F1: Τα 6 μυστικά της νίκης του Χάμιλτον στη Βαρκελώνη

Πάει και η τέταρτη μάχη στο φετινό μαραθώνιο του μαγικού κόσμου της Formula 1, με Λούις Χάμιλτον και Mercedes να παίρνουν μία αποφασιστική νίκη έναντι Μαξ Φερστάπεν και Red Bull Racing στην αρένα της Καταλονίας. Ένα ενδεχομένως σημαντικό βήμα προς το κυνήγι του όγδοου τίτλου, μία επικράτηση που ήταν αποτέλεσμα μείγματος προσωπικής μαεστρίας και ομαδικής δουλειάς.

Ήταν μία πίστα όπου έπρεπε να κερδίσει ο πρωταθλητής. Από αυτές που στον προγραμματισμό της σεζόν την έβαζε στα κουτάκια των υπέρ του πεδίων μάχης. Πως όχι άλλωστε; Είχε ήδη εκεί 5 νίκες, 5 pole position, 9 βάθρα, η Mercedes σάρωνε εκεί από το 2014 και μετά, με μοναδική εξαίρεση το 2016 όταν οι Χάμιλτον-Νίκο Ρόζμπεργκ είχαν αλληλοεξουδετερωθεί στον πρώτο γύρο. Τότε, στον πρώτο του αγώνα με τη Red Bull Racing, ο Φερστάπεν είχε πανηγυρίσει και την παρθενική του νίκη στην F1. Τώρα, 100 αγώνες μετά, ο Χάμιλτον δεν του έκανε τη χάρη. Ακολουθεί το γιατί…

#1 Διαλέγει τις μάχες του
Μετά την επίτευξη της εξωπραγματικής pole #100, ο Βρετανός ήλπιζε να συνεχίσει την παράδοση που θέλει τον pole man να έχει το πάνω χέρι στο Μονμελό. Σε 30 GP, η pole είχε δώσει νίκη στα 22. Όμως η πρωτιά του Σαββάτου είχε έρθει με διαφορά μόλις 36 χιλιοστών του δευτερολέπτου – ενδεικτικό της ανταγωνιστικότητας της RB16B. Μάλιστα, όταν έσβησαν τα κόκκινα φώτα, ο Φερστάπεν εκτινάχθηκε παρότι εκκίνησε από την ακάθαρτη πλευρά του grid. Για μία ακόμα φορά οι δυο τους βρέθηκαν να στριμώχνονται στην πρώτη στροφή, για μία ακόμα φορά, ορθά, ο Σερ ακολούθησε τροχιά αποφυγής σύγκρουσης: «Του άφησα όσο περισσότερο χώρο γινόταν. Ξέρω πως είναι μαραθώνιος, όχι σπριντ. Πάντα λοιπόν σκέφτομαι τη συνέχεια. Μπορούσα να είμαι πιο επιθετικός. Χρειαζόταν όμως;». Αν ήταν πιο επιθετικός, πολύ πιθανώς ο αγώνας του/τους να τελείωνε εκεί.

#2 Μελέτησε τον αντίπαλο
Τόσο κατά τη διάρκεια του πρώτου stint όσο και όταν μετά την πρώτη αλλαγή ελαστικών βρέθηκε γοργά σε απόσταση βολής, ο Χάμιλτον πέρασε αρκετούς γύρους ακολουθώντας στενά τον «ταύρο». Η χάραξη της συγκεκριμένης διαδρομής δεν ευνοεί τα προσπεράσματα, ευνοεί όμως τα... συμπεράσματα. Ο Χάμιλτον εξήγησε: «Έμαθα πολλά για τον Μαξ σήμερα. Όταν ακολουθείς κάποιον από κοντά, βλέπεις πράγματα που αλλιώς δεν παρατηρείς. Έμαθα λοιπόν πολλά και για το μονοθέσιό του αλλά και το πως εκείνος το χρησιμοποιεί». Είπαμε, είναι μαραθώνιος κι έχει άλλες 19 στάσεις!



#3 Στρατηγική
Μπορεί σε αυτό το σπορ οι οδηγοί να βρίσκονται στο φως των προβολέων και να είναι αυτοί με τους φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς, όμως η νίκη αποτελεί πάντα αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Κατά τη διάρκεια του αγωνιστικού τριήμερου, οι μεγάλες ομάδες έχουν γύρω πάνω από 100 άτομα με ενεργό ρόλο, τόσο στην πίστα όσο και πίσω στο εργοστάσιο. Κάθε ένας βάζει το δικό του λιθαράκι. Στην προκειμένη περίπτωση, ήταν η ομάδα στρατηγικής αυτή που ώθησε τον Λούις στη νίκη. Το δεύτερο pit stop αποτέλεσε κίνηση-ματ, η οποία δεν μπορούσε να έχει απάντηση. Όπως και το 2019 στην Ουγγαρία, η Mercedes αιφνιδίασε τη Red Bull και επέλεξε να τολμήσει κυνηγώντας ανατροπή. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Two races, same strategy...#SpanishGP #F1 pic.twitter.com/al4CD0658X

— Formula 1 (@F1) May 9, 2021

Προφανώς βασίστηκε στις οδηγικές ικανότητες του επτά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή (δεν είμαι σίγουρος πως ο Βάλτερι Μπότας θα μπορούσε να βρει 24 δευτερόλεπτα σε 24 γύρους) αλλά είναι αποτέλεσμα της ευφυίας της ομάδας του επικεφαλής στρατηγικής Τζέιμς Βόουλς και ειδικά της υπεύθυνης στρατηγικής αγώνα, Ρόζι Ουέιτ, που στο τελευταίο της GP προτού πάρει άδεια μητρότητας, έβγαλε λαγό από το καπέλο!

