Πόσο συμφέρουν τα πακέτα εξοπλισμού;

Παρουσίαση νέου μοντέλου χωρίς τιμές αγοράς και εξοπλισμού, ίσον σούπα χωρίς αλάτι. Το ενδιαφέρον των υποψήφιων πελατών –και όχι μόνον- εστιάζεται πάντα στο κόστος αγοράς ενός αυτοκινήτου σε συνδυασμό με τον εξοπλισμό του. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Ελληνας εξακολουθεί να παρακολουθεί με μανία τους αναλυτικότατους τιμοκαταλόγους στις τελευταίες σελίδες των ειδικών περιοδικών, όταν πολλά από τα αντίστοιχα έντυπα του εξωτερικού δεν τους δημοσιεύουν καν. Μία ενδελεχής αναζήτηση σε αυτούς αποκαλύπτει, ότι αρκετά μοντέλα διατίθενται ανάλογα με την έκδοση με συγκεκριμένα εξοπλιστικά πακέτα, τα οποία μάλιστα είναι δεσμευτικά, αφού δεν μπορείς να παρέμβεις στο περιεχόμενό τους και να αντικαταστήσεις για παράδειγμα κάποιο επιμέρους αξεσουάρ με άλλο. Οι εταιρείες τα πλασάρουν βέβαια ως ευκαιρία, σπάζοντας το συνολικό πακέτο και κοστολογώντας κάθε μέρος του με μία ακριβή τιμή, που θα ίσχυε αν το αγόραζες χωριστά. Ετσι προσελκύουν τον πελάτη να επιλέξει την πλουσιότερη έκδοση με τη λογική, ότι πληρώνει γιαυτήν ‘’μόνον 1.500 ευρώ περισσότερα από την προηγούμενη, αν και ο πρόσθετος εξοπλισμός της αξίζει 3.000 ευρώ’’. Η συγκεκριμένη τάση της «oμαδοποίησης» του εξοπλισμού παρατηρείται εντονότερα τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες κατηγορίες. Όχι βέβαια, επειδή συμφέρει τον καταναλωτή, αλλά τους ίδιους τους αυτοκινητοκατασκευαστές που πετυχαίνουν έτσι οικονομία στους τομείς της αποθήκευσης εξαρτημάτων, της εξέλιξης των προϊόντων τους και των logistics. Να σημειώσουμε, ότι στα ακριβά αυτοκίνητα ακολουθείται μία διαφορετική πολιτική. Εδώ υπάρχει συνήθως ένα πλούσιος βασικός εξοπλισμός, όμως ο πελάτης μπορεί να παραγγείλει πιο ελεύθερα τον πρόσθετο εξοπλισμό του καινούριου Ι.Χ. του χωρίς να δεσμεύεται από πακέτα. Με την επισήμανση ωστόσο, ότι θα πρέπει να περιμένει μερικές εβδομάδες για την παραλαβή του αυτοκινήτου, καθώς κατασκευάζεται σύμφωνα με την παραγγελία του από το εργοστάσιο. Το προκαθορισμένο πακέτο προσφέρει όντως ένα οικονομικό πλεονέκτημα στον αγοραστή, από την άλλη πλευρά όμως τον ωθεί να ανέβει κατηγορία εξοπλισμού (και τιμής βεβαίως). Δεν είναι τυχαίο, ότι στην εξαιρετικά ταλαιπωρημένη ελληνική αγορά αφορούν μεν οι περισσότερες παραγγελίες μοντέλα μικρομεσαίου κυβισμού, αλλά στις πλουσιότερες εξοπλιστικές εκδόσεις τους. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός, ότι δεν μπορείς να παραγγείλεις –ακόμη και αν επιθυμείς- χωριστά κάποια συγκεκριμένα αξεσουάρ, παρά μόνον στο πλαίσιο ενός πακέτου. Για τη χώρα μας δεν πρόκειται πάντως για κάτι καινούριο, γιατί και στο παρελθόν ήμασταν πιο περιορισμένοι στις δυνατότητες επιλογής αξεσουάρ είτε λόγω απόστασης από το εργοστάσιο είτε λόγω πολιτικής του εισαγωγέα είτε λόγω του φόβου, ότι στη διάρκεια αναμονής για το καινούριο Ι.Χ. μπορεί να ανέβαινε η εργοστασιακή τιμή του και τελικά να το πλήρωνες ακριβότερα. Λανθασμένη είναι και η αντίληψη, ότι ένα αυτοκίνητο με πλούσιο εξοπλισμό θα μεταπωληθεί αργότερα σε υψηλότερη τιμή, άρα θα πάρεις κατά κάποιον τρόπο πίσω τα χρήματά σου. Κατ΄ αρχάς ούτε ο μάντης Τειρεσίας δεν θα μπορούσε πλέον να προβλέψει τις αξίες μεταπώλησης ενός τέτοιου προϊόντος μετά από χρόνια σε μία χώρα με τόσο ασταθή οικονομία, όπως η Ελλάδα. Ακόμη όμως και έτσι, η πράξη έχει δείξει ότι μόνον τα λογικά και αυτονόητα αξεσουάρ δίνουν κάποιο μπόνους όχι στην τιμή, αλλά στην ευκολία μεταπώλησης ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου. Για παράδειγμα, δεν νοείται πλέον μοντέλο από δεύτερο χέρι χωρίς αιρ-κοντίσιον, αερόσακους, ABS, ηχοσύστημα. Όμως οι ζάντες αλουμινίου ή τα δερμάτινα καθίσματα επηρεάζουν ελάχιστα την αξία μεταπώλησης, ιδιαίτερα μάλιστα σε σύγκριση με το αρχικό κόστος τους. Προσωπικά προτείνω στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τις βασικές εκδόσεις, οι οποίες διαθέτουν έτσι κι αλλιώς πλέον υψηλά στάνταρ. Οι προδιαγραφές της ΕΕ υποχρεώνουν τους κατασκευαστές να προσφέρουν τα νέα μοντέλα τους με ABS, σύστημα ελέγχου πρόσφυσης ESP και σύστημα ελέγχου της πίεσης των ελαστικών. Επίσης, χωρίς αερόσακους και προηγμένα συστήματα ασφαλείας ‘’πατώνουν’’ πλέον τα καινούρια αυτοκίνητα στις δοκιμές πρόσκρουσης, άρα θεωρούνται και αυτά πλέον αυτονόητα μαζί με τα ηλεκτρικά παράθυρα, το ηχοσύστημα, το αιρ-κοντίσιον και την υποβοήθηση (συνήθως ηλεκτρική) του τιμονιού. Ακόμη και στο χρώμα μπορούμε να εξοικονομήσουμε χρήματα παραγγέλνοντας το trendy λευκό, που δεν χρεώνεται από τις περισσότερες εταιρείες πρόσθετα, αντίθετα με τις μεταλλικές βαφές. Όμως εδώ παρεμβαίνει ο παράγοντας ‘’γυναίκα’’ και ποιος τολμά να αγοράσει ένα καινούριο Ι.Χ. σε χρώμα, που δεν αρέσει στο έτερο ήμισυ, για μερικά…ψωροκατοστάρικα!