Μέτριοι στο γήπεδο, εξαιρετικοί στον πάγκο

Τα παιχνίδια Άρσεναλ-Λίβερπουλ είναι ντέρμπι από μόνα τους και δε χρειάζεται κανένα ιδιαίτερο... tip για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον. Το αποψινό μεταξύ τους ματς γίνεται με φόντο το Τσάμπιονς Λιγκ, αφού η 4η Λίβερπουλ έχει 34 πόντους, έναν περισσότερο από την 5η Άρσεναλ. Φυσικά, τεράστιο ενδιαφέρον έχει και η μάχη των πάγκων, ανάμεσα σε δύο σπουδαίους προπονητές. Η διαφορά τους είναι πως ο Αρσέν Βενγκέρ έχει γράψει τη δική του ιστορία από το 1996 στην Άρσεναλ (άσχετα αν τώρα τελευταία τα έχει κάνει... μούσκεμα), αντίθετα με τον Γιούργκεν Κλοπ που εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται στον πάγκο της Λίβερπουλ. Κοινός παρανομαστής αυτών των δύο; Κανείς τους δεν έκανε μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί τους, που όμως έκαναν σπουδαία πράγματα από τον πάγκο αγγλικών ομάδων.

Ρόι Χόντγκσον
Αν και ήταν ένας από τους πιο ελπιδοφόρους παίκτες των ακαδημιών της Κρίσταλ Πάλας, δεν κατάφερε να αγωνιστεί ποτέ του στην πρώτη ομάδα. Στη συνέχεια έπαιξε ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικά σωματεία, έφτασε και μέχρι τη Νότιο Αφρική, όμως στα 29 του, το 1976, ξεκίνησε την προπονητική. Τα πρώτα βήματα στους πάγκους τα έκανε στην Σουηδία με την Χάλμσταντ και μετά από μόλις τρεις μήνες στον πάγκο της Μπρίστολ (1982), προπονητής σε ομάδα της χώρας του έγινε το 1997, δηλαδή 21 χρόνια αφού ξεκίνησε την προπονητική. Τότε, βρέθηκε για ένα χρόνο στο τιμόνι της Μπλάκμπερν, ενώ από το 2007 έως και σήμερα είναι μόνιμα στην Αγγλία. Σταθμοί του η Φούλαμ, η Λίβερπουλ, η Γουέστ Μπρομ, η εθνική ομάδα και από φέτος η Κρίσταλ Πάλας. Η ομάδα, δηλαδή, που τον έβαλε στο χώρο του ποδοσφαίρου...

Ζεράρ Ουγιέ
Ένας προπονητής που αναδείχθηκε κορυφαίος της Ευρώπης (2001), όμως ποτέ του δεν έπαιξε ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό επίπεδο. Η δουλειά του ήταν καθηγητής σε σχολείο και για το λόγο αυτό βρέθηκε το 1969 στο Λίβερπουλ, ένα μέρος που έμελλε να τον «σημαδέψει». Εκεί, ξεκίνησε να παίζει ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο σε μία τοπική ομάδα, κάτι που συνέχισε να κάνει και όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, αυτή τη φορά, όμως, το έκανε ταυτόχρονα με την προπονητική. Μετά από κάποιες επιτυχίες στις μικρές κατηγορίες της Γαλλίας, ο Ζεράρ Ουγιέ μπήκε στο «μάτι» των μεγάλων και πρώτος του σταθμός ήταν η Λανς. Ακολούθησε η Παρί Σεν Ζερμέν, η εθνική Γαλλίας, πριν βρεθεί το 1998 στην Λίβερπουλ. Με τους «κόκκινους» μπορεί να μην κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή της Αγγλίας, όμως το 2001 έφτασε σε ένα τρεμπλ, με την κατάκτηση του κυπέλλου, του Λιγκ Καπ και του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Το 2004 έφυγε από την Λίβερπουλ, για να επιστρέψει το 2010 στην Άστον Βίλα, που ήταν και ο τελευταίος σταθμός στην καριέρα του, αφού κάποια προβλήματα υγείας δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει να βρίσκεται στους πάγκους.

