6 μάρκες που προσπάθησαν να επιστρέψουν και δεν τα κατάφεραν

O Kάρλο Άμπαρθ (1908 έως 1979) πούλησε την μάρκα του το 1971 στη FIAT. Σύντομα υποβαθμίστηκε η Abarth από ανεξάρτητη μάρκα σε ένα αυτοκόλλητο που κοσμούσε τις σπορ εκδόσεις των μοντέλων της FIAT. Το 2007 ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες η αναγέννησή της, όμως τελικά έγιναν πολύ λίγα πράγματα. Βεβαίως, οι εκδόσεις Abarth του FIAT 500 και του 124 Spider είναι cool, όμως δεν πρόκειται για κάτι πραγματικά νέο και σίγουρα το label Abarth θα άξιζε μίας καλύτερης μεταχείρισης.

Ο Καρλ Μπόργκβαρντ (1890 έως 1963) δημιούργησε την πέμπτη μεγαλύτερη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, ωστόσο η λιμουζίνα πολυτελείας Ρ 100 και η κακοφτιαγμένη Arabella οδήγησαν στο κλείσιμο της εταιρείας το 1961. Ο εγγονός του ιδρυτή της μάρκας βρήκε το 2014 έναν Κινέζο επενδυτή για την αναβίωση της Borgward και το 2016 λανσάρισε η εταιρεία δύο SUV. Αρχικά πήγαιναν οι πωλήσεις τους καλά, όμως στην πορεία αποδείχθηκε ότι είχαν προβλήματα ποιότητας και πήραν την κάτω βόλτα. Η νέα Borgward πωλήθηκε το 2019, άλλαξε πάλι ιδιοκτήτες το 2020 και όπως φαίνεται τώρα θα μπουν οριστικά οι τίτλοι τέλους.

Η Maybach του 2002 θα είχε ίσως καλύτερη τύχη, αν δεν είχε λανσαριστεί ως μοντέλο μίας αυτόνομης μάρκας, αλλά ως μία υπερέκδοση κάποιας πολυτελέστατης Mercedes. Ωστόσο οι άνθρωποι της Mercedes ήθελαν να δημιουργήσουν ένα αντίπαλο δέος απέναντι στη Bentley του ομίλου VW και στη Rolls-Royce του ομίλου BMW, οπότε επανέφεραν στη ζωή τη μάρκα Maybach. Δέκα χρόνια αργότερα εγκατέλειψαν το εγχείρημα, ωστόσο σήμερα είναι η Maybach επιτυχημένη. Όχι όμως ως ανεξάρτητη μάρκα, αλλά επειδή οι πιο χλιδάτες εκδόσεις των Mercedes S-class και GLS φέρουν πλέον την ονομασία και το λογότυπο Mercedes – Maybach.

Ο Ελβετός Μαρκ Μπίρκιγκτ (1878 – 1953) έγινε στη Βαρκελώνης συνιδρυτής και συνιδιοκτήτης μίας μάρκας, που ανήκε στις κορυφαίες της εποχής της. Η οικονομική κρίση επέφερε το 1938 τον θάνατο της Hispano – Suiza και εδώ και δέκα χρόνια γίνονται διπλές προσπάθειες, στην Ελβετία και στην Ισπανία, προκειμένου να της δοθεί πάλι το φιλί της ζωής. Το ελβετικό εγχείρημα έχει κολλήσει, οι Ισπανοί έχουν παρουσιάσει τουλάχιστον ορισμένα πρωτότυπα όπως το Hispano Suiza Carmen Boulogne. Θα περάσουν ποτέ σε φάση παραγωγής; Μάλλον απίθανο!

Φαίνεται, ότι η μεγαλύτερη σε ηλικία ιαπωνική μάρκα αυτοκινήτων που εξακολουθεί να βρίσκεται σε λειτουργία, θα βάλει σύντομα για δεύτερη φορά στην ιστορία της τίτλους τέλους. Η Datsun ιδρύθηκε το 1914 ως DAT και έλαβε το σημερινό της όνομα το 1932, στη συνέχεια εξαγοράστηκε από τη Nissan και κοσμούσε με τα λογότυπά της τα μοντέλα μαζικής παραγωγής και εκείνα που προορίζονταν για εξαγωγή. Το 1984 μετονομάσθηκε η Datsun σε Νissan για να επανέλθει στο προσκήνιο το 2013 με το φτηνό και όχι ιδιαίτερα ποιοτικό μοντέλο Go για τις αγορές της ανατολικής Ευρώπης, της Ινδίας και της Άπω Ανατολής. Όπως δείχνουν τα πράγματα, η Datsun θα ξαναμπεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, καθώς θα πέσει θύμα του προγράμματος εξυγίανσης του μητρικού ομίλου Renault/Nissan.

H σουηδική μάρκα διέκοψε τη λειτουργία της το 2012 μετά από πολλαπλά και εγκληματικά λάθη της ιδιοκτήτριας General Motors, που δεν κατανόησε ποτέ τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις προοπτικές της εκλεκτής θυγατέρας της. Ό,τι απέμεινε από τη Saab εξαγοράστηκε από τον σουηδοκινεζικό όμιλο NEVS, ο οποίος σχεδιάζει από το 2013 να λανσάρει το Saab 9-3 δεύτερης γενιάς σε αμιγώς ηλεκτροκίνητη εκδοχή. Στο ενδιάμεσο διάστημα τέλειωσαν τα χρήματα από τη NEVS και αγόρασε τα δικαιώματα του ονόματος η παλαιά μητρική Saab AB, που κατασκευάζει αεροσκάφη. Υποτίθεται, ότι ξεκίνησαν μάλιστα οι πωλήσεις του ηλεκτρικού NEVS 9-3, ωστόσο δεν πρόκειται για τίποτα άλλο παρά μόνον για το παλαιό Saab 9-3 με ηλεκτρικό μοτέρ αντί κινητήρα εσωτερικής καύσης.