Μάρκο Σιμοντσέλι: Ο «αγαθός γίγαντας» που έφυγε νωρίς (vid)
Το Σάββατο 23 Οκτωβρίου στην πίστα του Μιζάνο θα είναι μια γιορτή. Ο «κίτρινος στρατός» του Βαλεντίνο Ρόσι θα βρεθεί εκεί για να αποχαιρετήσει τον σπουδαίο Ιταλό, στον τελευταίο εντός έδρας αγώνα της καριέρας του. Η ίδια ημέρα όμως έχει και μιαν άλλη, πολύ ιδιαίτερη σημασία. Θα είναι η επέτειος των 10 ετών από το θάνατο ενός άλλου Ιταλού, που στα λίγα χρόνια χρόνια της καριέρας του κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στο MotoGP και προς τιμήν του η πίστα του Μιζάνο φέρει το όνομά του: του Μάρκο Σιμοντσέλι.
Αν έχετε ακούσει ποτέ την αγγλική έκφραση «larger than life» (κυριολεκτικά μεταφράζεται «μεγαλύτερος από τη ζωή»), είναι κάτι που ταιριάζει απόλυτα στον Μάρκο Σιμοντσέλι. Ήταν ένας ψηλός, φαινομενικά αδέξιος τύπος, που με τη θυσσανώδη κόμη του και τον έξω καρδιά χαρακτήρα του έκανε κάθε στιγμή ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του στα paddock. Ήταν σίγουρα πολύ διαφορετικός και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο Super Sic, όπως ήταν το παρατσούκλι του, λείπει τόσο πολύ.
Ο χρόνος σταμάτησε μια Κυριακή στη Μαλαισία
Το GP Μαλαισίας του 2011 είναι σαν να μην έγινε ποτέ. Μόλις δύο γύρους μετά την εκκίνηση του αγώνα εκείνος διακόπηκε για να μην ξαναξεκινήσει. Ο λόγος ήταν ένα σοβαρό ατύχημα, στο οποίο είχε εμπλακεί ο Μάρκο Σιμοντσέλι. Ο Ιταλός, που έτρεχε για την Gresini Honda, είχε πτώση στην έξοδο της στροφής 11. Με το γνωστό πείσμα του προσπάθησε να κρατηθεί στη μοτοσικλέτα και να βρεθεί ξανά επάνω της όσο το δυνατόν συντομότερα. Στην προσπάθειά του αυτή, όμως βρέθηκε στην πορεία δύο μοτοσικλετών που ακολουθούσαν σε μικρή απόσταση. Οι αναβάτες τους δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για τον αποφύγουν και χτύπησαν το πεσμένο στην άσφαλτο σώμα του Σιμοντσέλι με μεγάλη ταχύτητα.
Τα χτυπήματα σε στο κεφάλι και στον κορμό του Ιταλού ήταν τόσο ισχυρά που ακόμα και το κράνος έφυγε από το κεφάλι του και εκτινάχθηκε στην άλλη πλευρά της πίστας. Το τραγικό παιχνίδι της μοίρας ήταν ότι οι δύο μοτοσικλέτες που χτύπησαν τον Σιμοντσέλι ήταν εκείνες του Βαλεντίνο Ρόσι και του Κόλιν Έντουαρντς, με τους οποίους ήταν φίλος. Ιδιαίτερα με τον Ρόσι είχε πάρα πολύ στενή, σχεδόν οικογενειακή, σχέση.
Αμέσως, φυσικά, ο αγώνας διακόπηκε. Ο Σιμοντσέλι μεταφέρθηκε στο ιατρικό κέντρο της πίστας και λίγες ώρες αργότερα ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Ο Ρόσι φυσικά ήταν συντετριμμένος. Φήμες μάλιστα αναφέρουν ότι σκέφτηκε το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από την ενεργό δράση σε εκείνο το σημείο. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία, όμως. Ο Μάρκο Σιμοντσέλι μάς είχε αποχαιρετίσει στα 24 χρόνια του.
Μάρκο, ο Λεοντόκαρδος
Ο Μάρκο Σιμοντσέλι έγινε τόσο αγαπητός περισσότερο για το χαρακτήρα και την προσωπικότητά του και λιγότερο για τις επιτυχίες του στην πίστα. Όχι ότι αυτές ήταν λίγες. Προτού πεθάνει είχε προλάβει να πανηγυρίσει έναν τίτλο στα 250 κ. εκ. που ήταν η ενδιάμεση κατηγορία της εποχής και αντιστοιχεί με τη σημερινή Moto2. Στα δύο χρόνια που πρόλαβε να τρέξει στο MotoGP πήρε δύο pole position και άλλες δύο φορές ανέβηκε στο βάθρο των νικητών. Δεν είχε όμως κανείς αμφιβολία ότι ήταν έτοιμος για μεγάλα πράγματα.