#4 Οι επιλογές ελαστικών
Υπάρχει μία ακόμα προέκταση σε ότι αφορά στα ελαστικά και στη στρατηγική. Διότι το αγωνιστικό τριήμερο αποτελεί ένα «ζωντανό οργανισμό» που περίοδο με την περίοδο, μπορεί να αλλάζει DNA κι απαιτήσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχοντας κατά νου πως φέτος μάλλον θα πηγαίναμε για δύο pit stop και γνωρίζοντας πως η W12 συνεργάζεται καλύτερα με τις πιο σκληρές γόμες της Pirelli, η Mercedes μεθόδευσε προσεκτικά το πλάνο της για τις τρεις περιόδους ελεύθερων δοκιμών και τα τρία μέρη των κατατακτήριων, ώστε οι οδηγοί της να έχουν διαθέσιμα από δύο σετ μέσης γόμας για τον αγώνα.

Όπως είχαμε τονίσει στο αναβαθμισμένο LIVE που κάνουμε στα Grand Prix, ο Χάμιλτον είχε στη διάθεσή του ένα φρέσκο σετ μέσης γόμας και ένα πατημένο. Τα οποία και έβαλε κατά σειρά, στα δύο pit stop.

Αντίθετα, ο Verstappen είχε μόνο ένα σετ, αυτό που έβαλε στον γύρο 20. Ακόμα κι αν η Red Bull αποφάσιζε να απαντήσει στο δεύτερο pit stop της Mercedes (πράγμα δύσκολο αφού το undercut θα είχε ήδη στοιχίσει πολύ), ο Φερστάπεν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τη μαλακή γόμα περισσότερο από κάθε άλλο οδηγό στο Top-10.



#5 Το μπέρδεμα στην επικοινωνία Φερστάπεν-Red Bull
Ουδείς μπορεί να κάνει τον εκ των υστέρων προφήτη, ούτε έχει νόημα να βασίσουμε θεωρίες στο περίφημο «τι θα γινόταν αν…». Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε πως ο αγώνας θα μπορούσε να έχει διαφορετική εξέλιξη. Σήμερα μιλάμε για το master plan της Mercedes, όμως ποτέ δεν θα μάθουμε ποιο ήταν το πραγματικό πλάνο της Red Bull. Διότι το pit stop του Ολλανδού στον γύρο 25, δεν ήταν προγραμματισμένο! Μετά από λάθος συνεννόηση με τον μηχανικό αγώνα, Τζιανπέρο Λαμπιάσε, ο 23χρονος μπήκε αναπάντεχα στο pit lane, αρκετά νωρίτερα απ’ ότι τον περίμενε η ομάδα του. Το καθυστερημένο pit stop, στα 4.2 δευτερόλεπτα, φάνταζε παράταιρο για μία ομάδα που συνήθως «εξυπηρετεί» την αλλαγή τεσσάρων ελαστικών ακόμα και κάτω από τα 2 δευτερόλεπτα. Κι όμως, ήταν κι αυτό εντυπωσιακά γρήγορο. Διότι με τον συναγερμό να βαρά απροειδοποίητα, το pit crew έσπευσε να βρει το σετ που έπρεπε να «φορέσει» η RB16B, βγήκε στο pit lane και πραγματοποίησε την αλλαγή δίχως να φανεί καν πως ήταν όλα εκτός προγράμματος.

#6 Γιατί είναι ο Λούις
Για το τέλος, ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω. Η υπομονή στην πρώτη στροφή, το ζύγισμα του αντιπάλου στη συνέχεια, η διαχείριση των ελαστικών, η εκτέλεση της τολμηρής στρατηγικής, όλα έπαιξαν το ρόλο τους. Και πιστεύω ακράδαντα πως ο έτερος οδηγός της γερμανικής ομάδας δεν θα μπορούσε να παίξει τον ίδιο ρόλο στο έργο. Φέτος, ξανά και ξανά, ο 35χρονος κατακτά κορυφές ιδρώνοντας και κλείνοντας στόματα επικριτών. Κάπως έτσι, παρότι ο Φερστάπεν έχει κάνει το καλύτερο ξεκίνημα σεζόν στην καριέρα του, ο Λούις προηγείται στη βαθμολογία με διαφορά 14 πόντων. Είναι βλέπετε και γι’ αυτόν, το καλύτερο ξεκίνημα που έχει κάνει από το 2007 όταν και έκανε το ντεμπούτο του στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Φωτογραφίες: Mercedes-AMG Petronas, Pirelli, RedBullContentPool.com