Τι κάνει το Άγαλμα της Ελευθερίας στο Τόκιο;

• Το «μίνι» Άγαλμα της Ελευθερίας

Το Τόκιο είναι πανέμορφο. Πεντακάθαρο, βρίσκεις σπάνια έστω και ένα μικρό σκουπιδάκι στον δρόμο, παρ’ ότι δεν υπάρχουν, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό και σε εμφανή θέση, κάδοι απορριμμάτων ή σκουπιδοτενεκέδες.

Ο λόγος; Η κουλτούρα του Ιάπωνα είναι να μαζεύει ο ίδιος τα σκουπίδια του και, όταν βρίσκει που να τα πετάξει, το κάνει. Μέσα, βεβαίως, όχι έξω, δίπλα ή κάτω, όπως δυστυχώς κάνουμε πολλοί στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Η εικόνα των Ιαπώνων να μαζεύουν τα σκουπίδια από τις κερκίδες, στα Μουντιάλ Νοτίου Αφρικής (2010), Βραζιλίας (2014) και Ρωσίας (2018), προκάλεσε εξαιρετικές εντυπώσεις και, σε καμία περίπτωση, δεν είναι για το «θεαθήναι». Το κάνουν γιατί το νιώθουν υποχρέωσή τους.

Το πεντακάθαρο Τόκιο, λοιπόν, είναι μια πόλη που αξίζει να επισκεφτείς (αν δεν το έχεις κάνει), ειδικά όταν με το καλό ξορκίσουμε με το καλό την κατάρα της πανδημίας του κορονοϊού (ναι, είμαι αισιόδοξος από την φύση μου) και δεν είναι απαραίτητη αυτή η τόσο άβολη και ενοχλητική μάσκα.

Σου προσφέρει κάθε είδους διασκέδαση, φαγητού (εντόπισα τουλάχιστον τρία ελληνικά εστιατόριο για τους... νοσταλγούς) και αποδράσεων, αφού διαθέτει τεράστια κτίρια και λεωφόρους, αλλά και πάρκα και μεγάλες ανάσες φύσης και δροσιάς.

Το «μίνι» Άγαλμα της Ελευθερίας

Η Γκίνζα, η περιοχή όπου διαμένω, αποκαλείται η «απάντηση» του Τόκιο στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, γεμάτη μαγαζιά των πιο λαμπερών brands και τεράστιους δρόμους για να κάνεις τον περίπατό σου.

Το πανέμορφο και πεντακάθαρο Τόκιο, μάλιστα, διαθέτει και δικό του... Άγαλμα της Ελευθερίας! Όχι, βεβαίως, τόσο ψηλό και εντυπωσιακό όσο το αυθεντικό που βρίσκεται στο λιμάνι της Νέας Υόρκης και το οποίο φτάνει συνολικά τα 93 μέτρα.

Εκτός από το συγκεκριμένο άγαλμα, λοιπόν, υπάρχουν αντίστοιχα (πιο μικρά) αγάλματα στο Παρίσι και σε άλλες γαλλικές πόλεις (ήταν, άλλωστε, κατασκευή των Γάλλων), καθώς και σε άλλες τριάντα χώρες σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η Ιαπωνία.

Η συγκεκριμένη ρέπλικα, η οποία απέχει σχεδόν 7.000 χιλιόμετρα από το αυθεντικό, έχει ύψος «μόλις» 12,2 μέτρων και δεσπόζει και αυτή στο λιμάνι, εν προκειμένω της Οντάιμπα, έξω από ένα εμπορικό κέντρο τετραπλάσιο σε μέγεθος σε σχέση με αυτό του Αμαρουσίου στην Αθήνα.

Το 1998, η πιο διάσημη γαλλική ρέπλικα μεταφέρθηκε προσωρινά και για διάστημα ενός έτους από το Ιλ ο Σινέ του Παρισιού στην Οντάιμπα, ώστε να τιμήσει τους στενούς δεσμούς μεταξύ Γαλλίας και Ιαπωνίας.

Έγινε, όμως, τόσο δημοφιλής μεταξύ των Ιαπώνων, που το 2000 αποφασίστηκε η ανέγερση μιας ρέπλικας η οποία, με φόντο την εντυπωσιακή γέφυρα του ουράνιου τόξου (την βλέπετε στο βάθος της ερασιτεχνικής μου φωτογραφίας), συνθέτει ένα μοναδικό μωσαϊκό, ιδανικό για φωτογράφηση.

Η Ιαπωνία, βεβαίως, διαθέτει και άλλα «μίνι» Αγάλματα της Ελευθερίας, το ένα στη Σιμόντα και το άλλο στην Οσάκα. Κανένα, όμως, δεν έχει την λάμψη και την δημοφιλία αυτού που βρίσκεται στην Οντάιμπα και στο πανέμορφο, πεντακάθαρο Τόκιο, το οποίο αξίζει να επισκεφτείτε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Μια συνάδελφος το κάνει για τρίτη φορά (η τωρινή είναι η πρώτη για δουλειά) και σκέφτεται να έρθει και τέταρτη!

Υ. Γ.: Ομολογώ ότι στις ολυμπιακές προβλέψεις που έχουμε κάνει, δίκην παιχνιδιού, με τους συναδέλφους, δεν έχω πέσει μέσα σε... τίποτα μέχρι τώρα! Εδώ και λίγες ημέρες, όμως, έκανα μια «βαρύγδουπη» πρόβλεψη για το τελευταίο αγωνιστικό γεγονός πριν από την τελετή λήξης των Αγώνων την Κυριακή (08/08): Στον τελικό του τουρνουά ανδρών του γουότερ πόλο θα αναμετρηθούν οι δύο χώρες μου, η Ελλάδα και η Ισπανία! Λέτε να φυλάω το (πολύ, πολύ) καλύτερο για το τέλος; Μακάρι, κυρίως για τους γίγαντες της ελληνικής εθνικής ομάδας, της πιο συνεπούς εκπροσώπου του ελληνικού αθλητισμού, η οποία δίνει σταθερό το παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά δεν έχει επιβραβευτεί με ένα μετάλλιο. Καιρός δεν είναι;