Όταν την 1η χρονιά στο Gazzetta αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα συνέδριο που να αφορά τον γυναικείο αθλητισμό, ήθελαν να αναδείξουν μεταξύ άλλων και τις ανισότητες που υπάρχουν σε σχέση με τον ανδρικό. Ανισότητες που δυστυχώς παραμένουν, αλλά από την άλλη σίγουρα έχουν γίνει ενέργειες για να μειωθούν.
Μια από αυτές τις ενέργειες είναι και οι κινήσεις για να γίνει επαγγελματική λίγκα η Volley League Γυναικών. Για τις κινήσεις αυτές, τις ανισότητες που υπάρχουν, αλλά και το πόσο σημαντικά είναι τέτοια συνέδρια, όπως το GWomen Sports Summit που για 3η συνεχόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (11 Νοεμβρίου), μιλάει στο GWomen η Αθηνά Παπαφωτίου.
ΚΛΕΙΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΕΔΩ
Η αρχηγός της ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού μιλάει για τις ίσες ευκαιρίες που πρέπει να υπάρχουν, αλλά και σε παροχές που πρέπει να δοθούν ειδικά σε εγκυμονούσες αθλήτριες οι οποίες για το διάστημα που κυοφορούν αλλά και για κάποιους μήνες μετά, ουσιαστικά μένουν ξεκρέμαστες.
Αθηνά, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν σου λένε για ισότητα στον αθλητισμό;
«Μου έρχεται σε πρώτη φάση ίσες ευκαιρίες πρόσβασης. Και μετά επειδή είμαι στον αθλητισμό, ότι δεν υπάρχει επαγγελματικό γυναικείο άθλημα. Κάτι που σίγουρα μόνο καλό δεν είναι για την κοινωνία μας συνολικά».
Πόσο σημαντικό είναι το ότι σύντομα θα έχουμε την πρώτη επαγγελματική λίγκα στον γυναικείο αθλητισμό και μιλάω για την Volley League.
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό, δεν το συζητάω καν αυτό. Έτσι είναι τα πράγματα και τις συνθήκες τις φτιάχνουμε εμείς. Το πιο σημαντικό από όλα είναι πως υπάρχει δυνατότητα και δυναμική μαζί με θέληση. Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει ένα τέτοιο βήμα».
Πως έχεις βιώσει την μη ισότητα ανάμεσα σε ανδρικό και γυναικείο αθλητισμό;
«Την έχω νιώσει ως προς τις παροχές. Ναι μεν μιλάμε για γυναικείο αθλητισμό και ανδρικό, αλλά δεν έχουμε καταφέρει να προσδιορίσουμε τις διαφορές του να είσαι γυναίκα αθλήτρια και άνδρες αθλητής ως προς την φύση του φύλλου και αντίστοιχα να κατανοήσουμε τις ανάγκες που υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πως οι μητέρες αθλήτριες δεν έχουν έναν χώρο που να μπορούν τα παιδιά τους να βρίσκονται όταν αυτές αθλούνται ή ακόμα και να μπορούν να τα αλλάζουν. Αυτό είχε ζητηθεί πολλές φορές στο παρελθόν και στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι η Άλισον Φίλιξ δημιούργησε τον πρώτο βρεφονηπιακό σταθμό του Ολυμπιακού Χωριού. Είναι πολύ σημαντικό πως σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση υπήρξε ένας βρεφονηπιακός σταθμός».
Βήματα που έπρεπε να γίνουν εδώ και χρόνια αλλά το σημαντικό είναι πως γίνονται…
«Ναι είναι σημαντικό, αλλά προσωπικά θεωρώ πως το πιο σημαντικό είναι άλλο. Έχουμε καταλάβει τι ανάγκες υπάρχουν και ποια είναι η φύση της γυναίκας; Πρέπει να κάνουμε στρατηγική για να δούμε τι χρειάζεται για να έχει ισότιμη θέση στον αθλητισμό».
