Ο Κυρσανίδης στο Gazzetta: Η πρώτη επαφή με το παρκούρ, ο τίτλος, η τεράστια χαρά και η μικρή λύπη
Μπορεί να τον έχετε συναντήσει στο TikTok ή στο Youtube να κάνει τα πιο τρελά challenges με τους φίλους του. Μπορεί να έχετε ακούσει το όνομά του ως τον καλύτερο παρκουρίστα που έχουμε στην Ελλάδα και, για την ακρίβεια, που έχει το άθλημα γενικότερα. Έχει κερδίσει τέσσερα Παγκόσμια, πριν το επίσημο, προσπαθεί να διαδώσει όσο μπορεί το άθλημα στην Ελλάδα και, βασικά, περνάει καλά με τον δικό του τρόπο.
Εξωστρεφής και επικοινωνιακός, ο DK απάντησε τις ερωτήσεις όσο βρισκόταν στο Τόκιο και διαβάζοντάς 'τες φαίνεται σα να... μιλά στο τηλέφωνο με φίλους του. Κάθε τι που λέει κρύβει και μία μικρή ιστορία.
Δεν έχουμε αλλάξει λέξη από όσα έχει γράψει. Δεν έχουμε αλλάξει τα «με» αντί για «μου» (σαν σωστός Θεσσαλονικιός) ούτε το (επίσης Βορειοελλαδίτικο) «μου άρεζε». Έχουμε αφήσει το «Παρκούρ» με κεφαλαίο «Π» όπως το έχει γράψει ο ίδιος, έχουμε αφήσει τα γέλια του και τα σχόλια του γιατί όλα αυτά μαζί κάνουν τον DK. Ακομπλεξάριστος, λέει την αλήθεια του, απευθύνεται σε όλου μας λέγοντας «Ας γίνει κάτι βρε παιδιά» για τα πάρκα Παρκούρ που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, εξηγεί πως βιοπορίζεται από τα Social Media.
Πως ξεκίνησε το παρκούρ; Τι τον κράτησε σε αυτό; Αν δεν έκανε αυτό, τότε τι; Μετράει σπασίματα ή είναι «τεχνίτης» του αθλήματος; Freestyle ή Speed; Τα ιαπωνικά, η αγάπη για τα anime, οι φίλοι του. Ο DK.
Γνωρίστε τον DK, τον πρώτο επίσημο Παγκόσμιο πρωταθλητή του Παρκούρ στην ιστορία του αθλήματος.
Ξεκινάμε από τα... βασικά. Πως και ξεκίνησες παρκούρ;
«Αχχχ με πας πολύ πίσω... Καλοκαίρι 2007, 12 χρονών, παθιασμένος φουλ με το ποδόσφαιρο και υπερβολικά καλός στο άθλημα για την ηλικία μου. Ήμουν σ’ ένα σχολείο, εκείνο το απόγευμα, και έπαιζα μπάλα, φυσικά. Ξαφνικά έρχεται ένα παιδί, το όνομα του «Γιάννης Γιαννακίδης» (το μόνο άτομο που γνώριζα ότι έκανε Παρκούρ), έψαχνε μια ζακέτα την οποία και δεν έβρισκε. Έψαξα όμως και τη βρήκα εγώ, του την έδωσα και του είπα «χαχα τώρα μου χρωστάς». Όμως το είπα για πλάκα αλλά αυτός όμως μου απάντησε «ΟΚ, τι θέλεις;». Και εκεί αυθόρμητα του είπα να μου μάθει αυτό το περίεργο άθλημα που έκανε. Μου είπε να τον ακολουθήσω κι άρχισε να τρέχει, κοντοστάθηκα λίγο αλλά τελικά ακολούθησα. Εκείνη τη μέρα γνώρισα τον Νίκο Πάρτογλου, ένα άτομο που μέχρι και σήμερα κάνουμε προπόνηση μαζί και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με το άθλημα, το οποίο αγάπησα ακαριαία!»
