Ντόκτορ Βαλεντίνο Ρόσι. Ο Γιατρός φεύγει...

Ήταν νομοτελειακό. Θα ήταν φέτος; Θα ήταν του χρόνου; Άντε με τα βίας το 2023. Όλοι το ξέραμε και όλοι το καταλαβαίναμε. Κυρίως όμως το γνώριζε πολύ καλά ο ίδιος. Πως τίποτε δεν κρατά για πάντα... Αναμφίβολα, ήταν ένα επικό ταξίδι. Ένα ταξίδι που τα είχε όλα. Και νίκες, και επιτυχίες και πρωταθλήματα, και πόνο και δάκρυα και τραυματισμούς και χαμούς αγαπημένων συναγωνιστών. Πλήρης αγωνιστικών ημερών και πλήρης νικών και πρωταθλημάτων, ο Βαλεντίνο κάνει το σωστό και αποσύρεται από τους αγώνες μοτοσυκλέτας.

Το αντίκτυπο που θα έχει στο σπορ θα είναι μεγάλο, αλλά ακόμα πιο μεγάλη είναι η κληρονομιά που αφήνει. Οι σημερινοί πρωταγωνιστές κάποτε περίμεναν να του πάρουν αυτόγραφο. Και ακόμα τρέχει μαζί τους. Υπό κάποιο πρίσμα, όλο το γκριντ είναι ένα δικό του δημιούργημα. Οι περισσότεροι τον έχουν σαν Θεό. Οι υπόλοιποι τον θαυμάζουν κρυφά. Κάποιοι τον μισούν που υπήρξε τόσο πετυχημένος.

Ο Ρόσι ήταν και είναι ακόμα μια bigger than life προσωπικότητα. Τσαμπουκάς μέσα στην πίστα αλλά πάντοτε μέσα στα όρια και άμεσος και ειλικρινής έξω από αυτή, κέρδισε τις καρδιές θεατών αλλά και αναβατών ακόμα και ανταγωνιστών. Τρελοκομείο αλλά και σοφός, δάσκαλος αλλά και ανταγωνιστής, φίλος αλλά και εχθρός. Οι ρόλοι που έπαιξε στην καριέρα του, δημιούργησαν τον μύθο του.

Από νωρίς ο Ρόσι κατάλαβε την σημασία που παίζει ένα ισχυρό «παρατσούκλι». Το 1994 ο Ρόσι ήταν 14 ετών και τον ενδιέφερε πολύ η επαγγελματική ενασχόληση με τους αγώνες ταχύτητας και έψαχνε ένα δυνατό παρατσούκλι. Στο Ιαπωνικό Γκραν Πρι του 1994 στη Σουζούκα, ο Νοριφούμι Άμπε από wild card βρέθηκε να απειλεί τον Κέβιν Σβάντς και τον Μικ Ντούχαν. Τελικά ο Άμπε δεν νίκησε καθώς τελικά έπεσε, αλλά κέρδισε την καρδιά του Βαλεντίνο ο οποίος υιοθέτησε το ψευδώνυμο "Rossifumi" όταν μπήκε στην τάξη των 125 κ.εκ. δύο χρόνια αργότερα. Ο Ρόσι θα κέρδιζε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο με αυτό το όνομα, αλλά σύντομα θα άλλαζε. καθώς η επιτυχία του μεγάλωνε, και έτσι το άλλαξε σε "Valentinik", προς τιμήν του Paperinik, του υπερήρωα της Disney και έφτασε το 2001 για να πάρει το παρατσούκλι με το οποίο τον ξέρουμε πλέον όλοι, το... "The Doctor".

Με εννέα παγκόσμιους τίτλους συχνά τον θεωρούμε ως τον GOAT - αν και ο Τζιάκομο Αγκοστίνι και ο Άνχελ Νιέτο έχουν περισσότερα πρωταθλήματα - ο Valentino αξίζει αυτόν τον τίτλο κυρίως για την επίδραση που είχε σε οδηγούς και θεατές.

Αναμφισβήτητα ο Ρόσι είναι ένας θρύλος των αγώνων μοτοσυκλέτας και σύντομα το 46 θα αποσυρθεί από τις επιλογές που θα έχουν οι υπόλοιποι αναβάτες καθώς είναι σίγουρο πως θα χαρακτηριστεί «Θρύλος». Το 46 χαρακτήρισε τον Ρόσι και με αυτό το νούμερο άλλωστε, θα ξεκινήσει και η νέα ομάδα του η ARAMCO VR46 την επόμενη αγωνιστική χρονιά.

Έκανε καλά ο Ρόσι που σταμάτησε; Θεωρώ πως ναι. Όποιος έχει οδηγήσει αγωνιστική μοτοσυκλέτα πίστας ξέρει πως αν «έχεις τα χέρια» μπορείς να πας πολύ γρήγορα. Αλλά γρήγορα πάνε και όλοι γύρω σου. Για να ξεχωρίσεις, πρέπει να γίνεις ένα με το μηχάνημα. Να υπερβείς το όριο της φυσιολογικής οδήγησης και να ανέβεις σε ένα επίπεδο «ζεν» αν θες να έρθουν αποτελέσματα. Τα τελευταία χρόνια, αυτή η υπέρβαση από την γρήγορη οδήγηση στην κατάσταση «ζεν-πέφτω-δεν-πέφτω», ερχόταν όλο και πιο δύσκολα. Τον προηγούμενο χρόνο ήταν αδύνατον να την πλησιάσει. Φέτος πίστευε πως ίσως πάλι να το έβρισκε... Φευ. Μάταια. Ου γαρ έρχεται μόνον...

Ο Γιατρός φεύγει, αλλά τα «παιδιά» του, οι δεκάδες υπεργρήγοροι οδηγοί που έχει βγάλει η ακαδημία του στην Ταβούλια, θα κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια δημιουργώντας μια τρομερή κληρονομιά που θα κρατήσει το όνομά του άσβηστο για πολλά ακόμα χρόνια.

Και φυσικά μην βιαστείτε να τον ξεγράψετε... Ο τύπος είναι υπεργρήγορος και στα αυτοκίνητα. Οι νίκες του στο Rally Monza ίσως να μην δείχνουν ακριβώς το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται. Πριν από 15 χρόνια συμμετείχε για πρώτη φορά σε ένα κανονικό τεστ με την Ferrari, μαζί με τον έτερο θρύλο Μίκαελ Σουμάχερ. Στο τέλος της διαδικασίας ο Ρόσι απήχε 0.7 του δευτερολέπτου από τον MS! Μια εξωπραγματική επίδοση για κάποιον με εμπειρία σε μονοθέσιο Formula 1 μερικών ωρών.

Κανείς δεν ξέρει τι θα είχε γίνει τότε, αν αποφάσιζε μια στροφή στην καριέρα του. Το αποφάσισε τώρα όμως και ετοιμαστείτε για ένα νέο κεφάλαιο επιτυχιών. Να μην ξεχνάμε πως ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο ξεκίνησε τους αγώνες Formula 1 σε ηλικία 45 ετών... και επίσης μην ξεχνάμε πως ο Πολ Νιούμαν (ναι, ο ηθοποιός) έτρεξε σε επίσημο αγώνα ταχύτητας σε ηλικία 81 ετών... και νίκησε!!!

Γιατρέ μου είναι σοβαρό. Σε περιμένω.