Αυτοί που έχουν βρεθεί στο «τιμόνι» των Μίλαν, Γιουβέντους, Ίντερ

Αλμπέρτο Τζακερόνι
Ως ποδοσφαιριστής δεν έκανε σπουδαία πράγματα, με την καριέρα του να κόβεται απότομα στην ηλικία των 30, εξαιτίας ενός τραυματισμού. Ο Ιταλός μπήκε από νωρίς στους πάγκους, με την παρουσία του στην Ουντινέζε να κινεί το ενδιαφέρον των «μεγάλων». Το 1998, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τον έφερε στο Σαν Σίρο, για λογαριασμό της Μίλαν, με τον Τζακερόνι να παίρνει το πρωτάθλημα στην πρώτη του σεζόν. Ακολούθησε μια φθίνουσα πορεία, μέχρι την απομάκρυνσή του το 2001. Δύο χρόνια μετά, επέστρεψε στο Μιλάνο, αυτή τη φορά ως τεχνικός της Ίντερ, όμως στους «νερατζούρι» έμεινε μόλις μία σεζόν. Ακόμη μικρότερο ήταν το διάστημα παραμονής του στον πάγκο της Γιουβέντους, αφού τον Ιανουάριο του 2010 αντικατέστησε τον Τσίρο Φεράρα και έμεινε μέχρι το τέλος της σεζόν.

Τζιοβάνι Τραπατόνι
Ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, που έχει βρεθεί στο τιμόνι των τριών κορυφαίων ομάδων της γειτονικής χώρας. Μετά τη σπουδαία του καριέρα, ως ποδοσφαιριστής της Μίλαν, ο Τραπατόνι βρέθηκε αρχικά στην ομάδα νέων του συλλόγου και το 1974 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της πρώτης ομάδας. Η πορεία του ως προπονητής των «ροσονέρι» δεν ήταν μεγάλη (δεν κατέκτησε ούτε έναν τίτλο), όμως τη δεκαετία 1976-1986 σάρωσε ως τεχνικός της Γιουβέντους. Κατέκτησε όλους τους εγχώριους, αλλά και όλους τους ευρωπαϊκούς τίτλους, πριν αποχωρήσει για τον πάγκο της Ίντερ. Και με τους «νερατζούρι» ο Ιταλός τεχνικός είχε σπουδαίες επιτυχίες, ενώ το 1991 επέστρεψε στη Γιουβέντους, χωρίς αυτή τη φορά να φτάσει σε αντίστοιχα επιτεύγματα.

Γιόζεφ Βιόλα
Ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου, που είχε γεννηθεί τον 19ο αιώνα (1896) στην Ουγγαρία, όμως πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής και της καριέρας του στην Ιταλία. Πριν από σχεδόν εκατό χρόνια, ο Βιόλα ξεκινούσε την πορεία του στους πάγκους. Πρώτος του σταθμός ήταν η Γιουβέντους, τη διετία 1926-1928, με τον ίδιο να είναι ταυτόχρονα παίκτης και προπονητής. Με την ίδια ιδιότητα βρέθηκε στην Ίντερ αμέσως μετά (1928-29), ενώ όταν κρέμασε τα παπούτσια του βρέθηκε και στην τεχνική ηγεσία της Μίλαν, τη σεζόν 1933-34. Στον πάγκο των «ροσονέρι» ήταν και αργότερα, συγκεκριμένα τη διετία 1938-1940.