Γιατί παρκούρ; Τι σε κράτησε και δεν μεταπήδησες σε άλλο άθλημα;
«Γιατί παρκούρ χμμμ... Γιατί ήταν το κάτι διαφορετικό, ήταν κάτι πέρα από τα συνηθισμένα και ίσως μου άρεζε να είμαι ο λίγο πιο διαφορετικός. Ακόμα και στο ποδόσφαιρο ήμουν διαφορετικός από τα άλλα παιδιά. Το Παρκούρ μου κίνησε το ενδιαφέρον και με κράτησε. Από τότε κατάφερα να χτίσω αυτό το άθλημα από την αρχή μέχρι εδώ που είναι σήμερα, ως ένα κανονικό και αναγνωρισμένο άθλημα. Απίστευτη τιμή και αίσθηση όλο αυτό! Σημαντικό ρόλο έπαιξαν φυσικά και κάποια παιδιά που τότε έβγαιναν ήδη στα κανάλια οι NSA τους οποίους έβλεπα καθώς και τους Team Unique και πιο συγκεκριμένα ο Γιώργος Κατσιλίδης από την Ξάνθη που ανέβαζαν απίστευτα βιντεάκια στο ίντερνετ και μέχρι σήμερα κάνουμε ακόμα προπόνηση και παρέα μαζί! Τι καλύτερο;»
Μεγάλα ύψη, πηδάς και από κάτω μπορεί να έχει πραγματικά κενό. Πως αντιμετώπισες αυτούς τους «λογικούς» φόβους;
«Για να αντιμετωπίσεις τον φόβο του κενού σίγουρα δε πας στο κενό και δοκιμάζεις. Χρειάζονται αμέτρητες ώρες προπόνησης στο ίσιο έδαφος, σε μικρά υψώματα, σε γυμναστήριο αν υπάρχει, σε λογικά, τέλος πάντων, πλαίσια που το σώμα σου μαθαίνει, γυμνάζεται και προσαρμόζεται. Το θετικό με εμένα είναι ότι δε συνηθίζω να πηγαίνω σε ακραία υψώματα όπως άλλοι που μπορεί να δείτε στο εξωτερικό. Έχω κάνει κι εγώ κάποια υπερβολικά ναι, αλλά δεν είναι στην ιδεολογία μου ούτε και στον τρόπο προπόνησής μου!»
Έχεις βρεθεί ποτέ σε κατάσταση που να έχεις φοβηθεί πραγματικά;
«Δε μου έρχεται κάτι στο μυαλό αυτή τη στιγμή».
Πόσα «σπασίματα» μετράς;
«Δόξα τω Θεώ μέχρι σήμερα μετράω 0 (μηδέν) σπασίματα από Παρκούρ, αλλά αν μετράει, είχα σπάσει 2 δάχτυλα μου στο δημοτικό παίζοντας ποδόσφαιρο, αρκετά πριν γνωρίσω το Παρκούρ».
