Mε ποια τρικ μας κοροϊδεύουν στα κρας τεστ;

Τα αποτελέσματα των κρας τεστ αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη βαρύτητα στην τελική επιλογή ενός αυτοκινήτου από πλευράς των υποψήφιων αγοραστών. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα μπορούσαν βέβαια να παράγουν όλα τα μοντέλα τους με εξαιρετικά επίπεδα παθητικής ασφάλειας, όμως κάτι τέτοιο θα αύξανε την τιμή των προϊόντων τους, θα προσέθετε βάρος στο αμάξωμα και πολλές φορές θα επηρέαζε αρνητικά και τον εξωτερικό σχεδιασμό τους. Ουσιαστικά φοβούνται, ότι αν εφαρμόσουν όλα τα στάνταρ ασφαλείας, ενδεχομένως να μην είναι η τελική τιμή του νέου μοντέλου τους ανταγωνιστική. Αυτό συμβαίνει κατά κύριο λόγο σε κατηγορίες (και σε χώρες), όπου ακόμη και οι μικρές διαφορές τιμών παίζουν καθοριστικό ρόλο και όχι στα ακριβότερα μοντέλα, γιατί εκεί τα κριτήρια των αγοραστών είναι διαφορετικά. Εφαρμόζοντας ωστόσο μερικά νόμιμα τρικ καταφέρνουν να έχουν οι αυτοκινητοκατασκευαστές και την πίτα ολόκληρη –δηλαδή καλά αποτελέσματα στις δοκιμές πρόσκρουσης- και τον σκύλο χορτάτο –δηλαδή χαμηλό κόστος παραγωγής. Ένα κλασικό κόλπο είναι η πραγματοποίηση από τον ίδιο φορέα (π.χ. το ευρωπαϊκό EuroNCAP) δύο κρας τεστ με ένα συγκεκριμένο μοντέλο. Στη μία περίπτωση γίνεται η δοκιμή πρόσκρουσης με ένα αυτοκίνητο, που διαθέτει μόνον τον βασικό εξοπλισμό ασφαλείας, αλλά κοστίζει σαφώς φτηνότερα. Στη δεύτερη επαναλαμβάνεται η δοκιμή με το ίδιο μοντέλο με πλήρη εξοπλισμό ασφαλείας, αλλά και αισθητά ακριβότερη τιμή. Έτσι έχουμε στην πρώτη περίπτωση μέτρια αποτελέσματα στο κρας τεστ και στη δεύτερη κορυφαία, τα οποία αξιοποιεί μετά η εταιρεία για να προβάλλει την…ασφάλεια του νέου μοντέλου της. Δύο τέτοιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις είχαμε για παράδειγμα το 2016 με το Suzuki Ignis και το Toyota HiLux, που αξιολογήθηκαν μόνον με τρία αστέρια στις δοκιμές πρόσκρουσης όταν έφεραν τον βασικό εξοπλισμό τους. Αντίθετα κέρδισαν την ανώτατη διάκριση των πέντε αστέρων στα κρας τεστ με την αναβαθμισμένη έκδοση των ίδιων αυτοκινήτων, που διέθετε περισσότερα συστήματα ασφαλείας. Γιαυτό ο καταναλωτής θα πρέπει να το ψάχνει λίγο με την περίπτωση των κρας τεστ, ώστε να είναι βέβαιος, ότι αγοράζει τελικά την ασφαλέστερη εκδοχή του μοντέλου που τον ενδιαφέρει. Ένα άλλο τρικ για την υπερπήδηση του εμποδίου, που ονομάζεται κρας τεστ, είναι η χρονική του μετάθεση νωρίτερα. Όπως είναι γνωστό, οι προδιαγραφές των δοκιμών πρόσκρουσης γίνονται όλο και πιο αυστηρές με την πάροδο του χρόνου. Αρκετές εταιρείες προχωρούν λοιπόν νωρίτερα στην πραγματοποίηση κρας τεστ για κάποιο νέο μοντέλο τους προκειμένου να προλάβουν αυτές τις αλλαγές. Έτσι το συγκεκριμένο μοντέλο μπορεί να αξιολογηθεί για παράδειγμα με πέντε αστέρια, ενώ αν περνούσε τη δοκιμή πρόσκρουσης μερικούς μήνες αργότερα θα έπαιρνε πιθανότατα λιγότερα. Βέβαια, το μεγάλο πρόβλημα παραμένουν οι διαφορετικές προδιαγραφές των κρας τεστ ανάλογα με την χώρα και την ήπειρο. Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Λατινική Αμερική, Ασία, Κίνα, κλπ. εφαρμόζουν άλλες προδιαγραφές και έτσι το ίδιο μοντέλο μπορεί να έχει λάβει π.χ. στην Κίνα τον ανώτατο βαθμό διάκρισης και στην Ευρώπη να βγαίνει νοκ άουτ. Κάτι ανάλογο βιώνουμε εξάλλου και με τις τυποποιημένες μετρήσεις της κατανάλωσης καυσίμων, που πραγματοποιούνται με διαφορετικό τρόπο ανά ήπειρο. Στις ΗΠΑ, όπου είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, εμφανίζουν λοιπόν σχεδόν όλα τα εισαγόμενα ευρωπαϊκά μοντέλα υψηλότερη μέση κατανάλωση σε σχέση με τις μετρήσεις σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές νόρμες. Η μόνη λύση είναι ένας ενιαίος τύπος κρας τεστ παντού σε όλον τον πλανήτη, αν και κάτι τέτοιο χρειάζεται πολύ χρόνο για να γίνει. Μέχρι τότε θα πραγματοποιεί το ίδιο μοντέλο δοκιμές πρόσκρουσης με διαφορετικά αποτελέσματα και οι αγοραστές αυτοκινήτων δεν θα γνωρίζουν πάντα με ακρίβεια, πόσο ασφαλές είναι το καινούριο τους Ι.Χ.