Μπράνισλαβ Νίκιτς: Mε όπλο την πίστη!

Η Κέρκυρα μόλις είχε μείνει αήττητη για ακόμα μια φορά στη Λάρισα! Αυτή τη φορά, υπεύθυνος γι' αυτό ήταν ένας Βόσνιος. Ο Μπράνισλαβ Νίκιτς, ο οποίος μετά από τρία χρόνια, βρήκε και πάλι δίχτυα. Η καζούρα που δέχτηκε στα αποδυτήρια, αλλά και κατά την επιστροφή στο νησί, δεν είχε προηγούμενο. Σε πολλές φορές την προκάλεσε και ο ίδιος, μιας και είναι από τα... πειραχτήρια των αποδυτηρίων της ομάδας.

Ωστόσο, μέχρι και πέρσι τίποτα δεν έδειχνε πως ο Νίκιτς, θα καταφέρει όχι να σκοράρει στη Σούπερ Λιγκ, ούτε καν να αγωνιστεί στη μεγάλη κατηγορία! Το Match Review του gazzetta.gr, μάζεψε όλα τα κομμάτια του παζλ της καριέρας του Μπράνισλαβ και τα ενώνει ένα-ένα!

Η αρχή στην Παρτιζάν και στη Βοσνία

Όλα άρχισαν σε ηλικία 9 ετών. Τότε, ο άσος της Κέρκυρας γράφτηκε στις ακαδημίες της Παρτιζάν όπου και έμεινε μέχρι και τα 18 του χρόνια. Στους Σέρβους, από την πρώτη στιγμή αγωνίστηκε ως χαφ, αλλά ποτέ δεν έπαιξε στην πρώτη ομάδα.

Το επαγγελματικό του ντεμπούτο, το έκανε στην Μόντιτσα της Βοσνίας. Η ομάδα της πατρίδας του, ήταν αυτή που ακολούθησε την Παρτιζάν και η τελευταία πριν φτάσει στην Ελλάδα. Εκεί κατέκτησε ένα Κύπελλο και σε ένα τουρνουά που συμμετείχε η ομάδα, τον είδε ο Ντίνος Κούης, που ήταν συμπαίκτης με τον πατέρα του στον Άρη και αμέσως τον έφερε στη χώρα μας!

Πρώτη στάση, Εύοσμος

Ο παλαίμαχος άσος του Άρη, το καλοκαίρι του 2004 τον έκλεισε στον Αγροτικό Αστέρα. Τότε, η ομάδα της Θεσσαλονίκης αγωνιζόταν στη Γ' Εθνική και εκεί κατάφερε μαζί της να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά και να πανηγυρίσει την άνοδο. Στην πορεία μέχρι τα ημιτελικά, ο Νίκιτς ήταν από τα βασικά μέλη, με την ΑΕΚ τότε να σταματά την ξέφρενη πορεία της ομάδας του Ευόσμου.

Αξίζει να σημειώσουμε, πως ο Βόσνιος, ήρθε στη χώρα μας ως αμυντικό χαφ, αλλά αγωνίστηκε ως δεκάρι! Ο Αγροτικός Αστέρας με την βοήθειά του ανέβηκε στην, τότε, Β' Εθνική, αλλά το μέλλον του Νίκιτς ήταν αλλού...

Μια βόλτα στη Ναύπακτο και η πρώτη γνωριμία με τον Γρηγορίου

Το 2006, λοιπόν, ο Ναυπακτιακός θα τον αποκτήσει. Και πάλι ομάδα Γ' Εθνικής, με την κατηγορία να δείχνει πως... αγαπά τον νεαρό, τότε, μέσο! Στη Ναύπακτο δεν θα κάτσει πολύ, καθώς η... μοίρα ήθελε την πρώτη του συνάντηση με τον Μιχάλη Γρηγορίου να γίνει το 2007.

Τότε, ο τεχνικός της Κέρκυρας, έκανε τα πρώτα του προπονητικά βήματα στον πάγκο του Αιολικού. Στη Μυτιλήνη λοιπόν συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Μπράνισλαβ Νίκιτς, σε μια δύσκολη περίοδο για τον Βόσνιο. Εκείνη την περίοδο ο νυν άσος των «Φαιάκων», ήθελε να τα παρατήσει και να επιστρέψει στην πατρίδα του, μιας και αντιμετώπιζε μεγάλο οικονομικό πρόβλημα.