Πες μας λίγο για την εμπειρία σου στο Τόκιο. Μιλούσες ιαπωνικά, έκανες βόλτες, ήσουν ανάμεσα σε κόσμο που γνώριζε πολύ καλά το άθλημά σου. Πως ήταν;
«Ήταν η 2η φορά που πηγαίνω Τόκιο και η 3η φορά που πηγαίνω στην Ιαπωνία. Είμαι φουλ anime fan και λατρεύω τη γλώσσα τους! Αυτό πιστεύω έπαιξε σημαντικό ρόλο μιας και οι περισσότεροι Ιάπωνες δε μιλάνε Αγγλικά οπότε έστω και με κάποιες προτάσεις και λέξεις βγάζαμε συνεννόηση. Κάτι που θα θυμάμαι είναι η προτελευταία μέρα στο Τόκιο, που μπήκα με την Ελληνική αποστολή σε ένα ταξί και ο οδηγός δε καταλάβαινε που θέλουμε να πάμε, δε γνώριζε καν το όνομα του ξενοδοχείου που του λέγαμε. Εγώ θυμόμουν τη διεύθυνση μας (δε ξέρω πως και γιατί χαχα) και του την εξήγησα στα Ιαπωνικά, τελικά καταφέραμε να φτάσουμε στο hotel! Όσον αφορά στους συναθλητές μου γενικά δεν έχω κάτι να πω καθώς συνηθίζουμε να βρισκόμαστε σε διάφορα events μέσα στη χρονιά. Ένα πράγμα συγκεκριμένο έχω μόνο που με έκανε να συγκινηθώ. Ο προπονητής της Εθνικής ομάδας της Ολλανδίας και φίλος χρόνια τώρα, Mark Van Swieten, με το που μαθαίνει ότι κέρδισα με αγκαλιάζει στα backstage, φουλ συγκινημένος, έτοιμος να κλάψει και μου έδειξε μια απίστευτη χαρά. Απίστευτο συναίσθημα που δε θα ξεχάσω ποτέ, ο συγκεκριμένος με βοήθησε πολύ στις αρχές της καριέρας μου!»
@dimitriskyrsanidis Το “Okonomiyaki” ήταν ΤΕΛΕΙΟ😍🇯🇵 #ιαπωνια #dkjapan ♬ そよ風 - SHISE
Τέσσερις παγκόσμιοι τίτλοι αλλά τόνισες πολλές φορές πως αυτός που κέρδισες στο Τόκιο είναι ξεχωριστός. Τι τον κάνει να ξεχωρίζει για εσένα;
«4 + 1 πλέον παγκόσμιοι τίτλοι. Το πιο ξεχωριστό γεγονός αυτή τη στιγμή με αυτόν τον τίτλο είναι ότι λόγω του ότι αυτό ήταν το 1ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας έγινα αυτόματα και ο πρώτος Πρωταθλητής κόσμου στην Ιστορία του αθλήματος, κάτι που δε μπορεί κανένας να μου πάρει ποτέ. Ακόμα και του χρόνου κάποιος άλλος να κερδίσει θα γίνει ο 2ος Παγκόσμιος πρωταθλητής. Γι’ αυτό ήταν και ΤΟΣΟ σημαντικό αυτό το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν έχει ξανα γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, μόνο ο πρώτος Ολυμπιονίκης στην Ιστορία ξέρουμε ότι ήταν Έλληνας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήμουν ο πιο παλιός αλλά και ο πιο μεγάλος σε ηλικία αθλητής, άλλο να είσαι 17,20,23 ετών κι άλλο 27 στο άθλημά μας. Τέλος ο τραυματισμός που πέρασα τα δύο τελευταία χρόνια με κράτησε πάρα μα πάρα πολύ πίσω! Είχα 2 οστικά οιδήματα στον αστράγαλο, δεν πίστευα ότι μπορούσα να ξανα κερδίσω οτιδήποτε! Έλα όμως που ο Θεός είχε άλλα σχέδια!».
@dimitriskyrsanidis ΝΑΙ ΡΕ! Πρωταθλητής Κόσμου στο πρώτο επίσημο παγκόσμιο που έχει γίνει στην ΙΣΤΟΡΙΑ του ΠΑΡΚΟΥΡ!🥇🇬🇷 #dimitriskyrsanidis ♬ original sound - DimitrisDkKyrsanidis
Τίτλος ανάμεσα σε... πιτσιρικάδες δηλαδή;
«Οι ηλικίες ξεκινάνε από 17 και έφταναν μέχρι 36, ο 36αρης ήταν στην κατηγορία Speed. Eγώ ήμουν το μόνο άτομο που διαγωνίζεται συνεχόμενα από το 2013 σε Παγκόσμια events (φυσικά εκτός ομοσπονδίας τότε) και από τους μεγαλύτερουςστον αγώνα. Όλοι είναι για μένα αρκετά πρόσφατοι στους αγώνες και σίγουρα έχουν και πολύ μέλλον μπροστά τους. Τίτλος ανάμεσα σε αυτούς, λοιπόν, ναι».