Ο Μάρκο Σιμοντσέλι ήταν το λιοντάρι που βρυχόταν. Ήταν ο Ιταλός με την αφάνα που μπήκε στο MotoGP αποφασισμένος να φτάσει στην κορυφή με κάθε μέσο. Αυτό που τον χαρακτήριζε περισσότερο από όλα ήταν το μαχητικό του πνεύμα μέσα στην πίστα και η άνετη χαρωπή προσωπικότητά του έξω από αυτήν. Έκανε την εμφάνισή του σε μια εποχή που οι αναβάτες όλων των κατηγοριών του MotoGP είχαν αρχίσει να μετασχηματίζονται στα «ρομπότ» που πλέον γνωρίζουμε. Αναβάτες που είναι ιδιαίτερα ικανοί να οδηγούν τις μοτοσικλέτες στο όριο και να υπολογίζουν κάθε λεπτομέρεια. Ο Σιμοντσέλι ανήκε στην παλιά σχολή: έβλεπε μόνο όποιον ήταν μπροστά του και έκανε τα πάντα για να τον φτάσει και να τον περάσει.
Αυτή του η επιθετικότητα είχε φυσικά αποτέλεσμα αρκετές «στενές επαφές» μέσα στις πίστες και αρκετά παράπονα από τους αναβάτες με τους οποίους έδινε τις μάχες. Πολύ χαρακτηριστική είναι η κόντρα του με τον Χόρχε Λορένθο, αλλά είχε τις στιγμές του και με τους Κέισι Στόνερ και Ντάνι Πεδρόσα. Κατά κάποιο τρόπο ο κόσμος του MotoGP είχε χωριστεί σε δύο παρατάξεις: τους συμμάχους και τους επικριτές του Sic.
Αλλά για τον κόσμο ο Σιμοντσέλι ήταν από εκείνους τους αναβάτες που το έκανε εύκολο να ενθουσιαστείς μαζί του, απλώς παρακολουθώντας τον από την τηλεόραση. Έβλεπες με γυμνό μάτι ότι τα έδινε όλα μέσα στην πίστα και όταν κατέβαινε από τη μοτοσικλέτα έδειχνε πολύ φανερά τον ενθουσιασμό του.
Η φιλία με τον Ρόσι
Ο Σιμοντσέλι και ο Ρόσι συναντήθηκαν από κοντά στο Άσεν το 2002. Πριν από αυτό πρέπει να είχαν συναντηθεί πολλές φορές στο μυαλό του νεαρού Μάρκο, που ειχε για ίνδαλμα το συμπατριώτη του και μεγάλωσε με τις αφίσες του στους τοίχους του δωματίου του (μαζί με εκείνες του άλλου μεγάλου μαχητή, του Κέβιν Σβαντς). Γρήγορα έγιναν φίλοι και ο Ρόσι έγινε μέντορας του Σιμοντσέλι, προσφέροντάς του οδηγίες και συμβουλές.
Οι συμβουλές βέβαια γρήγορα σταμάτησαν, όταν ο Σιμοντσέλι άρχισε να κοντράρει στα ίσια τον Ρόσι. Η βαθιά φιλία έμεινε, όμως, και ο Ρόσι θεωρούσε τον Sic κάτι σαν τον μικρό του αδελφό - πολλά χρόνια προτού ο πραγματικός του αδελφός, ο Λούκα Μαρίνι, έρθει στο MotoGP. Γι' αυτόν το λόγο το γεγονός ότι ο Ρόσι είχε εμπλοκή στο ατύχημα που σκότωσε τον Σιμοντσέλι είχε τόσο μεγάλη επίδραση στον Ιταλό.
Ανεπανάληπτος
Δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο Σιμοντσέλι να μπορούσε να εκπληρώσει τις προσδοκίες της τελευταίας του σεζόν. Το 2011 ο Super Sic ήταν πιο ώριμος και πιο γρήγορος από ποτέ και κανείς δεν τολμούσε να αμφισβητήσει ότι στο μέλλον θα μπορούσε να βρίσκεται μέσα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Ο Σιμοντσέλι θα μπορούσε να φτάσει πολύ ψηλά. Ωστόσο, εκείνο το δυστύχημα στη Σεπάνγκ, δεν μας στέρησε απλώς έναν κορυφαίο αναβάτη. Πήρε από το MotoGP μια προσωπικότητα που μπορούσε να συγκριθεί μόνο με τον Ρόσι στον τρόπο που ξεσήκωνε τα πλήθη. Ο Μάρκο Σιμοντσέλι ήταν το ίδιο πληθωρικός τόσο μέσα όσο και έξω από την πίστα και αυτό δεν περνούσε απαρατήρητο.
Το 2013, ο πατέρας του, Πάολο, μια τραγική φιγούρα, ίδρυσε την αγωνιστική ομάδα SIC 58 Squadra Corse. To 2014, o Σιμοντσέλι έγινε μέλος του Hall of Fame του MotoGP και το 2016 αποσύρθηκε επίσημα ο αριθμός 58, με τον οποίο αγωνιζόταν, από τους αγώνες. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στα 10 χρόνια που έχουν περάσει από το θάνατό του δεν έχει περάσει άλλος αναβάτης που να έχει αγαπηθεί τόσο γρήγορα και τόσο έντονα από τον κόσμο, και αυτό τα λέει όλα για το ποιος ήταν ο Μάρκο Σιμοντσέλι.
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
