Το τίμημα της αλαζονείας

Στο φιλμάκι με το οποίο διαφημίζει η καλή μας ΕΡΤ τις μεταδόσεις του Ρίο και τη δική της παρουσία «κοντά σε όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα» (διότι προφανώς πρέπει να είσαι σε απόσταση βολής για να καταστρέψεις κάτι…), διαπράττει ένα ασυγχώρητο ατόπημα.Τοποθετεί τον Κεντέρη στο ίδιο βάθρο με τους πραγματικούς ήρωες του ελληνικού αθλητισμού και κλείνει το βίντεο με τη φιγούρα του. Οφείλουμε, προφανώς, να αισθανθούμε εθνικά υπερήφανοι για τα κατορθώματά του.

Στο ίδιο τρέιλερ εμφανίζονται σε εξίσου πανηγυρικά στιγμιότυπα η Θάνου, η Χαλκιά, η Τσουμελέκα, η Δεβετζή, ο Σαμπάνης, η Βερούλη και άλλοι πρωταθλητές των οποίων η καριέρα στιγματίστηκε από σκάνδαλα ντόπινγκ.

Να είσαι δηλαδή ο Γκάλης ή ο Πύρρος ή ο Γιαννιώτης ή ο Χατζηθεοδώρου ή ο Ηλιάδης και να μη ξέρεις από πού να ξεκινήσεις τις αγωγές…

Ορισμένοι από τους στιγματισμένους εξέτισαν τις ποινές τους και παραδόθηκαν ξανά καθαροί στην αθλητική κοινωνία, με πληρωμένα τα χρέη τους.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, όπως του Κώστα Φιλιππίδη, υπήρξε επανόρθωση από μέρους των ελεγκτικών αρχών και πλήρης αποκατάσταση. Μάλιστα ο Φιλιππίδης δικαιώθηκε και περιμένει εδώ και μήνες την οικονομική αποζημίωση που του επιδικάστηκε, αφού η χρονοβόρος διαδικασία καθυστέρησε την απαλλαγή και αθώωσή του.

Ωστόσο, οι περισσότεροι εμφανίζονται και σήμερα αμετανόητοι, αποφασισμένοι να βγάλουν τρελούς όσους έζησαν από κοντά τις «μέρες δόξας» του 2004 και των λοιπών θριάμβων.

Εδώ που τα λέμε, δεν έχουν απόλυτο άδικο. Οι συγκεκριμένοι αθλητές απλώς κολύμπησαν με όλες τις δυνάμεις που είχαν (και δεν είχαν) όπως απαιτούσε το ρεύμα της εποχής.

Το ντόπινγκ έγινε εθνική πολιτική τις μέρες των εν Ελλάδι Ολυμπιακών Αγώνων, με την ανοχή, αν όχι συνενοχή, της πολιτείας. Τα ραντεβού αμφιλεγόμενων προσώπων όπως ο Χρ.Τζέκος και ο Χρ.Ιακώβου με την αθλητική ηγεσία της εποχής βγήκαν στη δημοσιότητα και ουδέποτε διαψεύστηκαν.

Οι πιο τυχεροί από τους σημαδεμένους αθλητές έπεσαν με το μηχανάκι και τέθηκαν σε πολύμηνη «διαθεσιμότητα», χωρίς όμως να χάσουν τα προνόμια τα οποία τους επιδαψίλευσε το κράτος.

Άλλους τους έριξαν στα σκυλιά δίχως έλεος. Είμαι βέβαιος ότι κάποιοι Έλληνες πρωταθλητές ντοπαρίστηκαν χωρίς να το γνωρίζουν, σαν άλογα κούρσας.

Ωστόσο, η παθητική στάση τους συνιστά ενοχή και δεν συγχωρείται από τους κανονισμούς. Όποιος μπουκώνεται με ύποπτα φάρμακα χωρίς να ρωτάει περί τινος πρόκειται, από σεσημασμένα μάλιστα πρόσωπα, είναι ντε φάκτο ντοπαρισμένος.

Σχεδόν όλα τα «εθνικά σύμβολα» της περιόδου 2000-2004 ατιμάστηκαν με συνοδεία πένθιμης τυμπανοκρουσίας, είτε τις μέρες των Αγώνων είτε αργότερα.

Ο Κώστας Κεντέρης και η Κατερίνα Θάνου υποχρεώθηκαν να παραδώσουν τη διαπίστευσή τους για να αποφύγουν τα χειρότερα. Ο Λεωνίδας Σαμπάνης πιάστηκε ντοπέ στους Αγώνες της Αθήνας και έχασε το χάλκινο μετάλλιο.