Ράφα Μπενίτεθ
Ο άνθρωπος που διαδέχθηκε τον Ζεράρ Ουγιέ στην τεχνική ηγεσία της Λίβερπουλ το 2004 ήταν ο Ράφα Μπενίτεθ. Δηλαδή, ένας προπονητής, που ήταν ήδη σπουδαίος (δύο πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ με Βαλένθια), όμως κι αυτός δεν είχε κάνει κάτι το ιδιαίτερο, ως ποδοσφαιριστής. Ξεκινώντας από τις ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης, δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο να χτυπήσει την πόρτα της πρώτης ομάδας. Στη συνέχεια, έπαιξε ποδόσφαιρο σε χαμηλότερες κατηγορίες της Ισπανίας, πριν αποσυρθεί στα 26 του, λόγω τραυματισμού. Στην προπονητική ξεκίνησε από χαμηλά στη χώρα του, πριν φτάσει στην Βαλένθια και μετέπειτα στην Λίβερπουλ. Μπορεί ούτε αυτός να πανηγύρισε πρωτάθλημα με τους «κόκκινους», όμως έφτασε στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, στο έπος της Κωνσταντινούπολης το 2005. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την Ίντερ, το 2012 επέστρεψε στην Αγγλία, για να αντικαταστήσει τον Ρομπέρτο Ντι Ματέο στην Τσέλσι και την ίδια σεζόν έφτασε στην κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ με τους «μπλε». Ακολούθησαν Νάπολι και Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ από το 2016 έως και σήμερα βρίσκεται στην τεχνική ηγεσία της Νιούκαστλ.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον
Ξεκίνησε την καριέρα του στην ερασιτεχνική Κουίνς Παρκ, σε ηλικία 16 ετών. Ήταν ένας επιθετικός, που είχε έφεση στο σκοράρισμα, όμως δεν μπόρεσε να κερδίσει θέση βασικού, ούτε σε αυτή την ομάδα, ούτε αργότερα στην Σεντ Τζόνστον. Το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το υπέγραψε το 1964 με την Ντανφέρμλιν, με τον ίδιο να έχει φτάσει αισίως τα 23 του χρόνια. Ο Φέργκιουσον συνέχισε να έχει στενή επαφή με τα δίχτυα, με τις εμφανίσεις του να κεντρίζουν το ενδιαφέρον της Ρέιντζερς, η οποία τον απέκτησε το 1967. Δεν μπόρεσε να αγωνιστεί ποτέ στην εθνική Σκωτίας και μετά από την παρουσία του σε Φάλκιρκ και Αϊρ Γιουνάιτεντ, ο 33χρονος επιθετικός κρέμασε τα παπούτσια του το 1974. Σεντ Μίρεν, Αμπερντίν και εθνική Σκωτίας ήταν οι πρώτοι του σταθμοί ως προπονητής, όμως το 1986 πήγε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δημιουργώντας τη δική του δυναστεία. Έμεινε στην τεχνική ηγεσία των «μπέμπηδων» μέχρι το 2013 και μέσα σε αυτά τα 27 χρόνια κατέκτησε 13 πρωταθλήματα Αγγλίας, 5 κύπελλα, 4 Λιγκ Καπ, 10 σούπερ καπ, 2 Τσάμπιονς Λιγκ, 1 κύπελλο κυπελλούχων, 1 ευρωπαϊκό σούπερ καπ και 2 διηπειρωτικά. Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του συλλόγου και ίσως ο κορυφαίος προπονητής όλων των εποχών παγκοσμίως.

Ζοσέ Μουρίνιο
Μετά την αποχώρηση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον από την Γιουνάιτεντ το 2013, η ομάδα δεν έχει κατακτήσει κάποιο πρωτάθλημα, με τις ελπίδες να έχουν στραφεί στο νυν προπονητή του συλλόγου, Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος βρίσκεται στην ομάδα από το καλοκαίρι του 2016. Ο Πορτογάλος φαινόταν από μικρός ότι δεν... το είχε μέσα στο γήπεδο και μετά από παρουσία σε Ρίο Άβε, Μπελενένσες, Σεσίμπρα και Ιντούστρια, εγκατέλειψε τους αγωνιστικούς χώρους μόλις στα 24 του. Συνέχισε να βρίσκεται στο χώρο του ποδοσφαίρου, δείχνοντας ενδιαφέρον για την προπονητική, όμως όλα ξεκίνησαν για εκείνον ως μεταφραστής του Μπόμπι Ρόμπσον στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Δεν άργησε να ανοίξει τα φτερά του ως προπονητής και γρήγορα έγινε κορυφαίος. Μπορεί να έχει κατακτήσει δύο Τσάμπιονς Λιγκ με Πόρτο (2004) και Ίντερ (2010), όμως ‘‘Special One’’ έγινε στην Τσέλσι. Ο Μουρίνιο έχει συνδέσει το όνομά του με την επιστροφή του συλλόγου στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου και στις δύο περιόδους που βρέθηκε στο τιμόνι του (2004-2007, 2013-2015) κατέκτησε 3 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο, 3 Λιγκ Καπ και 1 σούπερ καπ. Με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν έχει φτάσει ακόμη στην κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, όμως πέρσι την οδήγησε μέχρι το τρόπαιο του Γιουρόπα Λιγκ.

Ρον Νόουντς
Η πιο ξεχωριστή περίπτωση από όλους τους παραπάνω, αφού πριν γίνει προπονητής, η σχέση του με το αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν από τη θέση των... επισήμων. Ο Ρον Νόουντς δεν έπαιξε ποτέ του μπάλα (ίσως μόνο σαν παιδί), όμως ήταν για πολλά χρόνια επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης αγγλικών ομάδων. Ξεκίνησε από τη Σάουθολ και στη συνέχεια απέκτησε την Γουίμπλεντον. Ακόμη δεν του είχε μπει το «μικρόβιο» του προπονητή. Αυτό έγινε στην Κρίσταλ Πάλας, την οποία έκανε δική του το 1981. Έγινε ο δεύτερος μακροβιότερος ιδιοκτήτης της, μένοντας στο τιμόνι της έως το 1998. Στους τελευταίους μήνες της θητείας του έγινε προσωρινός προπονητής της ομάδας, που είχε παίκτες, όπως ο Λομπάρντο και ο Μπρολίν. Αποχωρώντας από την Κρίσταλ Πάλας, έκανε δική του την Μπρέντφορντ και επειδή μάλλον... του άρεσε ο πάγκος, έγινε ο ίδιος προπονητής του συλλόγου. Μάλιστα, στην πρώτη του σεζόν ανέβασε την ομάδα στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας και αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς. Αυτόν τον διπλό ρόλο τον είχε μέχρι το 2000. Με αυτόν τον τρόπο, δε χρειαζόταν να δώσει το περιβόητο «χαρτάκι» για την ενδεκάδα στον προπονητή του, αφού αποφάσιζε ο ίδιος.