Τελικά ο Γρηγορίου τον έπεισε και έμεινε στην ομάδα του. Και όχι μόνο αυτό. Πραγματοποίησε μια εντυπωσιακή χρονιά και το 2008 έκανε την πρώτη του καλή μεταγραφή. Πάλι στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, αλλά σε μια πιο ιστορική ομάδα. Τον Παναιτωλικό!

Άνοδος και επιστροφή στη Βοσνία

Την επόμενη σεζόν, πανηγύρισε ακόμα μια άνοδο στη Β' Εθνική. Αυτή τη φορά με την ομάδα του Αγρινίου. Ήταν το πρώτο βήμα του Παναιτωλικού, πριν επιστρέψει για τα καλά στα μεγάλα σαλόνια, όπου πλέον είναι μια ομάδα... στολίδι για την Σούπερ Λιγκ!

Ωστόσο, η ζωή τα έφερε έτσι στον Νίκιτς, που ούτε τότε αγωνίστηκε στη δεύτερη κατηγορία της Ελλάδας. Έτσι, το πήρε απόφαση και επέστρεψε στην πατρίδα του. Η Σέλικ Ζένιτσα, τον αποκτά και του δίνει την ευκαιρία να αγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία της πατρίδας του. Δεύτερη στάση την επόμενη σεζόν, η Ζβιγέζντα Γκράντατσακ πάλι στην πρώτη κατηγορία της Βοσνίας με την οποία πραγματοποίησε την πιο παραγωγική του χρονιά, σημειώνοντας 4 τέρματα. Με τις δύο ομάδες της χώρας του, δεν κατάφερε να κατακτήσει κάτι και έτσι είχε έρθει η ώρα για ακόμα ένα... νέο ξεκίνημα!

Η Κύπρος, η Ελβετία και η επιστροφή

Το καλοκαίρι του 2011, η Νέα Σαλαμίνα εξέφρασε το ενδιαφέρον της και τελικά τον απέκτησε. Στην Κύπρο δεν κατάφερε και πάλι να στεριώσει. Μόλις τρεις συμμετοχές με την Νέα Σαλαμίνα και τον Ιανουάριο του 2012 έμεινε ελεύθερος. Για το υπόλοιπο της σεζόν δεν βρήκε ομάδα, με αποτέλεσμα να μείνει ανενεργός για έξι μήνες.

Το καλοκαίρι του ίδιου έτους, η Αγία Νάπα τον κάνει δικό της. Ωστόσο και εκεί δεν θα πάρει πολλές συμμετοχές. Συγκεκριμένα, μετά από 12 παιχνίδια και ένα γκολ, αποχωρεί για την Ελβετία. Η Βόλεν, ομάδα δεύτερης κατηγορίας, τον αποκτά για ένα χρόνο και τον επαναφέρει στη θέση του αμυντικού μέσου, που είχε να παίξει από το 2004! Εκεί τα πάει καλά και μετά από 26 παιχνίδια και 2 τέρματα η Αναγέννηση Καρδίτσας τον φέρνει πίσω στην Ελλάδα.

Ο Σάκης Θεοδωσιάδης με τον οποίο ήταν συμπαίκτης στον Παναιτωλικό, ήταν πλέον προπονητής στην ομάδα της Καρδίτσας και τον έπεισε να επιστρέψει στην Ελλάδα για την ομάδα του. Με την φανέλα της Αναγέννησης, ο Νίκιτς, έκανε το πρώτο του όνειρο πραγματικότητα. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά στη Football League και μάλιστα ήταν από τους καλύτερους της κατηγορίας με 29 συμμετοχές!

Τα δύο νησιά της... καρδιάς του!

Το καλοκαίρι του 2015 η Ζάκυνθος τον κάνει δικό της. Η ομάδα του Ιονίου, είχε αρχίσει την χρονιά με βλέψεις για κάτι καλό. Τελικά μετά από ένα εξάμηνο τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά και τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας, οδηγούν τον Νίκιτς σε αναζήτηση νέας ομάδας.