Η Πηγή Δεβετζή τιμωρήθηκε επειδή απέφυγε έναν αιφνιδιαστικό έλεγχο το 2007. Η Φανή Χαλκιά εκδιώχθηκε από το Ολυμπιακό Χωριό του Πεκίνου.

Η Αθανασία Τσουμελέκα πρόφτασε να βαδίσει χωρίς προβλήματα στους Αγώνες του 2008, αλλά τα ούρα της βρέθηκαν βρώμικα σε επανέλεγχο. Ο Βίκτωρ Μήτρου ήταν ανάμεσα στους 11 αρσιβαρίστες που αποκαθηλώθηκαν μαζί με τον προπονητή τους, στο περίφημο σκάνδαλο του 2011.

Ο Γιάννης Δρυμωνάκος, ο Χρήστος Πολυχρονίου, ο Τάσος Γκούσης, η Μαρία Παπαδοπούλου, ο Χριστόφορος Χοϊδης, ο Κώστας Φιλιππίδης, ο Δημήτρης Χονδροκούκης, η Ειρήνη Κοκκιναρίου και δεκάδες άλλα, μικρότερα ψάρια φρόντισαν ώστε να μείνει αλώβητη η αλυσίδα της φαρμακοδιέγερσης στα χρόνια που ακολούθησαν.

Κάποιοι άλλοι ύποπτοι σταμάτησαν τον αθλητισμό ξαφνικά και μέσα σε πέπλο μυστηρίου (ή με τραυματισμούς-φαντάσματα), ενώ υπήρξαν και υποθέσεις ντόπινγκ που κουκουλώθηκαν από, βασιλικότερες του βασιλέως, Ομοσπονδίες διαφόρων αθλημάτων.

«Μα όλοι τα ίδια κάνουν», ήταν η εθνική δικαιολογία, όχι μόνο στα γυμναστήρια, αλλά και στις εξέδρες. «Οι μεγαλόσχημοι ξένοι έχουν τα μέσα και μένουν ατιμώρητοι, ενώ η μικρή Ελλαδίτσα πληρώνει τη νύφη».

Ο Κεντέρης αντιμετωπίστηκε περίπου ως αθώο θύμα από το κοινό που παρακολούθησε τον τελικό των 200μ στους Αγώνες του 2004. Εκείνος αποθεώθηκε ενώ οι συναθλητές του αποδοκιμάστηκαν, λες και έσπρωξαν αυτοί τη μοτοσυκλέτα του, εκείνο το μοιραίο βράδυ στη Γλυφάδα.

Είναι όμως έτσι; Μας έβαλαν στ'αλήθεια σημάδι οι κακεντρεχείς ξένοι;

Στην πραγματικότητα, ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Η μωρά παρθένος Ελλάς χτυπήθηκε αλύπητα από τις αρχές επειδή αποθρασύνθηκε.

Πάτησε πάνω στην πατροπαράδοτη ανοχή με την οποία αντιμετωπίζονται για ευνόητους λόγους οι οικοδεσπότες των Ολυμπιάδων και τη μετέτρεψε σε εργαλείο πατριωτικής έξαρσης και εθνικής ψωροπερηφάνειας.

Αθλητές που βολόδερναν στα εγχώρια πρωταθλήματα με τη ρετσινιά του αποτυχημένου εκτοξεύτηκαν ξαφνικά στο παγκόσμιο στερέωμα, με επιδόσεις που απειλούσαν τα παγκόσμια ρεκόρ. Μπήκαν έτσι στο μάτι δικαίων και αδίκων.

Αλλά όποτε έβλεπαν στο κατώφλι τους τον «ιπτάμενο γιατρό» της WADA να πλησιάζει απειλητικά, εξατμίζονταν ως διά μαγείας, πεπεισμένοι για την ασυλία τους. Επιτέλους, ολίγη διακριτικότης, κύριε Σέρλοκ Χολμς!

Πίσω στην Ελλάδα, καραμπινάτες και οφθαλμοφανείς παραβάσεις βγήκαν λάδι, πότε από τις πειθαρχικές επιτροπής αθλητικών Ομοσπονδιών και πότε από τα ποινικά δικαστήρια. Η Πολιτεία υποσχόταν κάθαρση και μηδενική ανοχή, αλλά με λόγια του αέρα και με ποινές που θύμιζαν χάδια.

Ακόμα και σήμερα, αθλητές που εξευτέλισαν εαυτούς και αλλήλους και τη χώρα ολόκληρη με τα καμώματά τους, υπηρετούν υπερήφανοι τις ένοπλες δυνάμεις και κοσμούν με τη φιγούρα τους τα τρέιλερ της κρατικής τηλεόρασης.

