«Πακέτο» σε κάθε ομάδα

Κριστιάν Πανούτσι – Φάμπιο Καπέλο
Η δική τους σχέση δεν περιορίστηκε μόνο στο προπονητής-παίκτης. Όλα ξεκίνησαν το 1993, όταν ο Καπέλο πήρε στην Μίλαν από την Τζένοα τον 20χρονο – τότε – Πανούτσι. Το 1996 ο Ιταλός προπονητής ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης και έξι μήνες μετά πήρε μαζί του στο Μπερναμπέου τον Πανούτσι, που έγινε τότε ο πρώτος Ιταλός ποδοσφαιριστής στην ιστορία της «βασίλισσας». Ο Καπέλο κάθισε μόλις ένα χρόνο στον πάγκο της Ρεάλ, όμως οι δρόμοι τους έμελλε να ξανασμίξουν στην πατρίδα τους, το 2001. Ο Καπέλο μόλις είχε οδηγήσει την Ρόμα στην κατάκτηση του ιταλικού πρωταθλήματος και αναζητούσε ενίσχυση στην άμυνα, με αποτέλεσμα να στραφεί στην περίπτωση του Πανούτσι. Στην αιώνια πόλη έμειναν μαζί ως το 2004 (τότε έφυγε ο Καπέλο), όμως η μεταξύ τους σχέση συνεχίστηκε χρόνια αργότερα, από άλλο πόστο. Ο Πανούτσι είχε ολοκληρώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα, θέλοντας να ακολουθήσει το δρόμο της προπονητικής. Τα πρώτα το βήματα τα έκανε στο πλάι του Φάμπιο Καπέλο, ως βοηθός του, στον πάγκο της εθνικής Ρωσίας, τη διετία 2012-2014.

Ρικάρντο Καρβάλιο – Ζοσέ Μουρίνιο
Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 2002 στην Πόρτο. Μέσα σε μία διετία, ο μεν έγινε ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς και ο δε... Special One. Μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2004, ο Μουρίνιο πήγε στην Τσέλσι και μία από τις πρώτες μεταγραφές του στους «μπλε» ήταν αυτή του Καρβάλιο, έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Πορτογάλος προπονητής μπορεί να αποχώρησε από το Στάμφορντ Μπριτζ το 2007 (ο Καρβάλιο έμεινε), όμως όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης, το 2010, έκανε «σινιάλο» στον αγαπημένο του αμυντικό. Η «βασίλισσα» έδωσε σχεδόν 8 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον 32χρονο – τότε – Καρβάλιο, έπειτα από εισήγηση του Μουρίνιο. Οι δύο τους έμειναν μέχρι το 2013 στο Μπερναμπέου, αποχωρώντας σχεδόν ταυτόχρονα.

Γκρατσιάνο Πελέ – Ρόναλντ Κούμαν
Η πρώτη τους συνάντηση έγινε το 2009 στην Άλκμααρ. Ο Κούμαν κάθισε στον πάγκο των – τότε – πρωταθλητών Ολλανδίας, με τον Πελέ να βρίσκεται ήδη στην ομάδα από το 2007. Η συνεργασία τους στην ΑΖ δεν κράτησε για πολύ (ο Κούμαν απολύθηκε γρήγορα), όμως τα καλύτερα ήρθαν στην Φέγενορντ. Ο Ολλανδός ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας το 2011 και ένα χρόνο μετά πήρε δανεικό τον Πελέ από την Πάρμα. Ακολούθησε κανονική μεταγραφή το 2013, με τον Ιταλό στράικερ να σημειώνει 50 γκολ στο ολλανδικό πρωτάθλημα, μέσα σε δύο χρόνια, υπό τις οδηγίες του Κούμαν. Τον Ιούνιο του 2014, η Σαουθάμπτον ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ρόναλντ Κούμαν και ένα μήνα μετά, το δρομολόγιο για την Αγγλία έκανε και ο Γκρατσιάνο Πελέ. Για μία διετία (2014-2016), οι «Άγιοι» έκαναν... πράγματα και θαύματα, με τον Ολλανδό τεχνικό να ανεβάζει κατακόρυφα τις μετοχές τους στους πάγκους, ενώ ο Πελέ έγινε ο βασικός φορ της εθνικής Ιταλίας.

Τιάγκο Αλκάνταρα – Πεπ Γκουαρδιόλα
Αδιαμφισβήτητα ο Γκουαρδιόλα αποτελεί τον ποδοσφαιρικό «πατέρα» του Τιάγκο, αφού ήταν αυτός που τον ανέβασε από την Μασία στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Η τριπλέτα Τσάβι-Ινιέστα-Μπουσκέτς δεν άφηνε και πολλά περιθώρια για θέση βασικού στον Αλκάνταρα, όμως ο Γκουαρδιόλα εξακολουθούσε να πιστεύει πολύ σε εκείνον. Μπορεί να έφυγε από την Μπαρτσελόνα το 2012, όμως όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπάγερν, ένα χρόνο μετά, πήρε μαζί του στο Μόναχο τον Ισπανό μέσο, έναντι 25 εκατομμυρίων ευρώ. Μαζί κατέκτησαν τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα Γερμανίας, πριν ο Καταλανός τεχνικός αποχωρήσει το 2016 για την Μάντσεστερ Σίτι. Από τότε, κάθε καλοκαίρι, ο Τιάγκο Αλκάνταρα εμφανίζεται ως μεταγραφικός στόχος των «πολιτών».