Αυτοί που είναι πάνω από Ρονάλντο και Μέσι

Μπόμπι Τσάρλτον
Το μεγαλύτερο τρόπαιο για εκείνον είναι η ίδια του η ζωή, αφού κατάφερε να βγει ζωντανός το 1958 από την αεροπορική τραγωδία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο Μόναχο. Το 1966, ο Μπόμπι Τσάρλτον ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της εθνικής ομάδας της χώρας του, στην πορεία μέχρι την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Την ίδια χρονιά, ο ίδιος κατέκτησε και το βραβείο της Χρυσής Μπάλας, ενώ το 1968 ήταν η σειρά του να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το κύπελλο πρωταθλητριών με τους «μπέμπηδες».

Γκερντ Μίλερ
Στο Μουντιάλ του 1970 μπορεί να μην κατάφερε να οδηγήσει τη Δυτική Γερμανία στην κορυφή του κόσμου, όμως ο ίδιος σημείωσε δέκα τέρματα στη διοργάνωση. Εκείνη τη χρονιά μπορεί να μην κατέκτησε κανέναν τίτλο, όμως οι προσωπικές του επιδόσεις ήταν τέτοιες, που κέρδισε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας. Ό,τι δεν κατάφερε τότε με τα «πάντσερ» στο Μεξικό, το πέτυχε τέσσερα χρόνια μετά. Στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου με τη Δυτική Γερμανία το 1974, ενώ σε συλλογικό επίπεδο ήταν ταυτόχρονα στο «πικ» της καριέρας του. Τρεις σερί χρονιές (1974, 1975, 1976) κατέκτησε το κύπελλο πρωταθλητριών με την Μπάγερν Μονάχου.

Φραντς Μπεκενμπάουερ
Συμπαίκτης με τον Γκερντ Μίλερ σε Μπάγερν Μονάχου και Δυτική Γερμανία. Ο «Κάιζερ» κατέκτησε ακριβώς τους ίδιους τίτλους με το συμπαίκτη του (Μουντιάλ 1974, κύπελλο πρωταθλητριών 1974-1975-1976), όμως τον ξεπέρασε στο βραβείο της Χρυσής Μπάλας. Παρά το γεγονός πως ήταν αμυντικός, ο Μπεκενμπάουερ αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής το 1972 και το 1976, αφού είχε τεράστια ποδοσφαιρική ποιότητά. Ενδεικτικό της δυσκολίας του συγκεκριμένου επιτεύγματος είναι το γεγονός πως ο επόμενος αμυντικός που πήρε τη Χρυσή Μπάλα ήταν ο Φάμπιο Καναβάρο μετά από 30 χρόνια.

Πάολο Ρόσι
Το 1982 ήταν το έτος που σημάδεψε την καριέρα του. Ο Ιταλός επιθετικός ήταν πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με έξι τέρματα, οδηγώντας τη «σκουάντρα ατζούρα» στην κορυφή του κόσμου. Ο Ρόσι ήταν ο MVP της διοργάνωσης και λίγους μήνες μετά κατέκτησε και τη Χρυσή Μπάλα. Μέσα σε αυτό το διάστημα ήταν ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους και τρία χρόνια μετά στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο. Κατέκτησε με τη «Μεγάλη Κυρία» το κύπελλο πρωταθλητριών του 1985, στο «ματωμένο» τελικό του Χέιζελ.

Ζινεντίν Ζιντάν
Ο σπουδαίος «Ζιζού» είχε βάλει την υπογραφή του στις μεγάλες επιτυχίες της Ρεάλ Μαδρίτης και της εθνικής Γαλλίας. Το δικό του εκπληκτικό γυριστό σουτ είχε χαρίσει στη «βασίλισσα» το Τσάμπιονς Λιγκ του 2002, ενώ τέσσερα χρόνια νωρίτερα ήταν πρωταγωνιστής και με τους «τρικολόρ». Στον τελικό του Μουντιάλ του 1998 είχε σημειώσει δύο τέρματα απέναντι στη Βραζιλία, οδηγώντας τη χώρα του στην κορυφή του κόσμου. Την ίδια χρονιά, είχε φτάσει και σε ατομικό επίπεδο στην κορυφή, με την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας.

Ριβάλντο
Ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ποτέ στη χώρα μας. Οι μεγάλες επιτυχίες του Βραζιλιάνου ξεκίνησαν από το 1999, με την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας, σε μία χρονιά που είχε στεφθεί πρωταθλητής Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα και πρωταθλητής Λατινικής Αμερικής με τη «σελεσάο». Τρία χρόνια μετά, το 2002, κατέκτησε και το Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική Βραζιλίας. Το ίδιο καλοκαίρι πήρε μεταγραφή στη Μίλαν και στην παρθενική του σεζόν με τους «ροσονέρι» έκανε δικό του και το Τσάμπιονς Λιγκ.

Ροναλντίνιο
Έκανε το «μπαμ» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ο Βραζιλιάνος ήταν μέλος των 3R’s (Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο), που οδήγησαν την εθνική Βραζιλίας στην κορυφή του κόσμου. Ένα χρόνο μετά πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα και «απογειώθηκε» σε συλλογικό επίπεδο. Η παρουσία του στους «μπλαουγκράνα» το μετέτρεψε στον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου και το 2005 έκανε δική του τη Χρυσή Μπάλα. Λίγους μήνες μετά κατέκτησε και το Τσάμπιονς Λιγκ με την Καταλανούς.

Κακά
Ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα, πριν ξεκινήσει η δεκαετής κυριαρχία του Μέσι και του Ρονάλντο. Ο Βραζιλιάνος χαφ αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη το 2007, μια χρονιά που κατέκτησε και το Τσάμπιονς Λιγκ με τη φανέλα της Μίλαν, στην Αθήνα. Πέντε χρόνια νωρίτερα, στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας, ο Κακά είχε στεφθεί πρωταθλητής κόσμου με την εθνική Βραζιλίας. Μπορεί τότε πρωταγωνιστές να ήταν ο Ρονάλντο, ο Ριβάλντο και ο Ροναλντίνιο, όμως ο Κακά βρισκόταν στο ρόστερ (είχε αγωνιστεί μόλις 25 λεπτά στη διοργάνωση) και πρόσθεσε στο παλμαρέ του το Παγκόσμιο Κύπελλο.