Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Η υποδοχή του θρυλικού Κοντίδη στην Κύπρο

Το δεύτερο μετάλλιο της Κύπρου σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 2012 και το Λονδίνο, είχε πάλι το όνομα και την υπογραφή του Παύλου Κοντίδη. Ένα υπόδειγμα αθλητή και ανθρώπου, ο οποίος κρατιέται ακόμα στο κορυφαίο επίπεδο, δώδεκα ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη τεράστια επιτυχία του.

Ο ίδιος, ευχαρίστησε πολλάκις όλους όσους τον στήριξαν στη διαδρομή του μέχρι το βάθρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου (τεχνικά το βάθρο ήταν στην Μασσαλία), ωστόσο είχε έρθει η ώρα οι Κύπριοι να τον «αποζημιώσουν». Η επιστροφή του στο νησί, ήταν ένα πολυαναμενόμενο γεγονός.

Λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι, με πτήση μέσω Αθηνών για την Λάρνακα, ο Παύλος Κοντίδης ξαναπάτησε πόδι στην πατρίδα, υποδεχόμενος από πλήθους κόσμου οι οποίοι αποθέωσαν τον Αργυρό Ολυμπιονίκη. Φίλοι, γνωστοί, παράγοντες της ομοσπονδίας, κόσμος που βρισκόταν στον περιβάλλοντα χώρο και κόσμος που ήρθε μόνο και μόνο για να δει τον Παύλο. Σε αυτό το πλαίσιο ενθουσιασμού και τιμής, ο Κοντίδης εμφανίστηκε συγκινημένος, τόσο για όσα κατάφερε, όσο και για όσα προσέφερε στον κόσμο. Κυπριακές σημαίες, λουλούδια, όλα για το τιμώμενο πρόσωπο. Παρόν έδωσε σύσσωμος, ο Ναυτικός Όμιλος Λεμεσού.

Αξιοσημείωτο επίσης είναι το πόσα μικρά παιδιά βρέθηκαν εκεί για τον Ολυμπιονίκη. Έναν άνθρωπο που μεταλαμπαδεύει τις Ολυμπιακές και κυρίως τις αθλητικές αξίες καλύτερα από ότι θα μπορούσε να κάνει ο οποιοσδήποτε. Μια κινούμενη πηγή έμπνευσης για την επόμενη γενιά. Γιατί μετά από ένα σημείο, η συμβολή ενός ανθρώπου παύει να είναι μόνο στα πλαίσια του εκάστοτε αθλήματος και επεκτείνεται.

Αυτό ακριβώς είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία του Παύλου Κοντίδη. Έδειξε πως μέσα από μια τεράστια αθλητική νίκη, προκαλείς συγκίνηση, ενώ ταυτόχρονα λειτουργείς και ως κίνητρο ώστε πολλά παιδιά να βάλουν τον αθλητισμό στη ζωή τους. Γίνεσαι πρότυπο. Πρότυπο που νοηματοδοτεί τις προσπάθειες των παιδιών. Γίνεσαι αυτός στον οποίον, όταν μεγαλώσεις, θέλεις να μοιάσεις, αλλά να μοιάσεις με τον δικό σου τρόπο. Και αυτό δεν θα άλλαζε, όποιο χρώμα και να είχε στο τέλος των Ιστιοδρομιών, το μετάλλιο του Παύλου.

Αυτό ακριβώς είναι και το πραγματικό Ολυμπιακό Πνεύμα. Το πνεύμα που ήρθε από τα νερά της Μασσαλίας, μέσω Αθήνας και προσγειώθηκε στην Λάρνακα, με το στεφάνι από το κλαδί της Αγριελιάς στο κεφάλι, όπως αρμόζει.