Καμαρώνουν ανερυθρίαστα δίπλα σε άλλους, που ουδέποτε έδωσαν αφορμή για μισόλογα και που απεχθάνονται όσο τίποτε «όσους χαλάνε την πιάτσα και αμαυρώνουν σύσσωμο τον αθλητισμό».

Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι αθλητές. Και δεν είναι απαραίτητα υποκριτές, όπως ίσως σκέφτεστε εσείς οι δικαιολογημένα καχύποπτοι.

Οι Αμερικανοί, οι αρχιερείς του ντόπινγκ αν πιστέψουμε την ελληνική κοινή γνώμη, κατέβασαν από τα εικονίσματα ορισμένους από τους διασημότερους αθλητές του 20^ου (και 21^ου) αιώνα.

Η Μάριον Τζόουνς κλείστηκε σε φυλακή δίχως έλεος, ενώ ο Λανς Άρμστρονγκ εξοντώθηκε και εξωθήθηκε σε χρεωκοπία. Ο ημίθεος του μπέιζμπολ Μπάρι Μποντς πέρασε μισή δεκαετία στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Ο Τζάστιν Γκάτλιν έμεινε 6 χρόνια σε καραντίνα, ασχέτως αν κατόρθωσε να επιστρέψει. Ο Τάισον Γκέι άκουσε τις καμπάνες να παιανίζουν το όνομά του το 2013.

Σχεδόν όλοι οι διάσημοι πελάτες της Balco τιμωρήθηκαν με βαριές ποινές, χωρίς να υπολογίζεται το ειδικό τους βάρος. Όχι οι Έλληνες βέβαια...

Οι αρχές άλλων χωρών, όπως η Ισπανία και ιδίως η Βρετανία, φρόντισαν να καθαρίσουν το σπίτι τους μολονότι χρειάστηκε να απαρνηθούν διάσημους αστέρες, επιπέδου Αλμπέρτο Κονταδόρ.

Κάποιοι άλλοι λεβέντες, π.χ. οι Τούρκοι, προσπάθησαν να ξεφύγουν με ντρίμπλες και κυνηγήθηκαν ανελέητα. Οι Τζαμαϊκανοί βρίσκονται μονίμως στο στόχαστρο της WADA και αιμορραγούν.

Η καθιέρωση «βιολογικού διαβατηρίου», που μαρτυρά τις ανορθογραφίες στον οργανισμό των αθλητών με το πέρασμα των χρόνων, ήταν ένα καθοριστικό βήμα, αφού οδήγησε σε ετεροχρονισμένα «λαυράκια».

Ο προβολέας των ανακρίσεων στράφηκε στη Ρωσία και όχι άδικα. Τα ανώμαλα ευρήματα των βιολογικών διαβατηρίων, σε συνδυασμό με την πρόοδο της ανιχνευτικής μεθόδου, οδήγησαν στην αποπομπή δεκάδων αθλητών και αθλητριών, ιδίως του στίβου και της άρσης βαρών.

Το θανάσιμο αμάρτημα των Ρώσων ήταν παρόμοιο με αυτό που οδήγησε στο ξήλωμα του ελληνικού αθλητισμού: αλαζονεία με επίσημη ευλογία.

Το πόρισμα της ανεξάρτητης επιτροπής που ανέλαβε να ρίξει φως στην υπόθεση αποκάλυψε ότι το ντοπάρισμα ήταν και παραμένει κρατική πολιτική της χώρας, σε βαθμό που θα ζήλευε και η αλήστου μνήμης Ανατολική Γερμανία.

Οι «εντός έδρας» χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι προσέφεραν ένα βολικό χρονοδιάγραμμα, αλλά τα πρωτοπαλίκαρα του Πούτιν έδωσαν εντολή να επεκταθεί το πρόγραμμα και στις θερινές Ολυμπιάδες. Μέχρι να μας πιάσουν...

Η ασυγχώρητη ξεδιαντροπιά των Ρώσων οδήγησε αρχικά στον αποκλεισμό της ομάδας στίβου από το Ρίο, αλλά φαίνεται ότι θα ακολουθήσει η ολική περιθωριοποίηση του ρωσικού αθλητισμού.

Πολυάριθμοι πρωτοκλασάτοι συμπατριώτες της Ισινμπάγιεβα καλούνται ήδη να επιστρέψουν όχι μόνο μετάλλια, αλλά και ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά που έλαβαν ως έπαθλο από διεθνείς διοργανώσεις.

Ο πολύς Πούτιν μίλησε για «ανεπίτρεπτη πολιτική παρέμβαση στον αθλητισμό» και η αρκούδα έσκασε στα γέλια. Σε λίγο θα μας πει ότι η Κότοβα και ο Κιρντιάπκιν έπεσαν με μοτοσακό.