Όλοι λυπημένοι στο βάθρο του Ιταλικού GP για το χαμό του Ντεπασκιέ

Πρώτος πήρε το λόγο ο 3ος Ζοάν Μιρ που τελικά έμεινε 3ος παρά το λάθος των αγωνοδικών που τον ανέβασαν για λίγο στην 2η θέση : «Είμαι πραγματικά κουρασμένος. Ειλικρινά. Τα έδωσα όλα. Όλα που είχα μέσα μου για να πάρω αυτό το βάθρο. Ξέραμε ότι ο ρυθμός ήταν από τους καλύτερους. Και απλά βγήκα έξω να κάνω το καλύτερό μου και στο τέλος κατάφερα να είμαι σταθερός στους χρόνους γύρου και θυμήθηκα την περσινή χρονιά και ναι, δεν ήμουν έτοιμος να περάσω τον Μιγκέλ που έκανε μια σπουδαία δουλειά. Και έχανα αρκετό χρόνο στο πρώτο κομμάτι και μετά έπρεπε να ανακάμψω. Αυτό το βάθρο είναι για τον Τζέισον, ήταν πολύ δύσκολο αυτό που έπρεπε να κάνουμε, να τρέξουμε ενώ ξέραμε πως το παληκάρι έφυγε. Αλλά αυτό το βάθρο είναι γι' αυτόν.»

Στη συνέχεια ο Μιγκέλ Ολιβέιρα πρόσθεσε : «Ήταν ένας καλός αγώνας. Για να είμαι ειλικρινής, ήμασταν δυνατοί όλο το Σαββατοκύριακο. Και είχαμε έναν από τους καλύτερους ρυθμούς. Σίγουρα στην αρχή του αγώνα δεν ήμουν άνετος για να πιέσω για το μπροστινό λάστιχο. Είχα το σκληρό μπροστινό και το πήγα σιγά στην αρχή. Και μετά βρήκα τον ρυθμό μου. Είδα ότι ο Ζαρκό είχε κόψει λίγο το ρυθμό. Προσπάθησα να τον περάσω. Και να κρατήσω τον Μιρ πίσω μου, στους τελευταίους γύρους δεν ήταν εύκολο. Θα ήθελα να πάρω αυτό το βάθρο σε άλλες καταστάσεις. Θα έπρεπε να ήμασταν χαρούμενοι. Αλλά δεν είμαστε σίγουρα χαρούμενοι γιατί οι σκέψεις μας είναι με την οικογένεια του Τζέισον. Και ελπίζουμε, ευελπιστούμε ότι το σπορ μας να μην είναι τόσο σκληρό και εύχομαι συλλυπητήρια στην οικογένειά του.»

Τέλος ολοκλήρωσε τις δηλώσεις ο νικητής του αγώνα Φάμπιο Κουαρταραρό : «Δύσκολη μέρα. Ειλικρινά πολλά συναισθήματα. Το να ξεκινήσουμε τον αγώνα μετά από ένα λεπτό σιγής, ήταν πολύ δύσκολο. Κάθε φορά που περνούσα την γραμμή τερματισμού σκεφτόμουν για τον Τζέισον και αυτός ο αγώνας, αυτή η νίκη είναι γι' αυτόν. Και ναι, ήτανε ένα καλό Σαββατοκύριακο για μας. Θέλω να τον αφιερώσω και στην μαμά μου γιατί στην Γαλλία είναι η μέρα της μητέρας. Δεν είναι σημαντικό το να αφιερώνεις μια νίκη στη μαμά σου, αλλά είναι πολύ σημαντικό και οδυνηρό ταυτόχρονα, να το κάνεις όταν χάνεις ένα φίλο.»