Και στην κοινωνία θα προσέθετα, καθώς η γυναίκα αθλήτρια όταν μένει έγκυος ουσιαστικά όχι μόνο δεν έχει κανένα προνόμιο, αλλά είναι ξεκρέμαστη. Όταν σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα παίρνει και σωστά βέβαια, ειδική άδεια και πληρώνεται κανονικά. Αυτό το μεγάλο πρόβλημα θα μπορέσει να λύσει αρχικά για τις αθλήτριες του βόλεϊ, το να γίνει επαγγελματική η Volley League.
«Πραγματικά αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Για να δείτε την διαφορά μας με άλλες χώρες. Στην Αμερική και στην Εθνική ομάδα, είχε γίνει ένας τετραετής προγραμματισμός. Μια αθλήτρια έμεινε έγκυος αλλά ακολουθούσε συγκεκριμένο πρόγραμμα γυμναστικής για να επανέλθει όσο γίνεται πιο γρήγορα στην ενεργό δράση. Σε αυτό το κομμάτι απέχουμε πάρα πολύ. Με ανάλογα προγράμματα θα κάνεις τις γυναίκες να μην σκέφτονται να κάνουν παιδιά, καθώς όποια σταματήσει βρίσκεται στο μηδέν. Η σκέψη του να είμαι στο μηδέν με κάνει, όχι εμένα προσωπικά αλλά συνολικά το λέω, να μην σκέφτομαι την οικογένεια».
Ουσιαστικά χωρίς επαγγελματικό αθλητισμό, μιλάμε για ανθρώπους ξεκρέμαστους στην πρώτη ατυχία ή και χαρά βέβαια όπως είναι ένα παιδί.
«Αν θέλουμε να πούμε στις γυναίκες να έχουν την δουλειά του αθλητισμού, θα πρέπει να υπάρχουν οι αντίστοιχες παροχές. Αλλιώς όλο αυτό λειτουργεί αποθαρρυντικά. Πρέπει να υπάρξουν αυτές οι παροχές για πρακτικό θέμα όχι μόνο. Δεν έχεις ένσημα, δεν μπορείς να μπεις σε ταμείο ανεργίας. Βέβαια άλλο ο αθλητισμός και άλλο ο επαγγελματικός αθλητισμός. Δεν ξέρω ποια κριτήρια θα είναι αυτά, αλλά πρέπει να υπάρξουν».
Πιστεύεις πως αν η Volley League Γυναικών γίνει επαγγελματική λίγκα, μπορεί να συμπαρασύρει και άλλα αθλήματα;
«Ναι γιατί όχι, Καταρχάς κάπως έτσι έγινε και το ανδρικό βόλεϊ, επειδή ήταν το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ο ένας παίρνει ιδέες, δύναμη και όραμα από τον άλλον. το θέμα αυτό απασχολεί όλες τις γυναίκες όχι μόνο του ομαδικού, αλλά και του ατομικού αθλητισμού. Το πρόβλημα είναι κοινό».
Το Gazzetta διοργανώνει για 3η χρονιά το μοναδικό ελληνικό συνέδριο για τον γυναικείο αθλητισμό, στις 11 Νοεμβρίου 2024 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Πόσο σημαντικές είναι τέτοιες εκδηλώσεις για το γυναικείο αθλητισμό;
«Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η συνάντηση αυτή γιατί βρίσκονται γυναίκες αθλήτριες που έχουν περάσει η αγωνίζονται ακόμα με γυναίκες από τον πολιτισμό. Μοιραζόμαστε προσωπικές εμπειρίες και δυσκολίες και πόσο η κάθε μία έχει καταφέρει να ανταπεξέλθει σε όλες αυτές τις δυσκολίες που υπάρχουν.
Ειδικά με όσα ακούμε στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο για το πόσο δύσκολο μπορεί να περνάει ο καθένας βλέπεις έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης. Πρέπει να το ακούμε και γυναίκες και άνδρες γιατί ο καθένας μένει στον μικρόκοσμο του. Και αυτός είναι ένας τρόπος να ανοίγονται οι κόσμοι του άλλου και να ένας τρόπος να καλλιεργηθεί η ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη. Όταν ο καθένας νιώθει μόνος, με ανάλογες εκδηλώσεις βλέπει πως τελικά δεν είναι μόνος. Έτσι δημιουργούνται κοινότητες ανθρώπων και έτσι βρίσκονται λύσεις στα εκάστοτε προβλήματα»..