Ο εκπρόσωπός του, Στύλας Ρήγας, τον πρότεινε στον Αλέκο Βοσνιάδη. Ο τότε τεχνικός της Κέρκυρας, είχε καλή άποψη για τον Βόσνιο και τον πήρε στην ομάδα του. Αυτό ήταν! Ο Νίκιτς βαθιά μέσα του ήξερε πως βρήκε την... Ιθάκη του. Με την Κέρκυρα θα πανηγυρίσει την άνοδό στη Σούπερ Λιγκ και το περασμένο καλοκαίρι θα δει τον Μιχάλη Γρηγορίου να τον έχει και πάλι ποδοσφαιριστή.

Ο Έλληνας τεχνικός, τον κράτησε στο ρόστερ και ο Βόσνιος ήξερε πως είναι πλέον πολύ κοντά στο όνειρό του. Τελικά αυτό έγινε πραγματικότητα στις 18/9/16, όταν μπήκε αλλαγή στο παιχνίδι με την ΑΕΛ. Πρώτη συμμετοχή στη Σούπερ Λιγκ σε ηλικία 33 ετών! Απίστευτο και όμως αληθινό, για έναν ποδοσφαιριστή που ποτέ δεν τα παράτησε και πάντα πίστευε πως θα τα καταφέρει. Τα ίδια ισχύουν και για το πρώτο του γκολ.

Κόντρα στον ίδιο αντίπαλο που ντεμπούταρε στη μεγάλη κατηγορία. Τρία χρόνια μετά το τελευταίο του τέρμα. Ο Νίκιτς και πάλι τα κατάφερε! Έκανε ακόμα ένα όνειρό του πραγματικότητα! Με κίνηση που θα... ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι επιθετικοί, βρέθηκε στο πρώτο δοκάρι και έδωσε έναν βαθμό «χρυσάφι» στην ομάδα του μέσα στη Λάρισα!

«Έχω μάθει να παλεύω μέχρι το τέλος»

O ίδιος ο ποδοσφαιριστής μίλησε στο Match Review του gazzetta.gr, για το πρώτο του γκολ, όλα όσα ζει στην Κέρκυρα, αλλά και την πορεία της ομάδας μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα. Επίσης, μας λέει αν περίμενε πως θα φτάσει να αγωνιστεί στη Σούπερ Λιγκ, αλλά και για το πόσο εύκολη θα είναι η συνέχεια.

Ακόμα, αναφέρει την κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα για τον ίδιο και την Κέρκυρα, ενώ μιλάει και για το γεγονός πως μετά τον ερχομό των Κεϊτά, Κέβιν στο χώρο του κέντρου υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές για τους Επτανήσιους.

Μπράνισλαβ, πίστευες πως τελικά θα τα καταφέρεις και θα αγωνιστείς στη Σούπερ Λιγκ, όπως επίσης και ό,τι θα πετύχεις και γκολ;
«Όταν ήρθα στην Ελλάδα ήμουν 20 χρονών και σκεφτόμουν ότι γρήγορα θα παίξω στην Α Εθνική. Ήταν το όνειρό μου. Περνούσαν τα χρόνια και είχα γυρίσει όλη την Ελλάδα, πήγα στην Αναγέννηση, στη Ζάκυνθο και τώρα στην Κέρκυρα. Αν μου έλεγε κανείς πέρσι τέτοιο καιρό πως σε έξι μήνες θα παίζεις Σούπερ Λιγκ, θα έλεγα ότι είναι τρελός! Πιστεύω στον εαυτό μου, αν δεν πιστεύεις δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Πάντα έδινα ότι μπορούσα και τελικά τα κατάφερα. Έκανα το ντεμπούτο μου και πέτυχα το πρώτο μου γκολ στη Σούπερ Λιγκ στα 33 και αυτό δείχνει τον χαρακτήρα μου. Έχω μάθει να παλεύω μέχρι το τέλος».

Μίλα μας για την φάση του γκολ...
«Κερδίσαμε το κόρνερ, καθόμουν στο δεύτερο δοκάρι, αλλά ξαφνικά πήρα την απόφαση να κάνω την κίνηση, να πηδήξω και τους αιφνιδίασα! Βρήκα την μπάλα και αυτή πήγε μέσα. Είχα τρία χρόνια να βάλω γκολ, ήταν πολύ σημαντικό για μένα, γιατί συνδυάστηκε με έναν σημαντικό βαθμό για την ομάδα μου».

