Το αβάσταχτο βάρος στις πλάτες ενός 15χρονου παιδιού

Η υπόθεση της Καμίλα Βαλίεβα μπορεί να περνάει… αδιάφορη από την Ελλάδα, ωστόσο έχει μία πτυχή που θα πρέπει να απασχολεί κυρίως τους γονείς, που βάζουν τα παιδιά τους από νωρίς στο μονοπάτι του πρωταθλητισμού.

Ένα μονοπάτι που έχει πολλές παγίδες και λάκκους, στους οποίους αν πέσουν μέσα σε μικρή ηλικία, θα είναι δύσκολο να βγουν έξω από αυτές.

Κάπως έτσι πρέπει να νιώθει κι αυτό το 15χρονο κοριτσάκι το οποίο βρέθηκε ντοπαρισμένο σε έλεγχο ντόπινγκ τα περασμένα Χριστούγεννα και δεν το γνώριζε καν. Εξαιτίας της γκάφας του WADA που άφησε να περάσουν 44 ημέρες για να βγει το αποτέλεσμα (αντί για 20 που έπρεπε, με αποτέλεσμα να τους «αδειάσει» το CAS), το νεαρό κορίτσι έχοντας πλήρη άγνοια πήγε να αγωνιστεί στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες για να πάρει το χρυσό.

Το πήρε στο ομαδικό, αλλά μία ημέρα μετά έμαθε τα μαντάτα. Κι από τότε άρχισε το κακό. Ξαφνικά ένα μικρό παιδί, που μπήκε από νωρίς στο κομμάτι του πρωταθλητισμού, άρχισε να καταλαβαίνει από την κακή πλευρά το τι σημαίνει πίεση. Την ένιωσε ήδη από τις προπονήσεις, αλλά τώρα είχε να διαχειριστεί κι άλλα πράγματα, πολύ χειρότερα. Ένα δείγμα ντόπινγκ σε μια ουσία που αφορά την καταπολέμηση πόνων στο στήθος, αλλά και μία παγκόσμια κατακραυγή επειδή ήταν ντοπέ. Το δεύτερο ίσως είναι και το δυσκολότερο.

Κι εδώ έρχεται το κρίσιμο ερώτημα: Για ποιον λόγο ένα 15χρονο κορίτσι να δέχεται όλο αυτόν τον πόλεμο και να παίρνει όλη την ευθύνη στις πλάτες της;

Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι ένα ανήλικο κοριτσάκι, που βρίσκεται ξαφνικά να συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αντί να απολαμβάνει την εφηβεία της, μπήκε στο τρυπάκι να πάρει απαγορευμένες ουσίες από μόνη της; Μπορεί αλήθεια να έχει ευθύνη ένα μικρό κορίτσι για κάτι τέτοιο; Που στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που αφορά πόνους στο στήθος.

Ομως όλοι και κυρίως οι Αμερικανοί και τα ΜΜΕ, επιτίθενται σε αυτήν (κυρίως) και όχι στην ομάδα της. Μια ματιά στα σόσιαλ θα σας βοηθήσει να καταλάβετε…

Ελάχιστοι είπαν λέξη για την προπονήτριά της (για την οποία γράφονται και ακούγονται πολλά), για το περιβάλλον της, για όσους την περιτριγυρίζουν ελπίζοντας πως θα τους φέρει χρήματα με τις επιτυχίες της. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ένοχοι σε κάθε παρόμοια περίπτωση ανήλικου αθλητή που εμπλέκεται με ντόπινγκ! Τόσο απλά…

Υποτίθεται επίσης ότι σε περιπτώσεις ντόπινγκ σε ανήλικους αθλητές, υπάρχει το απόρρητο. Αυτό δεν τηρήθηκε ποτέ με την Βαλίεβα. Και όλοι έπεσαν να την φάνε. Μου φαίνεται αδιανόητο ένα 15χρονο κορίτσι να έκανε από μόνη της χρήση ή ακόμη και να γνώριζε. Μιλάμε για 15χρονη!!! Και τώρα βρίσκεται κάτω από μία τρομερή πίεση που είναι απίθανο να μπορεί να διαχειριστεί.

Η περίπτωσή της θέλει ιδιαίτερο χειρισμό και αν είναι να τιμωρηθεί θα πρέπει να της επιβληθεί η μικρότερη δυνατή τιμωρία. Σίγουρα μικρότερη όσων είναι γύρω της στην ομάδα της. Αυτοί είναι που πρέπει να τιμωρηθούν πρώτα (αν όχι μόνο αυτοί).

Ο τρόπος με τον οποίο ξέσπασε χθες η 15χρονη μετά την 4η θέση και την πτώση της στον τελικό τα έλεγε όλα. Με φανερή την ψυχολογική πίεση δεν είχε καν διάθεση να αγωνιστεί. Και πως να έχει όταν σε μία τόσο τρυφερή ηλικία, έχει γίνει το πρώτο πρόσωπο παγκοσμίως για τους λάθος λόγους;

Και το πιο ανησυχητικό είναι πως όλα δείχνουν ότι η μόνη στήριξη που θα έχει πραγματικά, θα είναι από την οικογένειά της καθώς φέρεται να είναι ιδιαίτερα τοξικό το κλίμα στην ομάδα της χώρας της στο καλλιτεχνικό πατινάζ.

Σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται με κάθε τρόπο. Και πρέπει να έχουν μία ψυχολογική στήριξη από την αρχή για να μπορούν να διαχειριστούν το βάρος του φαβορί, της αποτυχίας και ότι άλλο συνδέεται με τον πρωταθλητισμό. Προτού καταρρεύσουν όλα όσα έχουν δημιουργήσει σαν εικόνα πως θα συμβούν στη ζωή τους.

Σε μια τόσο τρυφερή ηλικία το να μετατρέπονται τα όνειρά σου σε εφιάλτη, μπορεί να είναι καταστροφικό όχι μόνο για την καριέρα της, αλλά και για την προσωπικότητά της. Και εδώ είναι που πρέπει να μπουν ορισμένα όρια για να μην διαλυθούν ψυχολογικά παιδιά σαν την Βαλίεβα. Και πρώτοι οφείλουν να τα προστατέψουν οι γονείς τους και οι ομοσπονδίες τους. Το ποιοι αναλαμβάνουν να διαχειριστούν ανήλικα παιδιά με ταλέντο όπως αυτό της Ρωσίδας, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνο.

ΥΓ.: Από αυτή την ιστορία πάντως βγήκε και κάτι καλό. Ξεκίνησε -επιτέλους- συζήτηση στην ΔΟΕ να μπει ένα όριο ηλικίας στις μεγάλες διοργανώσεις. Δεν είναι μόνο το καλλιτεχνικό πατινάζ. Στους Θερινούς Αγώνες βλέπουμε 15χρονα παιδιά στην γυμναστική, το σκέιτμπορντ, αλλά και άλλα ατομικά αθλήματα. Η πίεση που μπορεί να ασκηθεί σε αυτά τα παιδιά μπορεί να γίνει αφόρητη. Και αν δεν προστατευτούν σε αυτή την ηλικία, κανείς δε ξέρει πως θα «κουβαλάνε» αυτό το βάρος στα υπόλοιπα χρόνια της καριέρας τους.