που έπιασα δεν έχω περάσει ποτέ πήχη. Θα είχε βοηθήσει να κάνουμε κάποιους παραπάνω αγώνες, για να φροντίσουμε το πόδι μου το οποίο σήμερα ήταν πολύ καλύτερα. Θεωρώ πως είναι ένα από τα ταλέντα μου πως όταν είναι να συγκεντρωθώ, συγκεντρώνομαι.
Πήγε ψηλά ο αγώνας όμως. Εγώ με όσα έχω δει φέτος δεν περίμενα πως θα φτάσει τόσο ψηλά, έλεγα πως με 5.80μ καθαρό θα πάρουν μετάλλιο. Θα ήθελα να ξέρω για τη βαλβίδα… Μου φάνηκε πάρα πολύ βαθιά.
Από εδώ και πέρα, θα το πάμε χρονιά με χρονιά, ακόμη δηλαδή δεν είμαι σίγουρη τι θα κάνω στο υπόλοιπο της σεζόν φέτος. Θα είναι μία ενδιαφέρουσα χρονιά για μένα, αυτή που ακολουθεί, γιατί έχει και ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κλειστού. Πιστεύω πως ίσως πολλοί να μην το κάνουν, πιστεύω πως μπορεί να είναι μία ευκαιρία. Μπορεί βέβαια να είμαι κι εγώ από αυτούς που να πρέπει να ξεκουραστούν.
Ένα πράγμα που έχουμε πει να κάνουμε από εδώ και πέρα, είναι να αλλάξουμε τον τύπο προπόνησής μας. Επειδή έχω κάνει 24 χρόνια επί κοντώ, έχω μία πολύ συγκεκριμένη κίνηση και σίγουρα αυτό δημιουργεί κάποιους πολύ παρόμοιους τραυματισμούς. Το δεξί μου χέρι κάνει πάντα κάτι συγκεκριμένο, το αριστερό το ίδιο και πάει λέγοντας. Η αλήθεια είναι πως η προπόνησή μας από το φθινόπωρο και μετά θα έχει πολλά άλλα σπορ μέσα. Άλλα αθλήματα.
Ήδη παίζαμε λίγο τένις, σαν cardio προπόνηση, έχουμε κάνει και mountain bike επειδή εκεί που ζούμε είναι ιδανικά γι’ αυτό. Και χειμερινά θέλω να κάνω, όπως πχ σκι που έχω να κάνω από τα 13 μου. Θέλω να κάνω κάποια άλλα πράγματα και θεωρώ πως θα βοηθήσουν στους τραυματισμούς, να ισορροπήσουν το σώμα.
Θα έλεγα ψέματα ότι ο Μιτς δεν με πιέζει, από το Τόκιο ήδη, να κάνουμε κάποια διαφορετικά αθλήματα και γι’ αυτό έχουμε κάνει ήδη κάποια πράγματα. Απλά γενικά οι τραυματισμοί που είχα στα πέλματά μου μας είχαν περιορίσει σε κάποιες επιλογές γιατί πχ ο Μιτς θεωρεί πως είναι πολύ σημαντικό για μένα να ανεβαίνω ανηφόρες και άρα λέει να κάνουμε πεζοπορία. Αλλά ναι 24 χρόνια κάνοντας κάτι πολύ συγκεκριμένο, είναι δύσκολο. Το σώμα δεν μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα συνέχεια, θεωρώ πως θα με βοηθήσει ψυχικά αλλά και σε τραυματισμούς. Και το σκι πχ, να κάνω κάτι δύσκολο για τα πόδια μου αλλά χωρίς να τρέχω».
«Θα το γιορτάσουμε με μπύρες χωρίς αλκοόλ»
Η ίδια, αναφέρθηκε και στους συγκατοίκους της στο Ολυμπιακό Χωριό, τους Μίλτο Τεντόγλου και Εμμανουήλ Καραλή, επισημαίνοντας πως χάρηκε ιδιαίτερα το μετάλλιο του δεύτερου μιας και ήταν το πρώτο του: «Χάρηκα πάρα πολύ. Του Μίλτου το περιμέναμε, όχι ότι δεν περιμέναμε του Μανόλο… Είχα κάνει και βίντεο σχετικό! Σίγουρα όμως επειδή είναι το πρώτο του Ολυμπιακό μετάλλιο το ζεις διαφορετικά και σίγουρα θα το θυμάται για πάντα από εδώ και πέρα. Χάρηκα πολύ γιατί τον Μανόλο τον ξέρω από παιδάκι, από πριν ξεκινήσει επί κοντώ, ήμασταν οικογενειακοί φίλοι και χαίρομαι πάρα πολύ που έχω καταφέρει να δω όλη αυτή την πορεία.
Θα πάμε να το γιορτάσουμε όλοι μαζί απλά εγώ δεν πίνω… Μπύρες χωρίς αλκοόλ!».