Tα 5 μεγαλύτερα σκάνδαλα πριν το Dieselgate

Η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε απολύτως δικαιολογημένα, όταν αποκαλύφθηκε ότι κάποιοι μέσα στη Volkswagen αποφάσισαν να εξαπατήσουν το αγοραστικό κοινό παραποιώντας τις τιμές εκπομπών ρύπων σε εκατομμύρια οχήματα του ομίλου. Δυστυχώς δεν πρόκειται για την πρώτη φορά, όπου τα μεγάλα μυαλά ορισμένων εταιρειών αυτοκινήτου μπλέχτηκαν σε σκάνδαλα, από τα οποία κινδύνευσε ακόμη και η ίδια η ύπαρξη των επιχειρήσεων. Ας δούμε πέντε τέτοιες περιπτώσεις σκανδάλων, οι οποίες πέρασαν στην ιστορία της αυτοκίνησης.

1. DeLorean και κοκαΐνη

Όλοι γνωρίζουμε το φουτουριστικό όχημα από ανοξείδωτο ατσάλι, που πρωταγωνιστεί στην ταινία «Επιστροφή στο Μέλλον» και κατασκευάστηκε από τον πρώην μάνατζερ της GM, John DeLorean. Η βρετανική κυβέρνηση δελέασε τον πανέξυπνο επιχειρηματία και χρηματοδότησε μία μονάδα κατασκευής του DC-12 στη Βόρεια Ιρλανδία, όμως μετά την έναρξη λειτουργίας της το 1981 τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά εξαιτίας του ασθενικού μοτέρ των 132 ίππων και της κακής ποιότητας του αυτοκινήτου. Ο DeLorean ψάχνει απεγνωσμένα χρήματα για να σώσει την επιχείρησή του, κατηγορείται από το FBI για έμπορος κοκαΐνης και ηρωίνης και καταλήγει στις αμερικανικές φυλακές. Αργότερα αποδεικνύεται, ότι οι κατηγορίες δεν ευσταθούν, όμως είναι πλέον πολύ αργά, αφού το εργοστάσιο της DeLorean βάζει λουκέτο το 1982.

2. Λόπεθ, ο άνθρωπος, που πρόδωσε την Opel

O Iγνάθιο Λόπεθ στάλθηκε το 1987 από τη GM στη θυγατρική της Opel με την αποστολή, να αυξήσει τις πωλήσεις της εταιρείας, οι οποίες βρίσκονταν εκείνη την εποχή σε μεγάλη πτώση. Ο Λόπεθ εφάρμοσε ένα εξοντωτικό πρόγραμμα εξοικονόμησης δαπανών, που είχε ωστόσο ως αποτέλεσμα την εμφάνιση βλαβών και την κακή ποιότητα κατασκευής των αυτοκινήτων, μέχρι που κατέστρεψε μεταξύ άλλων τη φήμη του Opel Astra. Ακολούθως μεταγράφεται στη VW και παίρνει μαζί του τα μυστικά σχέδια ανάπτυξης της Opel. Το σκάνδαλο αποκαλύπτεται, η VW υποχρεώνεται σε 100 εκατ. δολάρια αποζημίωση προς την GM, από την οποία αγοράζει επίσης εξαρτήματα αξίας ενός δις δολαρίων, ενώ ο Λόπεθ τη γλιτώνει φτηνά με 400.000 Γερμανικά Μάρκα πρόστιμο. Από τότε πέρασε στην ιστορία της αυτοκίνησης ο όρος «το σύνδρομο Λόπεθ» για τις εταιρείες του κλάδου, που κάνουν αιματηρές εξοικονομήσεις κόστους με αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία τους.

3. Mercedes A-class, η ανατροπή ενός αστεριού

Το 1997 παρουσιάζει η Mercedes την A-class πρώτης γενιάς και το αποτέλεσμα είναι –στην κυριολεξία- ανατρεπτικό, καθώς το καινοτόμο μοντέλο ανατρέπεται στη δοκιμή του Ταράνδου, που επιχειρείται από σουηδικό περιοδικό αυτοκινήτου. Η Mercedes δίνει προτεραιότητα στη διάσωση της φήμης της, αντιδρά υποδειγματικά και εξοπλίζει άμεσα την A-class με το –πανάκριβο τότε- σύστημα ευστάθειας ESP, ώστε να μην ανατρέπεται πλέον. Ετσι χρειάστηκαν πολλά χρόνια, μέχρι να καταφέρει να εμφανίσει κερδοφορία από το συγκεκριμένο μοντέλο, όμως οι πελάτες εκτίμησαν τις γρήγορες και σωστές αντιδράσεις της, που έδειξαν ευαισθησία σε θέματα ασφαλείας.

4. Pinto, το φλεγόμενο φέρετρο της Ford

Το 1970 σκάει ένα μεγάλο σκάνδαλο με πρωταγωνιστή το Ford Pinto, στο οποίο μπλοκάρουν οι πόρτες και εκρήγνυται το ρεζερβουάρ βενζίνης στις οπισθομετωπικές συγκρούσεις. Το κόστος είναι τουλάχιστον 60 χαμένες ζωές μέσα στο αυτοκίνητο, που ονομάζεται πλέον «φλεγόμενο φέρετρο», αλλά και 120 εκατ. δολάρια για τις απαιτούμενες μετατροπές, ώστε να μην παίρνει φωτιά στις συγκρούσεις. Μάλιστα, κάποια κορυφαία στελέχη της Ford αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αυτές τις μετατροπές εξαιτίας των δρακόντειων προστίμων, αν και γνώριζαν για την επικινδυνότητα του Pinto.

5. Το παντού και πάντα επικίνδυνο Chevrolet Corvair

Ακόμη και σήμερα δεν έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα, αν η Chevrolet είχε αγνοήσει τις προειδοποιήσεις των ίδιων των μηχανικών της ή αν δεν πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο, αλλά για υπερβολή του Ραλφ Νάντερ. Ο Αμερικανός ειδικός σε θέματα προστασίας των καταναλωτών κατηγόρησε στο βιβλίο του «Unsafe at any speed» (Ανασφαλές σε κάθε ταχύτητα) την Chevrolet Corvair του 1959 για απολύτως επικίνδυνη οδική συμπεριφορά. Συγκεκριμένα διατύπωσε την κατηγορία, ότι το πισωκίνητο μοντέλο είχε την τάση να πετάει απότομα και χωρίς προειδοποίηση την ουρά, κάτι που έβλαψε τη φήμη της Corvair και συνέβαλε καθοριστικά στη διακοπή της παραγωγής της το 1969.