Μπορείς να μας πεις για τον τραυματισμό σου; Και πως ξεπερνά κανείς τους τραυματισμούς στο άθλημά σου;
«Είχα, λοιπόν 2 οστικά οιδήματα, τα οποία με κράτησαν εκτός για περισσότερο από 1 χρόνο και μέχρι να ξανα μπω σιγά σιγά στο άθλημα πέρασε εναμισης χρόνος. Τους τραυματισμούς γενικά, όχι μόνο στο άθλημά μου, πρέπει να τους ελέγχεις πρώτα σωστά, κάνοντας μαγνητική τομογραφία και στη συνέχεια πηγαίνοντας όπου χρειάζεται για συγκεκριμένες φυσιοθεραπείες κάτι το οποίο και δεν έκανα όπως έπρεπε, για διάφορους λόγους που καλύτερα να μην αναφέρω. Μπορώ να αναφέρω όμως ότι πριν τους αγώνες μου, πήγα στον κύριο Στέλιο Καπετανάκι, τον γιατρό μας, μεσκοπό να βοηθήσει τους αστραγάλους μου που είναι γενικά καταπονημένοι πλέον, με βοήθησε ΠΑΡΑ πολύ και με έστειλε κατευθείαν στο φυσιοθεραπευτήριο Corpus Therapy στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, από το οποίο αγκαλιάστηκα στο τέρμα και βοηθήθηκα ακόμα περισσότερο! Αν με ρωτήσεις όμως πως τους βρήκα όλους αυτούς, το όνομα είναι Βασίλης Τσολακίδης, Ολυμπιονίκης Ενόργανης Γυμναστικής με τον οποίο και συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια! Χρωστάω πολλά σε αυτόν τον άνθρωπο!»
Και τον αφιέρωσες στη σύζυγό σου; Φαίνεται να έχετε μεταξύ σας μία μοναδική σχέση.
«Αυτό το μετάλλιο είναι αφιερωμένο αρχικά στον Θεό, ο οποίος πάντα με βοηθάει αλλά αυτή τη φορά ένιωσα τη βοήθεια του 10 φορές πιο πολύ απ’ ότι συνήθως Δεύτερον, στα των ανθρώπων, πηγαίνει στον άνθρωπό μου, στη γυναίκα της ζωής μου, στην Αλεξάνδρα μου. Έχουμε μια μοναδική και ιδιαίτερη σχέση ναι... Της σπάω τα νεύρα, μου σπάει τα νεύρα, με φωνάζει γιατί πολλές φορές παίζω video games τα βράδια (μέχρι πολύ αργά), αγαπάμε πολύ ο ένας τον άλλο και κινούμαστε, όσο μπορούμε δηλαδή, με τη βοήθεια του Θεού. Τέλειοι δεν είμαστε και νομίζω ότι δεν έχει νόημα να είναι κανείς τέλειος».
Ήταν αυτός ο τίτλος μία δικαίωση για εσένα και για όσες φορές κάποιος μπορεί να «αμφισβήτησε» το παρκούρ σαν άθλημα;
«Έχω ξεπεράσει τη φάση που κάποιος αμφισβητεί το άθλημά μου. Ο καθένας είναι ελεύθερος να έχει άποψη. Αλλά για να έχεις άποψη πρέπει να έχεις κάνει και κάποια έρευνα ή να έχεις ζήσει πράγματα και εμπειρίες πάνω στο θέμα που λες την «άποψή σου». Αν, λοιπόν, αυτός που αμφισβητεί και λέει τα δικά του δεν έχει κάτι από τα παραπάνω λέγεται ημιμαθής ή και αμαθής ανάλογα με το τι λέει. Αυτός ο τίτλος ήταν μια δικαίωση για τον εαυτό μου κάθως, όπως ανέφερα νωρίτερα, δε πίστευα ότι μπορούσα να το ξανα κάνω στην ηλικία μου μετά τους τραυματισμούς μου».
