Supercars: ακριβά παιχνίδια ή πλατφόρμες τεχνολογίας;

Από κοινωνιολογική άποψη, τα supercars θα μπορούσαν να δεχτούν αρνητική κριτική. Για παράδειγμα, ως πανάκριβα αντικείμενα επίδειξης πλουτισμού και μέσα αντικοινωνικής συμπεριφοράς στο δρόμο. Τεχνολογικά όμως, μόνο εντυπωσιασμό μπορούν να προκαλέσουν. Καθώς αποτελούν τον κρίκο που συνδέει τα αγωνιστικά μηχανολογικά επιτεύγματα με τη μαζική παραγωγή και συνήθως ένα ανοιχτό παράθυρο στο μέλλον της αυτοκίνησης. Στους αγώνες δοκιμάζονται πολλές νέες τεχνολογίες, πανάκριβες και δύσκολες στην ενσωμάτωσή τους στα δικά μας αυτοκίνητα. Εκεί έρχονται τα supercars να γεφυρώσουν πρώτα το χάσμα. Να βάλουν δηλαδή κατά μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες τις απρόσιτες τεχνολογίες σε μια διαδικασία «μαζικής» παραγωγής, προτού αυτές περάσουν σε πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα πολυτελή και ακριβά αυτοκίνητα και κατόπιν στα δικά μας. Τα παραδείγματα πολλά. Σήμερα μπορούμε να αγοράσουμε με 37.000€ μια ηλεκτρική BMW i3 με το πλαίσιό της κατασκευασμένο από ανθρακονήματα. Όμως το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που έκανε αυτή την τεχνολογία πραγματικότητα, ήταν η McLaren F1 πριν από 25 χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Και κόστιζε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως καινούρια, ενώ σήμερα, ως συλλεκτική, κάποια εκατομμύρια. Λίγο νωρίτερα, τη δεκαετία του ’80, η Porsche είχε δημιουργήσει το δικό της «ιερό δισκοπότηρο της τεχνολογίας», την 959. Ενεργά διαφορικά και αναρτήσεις, έδιναν μια πρώτη εικόνα ενός μέλλοντος που σήμερα βιώνουμε με τα συστήματα μετάδοσης πολλών αυτοκινήτων παραγωγής. Ακόμα ένα supercar στο οποίο οφείλουμε τα «προγράμματα οδήγησης», ήταν η Ferrari Enzo του 2002, η οποία διέθετε ρυθμίσεις που άλλαζαν ταυτόχρονα την απόκριση του κινητήρα, του κιβωτίου, του συστήματος διεύθυνσης και της ανάρτησης, ως σύνολο. Ομοίως, τα τέσσερα turbo στον κινητήρα της κορυφαίας για μια δεκαετία Bugatti Veyron, του πρώτου αυτοκινήτου παραγωγής που έσπασε το φράγμα των 400 χλμ./ώρα μέγιστης ταχύτητας, σήμερα αποτελούν μια πρακτική σε αρκετά πολυτελή αυτοκίνητα επιδόσεων και σταδιακά θα κατεβαίνουν προς τα κάτω, όσο αντέχει ο κινητήρας εσωτερικής καύσης την επέλαση των ηλεκτρικών. Στα παραπάνω επιτεύγματα προσθέστε τα κιβώτια διπλού συμπλέκτη, που από τους αγώνες πέρασαν στα supercars και σήμερα τα βρίσκουμε σε όλα σχεδόν τα αυτοκίνητα. Επίσης τα προηγμένα μίγματα στα ελαστικά αυτοκινήτων, τις ζάντες ελαφρού κράματος, τα κεραμικά φρένα, τα ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα και τα ελαφρά, συνθετικά υλικά στην κατασκευή του αμαξώματος.