Στο 1-0, υπήρξε άγχος;
«Παίξαμε πολύ καλά, αλλά χάσαμε πολλές ευκαιρίες και η μπάλα συνήθως τιμωρεί. Δεχτήκαμε ένα περίεργο γκολ. Απογοητευτήκαμε, αλλά είδαμε ότι είχαμε δέκα λεπτά και δεν τα παρατήσαμε. Παλεύουμε σε όλα τα παιχνίδια και όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες. Δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε, ένας βαθμός ήταν σαν νίκη. Στήσαμε την μπάλα στη σέντρα και ξέραμε ό,τι είχαμε δέκα λεπτά. Ήμασταν και λίγο τυχεροί, αλλά το πιστέψαμε και τα καταφέραμε».

Πιστέψατε ό,τι θα μπορούσατε και το διπλό στο τέλος;
«Ξέραμε ότι η ΑΕΛ μετά την ισοφάριση δεν ήταν καλά ψυχολογικά, όμως και εμείς ήμασταν πιο προσεκτικοί. Θα μπορούσαμε να βγούμε μπροστά και να δεχτούμε γκολ. Προσπαθήσαμε όμως να σκοράρουμε, αλλά δεν ήρθε, κρατάμε τον βαθμό».

Μετά από τρία παιχνίδια μακριά από το νησί γυρίσατε με δύο βαθμούς. Σας αφήνει ικανοποιημένους αυτό;
«Σε τρία παιχνίδια 2 βαθμοί, δεν φαίνονται πολλοί, αλλά γυρίσαμε όλη την Ελλάδα και από τα τρία παιχνίδια τα δύο ήταν με ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους με εμάς και αυτό μας αφήνει ικανοποιημένους. Ειδικά με την ΑΕΛ και σε ισοβαθμία θα είμαστε από πάνω. Στόχος μας είναι η παραμονή και κάθε βαθμός που παίρνουμε είναι σημαντικός. Σε παιχνίδια που δεν μπορείς να κερδίσεις δεν χάνεις. Γυρίσαμε με δύο βαθμούς, με τρεις θα ήμασταν πιο χαρούμενοι, αλλά ακόμα και έτσι είμαστε πολύ ικανοποιημένοι».

Ακολουθεί το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό. Πως βλέπεις τη συνέχεια;
«Άλλο ένα σημαντικό παιχνίδι για εμάς. Αν το πάρουμε θα είναι πολύ σημαντικό τρίποντο. Έχουμε ακόμα πολλά παιχνίδια, πολλούς πόντους, αλλά θα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο αν κερδίσουμε τα επόμενα δύο ματς. Με νίκη θα αυξήσουμε κι άλλο την διαφορά και αν τα καταφέρουμε θα είμαστε πιο άνετοι. Τότε πιστεύω ότι η ομάδα θα είναι πιο καλή, δεν θα υπάρχει το άγχος και θα φανεί πως έχουμε πολύ καλή ομάδα. Έχουμε την πίεση από τις τελευταίες θέσεις, αλλά όταν πάρουμε κάποιους βαθμούς που θέλουμε θα είμαστε πιο άνετοι».

Τον χειμώνα ήρθαν στην ομάδα ακόμα δύο ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην ίδια θέση με εσένα. Αυτό είναι θεωρείς πως θα κάνει καλό και σε σένα και στην ομάδα;
«Όταν είναι πολλοί παίκτες σε μια θέση, υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός στην προπόνηση. Όλοι θέλουμε να παίξουμε και προσπαθούμε γι' αυτό. Θα χρειαστούν όλοι, όπως έχει φανεί μέχρι τώρα που όλοι έχουμε πάρει λεπτά.

Τι ξεχωρίζεις μέχρι τώρα από την φετινή σεζόν;
«Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Πήγαμε εκεί χωρίς να μας υπολογίζει κανένας. Σταθήκαμε καλά, πήραμε τον βαθμό αλλά κυρίως ψυχολογία. Όταν παίρνεις βαθμό στο Καραϊσκάκη και τους κρατάς στο μηδέν μετά από δύο χρόνια, είναι κάτι σπουδαίο. Επίσης, το ντεμπούτο μου με την ΑΕΛ στη Σούπερ Λιγκ και φυσικά το πρώτο μου γκολ στην κατηγορία».