Πως ένιωσες που τόσος πολύς κόσμος σου έστειλε συγχαρητήρια, κοινοποίησε την επιτυχία σου και έκανε την επιτυχία σου χαρά του; Η απήχηση του τίτλου σου ήταν πολύ μεγάλη.
«Χάρηκα πάρα πολύ με όλα τα μηνύματα, όλα τα post, όλα τα story/shares στο Instagram. Η αγάπη που έλαβα ήταν απίστευτη. Ένα πράγμα που πρέπει να πω όμως, και το πιστεύω ακράδαντα, είναι ότι το 99% αυτού του κόσμου με γνώριζε δυστυχώς μόνο μέσω της επιτυχίας που έχω στα social media και κυρίως από το Youtube και το TikTok με τα οποία και ασχολούμαι επαγγελματικά τα τελευταία 2,5 χρόνια για να μπορώ να βιοποριστώ από αυτό που κάνω. Το φταίξιμο δεν πάει στον κόσμο. Μα πως θα με γνώριζαν εξάλλου αν δε προβάλει κανείς το άθλημά μου, εμένα, τους συναθλητές μου; Δυστυχώς μόνο σε μία τέτοια επιτυχία βλέπω μια τέτοια ανταπόκριση κι απ’ ότι έχω καταλάβει στην Ελλάδα λειτουργεί έτσι και στα άλλα αθλήματα. Επικρατεί μια τεράστια χαρά μέσα μου αλλά και μία μικρή λύπη όσον αφορά σε αυτό το κομμάτι, το κομμάτι της προώθησης, της υποστήριξης, του να νιώσεις δίπλα σου τα κανάλια και τους χορηγούς χωρίς να είσαι μέσα στο άγχος για το αν θα μπορείς να συνεχίσεις το άθλημά σου αύριο, όπως ήταν και ο Θοδωρής Ιακωβίδης».
Το παρκούρ ετοιμάζεται και για το ντεμπούτο στους Ολυμπιακούς Αγώνες πιθανότατα στο Λος Άντζελες. Τους σκέφτεσαι εσύ τους Ολυμπιακούς;
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι στη γωνία και μας περιμένουν. Μακάρι να είχαμε μπει για το Παρίσι καθώς η Γαλλία είναι το μέρος που γεννήθηκε το Παρκούρ οπότε θα έπαιρνε το άθλημα τρελή προώθηση! Πάμε λοιπόν για το 2028 με το καλό. Το σκέφτομαι αλλά ίσως να πέφτει λίγο μακριά, εγώ δε μπορώ να γνωρίζω σίγουρα, ο Θεός ξέρει».
Freestyle ή Speed και γιατί;
«Ενώ δεν είμαι τόσο Speed Athlete αλλά θα πω Speed για τον απλό λόγο της αντικειμενικότητας, είναι 100% αντικειμενικός ο αγώνας, δεν υπάρχουν γνώμες από κριτές, ο πιο γρήγορος κερδίζει. Αυτό βέβαια το κάνει αρκετά δύσκολο καθώς όλοι έχουν τις ίδιες πιθανότητες. Το Freestyle είναι το στυλ αγώνα που έκανα πάντα, μου αρέσει πολύ αλλά είναι δύσκολο να είναι 100% αντικειμενικό κάθε φορά!»
Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα μέρος από ολόκληρο τον κόσμο για να κάνεις παρκούρ εκεί, ποιο θα επέλεγες και γιατί;
«Θα διάλεγα τη Δανία γιατί έχει πάνω από 120 Παρκούρ πάρκα σε αντίθεση με την Ελλάδα που έχουμε ένα μεγάλο ΜΗΔΕΝ αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Είμαι σε επαφή με τον Δήμο μου (Δήμος Παύλου Μελά) με τον Δήμαρχο κύριο Δεμουρτζίδη και τον Σάκη Λαζαρίδη. Και πλέον με προσεγγίζουν κι άλλοι δήμοι και εντός αλλά και εκτός Θεσσαλονίκης, ένας από αυτούς είναι ο δήμος Κοζάνης που υπάρχουν πολλοί πολλοί μικροί αθλητές που ασχολούνται με το άθλημα και υπάρχει ανάγκη. Ας γίνει κάτι βρε παιδιά…»
Και ποιο είναι ως τώρα το καλύτερο μέρος που έχεις κάνει παρκούρ;
«Το καλύτερο μέρος που έχω κάνει Παρκούρ και έχω ταξιδέψει γενικότερα, είναι το Μιανμάρ. Η αγαπημένη μου εμπειρία ζωής ήταν εκεί! Ξανα πήγαινα άνετα!!»
Ποια είναι η καλύτερη αντίδραση που είχες από κάποιον όταν του είπες πως κάνεις παρκούρ;
«Χμμμ δε μου έρχεται κάτι συγκεκριμένο, αν με ρωτήσεις για χειρότερη αντίδραση έχω πολλές να σου πω πάντως».
Αν τελικά είχες αφήσει το παρκούρ για ένα άλλο άθλημα, ποιο θα ήταν αυτό πιστεύεις και γιατί;
«Πιστεύω πως αν δεν εβρισκα το Παρκούρ θα έπαιζα επαγγελματικά ποδόσφαιρο. Είχα τεράστιο πάθος με αυτό. Άλλο που τώρα παίζω όλη μέρα κάθε μέρα μπάσκετ... Το μπάσκετ είναι καινούργια αγάπη και ήρθε για να μείνει».
Οι δικοί σου άνθρωποι πως αντιμετώπιζαν την επιλογή σου για το παρκούρ; Νομίζω μπορώ να ακούσω έναν γονιό να λέει: «πρόσεχε παιδί μου μη χτυπήσεις»...
«Το «πρόσεχε μη χτυπήσεις» νομίζω θα το έλεγε ο κάθε γονιός σε οποιοδήποτε άθλημα, όχι μόνο στο Παρκούρ. Εμένα οι γονείς μου ήταν cool! Το μόνο που μου είπαν ήταν να δώσω τα τηλέφωνά τους στους φίλους μου για οποιαδήποτε αναπάντεχη περίπτωση!»
Πως είναι ο DΚ σαν άνθρωπος;
«Σαν άνθρωπος ο DK είναι όπως τον πετύχεις, ανάλογα τη φάση δηλαδή χαχαχ. Όποιος ξέρει, ξέρει. Είμαι ο τύπος που λέω πάντα «πρώτα ο Θεός» οπότε το τηρώ και ξεκινάω τη μέρα μου με προσευχή, όπως και την τελειώνω έτσι κι όλας. Είμαι ένα άτομο που παθιάζεται πολύ με ,τι ασχολείται. Μου αρέσουν τα αθλήματα και γίνομαι πολύ καλός σχεδόν σε ό,τι κάνω γιατί προσπαθώ να βρω τον τρόπο να το κάνω σωστά και μεθοδικά. Μου αρέσουν τα video games, μάλιστα λέω να ξεκινήσω και gaming κανάλι στο Youtube σιγά σιγά. Μου αρέσει να κάνω βιντεάκια στο Youtube και στο TikTok, να λέω ένα story πίσω από αυτά αλλά και να κάνω τρελά challenges με τους φίλους μου! Με γεμίζει αυτό το πράγμα, είμαι τελειομανής καμιά φορά εγωιστής και μπορώ να γίνω και πολύ σπαστικός η Αλεξάνδρα, ο Πέτσας, ο Δόσης κι ο Νικ ξέρουν πολύ καλά από πρώτο χέρι χαχαχα».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
